Art. 185. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70,
Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr
90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz.
782 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016, Nr 162, poz.
1123 i 1125, z 1990 r. Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255 oraz z
2000 r. Nr 48, poz. 553) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 11 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w
brzmieniu:
„2. Kandydat na stanowisko prokuratora przedkłada informację z Krajowego Rejestru Karnego, dotyczącą jego osoby i zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków prokuratora. Wydanie zaświadczenia oraz badanie kandydatów na
stanowiska prokuratorów odbywa się na zasadach dotyczących kandydatów na urząd sędziego.";
2) w art. 14:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prokuratorem może być powołany ten, kto:
1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i
obywatelskich,
2) jest nieskazitelnego charakteru,
3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce,
4) jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków prokuratora,
5) ukończył 26 lat,
6) złożył egzamin prokuratorski lub sędziowski,
7) pracował w charakterze asesora prokuratorskiego lub sądowego
co najmniej rok albo odbył w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury okres służby przewidziany w przepisach o
służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.",
b) w ust. 3 wyrazy „w ust. 1 pkt 4-6" zastępuje się wyrazami „ust. 1 pkt 6 i 7î,
c) w ust. 4 wyrazy „w ust. 1 pkt 4 i 6" zastępuje się wyrazami „w ust. 1 pkt 7î;
3) w art. 16 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. Stosunek służbowy prokuratora wygasa z dniem utraty przez niego obywatelstwa polskiego.";
4) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:
„Art. 16a. 1. Przeniesienie prokuratora na inne miejsce służbowe może nastąpić
tylko za jego zgodą.
2. Zgoda prokuratora na przeniesienie na inne miejsce służbowe nie
jest wymagana w przypadkach:
1) zniesienia stanowiska wywołanego zmianą w organizacji prokuratury lub zniesienia danej jednostki organizacyjnej prokuratury albo przeniesienia jej siedziby,
2) przeniesienia w wyniku kary dyscyplinarnej.
3. Do przeniesienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 1.";
5) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu:
„Art.17a. 1. Do budynków jednostek organizacyjnych prokuratury nie wolno
wnosić broni ani amunicji a także materiałów wybuchowych i innych środków niebezpiecznych. Nie dotyczy to osób wykonujących w tych budynkach obowiązki służbowe wymagające posiadania broni.
2. Prokurator apelacyjny i odpowiednio prokurator okręgowy może
zarządzić stosowanie środków zapewniających bezpieczeństwo w
budynkach podlegających mu jednostek organizacyjnych prokuratury oraz zapobiegających naruszaniu zakazu, o którym mowa w
ust. 1. W takim przypadku do ochrony tych budynków oraz osób
w nich przebywających stosuje się przepisy o ochronie osób i
mienia.";
6) w art. 44 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Prokuratorowi ubiegającemu się o mandat posła albo senatora albo radnego udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej.";
7) w art. 45 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przy powołaniu prokurator składa ślubowanie wobec Prokuratora Generalnego według następującej roty:
„Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku prokuratora
służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa i
strzec praworządności, obowiązki mojego urzędu wypełniać sumiennie, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: „Tak mi dopomóż
Bóg". Prokurator powołany na kolejne stanowisko prokuratorskie
ślubowania nie składa.";
8) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu:
„Art. 46a. 1. Prokurator otrzymuje legitymację służbową, wymieniającą zajmowane przez niego stanowisko służbowe.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do prokuratora w stanie
spoczynku.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, wzór legitymacji służbowej prokuratora.";
9) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. 1. Prokurator nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia, z
wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowodydaktycznym lub naukowym w łącznym wymiarze nieprzekraczającym pełnego wymiaru czasu pracy pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach, jeżeli wykonywanie tego zatrudnienia
nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora.
2. Prokuratorowi nie wolno także podejmować innego zajęcia ani
sposobu zarobkowania, które by przeszkadzało w pełnieniu obowiązków prokuratora, mogło osłabiać zaufanie do jego bezstronności lub przynieść ujmę godności urzędu prokuratora.
3. Prokurator nie może:
1) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego,
2) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółdzielni,
3) być członkiem zarządu fundacji prowadzącej działalność gospodarczą,
4) posiadać w spółce prawa handlowego więcej niż 10% akcji
lub udziały przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego,
5) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub
wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem bądź pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.
4. O zamiarze podjęcia dodatkowego zatrudnienia, o którym mowa
w ust. 1, a także o podjęciu innego zajęcia lub sposobu zarobkowania, prokurator prokuratury apelacyjnej oraz prokurator prokuratury okręgowej zawiadamia właściwego prokuratora apelacyjnego albo okręgowego, a prokuratorzy Prokuratury Krajowej,
prokuratorzy apelacyjni i prokuratorzy okręgowi - Prokuratora
Generalnego. Prokurator prokuratury rejonowej kieruje zawiadomienie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, do właściwego prokuratora okręgowego.
5. Właściwy prokurator apelacyjny albo okręgowy w stosunku do
podległego mu prokuratora, a Prokurator Generalny w stosunku
do prokuratora Prokuratury Krajowej, prokuratora apelacyjnego i
prokuratora okręgowego wydaje decyzję o sprzeciwie wobec zamiaru podjęcia zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym w szkole wyższej, jeżeli
uzna, że będzie ono przeszkadzało w pełnieniu obowiązków prokuratora, oraz wobec podejmowania lub kontynuowania innego
zajęcia, które przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora
albo przynosi ujmę godności jego urzędu lub osłabia zaufanie do
jego bezstronności.
6. Prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu kierują zawiadomienie,
o którym mowa w ust. 4 zdanie pierwsze:
1) prokuratorzy oddziałowych komisji ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwanych dalej „oddziałowymi komisjami" - do Dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwanej dalej „Główną Komisją",
2) Dyrektor Głównej Komisji, prokuratorzy Głównej Komisji i
naczelnicy oddziałowych komisji - do Prokuratora Generalnego.
7. Uprawnienia, o których mowa w ust. 5, służą:
1) Dyrektorowi Głównej Komisji - wobec prokuratorów oddziałowych komisji,
2) Prokuratorowi Generalnemu - wobec Dyrektora Głównej
Komisji, prokuratorów Głównej Komisji i naczelników oddziałowych komisji.";
10) w art. 49a:
a) w ust. 1 skreśla się zdanie ostatnie,
b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, prokuratorzy składają odpowiednio właściwemu prokuratorowi apelacyjnemu, wojskowemu prokuratorowi okręgowemu lub naczelnikowi oddziałowej komisji, który dokonuje analizy danych zawartych w oświadczeniach w terminie do dnia
30 czerwca każdego roku.
3. Prokurator Krajowy, Naczelny Prokurator Wojskowy, Dyrektor Głównej Komisji, prokuratorzy Prokuratury Krajowej, prokuratorzy Naczelnej Prokuratury Wojskowej, prokuratorzy Głównej Komisji, prokuratorzy apelacyjni, wojskowi prokuratorzy okręgowi oraz naczelnicy oddziałowych komisji, oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składają
Prokuratorowi Generalnemu, który dokonuje analizy danych zawartych
w oświadczeniach w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku.";
11) art. 50-53 otrzymują brzmienie:
„Art. 50. 1. Prokurator Generalny może delegować prokuratora do innej jednostki organizacyjnej prokuratury, Ministerstwa Sprawiedliwości
lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, zgodnie z kwalifikacjami prokuratora. Delegowanie na okres dłuższy niż sześć miesięcy
w ciągu roku może nastąpić tylko za zgodą prokuratora.
2. Delegowanie na okres do dwóch miesięcy w ciągu roku może zarządzić również prokurator apelacyjny i okręgowy.
3. Prokurator delegowany na podstawie ust. 1 na czas nieokreślony
może być odwołany z delegowania, względnie z niego ustąpić, za
trzymiesięcznym uprzedzeniem.
4. Prokurator delegowany do innej jednostki organizacyjnej prokuratury, z wyjątkiem Prokuratury Krajowej, po trzech miesiącach
delegowania uzyskuje na pozostały okres delegacji prawo do wynagrodzenia zasadniczego w stawce podstawowej, przewidzianego dla prokuratora tej jednostki, chyba że przysługuje mu druga stawka awansowa na zajmowanym stanowisku.
5. Jeżeli delegowanie następuje do innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą jednostki organizacyjnej prokuratury, w
której prokurator pełni służbę, niebędącej miejscem jego stałego
zamieszkania, prokuratorowi delegowanemu przysługuje prawo
do nieodpłatnego zakwaterowania albo zwrot kosztów zamieszkania w miejscu delegowania oraz świadczenia dodatkowe, rekompensujące niedogodności wynikające z delegowania poza
stałe miejsce pełnienia służby.
6. Prokuratorowi delegowanemu do Ministerstwa Sprawiedliwości
mogą być powierzone obowiązki na stanowiskach urzędniczych,
z wyłączeniem stanowiska dyrektora generalnego urzędu.
7. Prokurator delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości ma
prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego mu na
zajmowanym stanowisku prokuratorskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania prokurator otrzymuje dodatek funkcyjny określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 62 ust. 2.
8. Ponadto w okresie delegowania, ze względu na charakter pracy
i zakres wykonywanych zadań, prokuratorowi może być przyznany przez Ministra Sprawiedliwości dodatek specjalny w kwocie
nieprzekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i
dodatku funkcyjnego. Dodatek przyznaje się na czas określony, a
w indywidualnych wypadkach - także na czas nieokreślony.
9. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dodatek, o którym mowa w ust. 8, może przekraczać wysokość określoną w tymże ustępie.
10. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady delegowania prokuratorów do Ministerstwa
Sprawiedliwości oraz szczegółowe zasady dotyczące innych wypadków delegowania i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem prokuratorów poza stałe miejsce pełnienia
służby, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących
pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo
przenoszonym.
Art. 51. 1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby, prokurator
otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku.
2. W razie niemożności wykonywania pracy z innych przyczyn,
uprawniających do uzyskania świadczeń określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
prokuratorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, przez okres przewidziany w tych przepisach.
3. Za inną usprawiedliwioną nieobecność w pracy prokuratorowi
przysługuje wynagrodzenie.
4. W przypadkach, w których pracownikom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu przysługują zasiłki niezależnie od prawa do wynagrodzenia, prokuratorowi przysługuje świadczenie pieniężne
w wysokości zasiłku z ubezpieczenia społecznego.
Art. 52. 1. Prokuratorowi przysługuje corocznie urlop dodatkowy w wymiarze:
1) sześciu dni roboczych - po dziesięciu latach pracy,
2) dwunastu dni roboczych - po piętnastu latach pracy.
2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu dodatkowego,
wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia w prokuraturze lub sądzie na stanowiskach: prokuratorów i sędziów, aplikantów, asesorów, a także okresy wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub zajmowania samodzielnego stanowiska w organach władzy publicznej, z którym związana była praktyka prawnicza, oraz
inne okresy pracy, jeżeli z tytułu tego zatrudnienia przysługiwał
zwiększony wymiar urlopu.
3. Prokuratorowi przysługuje gratyfikacja jubileuszowa w wysokości:
1) po dwudziestu latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego,
2) po dwudziestu pięciu latach pracy - 150% wynagrodzenia
miesięcznego,
3) po trzydziestu latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego,
4) po trzydziestu pięciu latach pracy - 250% wynagrodzenia
miesięcznego,
5) po czterdziestu latach pracy - 350% wynagrodzenia miesięcznego,
6) po czterdziestu pięciu latach pracy - 400% wynagrodzenia
miesięcznego.
4. Do okresu pracy uprawniającego do gratyfikacji jubileuszowej
wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia
oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają
one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia
pracownicze.
5. Do obliczania i wypłacania gratyfikacji jubileuszowej stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące nagród jubileuszowych, o których mowa w przepisach o pracownikach urzędów państwowych.
Art. 53. 1. Prokuratorowi można udzielić płatnego urlopu dla poratowania
zdrowia.
2. Urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy i nie może być udzielony, jeżeli prokurator nie wykonywał
czynności przez okres roku z powodu choroby.
3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela Prokurator Generalny.";
12) art. 56 otrzymuje brzmienie:
„Art. 56. 1. Prokurator powinien mieszkać w miejscowości będącej siedzibą
jednostki organizacyjnej prokuratury, w której pełni służbę.
2. Przełożony prokurator, w uzasadnionych przypadkach, może wyrazić zgodę na zamieszkanie prokuratora w innej miejscowości.
3. W razie uzyskania zgody, o której mowa w ust. 2, prokuratorowi
przysługuje zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do
jednostki organizacyjnej prokuratury. Zwrot kosztów jednak nie
przysługuje, jeżeli zmiana miejsca służbowego nastąpiła w wyniku orzeczenia kary dyscyplinarnej wymienionej w art.67 ust. 1 pkt 4.";
13) art. 58 otrzymuje brzmienie:
„Art. 58. 1. Prokuratorowi, a także prokuratorowi w stanie spoczynku, może
być przyznana, jako pożyczka, pomoc finansowa na zaspokojenie
jego potrzeb mieszkaniowych.
2. Środki na pomoc finansową, o której mowa w ust. 1, nie mogą
być niższe niż 5% rocznego funduszu płac przeznaczonego dla
prokuratorów.
3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób planowania i wykorzystywania środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych prokuratorów oraz warunki
przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem
zaangażowania środków własnych prokuratora, udziału kolegiów
prokuratur w przyznawaniu pomocy oraz zasady racjonalności gospodarowania środkami, przy przyjęciu zasady, że w razie wygaśnięcia stosunku służbowego prokuratora w sposób, o którym
mowa w art. 16, pożyczka podlega zwrotowi wraz z oprocentowaniem w wysokości obowiązującej przy powszechnie dostępnych kredytach bankowych.";
14) w art. 62:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1l w brzmieniu:
„1a. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora na danym stanowisku ustala
się w stawce podstawowej, w stawce pierwszej awansowej albo
w stawce drugiej awansowej. Pierwsza stawka awansowa stanowi
110% stawki podstawowej, a druga stawka awansowa - 125% stawki
podstawowej dla danego stanowiska prokuratorskiego.
1b. Wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej nie może być niższe niż wynagrodzenie zasadnicze w stawce awansowej drugiej dla
bezpośrednio niższego stanowiska prokuratorskiego.
1c. Prokurator obejmując stanowisko otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora
podwyższa się do wysokości stawki pierwszej awansowej po siedmiu
latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim. Okres ten ulega
wydłużeniu o trzy lata w razie ukarania prokuratora w tym czasie karą
dyscyplinarną lub dwukrotnego wytknięcia uchybienia, o którym mowa w art. 8 ust. 7, jeżeli uchybienie było zawinione.
1d. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora ulega podwyższeniu do stawki
drugiej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim od uzyskania przez prokuratora stawki pierwszej awansowej. Przepis ust. 1c zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.
1e. Do czasu pracy na stanowisku prokuratora dolicza się czas pozostawania przez prokuratora poza zawodem prokuratorskim jeżeli spowodowane to było represjami za polityczną postawę prokuratora, o ile
powrót do zawodu nastąpił nie później niż do 31 grudnia 1990 r.
1f. W związku z pełnioną funkcją prokuratorowi przysługuje dodatek
funkcyjny, stanowiący procent kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1
zdanie pierwsze.
1g. Prokuratorowi przysługuje dodatek za długoletnią pracę wynoszący,
począwszy od szóstego roku pracy, 5% aktualnie pobieranego przez
prokuratora wynagrodzenia zasadniczego i wzrastający po każdym
kolejnym roku pracy o 1% tego wynagrodzenia, aż do osiągnięcia 20%
wynagrodzenia zasadniczego. Po 20 latach pracy dodatek wypłacany
jest, bez względu na staż pracy powyżej tego okresu, w wysokości
20% aktualnie pobieranego przez prokuratora wynagrodzenia zasadniczego.
1h. Od wynagrodzenia prokuratorów nie odprowadza się składek na
ubezpieczenie społeczne.
1i. W razie wygaśnięcia stosunku służbowego prokuratora w sposób,
o którym mowa w art. 16, od wypłaconego prokuratorowi w okresie
służby wynagrodzenia, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenie społeczne, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składkę przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu
społecznym.
1j. Składka na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w ust. 1i, podlega
waloryzacji:
1) za okres do 31 grudnia 1998 r. - wskaźnikiem wzrostu płac wynikającym ze wzrostu prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, określanego corocznie w ustawie budżetowej, które stanowiło
podstawę do ustalania środków i limitów na wynagrodzenia sędziów,
2) za okres od 1 stycznia 1999 r. - wskaźnikiem waloryzacji składek
określonym na podstawie przepisów o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
1k. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie ust. 1j pkt 2, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 ustawy
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 26, poz. 228,
Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256,
z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr
119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39,
poz. 459 i Nr 72, poz. 748).
1l. Przepisów ust. 1a-1d nie stosuje się do prokuratorów Prokuratury
Krajowej.",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, stawki podstawowe
wynagrodzenia zasadniczego prokuratorów oraz stawki dodatku funkcyjnego przysługującego prokuratorom, mając na względzie w szczególności zasady określone w ust. 1-1b i 1f.";
15) art. 62a i 62b otrzymują brzmienie:
„Art. 62a. 1. Do prokuratorów stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2-
5, przepisy art. 69-71, art. 73 i 74, art. 76, art. 85 § 4, art. 99-102
i art. 104 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070). Przewidziane w tej
ustawie uprawnienia Krajowej Rady Sądownictwa i Ministra
Sprawiedliwości przysługują w stosunku do prokuratorów Prokuratorowi Generalnemu, a uprawnienia kolegiów i prezesów właściwych sądów - właściwym prokuratorom przełożonym.
