Art. 13. 1. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem państwowym
mianowanym może nastąpić w drodze wypowiedzenia w razie:
1) otrzymania ujemnej oceny kwalifikacyjnej, potwierdzonej ponowną ujemną
oceną, która nie może być dokonana wcześniej niż po upływie trzech miesięcy;
2) likwidacji urzędu lub jego reorganizacji, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie
urzędnika państwowego mianowanego na inne stanowisko w tym samym
urzędzie;
3) niezawinionej utraty uprawnień wymaganych do wykonywania pracy na
zajmowanym stanowisku;
4) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pracy na zajmowanym
stanowisku, stwierdzonej orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa
i zatrudnienia, jeżeli nie ma możliwości zatrudnienia urzędnika państwowego
mianowanego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia
i kwalifikacji zawodowych, albo gdy urzędnik państwowy mianowany odmawia
przejścia do takiej pracy.
5) (uchylony)
2. Okres wypowiedzenia stosunku pracy wynosi trzy miesiące i kończy się
ostatniego dnia miesiąca.
3. W wypadkach określonych w ust. 1 pkt 3 urząd powinien zaproponować
urzędnikowi państwowemu mianowanemu podjęcie pracy na innym stanowisku
odpowiadającym posiadanym kwalifikacjom, jeżeli takim stanowiskiem dysponuje.
4. Do rozwiązania stosunku pracy w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 1–
3 stosuje się przepis art. 38 Kodeksu pracy.

Art. 13¹. 1. W razie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym
mianowanym, z przyczyn określonych w art. 13 ust. 1 pkt 2, w okresie między
ustaniem zatrudnienia w likwidowanym lub reorganizowanym urzędzie a podjęciem
pracy lub działalności gospodarczej, urzędnikowi temu przysługuje świadczenie
pieniężne ze środków budżetu państwa, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy,
obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie
przysługuje urzędnikowi państwowemu, który nabył prawo do emerytury.
2. W razie gdy w okresie, o którym mowa w ust. 1, były urzędnik pobiera zasiłek
wychowawczy, chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia pieniężnego
ulega odpowiedniemu obniżeniu.
3. Okres pobierania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza
się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień
pracowniczych oraz do okresów zatrudnienia w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu
emerytalnym pracowników i ich rodzin2)
– na takich warunkach, na jakich wlicza się
okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonych w przepisach o zatrudnieniu
i bezrobociu. Od świadczenia pieniężnego urząd odprowadza składkę na
ubezpieczenie społeczne na zasadach przewidzianych dla wynagrodzenia
wypłacanego w czasie trwania stosunku pracy.

Ustawa o pracownikach urzędów państwowych art. 13

DODAJ