Art. 192. § 1. Jeżeli karalność czynu zależy od stanu zdrowia pokrzywdzonego,
nie może on sprzeciwić się oględzinom i badaniom niepołączonym z zabiegiem
chirurgicznym lub obserwacją w zakładzie leczniczym.
§ 2. Jeżeli istnieje wątpliwość co do stanu psychicznego świadka, jego stanu
rozwoju umysłowego, zdolności postrzegania lub odtwarzania przez niego postrzeżeń,
sąd lub prokurator może zarządzić przesłuchanie świadka z udziałem biegłego lekarza
lub biegłego psychologa, a świadek nie może się temu sprzeciwić.
§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do osób, które odmówiły zeznań lub zostały
od nich zwolnione na podstawie art. 182 § 1 i 2 lub art. 185.
§ 4. Dla celów dowodowych można również świadka, za jego zgodą, poddać
oględzinom ciała i badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu.

Art. 192a. § 1. W celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub ustalenia
wartości dowodowej ujawnionych śladów można pobrać odciski daktyloskopijne,
wymaz ze śluzówki policzków, włosy, ślinę, próby pisma, zapach, wykonać fotografię
osoby lub dokonać utrwalenia głosu. Po wykorzystaniu w sprawie, w której dokonano
pobrania lub utrwalenia, pobrany lub utrwalony materiał zbędny dla postępowania
należy niezwłocznie usunąć z akt i zniszczyć.
§ 2. W wypadkach, o których mowa w § 1, za zgodą osoby badanej biegły może
również zastosować środki techniczne mające na celu kontrolę nieświadomych reakcji
organizmu tej osoby.
§ 3. Badania i czynności, o których mowa w § 1 i art. 192 § 1, wykonuje się
odpowiednio w warunkach i w sposób określony w przepisach wydanych na
podstawie art. 74 § 4.

Kodeks Postępowania Karnego art. 192