Wyrok SA w Poznaniu z 15 listopada 2012 r. w sprawie o podleganie ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 maja 2012r. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koninie oddalił odwołanie (...) Klubu Sportowego (...) w T. od decyzji ZUS-u II Oddział w P. z dnia 19.12.2011r. którą pozwany orzekł, że zainteresowany W. P. podlega ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w okresie od 9.07.2009r. do 13.04.2010r. z tytułu zawartej umowy zlecenia.

SĄD OKRĘGOWY USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

(...) (...) w T. (klub sportowy), zawarł z zainteresowanym- W. P. umowę o dzieło na okres od 9 lipca 2009r. do 30 czerwca 2010r. Na podstawie tej umowy zainteresowany był zobowiązany do przygotowania sprzętu sportowego, treningowego i meczowego dla seniorów klubu, przygotowanie protokołów meczowych II ligi dla sędziów podczas meczów piłki nożnej.

Ustalono w umowie, że wynagrodzenie w wysokości 7.080 zł brutto będzie wypłacane po każdorazowym wystawieniu rachunku.

Oprócz czynności wymienionych w umowie zainteresowany kontaktował się z drużynami przeciwników w celu ustalenia barw, organizował posiłki, noclegi, transport.

Wyjazdy dokumentował delegacjami, które rozliczał. Ponadto do obowiązków zainteresowanego należało obserwowanie treningów, prowadzenie rejestru żółtych kartek. Obowiązki nałożone na zainteresowanego prowadziły do kontaktów pomiędzy trenerami a kierownikiem klubu i zarządem.

Sąd Okręgowy oddalając odwołanie podzielił tym samym stanowisko pozwanego, że zawarta umowa nie jest umową o dzieło, jak to określiły strony umowy a umową zlecenia.

Analiza treści umowy jak i faktycznej jej realizacji wskazuje, że zainteresowany wykonywał na rzecz klubu sportowego szereg usług, których nie można zakwalifikować jako dzieła odpowiadającego pojęciu przepisu art.627 kodeksu cywilnego.

Apelację od powyższego wyroku wniósł (...) Klub Sportowy (...).

Apelujący zaskarża wyrok w całości i zarzuca:

1.  naruszenie przepisu art.233 k.p.c. poprzez błędną ocenę dowodów i uznanie, że zawarta umowa o dzieło była umową zlecenia i że wynikało to z rzeczywistej woli stron.

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego art.6 ust.1 pkt 4, art.12 , art.13 pkt 2 i art.36 ust.2 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez ich zastosowanie pomimo braku podstaw do uznania, że strony zawarły umowę o świadczenie usług.

Apelujący wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie odwołania w całości, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Na rozprawie przed Sądem Apelacyjnym pełnomocnik apelującego dodatkowo podniósł, że decyzja pozwanego nie może obejmować ubezpieczenia zdrowotnego, gdyż w tej materii zgodnie z przepisem art. 109 ust.1 ustawy z dnia 27.08.2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. 2008/164/1027), orzeka Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu. Natomiast postępowanie odwoławcze w tej materii podlega regułom kodeksu postępowania administracyjnego.

SĄD APELACYJNY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Apelacja klubu co do istoty sprawy nie zasługuje na uwzględnienie.

Chybiony jest bowiem zarzut naruszenia przepisu art.233 k.p.c.

Wbrew stanowisku apelującego, Sąd Okręgowy prawidłowo ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy a w szczególności zeznania świadków i pisemną treść umowy.

Apelujący zarówno w postępowaniu przed Sądem I instancji jak i w apelacji wywodzi, że rezultatem zawartej umowy o dzieło było przygotowanie sprzętu sportowego, treningowego, meczowego oraz protokołów meczowych. Natomiast J. M., prezes klubu, za rezultat uznał odbyte mecze i treningi.

Te twierdzenia strony odwołującej, potwierdzają stanowisko Sądu I instancji, że zawarta umowa była umową o świadczenie usług.

