Art. 145. W ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie:
„o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.”;
2) w art. 1 wyrazy „Świadczenia odszkodowawcze” zastępuje się wyrazami „Świadczenia w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową”;
3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:
„Jednorazowe odszkodowanie pieniężne oraz świadczenia rentowe”;
4) w rozdziale 2 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
„Art. 9a. 1. Żołnierze powołani do służby zawodowej po dniu 1 stycznia 1999 r., którzy ulegli wypadkowi podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, otrzymują rentę z tytułu niezdolności do służby, a w razie śmierci - członkowie rodziny rentę rodzinną, w wysokości i na warunkach określonych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. O inwalidztwie żołnierzy i związku tego inwalidztwa lub śmierci ze służbą wojskową orzekają wojskowe komisje lekarskie na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. 3. Świadczenia dla osób określonych w ust. 1 finansowane są ze środków budżetowych będących w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.”

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 145

DODAJ