Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 8 maja 2014 r. w sprawie o przestępstwo z art. 178a § 4 kk.

Sygn. akt IIK 27/14

WYROK

Dnia 8 maja 2014r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Zięba

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Koziełek

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kędzierzynie-Koźlu - ---------

po rozpoznaniu w dniu 8.05.2014r. w Kędzierzynie-Koźlu

sprawy K. (...), s. M. i B. z d. K., ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

w dniu 9.09.2013r. w K. (woj. (...)) w ruchu lądowym na ul. (...) kierował samochodem marki M. nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie 0,71 mg/l, II badanie 0,68 mg/l, III badanie 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu sygn. akt VIIK 202/09 z dnia 22.04.2009r. za przestępstwo określone w art. 178 a § 1 kk

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 4 kk

1. uznaje oskarżonego K. T. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk, i za to na podstawie art. 178 a § 4 kk orzeka wobec oskarżonego karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2. na podstawie art. 69 § 1 i 4 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej w punkcie poprzedzającym kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby,

3. na podstawie art. 72 § 1 pkt. 5 kk zobowiązuje oskarżonego w okresie próby do powstrzymania się od nadużywania alkoholu,

4. na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 63 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat, zaliczając na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy kategorii (...), C (...) i (...) od dnia 9.09.2013r. do dnia 8.05.2014r.,

5. na podstawie art. 49 § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 100 (stu) złotych,

6. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 460 zł (czterysta sześćdziesiąt) złotych, w tym opłatę w kwocie 120 zł (sto dwadzieścia) złotych.

II K 27/14

UZASADNIENIE

K. T. oskarżony został o to, że w dniu 9.09.2013 r. w K. (woj. (...)) w ruchu lądowym na ul. (...) kierował samochodem marki M. nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie 0,71 mg/l, II badanie 0,68 mg/l, III badanie 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu sygn. akt VIIK 202/09 z dnia 22.04.2009r. za przestępstwo określone w art. 178 a § 1 kk, to jest o przestępstwo z art. 178 a § 4 kk.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 9 września 2013 r. po godzinie 13.00 K. T., samochodem dostawczym pracodawcy o nr rej. (...), mając załadowaną dla odbiorcy blachodachówkę i na przednim siedzeniu pasażera także swojego kolegę z pracy D. O., podjechał ulicą (...) pod ogrodzenie Zakładów (...) w K..

W tym czasie na terenie (...) przy bramie wjazdowej funkcję ochroniarza pełnił W. S. (1), który skierował oskarżonego najpierw na wagę, gdyż samochód przewoził przedmioty metalowe. Gdy oskarżony wyszedł z samochodu i znajdował się w pobliżu ochroniarza, W. S. (1) poczuł dochodzącą od oskarżonego silną woń alkoholu. Poprosił wówczas oskarżonego na posterunek, informując go przy tym, że poczuł od niego alkohol. Po dojściu do posterunku, W. S. udał się do wnętrza, by zawiadomić dowódcę, prosząc oskarżonego, by poczekał na niego przed drzwiami. Podczas rozmowy W. S. z dowódcą K. T. zaczął uciekać, nie zatrzymując się pomimo wezwań ochroniarza do zatrzymania, oddalając się z ulicy (...) w niewiadomym kierunku. W związku z ucieczką oskarżonego, który był kierowcą pojazdu, D. O. zadzwonił do pracodawcy, informując go o tym fakcie. Pracodawca z kolei zadzwonił do W. S., nakłaniając go do powrotu na teren Zakładów (...), co nastąpiło po 20-30 minutach od ucieczki.

Po powrocie oskarżony został powitany przez W. S. (1) i jego kolegę P. G.. Został zaprowadzony do pomieszczenia ochroniarzy przy bramie wjazdowej, gdzie przypilnowali go do czasu przyjazdu grupy interwencyjnej i policji. Następnie policjanci zabrali oskarżonego na wartownię, gdzie o godzinach 14:27, 14:44 i 14:59 został poddany na alkosensorze trzykrotnemu badaniu na zawartość alkoholu, odpowiednio z wynikiem 0, 71 mg/l; 0, 68 mg/l oraz 0, 71 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Po przeprowadzonych badaniach oskarżonemu zatrzymano prawo jazdy, po czym został zwolniony.