Apelujący pomija bowiem, że zarówno przygotowanie meczu lub treningu jak i realizacja tych zdarzeń nie mogą stanowić rezultatu w rozumieniu przepisu art. 627 kodeksu cywilnego.

Sąd Apelacyjny w pełni popiera stanowisko Sądu Okręgowego, że umowa o dzieło zobowiązuje wykonawcę dzieła do osiągnięcia konkretnego, oznaczonego rezultatu, noszącego indywidualne cechy związane z twórcą dzieła. Ten skutek powstaje jako efekt działań podjętych przez wykonawcę dzieła a wykonanie umowy ma miejsce tylko wówczas jeżeli umówiony rezultat faktycznie powstanie. W takiej sytuacji, odbiorca dzieła ma możliwość oceny czy dzieło zostało wykonane zgodnie z umową czyli powstaje odpowiedzialność wykonawcy za ewentualne wady dzieła.

W rozpoznawanej sprawie dziełem określano szereg czynności, które wykonywał zainteresowany, aby zorganizować mecze i treningi drużyn sportowych.

Słusznie zauważył Sąd Okręgowy, że te działania to nic innego jak usługi świadczone na rzecz klubu, których efektem były imprezy sportowe. Zainteresowany był zobowiązany do działania, które miało na celu zorganizowanie sprawnego przebiegu meczy i treningów. Zobowiązany był zatem do starannego działania, które charakteryzuje umowę zlecenia i umowę o świadczenie usług. Nie można bowiem podzielić poglądu apelującego, że rezultatem umowy był mecz czy też trening. Umowa zawarta z zainteresowanym nie obejmowała takiego rezultatu. Treść umowy obejmuje usługi jakie miał wykonać zainteresowany a nie ,,rezultat usługi” podawany przez apelującego.

W ocenie Sądu Apelacyjnego nie bez znaczenia dla kwalifikacji prawnej zawartej umowy jest faktyczny sposób jej wykonania. Apelujący wywodzi, że były to dodatkowe czynności, które nie powinny mieć wpływu na ocenę samej umowy.

To stanowisko Sąd Apelacyjny uznaje za błędne. Zeznania świadków oraz strony odwołującej jednoznacznie wskazują, że wszystkie działania zainteresowanego wynikały z zawartej z klubem umowy. Nie można więc ich traktować jako realizacji innej umowy, zawartej w formie ustnej. Przygotowanie imprez sportowych wiązało się z załatwieniem szeregu spraw, które pojawiały się z dnia na dzień, co wyklucza je jako przedmiot umowy o dzieło.

Dzieło w rozumieniu przepisu art.627 k.c. to z góry oznaczony rezultat a nie czynności mające do niego doprowadzić. Sporna umowa nie określała konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu a zatem mimo nazwy, nie może być kwalifikowana jako umowa o dzieło.

Mając zatem na uwadze wyżej powołane argumenty, Sąd Apelacyjny na podstawie przepisu art.385 k.p.c. oddalił apelację odwołującego co do podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o świadczenie usług .

Zasadne są natomiast uwagi apelującego, przedstawione na rozprawie przed Sądem Apelacyjnym, że pozwany nie był władny do objęcia odwołującego ubezpieczeniem zdrowotnym.

Przepis art. 109 ust.1 ustawy z dnia 27.08.2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U.2008/164/1027), uprawnia Dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu do rozpatrywania indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego. Jednocześnie przepis podaje definicję tego rodzaju spraw. Są to sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń.

W tej sytuacji, Sąd Apelacyjny uznał, że pozwany orzekł w materii nie należącej do jego kognicji, co na podstawie przepisu art. 386 § 3 k.p.c. skutkuje uchyleniem w tej części zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającej go decyzji i umorzeniem postępowania.

SSA Katarzyna Wołoszczak SSA Dorota Goss-Kokot SSA Maria Michalska-Goźdź