Art. 119. 1. Na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do
czynnej służby wojskowej, pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od
pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia:
1) na dwa dni, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do zasadniczej
lub okresowej służby wojskowej;
2) na jeden dzień, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do odbycia
ćwiczeń wojskowych trwających powyżej trzydziestu dni lub pełnienia
terytorialnej służby wojskowej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli doręczona karta powołania
zobowiązuje do natychmiastowego stawiennictwa.
3. Na wniosek pracownika, który odbył ćwiczenia wojskowe trwające
powyżej trzydziestu dni lub pełnił terytorialną służbę wojskową rotacyjnie
jednorazowo nieprzerwanie przez okres co najmniej trzydziestu dni, pracodawca
jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy po odbyciu tych ćwiczeń lub
pełnienia tej służby na jeden dzień, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.
4. W przypadkach określonych w ust. 1 i 3 pracodawca może – na własny
koszt – wypłacić pracownikowi wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy.

Art. 119a. 1. Żołnierzowi rezerwy oraz osobie przeniesionej do rezerwy
niebędącej żołnierzem rezerwy, którzy odbyli ćwiczenia wojskowe, z wyjątkiem
ćwiczeń trwających do dwudziestu czterech godzin odbywających się w czasie lub
dniu wolnym od pracy, przysługuje świadczenie pieniężne rekompensujące
utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochód
z prowadzonej działalności gospodarczej lub rolniczej, które mogliby uzyskać
w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych.
2. Świadczenie pieniężne za każdy dzień ćwiczeń wojskowych stanowi kwota
1/21 miesięcznego wynagrodzenia lub dochodu, o których mowa w ust. 1,
pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych.
3. Kwota dziennego świadczenia pieniężnego nie może być wyższa od
1/21 dwuipółkrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw obowiązującego w okresie poprzedzającym termin powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych, którego wysokość ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego.
4. (uchylony)
5. Świadczenie pieniężne ustala i wypłaca wójt lub burmistrz (prezydent
miasta) na udokumentowany wniosek uprawnionego żołnierza rezerwy lub osoby
przeniesionej do rezerwy niebędącej żołnierzem rezerwy, złożony nie później niż
w ciągu trzech miesięcy od zakończenia ćwiczeń wojskowych.
6. Świadczenie pieniężne wypłaca się w kwocie pomniejszonej o uposażenie,
jakie żołnierz rezerwy otrzymał z tytułu odbytych ćwiczeń wojskowych.
7. Wydatki z tytułu wypłaty świadczeń pieniężnych pokrywane są z budżetu
Ministerstwa Obrony Narodowej.
8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania i tryb
wypłacania świadczenia pieniężnego, tryb zwrotu wydatków z tego tytułu organom
samorządu terytorialnego oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając
potrzebę rekompensaty utraconego wynagrodzenia albo dochodu oraz konieczność
zapewnienia sprawności i szybkości postępowania.

Art. 119b. 1. Żołnierzom OT, którzy pełnili terytorialną służbę wojskową
rotacyjnie, z wyjątkiem służby pełnionej jednorazowo w czasie lub dniu wolnym
od pracy, przysługuje świadczenie pieniężne rekompensujące utracone
wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochód z
prowadzonej działalności gospodarczej lub rolniczej, które mogliby uzyskać w
okresie pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie.
2. Świadczenie pieniężne za każdy dzień terytorialnej służby wojskowej
pełnionej rotacyjnie stanowi kwota 1/21 miesięcznego wynagrodzenia lub
dochodu, o których mowa w ust. 1, pomnożona przez liczbę dni pełnienia tej służby
w danym miesiącu.
3. Kwota dziennego świadczenia pieniężnego nie może być wyższa od 1/21
dwuipółkrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw obowiązującego w roku poprzedzającym pełnienie terytorialnej
służby wojskowej rotacyjnie, którego wysokość ogłasza Prezes Głównego Urzędu
Statystycznego.
4. W przypadku gdy prowadzona przez żołnierza OT działalność gospodarcza
w roku poprzedzającym okres pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie nie przynosiła dochodu lub przynosiła straty lub gdy nie jest możliwe ustalenie wysokości dochodu uzyskiwanego przez żołnierza z prowadzonej działalności
gospodarczej, świadczenie pieniężne przysługuje mu w kwocie wynikającej z
podzielenia przez 21 minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników
ustalonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o
minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w okresie pełnienia
terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, i następnie pomnożenia przez liczbę dni pełnienia tej służby.
5. Świadczenie pieniężne za dany miesiąc ustala i wypłaca dowódca jednostki
wojskowej, w której żołnierz OT pełni służbę, na udokumentowany wniosek
uprawnionego żołnierza OT, złożony nie później niż w ciągu trzech miesięcy po
upływie miesiąca, w którym terytorialna służba wojskowa była pełniona rotacyjnie.
6. Świadczenie pieniężne wypłaca się w kwocie pomniejszonej o uposażenie,
jakie żołnierz OT otrzymał z tytułu pełnienia w danym miesiącu terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie.
7. Do okresu pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, za które
przysługuje świadczenie pieniężne, nie wlicza się dni stwierdzonych w rozkazie
dziennym jednostki wojskowej, w których żołnierz OT:
1) samowolnie opuścił jednostkę wojskową lub wyznaczone miejsce
przebywania albo samowolnie poza nimi pozostawał;
2) z powodu spożycia alkoholu lub zażycia środków odurzających, substancji
psychotropowych, ich preparatów, prekursorów oraz środków zastępczych
był niezdolny do wykonywania obowiązków służbowych;
3) odmówił uczestnictwa w szkoleniu lub wykonywania obowiązków służbowych;
4) nie pełnił terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie w pełnym ustalonym
wymiarze z powodu niestawienia się do niej w terminie lub
nieusprawiedliwionego spóźnienia z przepustki, urlopu albo podróży służbowej.
8. W przypadku zbiegu uprawnień do wynagrodzenia ze stosunku pracy lub
stosunku służbowego albo dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej lub
rolniczej stanowiących podstawę do wyliczenia świadczenia pieniężnego, żołnierzowi OT przysługuje tylko jeden, korzystniejszy rodzaj świadczenia pieniężnego.
9. Wydatki z tytułu wypłaty świadczeń pieniężnych są pokrywane z budżetu
państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
10. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób i tryb ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego,
uwzględniając potrzebę rekompensaty utraconego wynagrodzenia albo dochodu
oraz konieczność zapewnienia sprawności i szybkości postępowania.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 119

DODAJ