Art. 16. 1. Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją
niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.
2. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa
w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.
3. W przypadku, w którym inwestycją niedrogową jest kanał technologiczny,
umowa, o której mowa w ust. 2, może przewidywać przekazanie zarządcy drogi
kanału technologicznego, na warunkach uzgodnionych w umowie, z możliwością
ustanowienia na rzecz przekazującego inwestora prawa do korzystania z części kanału.
W takim przypadku do ustanowienia prawa na rzecz przekazującego inwestora
postanowień art. 39 ust. 7–7ac i 7f–7k nie stosuje się.
4. Przekazywany kanał technologiczny, o którym mowa w ust. 3, powinien
odpowiadać warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach, jak
również warunkom określonym w decyzji, o której mowa w art. 39 ust. 3.

Art. 16a. (uchylony).

Art. 16b. (uchylony).

Art. 16c. (uchylony).

Art. 16d. (uchylony).

Art. 16e. 1. Usługę EETS może świadczyć dostawca EETS mający siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wpisany do rejestru dostawców EETS, zwanego
dalej „rejestrem EETS”, po zawarciu w formie pisemnej umów dotyczących
świadczenia usługi EETS z:
1) podmiotem pobierającym opłatę, o którym mowa w art. 13i ust. 2;
2) użytkownikiem EETS.
2. Warunkami świadczenia usługi EETS są:
1) posiadanie certyfikatu zgodności z normą przenoszącą normę EN ISO 9001 lub
jego odpowiednika;
2) posiadanie umożliwiających świadczenie usługi EETS: wyposażenia
technicznego oraz składników interoperacyjności, o których mowa w art. 16x
ust. 1, dla których wystawiono deklaracje WE zgodności lub przydatności do
stosowania, potwierdzające ich zgodność z przepisami decyzji Komisji
2009/750/WE z dnia 6 października 2009 r. w sprawie definicji europejskiej
usługi opłaty elektronicznej oraz jej elementów technicznych (Dz. Urz.
UE L 268 z 13.10.2009, str. 11), zwanej dalej „decyzją 2009/750/WE”,
o których mowa w załączniku IV do tej decyzji;
3) znajdowanie się w sytuacji finansowej zapewniającej podjęcie i prowadzenie
działalności w zakresie świadczenia usługi EETS dostosowanej do rozmiaru
przewidzianej działalności;
4) posiadanie planu zarządzania ryzykiem związanym ze świadczeniem usługi
EETS;
5) pełnienie funkcji członków zarządu oraz funkcji członków rady nadzorczej przez
osoby, które nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione
w celu osiągnięcia korzyści majątkowych lub przestępstwo przeciwko
wiarygodności dokumentów.
3. Plan zarządzania ryzykiem, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, zawiera
w szczególności procedury:
1) monitorowania sposobu świadczenia usługi EETS;
2) na wypadek problemów natury technicznej zakłócających funkcjonowanie usługi
EETS.
4. Plan zarządzania ryzykiem, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, co najmniej raz na
dwa lata jest poddawany ocenie niezależnego audytora, która obejmuje także wnioski
z jej przeprowadzenia.
5. Plan zarządzania ryzykiem, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, oraz ocena
niezależnego audytora, o której mowa w ust. 4, są sporządzane i dokonywane na
zlecenie i koszt przedsiębiorcy.