K. T. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22.04.2009 r., sygn. akt VII K 202/09, za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych po 10 złotych każda, z orzeczeniem środków karnych w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 250 złotych oraz jednorocznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Jest bezdzietnym kawalerem w wieku 30 lat, a także bezrobotnym na etapie poszukiwania pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadka W. S. (1) (k.10, 33, 61-62), D. O. (k.27-28, 62), P. G. (k.32, 62), protokołu badania na alkosensorze (k. 2), świadectwa wzorcowania (k. 7), danych osobopoznawczych (k.19), danych o karalności (k.13-14), odpisu wyroku skazującego (k.25), opinii biegłego z dziedziny medycyny sądowej (k.43-44), w ograniczonym zakresie również na podstawie wyjaśnień K. T. (k.17, 61).

Przesłuchany w charakterze oskarżonego K. T. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu przestępstwa. Na etapie postępowania przygotowawczego skorzystał z uprawnienia do odmowy składania wyjaśnień i odpowiadając tylko na niektóre pytania, odmawiając natomiast odpowiedzi na pytania w rodzaju, czy kierował pojazdem, spożywał alkohol albo też jakiekolwiek inne pożywienie.

Wyjaśniając na rozprawie, przyznał, że kierował samochodem dostawczym i że ochroniarz powiedział mu, że prawdopodobnie jest pod wpływem alkoholu i że wezwie policję. Przestraszył się i uciekł, dlatego, że rano była u niego pod klatką schodową policja i dzwoniła do niego na domofon, w związku z tym obawiał się, że zostanie doprowadzony do odbycia zastępczej kary pozbawienia wolności za niezapłaconą grzywnę z mandate karnego. Przed ucieczką przekazał koledze kluczyki do samochodu i powiedział mu, żeby załatwił wszystkie formalności, a następnie oddalił się z tego miejsca. Około 15 minut potem wypił dwa mocne piwa. Co prawda, zdawał sobie sprawę z tego, że ciąży na nim podejrzenie prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości i że może być szukany, ale nie potrafi wyjaśnić, dlaczego wypił te dwa piwa. Po jakichś dwóch godzinach wrócił na portiernię, gdy D. do niego zadzwonił, że wszystko załatwione. Nagle zjawiła się policja i zabrali go do budynku ochrony, gdzie przebadali go na alkomacie. Nie wiem też na jakiej podstawie przy przyjeździe ochroniarz podejrzewał go, że jest w stanie nietrzeźwości.

Sąd zważył, co następuje :

Czynu z art. 178 a § 4 kk dopuszcza się sprawca przestępstwa z art. 178 a § 1 kk - tzn. osoba, która prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego – który był ponadto wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173 , 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 przepisu art. 178 a w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Charakterystyczne dla przepisu art. 178 a § 4 kk jest to, że przepis ten nie funkcjonuje samodzielnie, odwołuje się do zestawu znamion przestępstwa wyrażonych w typie podstawowym (art. 178 a § 1), następnie przez dodanie dodatkowego znamienia tworzy w przepisie art. 178 a § 4 kk typ kwalifikowany przestępstwa, zagrożony surowszą odpowiedzialnością karną. Owa komplementarność typu kwalifikowanego sprawia jednak, że dla oddania całości znamion przestępstwa konieczne jest odwołanie się w kwalifikacji prawnej do typu podstawowego, gdyż w typie podstawowym zawarta jest zdecydowana większość znamion czynu zabronionego z art. 178 a § 4 kk. W związku z tym, pełną i prawidłową kwalifikacją prawną czynu z art. 178 a § 4 kk jest kwalifikacja prawna czynu z art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk, przy czym podstawą wymiaru kary jest wyłącznie przepis typu kwalifikowanego (art. 178 a § 4 kk), przewidujący surowszą odpowiedzialność karną, niż przepis typu podstawowego.

W świetle powołanego wyżej a przeprowadzonego na rozprawie materiału dowodowego, pomimo zaprzeczeń ze strony oskarżonego, nie ulega zdaniem Sądu wątpliwości, iż swoim zachowaniem K. T. w pełni zrealizował znamiona zachowania z art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk, polegającego na prowadzeniu na drodze publicznej pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, w sytuacji, gdy w przeszłości za takie przestępstwo był już karany.

Żadnych wątpliwości nie budzi fakt, że w dniu 9.09.2013 r. o godzinach 14:27, 14:44 i 14:59 oskarżony został poddany na alkosensorze trzykrotnemu badaniu na zawartość alkoholu, odpowiednio z wynikami 0, 71 mg/l; 0, 68 mg/l oraz 0, 71 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Świadczy o tym dobitnie protokół z tych badań, a dołączone na k. 7 świadectwo z legalizacji urządzenia pomiarowego poświadcza, że badań dokonano w pełni sprawnym urządzeniem.

