Art. 10. 1. Właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli
wnioskodawca nie stanowi zagrożenia dla samego siebie, porządku lub
bezpieczeństwa publicznego oraz przedstawi ważną przyczynę posiadania broni.
2. Pozwolenie na broń wydaje się w szczególności w celach:
1) ochrony osobistej;
2) ochrony osób i mienia;
3) łowieckich;
4) sportowych;
5) rekonstrukcji historycznych;
6) kolekcjonerskich;
7) pamiątkowych;
8) szkoleniowych.
3. Za ważną przyczynę, o której mowa w ust. 1, uważa się w szczególności:
1) stałe, realne i ponadprzeciętne zagrożenie życia, zdrowia lub mienia – dla
pozwolenia na broń do celów ochrony osobistej, osób i mienia;
2) posiadanie uprawnień do wykonywania polowania, ustalonych na podstawie
odrębnych przepisów – dla pozwolenia na broń do celów łowieckich;
3) udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze strzeleckim,
posiadanie kwalifikacji sportowych, o których mowa w art. 10b, oraz licencji
właściwego polskiego związku sportowego – dla pozwolenia na broń do
celów sportowych;
4) udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu, którego statutowym celem
jest organizowanie rekonstrukcji historycznych oraz zaświadczenie
potwierdzające czynny udział w działalności statutowej – dla pozwolenia na
broń do celów rekonstrukcji historycznych;
5) udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze
kolekcjonerskim – dla pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich;
6) udokumentowane nabycie broni w drodze spadku, darowizny lub wyróżnienia
– dla pozwolenia na broń do celów pamiątkowych;
7) posiadanie uprawnień, określonych w odrębnych przepisach do prowadzenia
szkoleń o charakterze strzeleckim oraz udokumentowane zarejestrowanie
działalności gospodarczej w zakresie szkoleń strzeleckich – dla pozwolenia
na broń do celów szkoleniowych.
4. Pozwolenie na broń, wydane w celach, o których mowa w ust. 2, uprawnia
do posiadania następujących rodzajów broni i amunicji do niej:
1) do celów ochrony osobistej:
a) broni palnej: bojowej, gazowej, alarmowej w postaci pistoletów lub
rewolwerów centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm,
b) przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą
energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie
przekraczającej 10 mA,
c) miotaczy gazu obezwładniającego;
2) do celów ochrony osób lub mienia:
a) broni, o której mowa w pkt 1,
b) pistoletów sygnałowych,
c) pistoletów maszynowych o kalibrze od 6 mm do 12 mm,
d) strzelb powtarzalnych o kalibrze wagomiarowym 12,
e) karabinków samoczynnych o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm;
3) do celów łowieckich – broni dopuszczonej do wykonywania polowań na
podstawie odrębnych przepisów;
4) do celów sportowych – broni palnej:
a) bocznego zapłonu z lufami gwintowanymi, o kalibrze do 6 mm,
b) centralnego zapłonu z lufami gwintowanymi, o kalibrze do 12 mm,
c) gładkolufowej,
d) przystosowanej do strzelania wyłącznie przy pomocy prochu czarnego
(dymnego);
5) do celów szkoleniowych – broni, o której mowa w pkt 1–4;
6) do celów rekonstrukcji historycznych – broni alarmowej albo innej broni
palnej, konstrukcyjnie przeznaczonej do strzelania wyłącznie amunicją ślepą,
w tym samoczynnej;
7) do celów kolekcjonerskich lub pamiątkowych – broni, o której mowa
w pkt 1–6.
5. Pozwolenie na broń, o którym mowa w ust. 1, nie może być wydane,
z zastrzeżeniem art. 29 ust. 2, na broń szczególnie niebezpieczną w postaci:
1) samoczynnej broni palnej, zdolnej do rażenia celów na odległość;
2) broni palnej wytworzonej lub przerobionej w sposób pozwalający na zatajenie
jej przeznaczenia, a także broni imitującej inne przedmioty;
3) broni palnej wyposażonej w tłumik huku lub przystosowanej do strzelania
z użyciem tłumika huku, z wyłączeniem pozwolenia na broń do celów
łowieckich;
4) broni palnej, której nie można wykryć przy pomocy urządzeń przeznaczonych
do kontroli osób i bagażu.
5a. Broń, o której mowa w ust. 5 pkt 3, posiadana na podstawie pozwolenia
na broń do celów łowieckich może być używana wyłącznie do wykonywania odstrzału sanitarnego z nakazu wydanego na podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
6. Zabronione jest posiadanie amunicji szczególnie niebezpiecznej w postaci:
1) amunicji z pociskami wypełnionymi materiałami wybuchowymi,
zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub
zdrowiu oraz pocisków do takiej amunicji;
2) amunicji z pociskami pełnopłaszczowymi zawierającymi rdzeń wykonany
z materiału twardszego niż stop ołowiu;
3) amunicji z pociskami podkalibrowymi, z płaszczem lub elementem
wiodącym wykonanym z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem amunicji
przeznaczonej do strzelania z broni gładkolufowej;
4) amunicji wytworzonej niefabrycznie, w tym także takiej, do której
wytworzenia wykorzystywane są fabrycznie nowe elementy amunicji,
z wyłączeniem amunicji wytwarzanej na własny użytek przez osoby
posiadające pozwolenie na broń myśliwską, sportową lub kolekcjonerską.
7. Właściwy organ Policji może w pozwoleniu na broń ograniczyć lub
wykluczyć możliwość jej noszenia, co potwierdza się w legitymacji posiadacza
broni.
8. Zabrania się noszenia broni posiadanej na podstawie pozwolenia do celów
kolekcjonerskich lub pamiątkowych bez zgody właściwego organu Policji.
9. W rozumieniu ustawy noszenie broni oznacza każdy sposób
przemieszczania załadowanej broni przez osobę posiadającą broń.