Art. 16f. 1. Organem prowadzącym rejestr EETS jest minister właściwy do
spraw transportu.
2. Rejestr EETS jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw transportu.
3. Wpisu do rejestru EETS dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy zawierający
następujące dane:
1) firmę, siedzibę i adres wnioskodawcy;
2) formę organizacyjno-prawną wnioskodawcy;
3) imiona i nazwiska osób pełniących funkcje członków zarządu i członków rady
nadzorczej.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, załącza się dokumenty potwierdzające
spełnienie warunków, o których mowa w art. 16e ust. 2.
5. Sytuację finansową, o której mowa w art. 16e ust. 2 pkt 3, potwierdza się na
podstawie:
1) zaświadczenia banku, w którym jest prowadzony podstawowy rachunek bieżący
przedsiębiorcy, określającego wielkość posiadanych środków finansowych oraz
zdolność kredytową i płatniczą;
2) zaświadczenia właściwego urzędu w każdym państwie, w którym jest
prowadzona działalność, stwierdzającego, że przedsiębiorca nie zalega
z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenia społeczne lub
zdrowotne lub dokumentu potwierdzającego uzyskanie przewidzianego prawem
zwolnienia, odroczenia, rozłożenia na raty zaległych płatności lub wstrzymania
w całości wykonania decyzji właściwego organu;
3) zatwierdzonego sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy, jeżeli
przedsiębiorca jest obowiązany do jego sporządzenia na podstawie przepisów
o rachunkowości lub innych przepisów szczególnych, a także sprawozdania
z badania, jeżeli obowiązek badania sprawozdania finansowego wynika
z przepisów o rachunkowości lub innych przepisów szczególnych – w przypadku
przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w roku obrotowym
poprzedzającym rok złożenia wniosku;
4) oświadczenia zapewniającego, że w stosunku do przedsiębiorcy nie zgłoszono
wniosku o ogłoszenie upadłości lub nie znajduje się on w stanie likwidacji.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, załącza się oświadczenie następującej
treści:
„Oświadczam, że:
1) informacje zawarte we wniosku o wpis do rejestru dostawców EETS są
zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie świadczenia usługi EETS określone w ustawie z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych.”.
Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim
klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, zawiera również następujące dane:
1) firmę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;
2) miejsce i datę złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskazaniem
imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
8. W rejestrze EETS umieszcza się dane, o których mowa w ust. 3, wnioski
z oceny, o których mowa w art. 16e ust. 4, a także informację o zawieszeniu
świadczenia usługi EETS.
9. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, i załączane dokumenty, o których mowa
w ust. 4–6, sporządza się w języku polskim albo wnioskodawca zleca ich tłumaczenie
na język polski. Tłumaczenie sporządza tłumacz przysięgły lub właściwy konsul
Rzeczypospolitej Polskiej.
10. W przypadku gdy wniosek o wpis do rejestru EETS nie zawiera danych,
o których mowa w ust. 3, lub nie dołączono do niego dokumentów, o których mowa
w ust. 4–6, minister właściwy do spraw transportu wzywa niezwłocznie
wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, w terminie nie krótszym niż 14 dni.
11. Wpis do rejestru EETS albo odmowa dokonania tego wpisu następuje
w terminie 2 miesięcy od daty otrzymania wniosku lub jego uzupełnienia.
12. Wpis albo odmowa wpisu do rejestru EETS następuje w drodze decyzji
administracyjnej. Wpisu do rejestru odmawia się w przypadku nieprzedłożenia
dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 16e
ust. 2, lub oświadczenia, o którym mowa w ust. 6.
13. Minister właściwy do spraw transportu wysyła zawiadomienie o wszczęciu
postępowania w sprawie wpisu, odmowy wpisu, wykreślenia z rejestru EETS oraz
decyzje w tych sprawach przedsiębiorcy albo dostawcy EETS oraz zawiadamia
o wszczęciu postępowań oraz wydaniu decyzji podmioty pobierające opłaty, o których
mowa w art. 13i ust. 2, w drodze obwieszczeń, na stronie podmiotowej obsługującego
go urzędu.
14. Uprawnienia dostawcy EETS wynikające z decyzji o wpisie do rejestru
EETS nie przechodzą na podmioty powstałe w wyniku jego podziału albo łączenia się
z innymi podmiotami.

Art. 16g. 1. Minister właściwy do spraw transportu wykreśla, w drodze decyzji
administracyjnej, dostawcę EETS z rejestru EETS:
1) na jego wniosek;
2) z urzędu w przypadku stwierdzenia:
a) zaprzestania świadczenia przez dostawcę EETS usługi EETS przez okres co
najmniej 12 miesięcy,
b) niespełniania przez dostawcę EETS warunków, o których mowa w art. 16e
ust. 2,
c) niezłożenia co najmniej jednego z oświadczeń, o których mowa w art. 16i
ust. 1 pkt 7, pomimo upływu terminu, o którym mowa w art. 16i ust. 1
pkt 7, i wezwania do ich złożenia.
2. Minister właściwy do spraw transportu może wykreślić dostawcę EETS
z rejestru EETS w przypadku niespełnienia przez niego obowiązku, o którym mowa
w art. 4 ust. 1 decyzji 2009/750/WE.
3. Podejmując decyzję o wykreśleniu dostawcy EETS z rejestru EETS,
w przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw transportu bierze
pod uwagę:
1) liczbę umów dotyczących świadczenia usługi EETS zawartych przez dostawcę
EETS z podmiotami pobierającymi opłaty na wszystkich obszarach EETS oraz
2) stosunek długości sieci dróg, co do której dostawca EETS zawarł umowy
o świadczenie usługi EETS z podmiotami pobierającymi opłaty na obszarach
EETS, do długości sieci dróg na wszystkich obszarach EETS.
4. Minister właściwy do spraw transportu informuje podmioty prowadzące
odpowiednie rejestry w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej o wpisaniu dostawcy EETS do rejestru EETS oraz o jego wykreśleniu z tego rejestru.

Art. 16h. Usługę EETS na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może także
świadczyć dostawca EETS mający siedzibę na terytorium innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej wpisany do odpowiedniego
rejestru prowadzonego w państwie jego siedziby, po zawarciu w formie pisemnej
umów dotyczących świadczenia usługi EETS z:
1) podmiotem pobierającym opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2;
2) użytkownikiem EETS.

Art. 16i. 1. Dostawca EETS jest obowiązany:
1) w ramach świadczenia usługi EETS uiszczać opłaty, o których mowa w art. 13
ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz opłatę za przejazd autostradą, naliczane za pomocą
urządzenia, o którym mowa w art. 16l ust. 1;
2) niezwłocznie informować podmiot pobierający opłaty, z którym zawarł umowę,
o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1, o danych, w tym danych
osobowych użytkownika EETS, koniecznych do realizacji tej umowy, w tym
dostarczonych użytkownikom EETS urządzeniach, o których mowa w art. 16l
ust. 1, oraz przypisaniu tych urządzeń do pojazdu samochodowego
i użytkownika EETS;
3) monitorować sposób świadczenia usługi EETS zgodnie z procedurami
określonymi w planie zarządzania ryzykiem, o którym mowa w art. 16e ust. 2
pkt 4;
4) współpracować z podmiotem uprawnionym do kontroli prawidłowości
uiszczenia opłaty elektronicznej, o którym mowa w art. 13l ust. 1 oraz 1b, w tym
przekazywać temu podmiotowi dane osobowe użytkowników EETS
naruszających obowiązki, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3, art. 13i ust. 4a
lub 4b, na zasadach określonych w umowie, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1
albo art. 16h pkt 1;
5) udostępniać na swojej stronie internetowej informację o obsługiwanych
obszarach EETS oraz warunkach zawierania umów o świadczenie usługi EETS
z użytkownikami EETS;
6) niezwłocznie informować ministra właściwego do spraw transportu o zmianach
dotyczących go danych i informacji zawartych w rejestrze EETS;
7) corocznie, w terminie do dnia 30 czerwca, składać ministrowi właściwemu do
spraw transportu dokumenty, o których mowa w art. 16f ust. 4 i 5, oraz
oświadczenie o zakresie prowadzonej działalności dotyczącej świadczenia usługi
EETS za rok poprzedni, zawierające informację o obsługiwanych obszarach
EETS, a także oświadczenie, że spełnia wymogi, o których mowa w art. 16e
ust. 2 – w przypadku dostawcy EETS wpisanego do rejestru EETS;
8) niezwłocznie przekazywać ministrowi właściwemu do spraw transportu wnioski
z oceny planu zarządzania ryzykiem, o których mowa w art. 16e ust. 4 –
w przypadku dostawcy EETS wpisanego do rejestru EETS;
9) niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia zawieszenia albo
zakończenia świadczenia usługi EETS, zgłosić ministrowi właściwemu do spraw
transportu fakt zawieszenia albo zakończenia świadczenia usługi EETS –
w przypadku dostawcy EETS wpisanego do rejestru EETS.
2. Oświadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, zamieszczając w nich
klauzulę, o której mowa w art. 16f ust. 6, oraz dane, o których mowa w art. 16f ust. 7.

Art. 16j. 1. Dostawca EETS uiszcza opłaty, o których mowa w art. 13 ust. 1
pkt 3 i ust. 2, oraz opłatę za przejazd autostradą, podmiotowi pobierającemu opłaty,
z którym zawarł umowę, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1, nie
rzadziej niż raz na 2 tygodnie, chyba że umowa ta stanowi inaczej. W przypadku gdy
opłata stanowi przychód Krajowego Funduszu Drogowego niedopuszczalne jest
określenie w umowie terminu uiszczania opłat dłuższego niż 2 tygodnie.
2. Dostawca EETS nie może dokonywać potrącenia z opłat, o których mowa
w art. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz opłaty za przejazd autostradą, oraz podejmować
innych czynności skutkujących zmniejszeniem wysokości opłaty należnej podmiotowi
pobierającemu opłaty.
3. W przypadku nieterminowego uiszczania opłat przez dostawcę EETS
podmiotowi pobierającemu opłaty należą się odsetki ustawowe za opóźnienie.
4. W przypadku gdy opłaty, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz
opłata za przejazd autostradą, stanowią przychód Krajowego Funduszu Drogowego
albo jednostek samorządu terytorialnego, obowiązek ich uiszczenia przez dostawcę EETS podmiotowi pobierającemu opłaty podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Przepis stosuje się w przypadku niemożności ściągnięcia należności podmiotu
pobierającego opłaty z zabezpieczenia, o którym mowa w art. 16k ust. 1.

Art. 16k. 1. Dostawca EETS jest obowiązany ustanowić zabezpieczenie
należności z tytułu opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz opłat za
przejazd autostradą, a także odsetek, o których mowa w art. 16j ust. 3.
2. Zabezpieczenie ustanawia się, tak aby umożliwiało podmiotowi
pobierającemu opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, bezwarunkowe,
natychmiastowe, pełne i nieodwołalne ściągnięcie należnej opłaty wraz z odsetkami.
3. Zabezpieczenie może być ustanawiane według wyboru podmiotu
pobierającego opłaty w jednej lub w kilku następujących formach:
1) pieniężnej, wpłaconej przelewem na rachunek bankowy wskazany przez podmiot
pobierający opłaty;
2) gwarancji bankowej;
3) gwarancji ubezpieczeniowej;
4) poręczenia udzielonego przez podmiot, którego zdolność do spłaty zobowiązań
w roku kalendarzowym, w którym przypada data udzielenia poręczenia, została
oceniona na poziomie:
a) co najmniej BBB + albo Baa 1 przyznawanym przez agencje ratingowe
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 2c ust. 3 ustawy z dnia
8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2020 r. poz. 122) albo
b) odpowiadającym co najmniej poziomowi BBB + albo Baa 1 przyznawanym
przez agencje ratingowe o międzynarodowej renomie;
5) innego równoważnego instrumentu finansowego.
4. Zabezpieczenie jest ustanawiane na okres nie krótszy niż rok, w kwocie
obliczonej w sposób określony w informacji o obszarze EETS, o której mowa
w art. 16o pkt 3 lit. c.

