Art. 116. Poza przypadkami, o których mowa w art. 99, odmawia się wszczęcia
postępowania w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy
i pracę, gdy w dniu składania wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia:
1) jest pracownikiem delegowanym do pracy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na określony czas przez pracodawcę mającego siedzibę poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej – przez cały okres delegowania lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zobowiązań
określonych w umowach międzynarodowych dotyczących ułatwienia wjazdu i czasowego pobytu niektórych kategorii osób fizycznych zajmujących się wymianą handlową lub inwestycjami, lub
3) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
4) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy, o
której mowa w art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub
5) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej
w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 1 lub 2, lub
6) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu turystycznym lub
w celu odwiedzin u rodziny lub przyjaciół, na podstawie wizy wydanej przez
inne państwo obszaru Schengen.

Ustawa o cudzoziemcach art. 116

Poprzedni

Art. 115. Uzyskanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę nie zwalnia od spełnienia określonych odrębnymi przepisami wymogów dotyczących wykonywania zawodów regulowanych lub działalności.

Nastepny

Art. 117. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100, udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę cudzoziemcowi odmawia się, gdy: 1) podmiot powierzający wykonywanie pracy lub podmiot zarządzają...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
  • Wejscie w życie 1 maj 2014
  • Ost. zmiana ustawy 27 kwietnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 28 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka