Art. 58. 1. Warunek posiadania wymaganego okresu składkowego
i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy
ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co
najmniej:
1) 1 rok – jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;
2) 2 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;
3) 3 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;
4) 4 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;
5) 5 lat – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.
2. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego
dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania
niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów
pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty
rodzinnej.
3. Jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego,
o którym mowa w ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu uważa się za
spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem
18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej,
ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do
pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy
składkowe i nieskładkowe.
4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres
składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat
dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 58