Art. 16l. 1. W ramach świadczenia usługi EETS dostawca EETS dostarcza
użytkownikowi EETS urządzenie na potrzeby pobierania opłat, które jest
interoperacyjne i zdolne do komunikowania się między systemami elektronicznego poboru opłat używanymi na obszarach EETS, oraz przedstawia dokument potwierdzający spełnienie przez to urządzenie wymagań technicznych określonych
w decyzji 2009/750/WE.
2. Dostawca EETS wprowadza do składników interoperacyjności, o których
mowa w art. 16x ust. 1, w tym urządzenia, o którym mowa w ust. 1, i przechowuje
w nich dane pojazdu, na podstawie których jest naliczana opłata, z zastrzeżeniem
art. 13i ust. 4a. Dane pojazdu ustala się na podstawie przedłożonego przez
użytkownika EETS dokumentu.
3. Dostawca EETS zapewnia serwis urządzenia, o którym mowa w ust. 1.
4. Dostawca EETS prowadzi wykaz przeznaczonych do zablokowania urządzeń,
o których mowa w ust. 1, który niezwłocznie przekazuje podmiotowi pobierającemu
opłaty, z którym zawarł umowę, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h
pkt 1.
5. Dostawca EETS niezwłocznie informuje użytkownika EETS o przekazaniu
podmiotowi pobierającemu opłaty wykazu, o którym mowa w ust. 4, w którym
umieszczono urządzenie wydane temu użytkownikowi.
6. Podmiot pobierający opłaty niezwłocznie blokuje urządzenie na podstawie
wykazu, o którym mowa w ust. 4.
7. Dostawca EETS nie uiszcza opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3
i ust. 2, oraz opłat za przejazd autostradą, naliczanych za pomocą urządzenia
umieszczonego w wykazie, o którym mowa w ust. 4, od chwili dostarczenia tego
wykazu podmiotowi pobierającemu opłaty.
8. Wykaz, o którym mowa w ust. 4, jest przekazywany na zasadach określonych
w umowie, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1.

Art. 16m. Dostawca EETS za udostępnienie usługi EETS może pobierać
wynagrodzenie od użytkowników EETS na zasadach określonych w umowie, o której
mowa w art. 16e ust. 1 pkt 2 albo art. 16h pkt 2.

Art. 16n. 1. W ramach korzystania z usługi EETS użytkownik EETS jest
obowiązany uiszczać dostawcy EETS kwotę odpowiadającą opłacie, o której mowa
w art. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz opłacie za przejazd autostradą, naliczonej za pomocą
urządzenia, o którym mowa w art. 16l ust. 1.
2. Niewypełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie ma wpływu na
konieczność wypełnienia nałożonego na dostawcę EETS obowiązku, o którym mowa
w art. 16i ust. 1 pkt 1, wobec podmiotu pobierającego opłaty, z którym zawarł umowę,
o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1.
3. Uiszczanie kwoty, o której mowa w ust. 1, dostawcy EETS przez użytkownika
EETS wyklucza możliwość dochodzenia opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3
i ust. 2, oraz opłat za przejazd autostradą, od użytkownika EETS przez podmiot
pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2.
4. Dostawca EETS, dokonując rozliczenia użytkownika EETS, wyodrębnia
kwotę, o której mowa w ust. 1, i kwotę wynagrodzenia za usługę EETS oraz wskazuje
termin ich zapłaty.
5. Rozliczenie powinno zawierać informacje określające czas i miejsce
naliczenia opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz opłat za przejazd
autostradą, a także zestawienie składników tego rozliczenia, chyba że użytkownik
EETS zdecyduje inaczej.

Art. 16o. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, jest
obowiązany:
1) zapewnić niedyskryminacyjne warunki zawierania umów dotyczących
świadczenia usługi EETS z dostawcami EETS;
2) dopuszczać na sieci dróg, na której pobiera opłaty, użytkowanie urządzeń,
o których mowa w art. 16l ust. 1, pod warunkiem zawarcia umowy, o której
mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1;
3) zamieszczać na swojej stronie internetowej:
a) wykaz dostawców EETS, z którymi zawarł umowę, o której mowa
w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1,
b) informację o sieci dróg, na której pobiera opłaty, kategoriach pojazdów
podlegających opłacie i odpowiadających im stawkach opłat oraz
technologii poboru opłat,
c) informację o obszarze EETS spełniającą wymogi określone w załączniku
I do decyzji 2009/750/WE,
d) informację o planowanej zmianie danych dotyczących obszaru EETS
obejmujących w szczególności:
– wysokość stawek opłat,
– kategorie i rodzaje pojazdów podlegających opłacie,
– technologię poboru opłat,
– sieć dróg, na których pobierana jest opłata;
4) niezwłocznie informować ministra właściwego do spraw transportu o danych
i informacjach, o których mowa w pkt 3 lit. a–c;
5) niezwłocznie informować ministra właściwego do spraw transportu o zmianach
danych i informacji, o których mowa w pkt 3 lit. d;
6) umożliwić stosowanie interfejsów, o których mowa w załączniku II do decyzji
2009/750/WE;
7) podejmować działania umożliwiające prawidłowy pobór opłat z wykorzystaniem
usługi EETS w przypadku zakłócenia funkcjonowania tej usługi z jego winy,
zgodnie z art. 5 ust. 7 decyzji 2009/750/WE.
Art. 16p. Minister właściwy do spraw transportu niezwłocznie informuje
Komisję Europejską oraz podmioty prowadzące odpowiednie rejestry w innych niż
Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej o planowanych
zmianach danych, o których mowa w art. 16o pkt 3 lit. d.

