Art. 1. 1. Ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego
funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady
gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie
działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania
z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie
zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form
wychowania przedszkolnego.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych, w stosunku do pracowników zatrudnionych w podległych mu
jednostkach sfery budżetowej, niebędących funkcjonariuszami lub żołnierzami
zawodowymi, a Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych
w stosunku do pracowników zatrudnionych w jednostkach sfery budżetowej
więziennictwa, niebędących funkcjonariuszami Służby Więziennej, określą, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób tworzenia i gromadzenia środków Funduszu;
2) wysokość odpisu na Fundusz, jednak nie wyższą od określonej w ustawie.
3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrami Pracy i Polityki
Socjalnej oraz Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, sposób
tworzenia i gromadzenia środków Funduszu oraz wysokość odpisu na Fundusz –
jednak nie wyższą od określonej w ustawie – w stosunku do pracowników cywilnych
wojska.

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych art. 1

DODAJ