2. Prokuratorzy Prokuratury Krajowej oraz prokuratorzy Głównej
Komisji przechodzą w stan spoczynku z dniem ukończenia siedemdziesiątego roku życia.
3. Prokuratorzy, o których mowa w ust. 2, mogą przejść w stan spoczynku, na swój wniosek, po ukończeniu sześćdziesiątego piątego
roku życia.
4. Prokuratorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury
przechodzą w stan spoczynku z dniem ukończenia sześćdziesiątego roku życia.
5. W razie zbiegu prawa do uposażenia w stanie spoczynku z prawem do emerytury lub renty wojskowej, wypłaca się osobie
uprawnionej wyłącznie świadczenie wyższe albo przez nią wybrane.
Art. 62b. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb ustalania i wypłacania uposażeń oraz uposażeń rodzinnych prokuratorom w stanie spoczynku i członkom ich rodzin oraz
terminy przekazania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek,
o których mowa w art. 62 ust. 1i i 1j, mając na względzie w szczególności konieczność zapewnienia osobom uprawnionym ciągłości
źródeł utrzymania oraz udogodnień w odbiorze uposażeń i uposażeń rodzinnych.";
16) po art. 62b dodaje się art. 62c w brzmieniu:
„Art. 62c. W razie utraty uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia
w przypadkach, o których mowa w art. 104 § 5 ustawy powołanej
w art. 62a ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 62 ust. 1i i 1j
oraz przepisy wydane na podstawie art. 62b.";
17) w art. 64 wyrazy „49-51" zastępuje się wyrazami „49, 50 i 51";
18) w art. 65 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W razie powołania prokuratora do niezawodowej służby wojskowej jego prawa i obowiązki służbowe ulegają zawieszeniu na czas trwania
służby. Prokurator zachowuje jednak swoje stanowisko i prawo do wynagrodzenia, a czas służby wojskowej wlicza się do okresu stosunku
służbowego na stanowisku prokuratora.";
19) w art. 65a:
a) w ust. 1 po wyrazach „organizacji międzynarodowych" dodaje się wyrazy
„oraz ponadnarodowych" oraz na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i
dodaje się wyrazy „chyba że przechodzi w stan spoczynku.",
b) w ust. 2 wyrazy „5 lat" zastępuje się wyrazami „9 lat" oraz kropkę zastępuje
się przecinkiem i dodaje wyrazy „chyba że pełnił funkcje sędziowskie lub
prokuratorskie w międzynarodowych lub ponadnarodowych organach sądowych",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W wypadku przewidzianym w ust. 2, Prokurator Generalny, na wniosek
prokuratora, który zrzekł się stanowiska, powołuje go na poprzednio
zajmowane stanowisko niezależnie od liczby stanowisk prokuratorskich
w danej powszechnej jednostce organizacyjnej prokuratury, chyba że
nie spełnia on warunków wymaganych do powołania na stanowisko
prokuratora.",
c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W razie odmowy powołania, o którym mowa w ust. 3, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego.";
20) w art. 90 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
„W razie potrzeby wynikającej z zakresu działania prokuratury, Minister
Sprawiedliwości może, w drodze rozporządzenia, przedłużyć okres aplikacji
prokuratorskiej do trzech lat, mając na względzie przeznaczenie dodatkowego czasu trwania aplikacji na przygotowanie aplikantów do należytego wykonywania powierzonych prokuraturze nowych lub poszerzonych zadań
oraz na podnoszenie kwalifikacji aplikantów w miarę postępu nauki i techniki w sferze zapobiegania i zwalczania przestępczości.";
21) w art. 92 na końcu kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy „składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: „Tak mi dopomóż Bóg.".";
22) w art. 95 wyrazy „art. 46" zastępuje się wyrazami „art. 46 i 46a ust. 1", a wyrazy
„art. 62î zastępuje się wyrazami „art. 62 ust. 1, 1g i 2";
23) w art. 100 w ust. 1 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „z wyłączeniem art. 50 ust. 3 i 4, art. 62 ust. 1a-1d i ust. 1h-1k, art. 62a-62c i art. 65a.".

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 185

DODAJ