Art. 16q. 1. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, jest
uprawniony do sprawdzania sposobu świadczenia usługi EETS przez dostawcę EETS,
z którym zawarł umowę, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo w art. 16h pkt 1.
2. Dostawca EETS jest obowiązany do współdziałania przy sprawdzaniu
sposobu świadczenia usługi EETS.
3. Sprawdzanie sposobu świadczenia usługi EETS nie może uniemożliwiać
świadczenia usługi EETS.

Art. 16r. 1. Potwierdzenie faktu poruszania się przez użytkownika EETS po
obszarze EETS, na podstawie którego podmiot pobierający opłaty, o którym mowa
w art. 13i ust. 2, nalicza opłaty, jest przekazywane między stronami umowy, o której
mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1, na zasadach w niej określonych.
2. W przypadku stwierdzenia przez podmiot pobierający opłaty, o którym mowa
w art. 13i ust. 2, faktu przejazdu
pojazdu po obszarze EETS, pomimo braku potwierdzenia tego faktu przez
dostawcę EETS zgodnie z ust. 1, podmiot
pobierający opłaty wzywa dostawcę EETS do uiszczenia opłaty za ten przejazd.
3. W przypadkach, o którym mowa w ust. 2, dostawca EETS przed podjęciem
działań mających na celu wyegzekwowanie kwoty odpowiadającej opłacie, o której
mowa w art. 16n ust. 1, od użytkownika EETS informuje go o obowiązku jej
uiszczenia.

Art. 16s. 1. Umowę, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 oraz art. 16h pkt 1,
zawiera się na podstawie warunków ogólnych określonych w informacji o obszarze
EETS, o której mowa w art. 16o pkt 3 lit. c. Umowa może zawierać także warunki
szczególne.
2. Umowa, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 oraz art. 16h pkt 1, powinna
określać co najmniej:
1) zasady i sposób dostarczenia wykazu, o którym mowa w art. 16l ust. 4;
2) stałe opłaty nałożone na dostawców EETS odzwierciedlające koszty
zapewnienia, obsługi i utrzymania systemu umożliwiającego świadczenie usługi
EETS ponoszone przez podmiot pobierający opłaty na obszarze poboru opłat,
w przypadku gdy koszty te nie są wliczone w opłatę;
3) zasady wypłaty wynagrodzenia, o którym mowa w art. 16t, o ile jest
przewidziane;
4) podział obowiązków i wynikających z nich ryzyk związanych z zapewnieniem
działania systemu elektronicznego poboru opłat;
4a) zasady współpracy, o której mowa w art. 16i ust. 1 pkt 4;
5) formę i zasady ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 16k, oraz
korzystania z niego przez podmiot pobierający opłaty, a także zasady jego
zwrotu;
6) formy i tryb sprawdzania sposobu świadczenia usługi EETS, o którym mowa
w art. 16q, ustalone z uwzględnieniem art. 5 ust. 6 decyzji 2009/750/WE;
7) skutki nienależytego wykonania i niewykonania obowiązków umownych,
w szczególności kary umowne lub obniżenie wynagrodzenia;
8) warunki rozwiązania i wypowiedzenia umowy, w szczególności w przypadku
wykreślenia dostawcy EETS z rejestru EETS albo odpowiedniego rejestru
w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej;
9) zasady wzajemnych rozliczeń w razie rozwiązania i wypowiedzenia umowy,
w szczególności w przypadku wykreślenia dostawcy EETS z rejestru EETS albo odpowiedniego rejestru w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Art. 16t. 1. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, może
wypłacać wynagrodzenie dostawcy EETS.
2. Wynagrodzenie dla dostawcy EETS składa się z:
1) kwoty odpowiadającej oszczędnościom powstałym po stronie podmiotu
pobierającego opłaty w związku ze świadczeniem usługi EETS przez dostawcę
EETS lub
2) prowizji w przypadku przeniesienia wskazanych w umowie, o której mowa
w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1, ryzyk związanych z poborem opłat na
obszarze EETS na dostawcę EETS.
3. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, w informacji
o obszarze EETS, o której mowa w art. 16o pkt 3 lit. c, zawiera:
1) informację, czy przewidziana jest wypłata wynagrodzenia dla dostawców EETS
oraz
2) zasady ustalania wynagrodzenia dla dostawców EETS, z zachowaniem zasady
niedyskryminacji.

Art. 16u. 1. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, może
jednocześnie świadczyć usługę EETS. W takim przypadku podmiot ten zawiera
umowy, o których mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1, z innymi
podmiotami pobierającymi opłaty, o których mowa w art. 13i ust. 2.
2. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, będący
jednocześnie dostawcą EETS nie może
pokrywać kosztów wykonywania jednej z tych działalności przychodami
pochodzącymi z drugiego rodzaju działalności (subsydiowanie skrośne) i jest
obowiązany:
1) prowadzić ewidencję księgową odrębnie dla każdej z tych działalności;
2) sporządzać i przechowywać sprawozdania finansowe dotyczące tych
działalności, zawierające bilans oraz rachunek zysków i strat za okresy
sprawozdawcze, na zasadach i w trybie określonych w przepisach
o rachunkowości.
3. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, będący
jednocześnie dostawcą EETS, obowiązany do sporządzenia sprawozdania
finansowego na podstawie przepisów o rachunkowości lub innych przepisów
szczególnych, sporządza i przechowuje, na zasadach i w trybie określonych w tych
przepisach, sprawozdania finansowe za okresy sprawozdawcze, odrębnie dla
poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej.
4. W przypadku gdy z przepisów o rachunkowości lub innych przepisów
szczególnych wynika obowiązek badania sprawozdania finansowego, sprawozdanie
podlega badaniu także w zakresie eliminowania subsydiowania skrośnego pomiędzy
działalnościami, o których mowa w ust. 1.