Art. 10a. 1. Na wniosek osoby posiadającej broń palną zgodnie z wymogami
prawa polskiego lub podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4, 5 i 7,
osobom wskazanym przez te podmioty oraz posiadającym dopuszczenie do
posiadania broni właściwy organ Policji wydaje Europejską kartę broni palnej.
2. Europejską kartę broni palnej wydaje się na okres do 5 lat.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, ważność Europejskiej karty
broni palnej może być przedłużona na kolejny okres.
4. Europejska karta broni palnej traci ważność i podlega zwrotowi organowi,
który ją wydał, w przypadku cofnięcia pozwolenia na broń lub cofnięcia
dopuszczenia do posiadania tego rodzaju broni.
5. W Europejskiej karcie broni palnej zamieszcza się informacje o:
1) tożsamości osoby:
a) posiadającej broń palną, w tym:
– nazwisko i imię,
– datę i miejsce urodzenia,
– adres miejsca stałego pobytu,
b) dopuszczonej do posiadania broni, w tym:
– nazwisko i imię,
– datę i miejsce urodzenia,
– nazwę, siedzibę i adres podmiotu, o którym mowa w art. 29 ust.
1 pkt 4, 5 i 7;
2) danych identyfikacyjnych broni palnej wraz ze wskazaniem kategorii broni
palnej;
3) okresie ważności Europejskiej karty broni palnej;
4) celu lub warunkach pozwolenia, o których mowa w art. 10 ust. 2 i 4;
5) utracie lub zbyciu broni palnej;
6) państwach członkowskich Unii Europejskiej, na których terytorium
posiadanie broni palnej, określone w Europejskiej karcie broni palnej, jest
zakazane albo możliwe na podstawie pozwolenia;
7) wpisach innych państw członkowskich Unii Europejskiej obejmujących
w szczególności pozwolenia na wwóz broni na ich terytorium;
8) oświadczeniach, o których mowa w załączniku II lit. f dyrektywy Rady nr
91/477/EWG z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania
i posiadania broni (Dz. Urz. UE L 256 z 13.09.1991, str. 51; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 11, str. 3), w brzmieniu nadanym
dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/51/WE z dnia 21 maja
2008 r. (Dz. Urz. UE L 179 z 08.07.2008, str. 5).
6. Europejska karta broni palnej może zawierać także informacje o:
1) przewozie przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozie z zagranicy
i wywozie za granicę broni palnej oraz zaświadczeniach i zgodach, o których
mowa w art. 34, art. 37 ust. 1 i art. 38, jak również wpisy właściwych władz
innych państw Unii Europejskiej dotyczące zezwoleń na wwóz na terytorium
tych państw lub przewóz przez ich terytorium broni palnej;
2) warunkach przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozu
z zagranicy i wywozu za granicę broni palnej.
7. Wpisów do Europejskiej karty broni palnej dokonuje właściwy organ
Policji, a w wyznaczonym do tego miejscu i zakresie – właściwe władze innych
państw członkowskich Unii Europejskiej.
8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) (uchylony)
2) wzór Europejskiej karty broni palnej, spełniający wymogi, o których mowa
w ust. 5 i 6.

Art. 10b. 1. Uprawianie sportów o charakterze strzeleckim wymaga
posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem
oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tych sportach.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, wydaje, po przeprowadzeniu
egzaminu, polski związek sportowy, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca
2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251). Za przeprowadzenie
egzaminu pobiera się opłatę w wysokości 400 zł; opłata stanowi dochód
właściwego polskiego związku sportowego.
3. Dokument, o którym mowa w ust. 1, potwierdza posiadanie kwalifikacji
niezbędnych do ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń do celów sportowych.

Ustawa o broni i amunicji art. 10

Poprzedni

Art. 9. 1. Broń palną i amunicję do tej broni, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 11, można posiadać na podstawie pozwolenia na broń wydanego przez właściwego ze względu na miejsce stał...

Nastepny

Art. 11. Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku: 1) gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów; 2) używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreac...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji
  • Wejscie w życie 20 marca 2000
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 28 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka