Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników

art. 1. więcej Art. 1. 1. Przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez
pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy
z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego
przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie
nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:
1) 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
2) 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże
mniej niż 300 pracowników,
3) 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników
– zwanego dalej „grupowym zwolnieniem”.
2. Liczby odnoszące się do pracowników, o których mowa w ust. 1, obejmują
pracowników, z którymi w ramach grupowego zwolnienia następuje rozwiązanie
stosunków pracy z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron, jeżeli
dotyczy to co najmniej 5 pracowników.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Pracodawca jest obowiązany skonsultować zamiar przeprowadzenia
grupowego zwolnienia z zakładowymi organizacjami związkowymi działającymi
u tego pracodawcy.
2. Konsultacja, o której mowa w ust. 1, dotyczy w szczególności możliwości
uniknięcia lub zmniejszenia rozmiaru grupowego zwolnienia oraz spraw
pracowniczych związanych z tym zwolnieniem, w tym zwłaszcza możliwości
przekwalifikowania lub przeszkolenia zawodowego, a także uzyskania innego
zatrudnienia przez zwolnionych pracowników.
3. Pracodawca jest obowiązany zawiadomić na piśmie zakładowe organizacje
związkowe o przyczynach zamierzonego grupowego zwolnienia, liczbie
zatrudnionych pracowników i grupach zawodowych, do których oni należą,
grupach zawodowych pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia,
okresie, w ciągu którego nastąpi takie zwolnienie, proponowanych kryteriach
doboru pracowników do grupowego zwolnienia, kolejności dokonywania zwolnień
pracowników, propozycjach rozstrzygnięcia spraw pracowniczych związanych
z zamierzonym grupowym zwolnieniem, a jeżeli obejmują one świadczenia
pieniężne, pracodawca jest obowiązany dodatkowo przedstawić sposób ustalania
ich wysokości.
4. Pracodawca przekazuje zakładowym organizacjom związkowym
informacje, o których mowa w ust. 3, w terminie umożliwiającym tym
organizacjom zgłoszenie w ramach konsultacji propozycji dotyczących spraw
określonych w ust. 2.
5. W trakcie konsultacji pracodawca jest obowiązany przekazać zakładowym
organizacjom związkowym także inne niż określone w ust. 3 informacje, jeżeli
mogą one mieć wpływ na przebieg konsultacji oraz treść porozumienia, o którym
mowa w art. 3.
6. Pracodawca przekazuje na piśmie właściwemu powiatowemu urzędowi
pracy informacje, o których mowa w ust. 3, z wyłączeniem informacji dotyczących
sposobu ustalania wysokości świadczeń pieniężnych przysługujących pracownikom.
6a. W przypadku zamiaru przeprowadzenia grupowego zwolnienia
dotyczącego członków załogi statku morskiego o polskiej przynależności
pracodawca przekazuje informacje, o których mowa w ust. 6, powiatowemu
urzędowi pracy właściwemu ze względu na siedzibę armatora.
7. Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe organizacje
związkowe, uprawnienia tych organizacji w zakresie wynikającym z ust. 1–5 przysługują przedstawicielom pracowników wyłonionym w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

