Art. 102. 1. Stosunek pracy mianowanego pracownika naukowego wygasa
z mocy prawa w przypadku:
1) stwierdzenia, że mianowanie nastąpiło na podstawie fałszywych lub
nieważnych dokumentów;
2) prawomocnego orzeczenia przez sąd utraty praw publicznych;
3) prawomocnego orzeczenia środka karnego w postaci zakazu zajmowania
określonego stanowiska, w przypadku gdy orzeczenie to dotyczy
wykonywania obowiązków pracownika naukowego;
4) upływu trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu
tymczasowego aresztowania;
5) odbywania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności;
6) upływu okresu mianowania;
7) śmierci pracownika naukowego.
2. Stosunek pracy mianowanego pracownika naukowego zatrudnionego na
stanowisku profesora lub profesora instytutu wygasa z końcem roku, w którym
ukończył on 70. rok życia.
3. Wygaśnięcie stosunku pracy stwierdza dyrektor.
4. Stosunek pracy mianowanego pracownika naukowego pełniącego funkcję
dyrektora z końcem roku, w którym ukończył on 70. rok życia, przekształca się –
na czas pozostały do zakończenia pełnienia tej funkcji – w stosunek pracy na
podstawie umowy o pracę.
Art. 101. 1. Stosunek pracy z mianowanym pracownikiem naukowym może ulec rozwiązaniu w drodze porozumienia stron w każdym czasie. 2. Rozwiązanie stosunku pracy z mianowanym pracownikiem naukowym, z...
Art. 103. Organem właściwym do rozwiązania stosunku pracy z mianowanym pracownikiem naukowym jest Prezes Akademii.
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców