Orzecznictwo dla art. 433 Kodeks Postępowania Karnego

II AKa 141/17 Wyrok SA we Wrocławiu z 21 czerwca 2017 r. w sprawie o dowody.
#Dowody

Teza Nowe postępowanie nie jest dopuszczalne w razie uprzedniego niepełnego rozpoznania sprawy. Powaga rzeczy osądzonej nie pozwala na ponowne postępowanie przeciwko tej samej osobie o ten sam przedmiot odpowiedzialności prawnej, innymi słowy – o ten sam czyn w znaczeniu prawnym. czytaj dalej

II AKa 161/19 Wyrok SA we Wrocławiu z 29 maja 2019 r. w sprawie o przeciwdziałaniu narkomanii.
#Narkomania

Teza Popełnione w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa za korzyść uzyskaną z popełnienia przestępstwa uważa się mienie, które sprawca objął we władanie przed popełnieniem przestępstwa do chwili wydania chociażby nieprawomocnego wyroku. czytaj dalej

II AKa 201/15 Wyrok SA we Wrocławiu z 23 września 2015 r. w sprawie o zabójstwo.
#Obrona konieczna

Teza Różnica między zabójstwem, a przestępstwem tkwi w stronie podmiotowej czynu i polega na tym, że w wypadku popełnienia zbrodni zabójstwa sprawca ma zamiar bezpośredni lub ewentualny pozbawienia życia człowieka i w tym celu podejmuje działanie lub zaniechanie. czytaj dalej

II AKa 285/16 Wyrok SA we Wrocławiu z 29 listopada 2016 r. w sprawie o przeciwdziałaniu narkomanii.
#Narkomania

Teza Prawo odmowy zeznań przysługuje jedynie w odniesieniu do tego oskarżonego, którego relacje ze świadkiem rodzą takie uprawnienia, a w odniesieniu do pozostałych oskarżonych świadek obowiązany jest składać zeznania. czytaj dalej

II AKa 170/12 Wyrok SA w Poznaniu z 13 września 2012 r. w sprawie o oskarżenie z art. 280§2kk w zw. z art. 64§2kk, art. 280 §2kk w zw. z art. 64§1kk oraz art. art. 190§1kk
#Apelacja

Teza Zgodnie z art. 413 par 2 pkt 1 k.p.k., wyrok skazujący powinien zawierać dokładne określenie przypisanego oskarżonemu czynu oraz jego kwalifikację prawną. Opis czynu przypisanego to dokładny opis wszystkich elementów czynu mających znaczenie dla prawidłowej jego kwalifikacji, niepomijający żadnego aspektu zachowania należącego do ustawowych znamion danego typu przestępstwa. Skoro zaś w zaskarżonym wyroku skazano oskarżonego za przestępstwo z art. 190 par 1 k.k., pomijając w opisie tego czynu znamię wzbudzenia w zagrożonej uzasadnionej obawy spełnienia groźby popełnienia przestępstwa, to Sąd Okręgowy dopuścił się naruszenia prawa procesowego - art. 413 par 2 pkt 1 k.p.k., które niewątpliwie miało rażący charakter i istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, uznającego oskarżonego za winnego popełnienia występku z art. 190 par 1 k.k. czytaj dalej

Wyszukiwarka