Art. 16v. 1. Minister właściwy do spraw transportu prowadzi rejestr zawierający
informacje dotyczące:
1) nazwy i adresu siedziby podmiotów pobierających opłaty, o których mowa
w art. 13i ust. 2;
2) miejsca publikacji informacji, o których mowa w art. 16o pkt 3;
3) systemów poboru opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, oraz opłat
za przejazd autostradą obejmujące:
a) technologie poboru opłat,
b) kategorie i rodzaje pojazdów podlegających opłacie,
c) wysokość stawek opłat,
d) sieci dróg, na których pobierane są opłaty;
4) dostawców EETS, którzy zawarli umowy z podmiotami pobierającymi opłaty,
o których mowa w art. 13i ust. 2.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest udostępniany w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do
spraw transportu.
3. Minister właściwy do spraw transportu do dnia 31 grudnia każdego roku drogą
elektroniczną przekazuje Komisji Europejskiej oraz podmiotom prowadzącym
odpowiednie rejestry w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich
Unii Europejskiej informacje zawarte w rejestrze, o którym mowa w ust. 1, oraz
w rejestrze EETS.

Art. 16w. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio
przepisy rozdziału 4, 5 i 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny
zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. z 2019 r. poz. 544).
2. Wymagania, o których mowa w załączniku II i III do decyzji 2009/750/WE,
uznaje się za wymagania w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach
oceny zgodności i nadzoru rynku.
3. Niematerialne składniki interoperacyjności, takie jak oprogramowanie, uznaje
się za wyroby w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny
zgodności i nadzoru rynku.
4. Dostawcę EETS, który wystawia deklarację WE przydatności do stosowania
zgodnie z załącznikiem IV do decyzji 2009/750/WE, uznaje się za producenta lub
upoważnionego przedstawiciela, w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r.
o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.
5. Czynności, o których mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r.
o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, wykonuje minister właściwy do spraw
transportu.

Art. 16x. 1. Urządzenia, o których mowa w art. 16l ust. 1, oraz pozostałe
składniki interoperacyjności, biorące udział w zapewnieniu funkcjonowania usługi
EETS, w tym interfejsy, o których mowa w załączniku II do decyzji 2009/750/WE,
zwane dalej „składnikami interoperacyjności”, powinny spełniać wymogi, o których
mowa w załączniku II i III do tej decyzji.
2. Składniki interoperacyjności podlegają ocenie zgodnie z załącznikiem IV do
decyzji 2009/750/WE.
3. Producent, dostawca EETS lub upoważniony przedstawiciel sporządza dla
składników interoperacyjności deklarację WE zgodnie z pkt 3 załącznika IV do
decyzji 2009/750/WE oraz umieszcza oznakowanie CE zgodnie z rozporządzeniem
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r.
ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do
warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającym rozporządzenie (EWG)
nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30).
4. Oznakowanie CE umieszcza się na składniku interoperacyjności lub na jego
etykiecie w sposób widoczny, czytelny i trwały, a gdy nie jest to możliwe lub nie można tego zapewnić z uwagi na charakter wyrobu, umieszcza się je na opakowaniu lub na dokumentach towarzyszących.
5. W ocenie, o której mowa w ust. 2, mogą uczestniczyć notyfikowane jednostki
certyfikujące lub notyfikowane jednostki kontrolujące, spełniające wymagania,
o których mowa w załączniku V do decyzji 2009/750/WE.
6. W przypadku gdy ocena, o której mowa w ust. 2, wymaga udziału podmiotu
pobierającego opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, podmiot ten może pobierać
opłatę za czynności związane z tą oceną. Wysokość opłaty strony ustalają w umowie,
o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1, lub w odrębnej umowie
dotyczącej takiej oceny.

Art. 16y. 1. Kontrolę składników interoperacyjności przeprowadza organ
wyspecjalizowany, o którym mowa w art. 58 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 13 kwietnia
2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.
2. Postępowanie w sprawach wprowadzonych do obrotu składników
interoperacyjności niezgodnych z wymaganiami określonymi w załączniku II i III do
decyzji 2009/750/WE prowadzą organy wyspecjalizowane, o których mowa w art. 58
ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru
rynku.
3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przekazuje informacje
o wydanych przez organy wyspecjalizowane decyzjach, o których mowa w art. 84
ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru
rynku, oraz przyczynach ich podjęcia Komisji Europejskiej.

Art. 16z. 1. Spór pomiędzy podmiotem pobierającym opłaty, o którym mowa
w art. 13i ust. 2, a dostawcą EETS
dotyczący:
1) negocjacji związanych z usługą EETS,
2) umowy, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 1 albo art. 16h pkt 1
– może być przedmiotem postępowania pojednawczego prowadzonego na wniosek
złożony przez podmiot pobierający opłaty, lub dostawcę EETS, przez niezależną
Komisję powoływaną do wydawania opinii w sprawie sporów związanych z usługą
EETS, zwaną dalej „Komisją”. Złożenie wniosku nie narusza prawa stron do
rozstrzygania sporów na podstawie odrębnych przepisów.
2. Komisja jest powoływana na wniosek, o którym mowa w ust. 1, oddzielnie do
rozstrzygnięcia każdego sporu. Wniosek składa się do ministra właściwego do spraw
transportu.
3. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa się zakres i istotę sporu. Do
wniosku załącza się dokumenty dotyczące istoty sporu.

Art. 16za. 1. Komisja składa się z trzech członków:
1) osoby wskazanej przez dostawcę EETS;
2) osoby wskazanej przez podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i
ust. 2;
3) przewodniczącego.
2. Członkiem Komisji może zostać osoba fizyczna, która:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) nie została prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia
korzyści majątkowych lub przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów;
3) jest bezstronna i niezależna od stron sporu, o którym mowa w art. 16z ust. 1, oraz
pozostałych dostawców EETS i podmiotów pobierających opłaty na obszarach
EETS.
3. Bezstronność i niezależność, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie jest
zachowana, jeżeli kandydat na członka Komisji, zastępczego członka Komisji lub
członek Komisji:
1) posiada udziały, akcje lub inne tytuły własności w podmiotach będących
dostawcami EETS lub pobierającymi opłaty na obszarach EETS lub jednostkach
z nimi powiązanych w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 29 września
1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680);
2) jest lub był w ostatnich 5 latach przedstawicielem prawnym (pełnomocnikiem),
członkiem organów nadzorujących, zarządzających, administrujących lub
pracownikiem podmiotów, o których mowa w pkt 1;
3) osiągnął w ciągu ostatnich 5 lat lub w czasie pełnienia funkcji członka Komisji,
przychód z tytułu świadczenia usług na rzecz podmiotów, o których mowa
w pkt 1;
4) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym w linii prostej do drugiego stopnia
lub jest związany z tytułu opieki, przysposobienia lub kurateli z osobą będącą członkiem organów nadzorujących, zarządzających lub administrujących podmiotów, o których mowa w pkt 1.
4. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, lub dostawca
EETS, składając wniosek, o którym mowa w art. 16z ust. 1, wskazuje po jednym
kandydacie na członka Komisji i zastępczego członka Komisji oraz co najmniej dwóch
i nie więcej niż czterech kandydatów na przewodniczącego Komisji. Po otrzymaniu
wniosku, minister właściwy do spraw transportu wzywa drugą stronę sporu do
wskazania, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania,
kandydata na członka Komisji i zastępczego członka Komisji oraz co najmniej dwóch
i nie więcej niż czterech kandydatów na przewodniczącego Komisji, a także do
złożenia dokumentów dotyczących istoty sporu.
5. Kandydaci na członków Komisji, zastępczych członków Komisji
i przewodniczącego Komisji składają ministrowi właściwemu do spraw transportu
pisemne oświadczenie, że spełniają wymogi, o których mowa w ust. 2. Oświadczenie
składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej
treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych zeznań.
6. Kandydaci na członków Komisji wybierają przewodniczącego Komisji
spośród wskazanych kandydatów na przewodniczącego i informują o dokonanym
wyborze ministra właściwego do spraw transportu.
7. Minister właściwy do spraw transportu, po otrzymaniu informacji o wyborze
przewodniczącego Komisji powołuje Komisję w drodze zarządzenia, które podlega
ogłoszeniu w dzienniku urzędowym tego ministra. Komisja rozpoczyna swoją
działalność z chwilą ogłoszenia zarządzenia. Minister właściwy do spraw transportu
zawiadamia strony postępowania o powołaniu Komisji.
8. Członkostwo w Komisji ustaje z dniem:
1) śmierci członka Komisji;
2) złożenia rezygnacji przez członka Komisji ministrowi właściwemu do spraw
transportu;
3) zaprzestania spełniania przez członka Komisji wymagań określonych w ust. 2;
4) następującym po dniu wydania uchwały kończącej postępowanie.
9. Członek Komisji, który złożył rezygnację, jest obowiązany uczestniczyć
w pracach Komisji do czasu powołania następcy.
10. W przypadku gdy przed wydaniem uchwały kończącej postępowanie ustało
członkostwo w Komisji przewodniczącego Komisji, wyboru nowego
przewodniczącego Komisji dokonuje się spośród pozostałych kandydatów na
przewodniczącego Komisji, wskazanych zgodnie z ust. 4. Przepisy ust. 6 i 7 stosuje
się odpowiednio.
11. W przypadku ustania członkostwa w Komisji pozostałych członków
Komisji, minister właściwy do spraw transportu niezwłocznie powołuje na członka
Komisji zastępczego członka Komisji, wskazanego przez stronę zgodnie z ust. 4.
Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Art. 16zb. 1. Przewodniczący Komisji kieruje pracą Komisji oraz czuwa nad
sprawnym przebiegiem postępowania i w tym celu może wydawać zarządzenia.
Przewodniczący Komisji reprezentuje Komisję na zewnątrz.
2. Tryb pracy Komisji określa regulamin ustalany przez Komisję.
3. Komisja, w terminie 30 dni od dnia powołania, może wezwać podmiot
pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, lub dostawcę EETS do
uzupełnienia złożonych dokumentów.
4. Podmiot pobierający opłaty, o którym mowa w art. 13i ust. 2, dostawca EETS
oraz osoby trzecie zaangażowane w świadczenie usług EETS mają obowiązek
udzielania na żądanie Komisji informacji związanych z istotą sporu, o którym mowa
w art. 16z ust. 1.