Nie dając wiary zaprzeczeniom oskarżonego, że alkohol spożył dopiero po ucieczce, Sąd oparł się przede wszystkim na konsekwentnych, spójnych i wzajemnie się uzupełniających zeznaniach ochroniarzy W. S. (1) i P. G., oraz kolegi oskarżonego, D. O.. W ich świetle wyjaśnienia oskarżonego ocenić należy jako nielogiczne. Sam oskarżony przyznał, że został poinformowany przez ochroniarza, że poczuto od niego woń alkoholu, i że zostanie wezwana policja. Wiedział zatem, że ciąży na nim podejrzenie kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, i w przypadku ucieczki będzie poszukiwany przez policję. W tym miejscu należy też uwypuklić, że oskarżony mimo 30 roku życia jest już doświadczonym kierowcą, gdyż posiada prawo jazdy i prowadzi samochody mechaniczne już od 17 roku życia. W tym świetle, nawet zakładając, że oskarżony miał inny motyw ucieczki, niż bycie pod wpływem alkoholu, to, zdaniem Sądu, zdając sobie sprawę, że będzie poszukiwany pod tym podejrzeniem, gdyby był trzeźwy, to oskarżony nigdy nie spożyłby alkoholu po ucieczce. Sam w sobie znaczący jest również fakt, że oskarżony uciekł, pozostawiając powierzony mu przez pracodawcę samochód, w sytuacji gdy jego kolega nie mógł prowadzić tego samochodu; ostatecznie samochód został przeparkowany później w inne miejsce przez jednego z pracowników odbiorcy blachodachówek.

Dołączony do akt na karcie 25 odpis uprzednio wydanego przez Sąd Rejonowy w Opolu wyroku skazującego za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk, uzupełnionymi danymi wynikającymi z karty karnej (k.14) wskazują również w sposób niewątpliwy na zasadność przyjęcia wobec oskarżonego kwalifikacji prawnej przepisu art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk. Mając na uwadze, że orzeczoną tym wyrokiem karę grzywny wykonano dopiero w dniu 17.12.2010 r. , przy brzmieniu przepisu art. 107 § 4 kk uznać należy, że w dacie orzekania w niniejszej sprawie wyrok ten nie uległ jeszcze zatarciu. Przyjmuje się bowiem, że w razie wymierzenia grzywny niesamoistnej obok kary pozbawienia lub ograniczenia wolności do zatarcia skazania z mocy prawa dochodzi wraz ze ziszczeniem się przesłanek wymienionych w art. 107 k.k., a więc z upływem ostatniego ze wskazanych w tym przepisie terminów (por. np. komentarz G. B. do art. 107 kk).

Z uwagi na powyższe rozważania uznał Sąd oskarżonego za winnego zarzuconego mu czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk i wymierzył mu Sąd za ten czyn na podstawie art. 178 a § 4 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 4 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby, zobowiązując go w tym okresie do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Wymierzając tę karę, Sąd wziął pod uwagę bardzo dużą społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu, charakteryzującego się nie tylko prowadzeniem przez oskarżonego pojazdu mechanicznego w stanie dosyć dużej nietrzeźwości (równoważnik 1, 42 promila) i narażeniem na niebezpieczeństwo także innych uczestników ruchu, ale również narażeniem co najmniej zdrowia przewożonego w samochodzie w charakterze pasażera D. O., nagminność tego typu przestępstw na terenie powiatu kędzierzyńsko- (...) i całego kraju, uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwo umyślne przestępstwo podobne.

Uznał Sąd, iż brak jest podstaw do wymierzenia bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Oskarżony był karany tylko jednokrotnie, co prawda za umyślne przestępstwo podobne z art. 178 a § 1 kk , ale też wyrok ten był wydany ponad 5 lat temu, w związku z czym należy przyjąć, że w tym okresie oskarżony przestrzegał porządku prawnego. W tych okolicznościach, w opinii Sądu, kara pozbawienia wolności, wymierzona oskarżonemu z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, uwzględniając przy tym wskazany wyżej bardzo duży stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, równocześnie realizuje wobec oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, tym bardziej, że na oskarżonego w okresie próby nałożono obowiązek probacyjny powstrzymania się od nadużywania alkoholu.

Bardzo duży stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, duża zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, nagminność tego typu przestępstw na terenie powiatu kędzierzyńsko- (...) i całego kraju, oraz omówione wyżej okoliczności samego czynu, legły również u podstaw orzeczenia wobec oskarżonego środków karnych : zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2lat, oraz świadczenia pieniężnego w kwocie 100 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, Sąd zaliczył okres dotychczasowego zatrzymania prawa jazdy kategorii (...) , C, (...) i (...) od 9.09.2013 r. do 8.05.2014 r.

O kosztach orzekł Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 460 złotych, w tym opłatę w kwocie 120 złotych.