Art. 117. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100, udzielenia zezwolenia
na pobyt czasowy i pracę cudzoziemcowi odmawia się, gdy:
1) podmiot powierzający wykonywanie pracy lub podmiot zarządzający nim lub
kontrolujący go:
a) został prawomocnie ukarany za wykroczenie, o którym mowa w art. 120
ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy, i w ciągu 2 lat od ukarania został ponownie
ukarany za podobne wykroczenie lub
b) został prawomocnie ukarany za wykroczenia, o których mowa w art. 120
ust. 3–5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy, lub
c) jest osobą fizyczną skazaną prawomocnym wyrokiem za przestępstwo,
o którym mowa w art. 218–221 „Kodeksu karnego”, lub
d) jest osobą fizyczną skazaną prawomocnym wyrokiem za przestępstwo,
o którym mowa w art. 270–275 Kodeksu karnego, popełnione w związku
z postępowaniem w sprawie wydania zezwolenia na pracę, lub
e) jest osobą fizyczną skazaną prawomocnym wyrokiem za przestępstwo,
o którym mowa w art. 9 lub art. 10 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r.
o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom
przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
lub
f) został prawomocnie ukarany za wykroczenie, o którym mowa w art. 11
ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania
pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) cudzoziemiec:
a) nie posiada formalnych kwalifikacji lub nie spełnia innych warunków, które
są wymagane, w przypadku zamiaru powierzenia mu wykonywania pracy
w zawodzie regulowanym w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 22
grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych
w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2272
oraz z 2019 r. poz. 534 i 577), lub
b) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, o którym mowa
w art. 270–275 Kodeksu karnego, popełnione w związku z postępowaniem
w sprawie wydania zezwolenia na pracę lub udzielenia mu zezwolenia na
pobyt czasowy i pracę, lub
c) nie spełnia wymagań podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi określonych w informacji starosty o braku możliwości
zaspokojenia potrzeb kadrowych tego podmiotu;
3) w danym roku kalendarzowym został osiągnięty dotyczący tego cudzoziemca
limit udzielonych zezwoleń na pobyt czasowy i pracę, określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 114a ust. 1.

Art. 117a. Udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę można odmówić,
jeżeli podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie posiada środków
finansowych ani źródeł dochodu niezbędnych do pokrycia zobowiązań wynikających
z powierzenia pracy cudzoziemcowi lub nie prowadzi rzeczywistej działalności
gospodarczej, rolniczej lub statutowej uzasadniającej powierzenie pracy
cudzoziemcowi w danym okresie, w szczególności zawiesił działalność lub został
wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w okresie likwidacji.

Ustawa o cudzoziemcach art. 117

DODAJ