Art. 16zc. 1. Komisja kończy postępowanie, wydając opinię w formie uchwały,
odnoszącą się do zakresu i istoty sporu, wskazanych we wniosku, o którym mowa
w art. 16z ust. 1, najpóźniej w terminie 6 miesięcy od dnia powołania Komisji.
2. Do terminu określonego w ust. 1 nie wlicza się okresu, w którym Komisja nie
mogła prowadzić postępowania z powodu dokonania zmian w składzie Komisji na
podstawie art. 16za ust. 10 i 11.
3. Uchwała Komisji, o której mowa w ust. 1, zapada większością głosów.
4. Uchwałę, o której mowa w ust. 1, sporządza się w języku polskim albo
tłumaczy na język polski. Tłumaczenie sporządza tłumacz przysięgły lub właściwy
konsul Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Uchwała, o której mowa w ust. 1, powinna być sporządzona na piśmie
i zawierać datę wydania, oznaczenie Komisji, która ją wydała, imiona i nazwiska
członków Komisji, oznaczenie stron sporu, opinię co do istoty sporu, uzasadnienie
faktyczne i prawne opinii, rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania
i wskazanie podmiotu zobowiązanego do ich poniesienia. Uchwałę podpisują wszyscy
członkowie Komisji.
6. Na zgodny wniosek stron o zakończenie postępowania, złożony przed
wydaniem opinii, o której mowa w ust. 1, Komisja niezwłocznie wydaje uchwałę
kończącą postępowanie, nie rozstrzygając istoty sporu. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
7. Do postępowania przed Komisją stosuje się przepisy art. 1833 i art. 1834
ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. –
Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1460, z późn. zm.).

Art. 16zd. 1. Postępowanie przed Komisją jest prowadzone na koszt stron
postępowania.
2. Koszty postępowania, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:
1) koszty ekspertyz i opinii;
2) koszty tłumaczeń;
3) koszty poniesione przez strony w związku z prowadzonym postępowaniem,
niezbędne do celowego dochodzenia praw;
4) koszty podróży i noclegów członków Komisji;
5) wynagrodzenie członków Komisji.
3. Koszty, o których mowa w ust. 2 pkt 1–4, ustala się na podstawie dowodów
potwierdzających poniesienie wydatków.
4. Wysokość wynagrodzenia członków Komisji ustala się w regulaminie,
o którym mowa w art. 16zb ust. 2. Postanowienia regulaminu dotyczące
wynagrodzenia członków Komisji wymagają uprzedniego uzgodnienia ze stronami
postępowania.
5. Przewodniczący Komisji może wezwać strony postępowania do uiszczenia
zaliczki na poczet kosztów postępowania.
6. Przed wydaniem uchwały Komisja wzywa strony postępowania do wskazania
poniesionych wydatków związanych z prowadzonym postępowaniem.
7. Strona, której stanowisko odnośnie do istoty sporu Komisja uznała za
niezasadne, pokrywa w całości koszty postępowania.
8. W przypadku, o którym mowa w art. 16zc ust. 6, strony ponoszą koszty
postępowania po połowie.
9. W przypadku częściowego uznania przez Komisję stanowiska strony co do
istoty sporu Komisja może stosunkowo rozdzielić koszty postępowania. Komisja
może jednak nałożyć na jedną ze stron obowiązek poniesienia całości kosztów
postępowania, jeżeli Komisja w znacznej części uznała za zasadne stanowisko drugiej
strony.
10. Niezależnie od wyniku sprawy Komisja może włożyć na stronę postępowania
obowiązek zwrotu kosztów, wywołanych ich niesumiennym lub oczywiście
niewłaściwym postępowaniem. Dotyczy to zwłaszcza kosztów powstałych wskutek
uchylenia się od wyjaśnień lub złożenia wyjaśnień niezgodnych z prawdą, zatajenia
lub opóźnionego powołania dowodów.

Art. 16ze. Uchwała Komisji, o której mowa w art. 16zc ust. 1, w przedmiocie
kosztów postępowania, podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej po nadaniu
jej klauzuli wykonalności. Przepisy działu II tytułu I części trzeciej ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu o nadanie
klauzuli wykonalności stosuje się odpowiednio.

Art. 16zf. 1. Dokumentację pracy Komisji, w tym uchwały Komisji,
przewodniczący Komisji przekazuje ministrowi właściwemu do spraw transportu
niezwłocznie po zakończeniu postępowania.
2. Uchwały Komisji, o których mowa w art. 16zc ust. 1 i 6, podlegają ogłoszeniu
w formie komunikatu w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw
transportu.

Art. 16zg. 1. Obsługę organizacyjno-biurową Komisji, w tym odpowiednie
pomieszczenia i wyposażenie, zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do
spraw transportu.
2. Urząd obsługujący ministra właściwego do spraw transportu wymienia
informacje z odpowiednimi podmiotami powołanymi w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej, na podstawie art. 10 decyzji 2009/750/WE.

Ustawa o drogach publicznych art. 16