Wyrok SR w Prudniku z 21 lipca 2016 r. w sprawie o przestępstwo z art. 207 kk, przestępstwo z art. 282 kk , przestępstwo z art. 190 kk.

Sygn. akt II K 305/16

WYROK

Dnia 21 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Ebel

Protokolant:

st.sekr.sądowy Ewa Mróz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej ---------

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 r.

sprawy

Ł. S. (S.)

s. J. i H. z domu K.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

1.  W okresie od lipca 2015r. do 4 maja 2016r. w N. gm. G., poprzezwszczynanie awantur domowych, ośmieszanie, znieważanie słowami wulgarnymi, popychanie, szarpanie za odzież, uderzanie rękoma po twarzy oraz słowne grożenie zniszczeniem mienia, znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją matką H. S..

tj. o przestępstwo z art. 207 § l kk

2.  W dniu 17 kwietnia 2016r. w N. gm. G., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przesyłał wiadomości tekstowe poprzez portal internetowy F. do małoletniego D. T. w których grożąc mu pozbawieniem życia, doprowadził go do rozporządzenia mieniem tj. pieniędzy w kwocie 100 złotych, które D. T. przekazał mu w dniu 18 kwietnia 2016r., czym działał na szkodę matki małoletniego A. T., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi.

tj. o przestępstwo z art. 282 kk w związku z art. 283 kk

3.  W dniu 21 kwietnia 2016r. w B. gm. G., słownie groził pobiciem małoletniemu P. G., która to groźba wzbudziła w nim uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona.

tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk

I.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 1 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 207 § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 2 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 282 kk w zw. z art. 283 kk i za to na podstawie art. 283 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 3 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 190 § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 85 § 1 i § 2 kk oraz art. 86 § 1 kk za zbiegające się przestępstwa wymierza oskarżonemu łączną karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej w punkcie IV wyroku łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat;

VI.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego do osobistego przeproszenia pokrzywdzonych H. S., D. T. oraz P. G. w terminie 1 (jednego) miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia;

VII.  na podstawie art. 73 § 2 kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora;

VIII.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego Ł. S. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego D. T. kwoty 100 (sto) złotych;

IX.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 250 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym 180 zł tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 305/16

UZASADNIENIE

Oskarżony Ł. S. stanął m. in. pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art.207 §1 kk polegającego na wszczynaniu awantur domowych, ośmieszaniu, znieważaniu słowami wulgarnymi, popychaniu, szarpaniu za odzież, uderzaniu rękami po twarzy oraz słownym grożeniu zniszczenia mienia swojej matce H. S.. Oskarżony Ł. S. przyznał się w całości do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów. Wobec postawy oskarżonego Prokuratura Rejonowa w Prudniku zawarła z nim porozumienie, co do wydania wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy i wniosła o wymierzenie mu kary łącznej jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat czterech, oddania w tym czasie pod dozór kuratora (oskarżony jest młodocianym), z zobowiązaniem oskarżonego do osobistego przeproszenia wszystkich pokrzywdzonych oraz naprawienia szkody na rzecz D. T.. Oskarżony wyraził również zgodę na poniesienie kosztów procesu.

Na posiedzeniu w trybie art.343 kpk, w którym udział wzięła oskarżyciel posiłkowa H. S. Sąd, wobec braku jej sprzeciwu oraz pozostałych pokrzywdzonych wydał wyrok skazujący bez przeprowadzania rozprawy.

Oskarżony Ł. S. jest kawalerem, nie ma dzieci, ani nikogo na utrzymaniu, uczy się w zaocznym liceum, pobiera rentę w wysokości 1460 zł, nie ma majątku większej wartości. Był wcześniej karany sądownie na karę grzywny.

Sąd zważył co następuje:

Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie przypisanych mu wyrokiem przestępstw z art.207 §1, art.282 kk w zw. z art.283 kk oraz art.190 §1 kk nie budzą wątpliwości.

Postępowanie karne wykazało, że oskarżony w czasie i miejscach opisanych w akcie oskarżenia, znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją matką H. S., groźbą doprowadził małoletniego D. T. do rozporządzenia mieniem w kwocie 100 zł oraz groził pobiciem małoletniemu P. G., a groźba ta wzbudziła w małoletnim uzasadnioną obawę jej spełnienia.

Zgodnie z art.207 §1 kk kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Art.282 kk stanowi, że kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do zaprzestania działalności gospodarczej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10, a art.283 kk, że w wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w art.279 §1, art.280 §1 lub w art.281 lub 282, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z kolei art.190 §1 kk stanowi, że kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zgodnie z przepisami art.53 kk sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (§ 1); §2 stanowi zaś, że wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Uwzględniając powyższe dyrektywy Sąd uznał, że kara łączna jednego roku pozbawienia wolności wymierzona oskarżonemu (młodocianemu) z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4, oddanie w tym czasie pod dozór kuratora (obligatoryjny) oraz orzeczony na zasadzie art.72 §1 pkt.2 kk, obowiązek osobistego przeproszenia pokrzywdzonych, przy przyjęciu pozytywnej prognozy kryminologicznej wdrożą oskarżonego Ł. S. do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Sąd, wobec braku sprzeciwu pokrzywdzonych nie znalazł podstaw do nieuwzględnienia wniosku prokuratora dołączonego do aktu oskarżenia w trybie art.335 §2 kpk.

W związku ze skazującą treścią wyroku i należytym wykazaniem przez pokrzywdzonego D. T. szkody, Sąd orzekł na zasadzie art.46 §1 kk jak w pkt. VIII wyroku.

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadnia treść przepisów prawa cyt. w punkcie IX wyroku, a nadto sytuacja materialna oskarżonego oraz jego deklaracja o ich poniesieniu.

Stosownie do treści art.423 §1a kpk oraz art.424 §3 kpk, w związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie przez oskarżyciela posiłkowego H. S., Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do tych tylko części wyroku, których wniosek dotyczy.