Art. 72. § 1. Zawieszając wykonanie kary, sąd zobowiązuje, a jeżeli orzeka
środek karny, może zobowiązać skazanego do:
1) informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby,
2) przeproszenia pokrzywdzonego,
3) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,
4) wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu,
5) powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków
odurzających,
6) poddania się terapii uzależnień,
6a) poddania się terapii, w szczególności psychoterapii lub psychoedukacji,
6b) uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno-edukacyjnych,
7) powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,
7a) powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami
w określony sposób lub zbliżania się do pokrzywdzonego lub innych osób,
7b) opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,
8) innego stosownego postępowania w okresie próby, które może zapobiec
popełnieniu ponownie przestępstwa
– przy czym orzeka się przynajmniej jeden z obowiązków.
§ 1a. Nakładając obowiązek wymieniony w § 1 pkt 7a, sąd wskazuje minimalną
odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować.
§ 1b. Nakładając na sprawcę przestępstwa popełnionego z użyciem przemocy
lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej obowiązek wymieniony w § 1 pkt 7b,
sąd określa sposób kontaktu skazanego z pokrzywdzonym.
§ 2. Sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 albo
zobowiązać skazanego do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości
albo w części, chyba że orzekł środek kompensacyjny.

Kodeks Karny art. 72