Art. 128. 1. Żołnierzom czynnej służby wojskowej, z wyjątkiem okresowej
służby wojskowej i terytorialnej służby wojskowej, posiadającym na wyłącznym
utrzymaniu członków rodziny w czasie odbywania lub pełnienia służby
przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, zasiłek w kwocie minimalnego
wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego
na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę.
2. Członkami rodziny żołnierza odbywającego czynną służbę wojskową,
pozostającymi na jego wyłącznym utrzymaniu, są jego małżonek, dzieci, rodzice
oraz osoby, względem których żołnierza obciąża obowiązek alimentacyjny, o ile
nie uzyskują oni dochodu lub uzyskiwany przez nich dochód z jakiegokolwiek
tytułu jest niższy od minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego
w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie przepisów ustawy z dnia
10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do osób wymienionych w tym przepisie, jeśli
utraciły prawo do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego
pobierania, z wyjątkiem żony żołnierza.
4. Jeżeli łączny miesięczny dochód uzyskiwany przez osoby, o których mowa
w ust. 2, jest niższy od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę
obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie odrębnych
przepisów, zasiłek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości stanowiącej
różnicę między kwotą minimalnego wynagrodzenia za pracę a wysokością tego
dochodu. Za dochód nie uważa się zasiłku rodzinnego.
5. Zasiłek nie przysługuje, jeżeli osoby, o których mowa w ust. 2, uzyskują
łącznie dochód równy kwocie minimalnego wynagrodzenia, o której mowa
w ust. 1, lub wyższy od niej.

Art. 128a. 1. Żołnierzowi, z wyjątkiem żołnierza odbywającego czynną
służbę wojskową poniżej trzydziestu dni, pełniącego okresową służbę wojskową
lub terytorialną służbę wojskową, na którym ciąży obowiązek alimentacyjny na
podstawie prawomocnego orzeczenia sądu, wypłaca się zasiłek w wysokości
świadczenia alimentacyjnego, jednak nie wyższy niż kwota, o której mowa w art.
128 ust. 1.
2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, może być wypłacony bezpośrednio
osobie, której przysługuje świadczenie alimentacyjne, lub jej pełnomocnikowi, na
ich wniosek. Przepisy art. 128b stosuje się odpowiednio.
3. Łączna wysokość świadczeń, o których mowa w ust. 1 i w art. 128 ust. 1,
nie może być wyższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę
pracowników.

Art. 128b. 1. Decyzję o przyznaniu żołnierzowi zasiłku, o którym mowa
w art. 128 ust. 1 i art. 128a, wydaje dowódca jednostki wojskowej na podstawie
udokumentowanego wniosku tego żołnierza.
2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje żołnierzowi odwołanie do
organu wojskowego wyższego stopnia, określonego w odrębnych przepisach.
3. Zasiłek, o którym mowa w art. 128 ust. 1 oraz w art. 128a, wypłaca
dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę. Zasiłek wypłaca
się za okres pełnienia czynnej służby wojskowej.

Art. 128c. Żołnierz, który podał nieprawdziwe dane w celu uzyskania
nienależnego zasiłku lub uzyskania zasiłku w wyższej wysokości niż mu
przysługuje albo nie zawiadomił o okolicznościach powodujących zmianę
wysokości zasiłku lub wygaśnięcie decyzji o jego przyznaniu, jest obowiązany do
zwrotu nienależnie pobranego zasiłku lub jego części wraz z odsetkami
ustawowymi za opóźnienie.

Art. 128d. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
zasady i tryb przyznawania i wypłacania zasiłków na utrzymanie członków
rodziny, o których mowa w art. 128 ust. 1 i art. 128a ust. 1. Rozporządzenie
powinno określać szczegółowy wykaz podmiotów uprawnionych do pobierania
zasiłku, organy upoważnione do wydania decyzji o przyznaniu zasiłku, dokumenty
wymagane do wydania decyzji o przyznaniu zasiłku, sposób postępowania z
dokumentacją przy przeniesieniu żołnierza do innej jednostki wojskowej lub osoby
odbywającej zasadniczą służbę w obronie cywilnej do innej jednostki
organizacyjnej, a także termin wypłaty oraz okres pobierania zasiłku.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 128

Poprzedni

Art. 127. 1. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta), w drodze decyzji administracyjnej, uznaje żołnierza w czynnej służbie wojskowej albo osobę, której doręczono kartę powołania do tej służby, za pos...

Nastepny

Art. 129. (uchylony). Art. 129a. 1. Żołnierzowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na pomoc prawną, jeżeli postępowanie przygotowawcze wszczęte przeciwko niemu o przestępstwo popełnione w zwi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 29 listopada 1967
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka