Art. 127. 1. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta), w drodze decyzji
administracyjnej, uznaje żołnierza w czynnej służbie wojskowej albo osobę, której
doręczono kartę powołania do tej służby, za posiadającego na wyłącznym
utrzymaniu członków rodziny albo za żołnierza samotnego. Decyzję wydaje się na
udokumentowany wniosek uprawnionego albo członka jego rodziny, o którym
mowa w art. 128 ust. 2. Przepisu nie stosuje się do okresowej służby wojskowej.
2. Żołnierzem samotnym w rozumieniu ustawy jest żołnierz lub osoba,
o której mowa w ust. 1, niebędący w związku małżeńskim, prowadzący odrębne
gospodarstwo domowe, samodzielnie zajmujący lokal mieszkalny lub dom
mieszkalny, w którym jest zameldowany na pobyt stały, jeżeli nie ma innych osób
zobowiązanych do pokrywania należności z tytułu zajmowania tego lokalu lub
domu mieszkalnego.
3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje wójt lub burmistrz (prezydent
miasta) właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu
czasowego wnioskodawcy trwającego ponad trzy miesiące.
4. Od decyzji wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) przysługuje osobie,
która złożyła wniosek, odwołanie do wojewody w terminie czternastu dni od dnia
doręczenia decyzji. Decyzja może być zmieniona przez wojewodę również
z urzędu, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów prawa.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 127

DODAJ