Art. 19. 1. Sprawy o ogłoszenie upadłości rozpoznaje sąd właściwy dla
głównego ośrodka podstawowej działalności dłużnika.
1a. Głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce, w którym
dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterze ekonomicznym
i które jako takie jest rozpoznawalne dla osób trzecich.
1b. W przypadku osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność
prawną, domniemywa się, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest
miejsce siedziby.
1c. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub
zawodową domniemywa się, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności
jest główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej lub zawodowej;
w przypadku każdej innej osoby fizycznej domniemywa się, że głównym
ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby.
2. (uchylony)
3. Jeżeli dłużnik nie ma w Rzeczypospolitej Polskiej głównego ośrodka
podstawowej działalności, właściwy jest sąd miejsca zwykłego pobytu albo
siedziby dłużnika, a jeżeli dłużnik nie ma w Rzeczypospolitej Polskiej miejsca
zwykłego pobytu albo siedziby, właściwy jest sąd, w którego obszarze znajduje się
majątek dłużnika.
4. Jeżeli okaże się, że właściwy jest inny sąd, sprawę przekazuje się temu
sądowi. Na postanowienie o przekazaniu sprawy nie przysługuje zażalenie.
Postanowienie to wiąże sąd, któremu sprawa została przekazana. Czynności
dokonane w sądzie niewłaściwym pozostają w mocy.

Prawo upadłościowe art. 19

DODAJ