Art. 153. 1. Komornik we własnym imieniu zawiera z osobami niezbędnymi
do obsługi kancelarii, a także podmiotami niezbędnymi do ochrony mienia
i pomocy w czynnościach terenowych, umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy
zlecenia lub umowy o świadczenie usług.
1a. Po upływie 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy o pracę pracownik
kancelarii może zostać upoważniony na piśmie przez komornika do samodzielnego
dokonywania czynności, o których mowa w art. 3 ust. 4 pkt 1, przy czym czynności
te nie mogą się wiązać z zastosowaniem środków przymusu. Upoważnić można
tylko pracownika, który nie był skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo
lub przestępstwo skarbowe.
1b. Wykonując czynności, o których mowa w art. 3 ust. 4 pkt 1, pracownik
ma prawo legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości.
2. Komornik zatrudnia asesorów i aplikantów na podstawie umowy o pracę.
3. Za działania osób wymienionych w ust. 1 i 2 związane z postępowaniem
egzekucyjnym komornik ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą jak za
działania własne.
4. Skarb Państwa nie odpowiada za zobowiązania komornika wynikające
z zatrudnienia osób, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz kosztów jego działalności.
5. Komornik ma obowiązek bieżącego kontrolowania wykonywania przez
osoby wymienione w ust. 1 i 2 powierzonych im zadań.
6. W przypadku objęcia kancelarii po komorniku odwołanym lub
przeniesionym albo komorniku, którego powołanie wygasło z mocy prawa,
komornik, który objął kancelarię, może rozwiązać umowę o pracę zawartą przez
poprzednika z osobą zatrudnioną w tej kancelarii za jednomiesięcznym
wypowiedzeniem.

Ustawa o komornikach sądowych art. 153

DODAJ