art. 3. więcej Art. 3. 1. W terminie nie dłuższym niż 20 dni od dnia zawiadomienia,
o którym mowa w art. 2 ust. 3, pracodawca i zakładowe organizacje związkowe
zawierają porozumienie.
2. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, określa się zasady
postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem
grupowego zwolnienia, a także obowiązki pracodawcy w zakresie niezbędnym do
rozstrzygnięcia innych spraw pracowniczych związanych z zamierzonym
grupowym zwolnieniem.
3. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi
zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść
porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art.
25³ ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z
2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. 1608), z których każda zrzesza co najmniej
5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.
4. Jeżeli nie jest możliwe zawarcie porozumienia zgodnie z ust. 1 i 3, zasady
postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem
grupowego zwolnienia ustala pracodawca w regulaminie, uwzględniając, w miarę
możliwości, propozycje przedstawione w ramach konsultacji przez zakładowe
organizacje związkowe.
5. Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe organizacje
związkowe, zasady postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych
zamiarem grupowego zwolnienia ustala pracodawca w regulaminie, po konsultacji
z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Pracodawca – po zawarciu porozumienia, a w razie niezawarcia
porozumienia po spełnieniu obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 4 lub 5 –
zawiadamia na piśmie właściwy powiatowy urząd pracy o przyjętych ustaleniach
dotyczących grupowego zwolnienia, w tym o liczbie zatrudnionych i zwalnianych
pracowników oraz o przyczynach ich zwolnienia, okresie, w ciągu którego ma być
dokonane zwolnienie, a także o przeprowadzonej konsultacji zamierzonego grupowego zwolnienia z zakładowymi organizacjami związkowymi lub
z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy.
1a. W przypadku zamiaru przeprowadzenia grupowego zwolnienia
dotyczącego członków załogi statku morskiego o polskiej przynależności
pracodawca przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, powiatowemu
urzędowi pracy właściwemu ze względu na siedzibę armatora.
2. Kopię zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje
zakładowym organizacjom związkowym. Zakładowe organizacje związkowe mogą
przedstawić właściwemu powiatowemu urzędowi pracy swoją opinię w sprawie
grupowego zwolnienia.
3. Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe organizacje
związkowe, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do przedstawicieli pracowników
wyłonionych w trybie przyjętym u danego pracodawcy.
4. W razie zakończenia działalności pracodawcy wskutek prawomocnego
orzeczenia sądowego zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, jest wymagane, gdy
z takim wnioskiem wystąpi właściwy powiatowy urząd pracy.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach
grupowego zwolnienia nie stosuje się art. 38 i 41 Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem
ust. 2–4, a także przepisów odrębnych dotyczących szczególnej ochrony
pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy,
z zastrzeżeniem ust. 5.
2. W razie niezawarcia porozumienia, o którym mowa w art. 3, przy
wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy, a także warunków pracy i płacy,
stosuje się art. 38 Kodeksu pracy.
3. Wypowiedzenie pracownikom stosunków pracy w sytuacjach, o których
mowa w art. 41 Kodeksu pracy, jest dopuszczalne w czasie urlopu trwającego co
najmniej 3 miesiące, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności
pracownika w pracy, jeżeli upłynął już okres uprawniający pracodawcę do
rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.
4. Wypowiedzenie pracownikom warunków pracy i płacy w sytuacjach,
o których mowa w art. 41 Kodeksu pracy, jest dopuszczalne niezależnie od okresu
trwania urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy.
5. W okresie objęcia szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub
rozwiązaniem stosunku pracy pracodawca może jedynie wypowiedzieć
dotychczasowe warunki pracy i płacy pracownikowi:
1) któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego,
pracownicy w ciąży, pracownikowi w okresie urlopu macierzyńskiego,
urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego oraz
urlopu ojcowskiego;
2) będącemu członkiem rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego;
3) będącemu członkiem zarządu zakładowej organizacji związkowej;
4) będącemu członkiem zakładowej organizacji związkowej, upoważnionemu
do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby
dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy;
4a) będącemu członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego lub europejskiej rady zakładowej;
4b) będącemu członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego, organu
przedstawicielskiego lub przedstawicielem pracowników w spółce europejskiej;
4c) będącemu członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego, organu
przedstawicielskiego lub przedstawicielem pracowników w spółdzielni europejskiej;
4d) będącemu członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego, zespołu
przedstawicielskiego albo przedstawicielem pracowników w radzie
nadzorczej spółki powstałej w wyniku połączenia transgranicznego spółek;
5) będącemu społecznym inspektorem pracy;
6) powołanemu do odbycia czynnej służby wojskowej, służby zastępczej,
zasadniczej służby wojskowej albo przeszkolenia wojskowego;
7) będącemu członkiem rady pracowników lub określonym w porozumieniu,
o którym mowa w art. 24 ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu
pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. poz. 550,
z 2008 r. poz. 584 oraz z 2009 r. poz. 805), przedstawicielem pracowników
uprawnionym do uzyskiwania od pracodawcy informacji i prowadzenia z nim konsultacji.
6. Jeżeli wypowiedzenie warunków pracy i płacy powoduje obniżenie
wynagrodzenia, pracownikom, o których mowa w ust. 5, przysługuje, do końca
okresu, w którym korzystaliby ze szczególnej ochrony przed wypowiedzeniem lub
rozwiązaniem stosunku pracy, dodatek wyrównawczy obliczony według zasad
wynikających z Kodeksu pracy.
7. (uchylony)

art. 6. więcej Art. 6. 1. Wypowiedzenie pracownikowi stosunku pracy w ramach
grupowego zwolnienia może nastąpić nie wcześniej niż po dokonaniu przez
pracodawcę zawiadomienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, a w przypadku gdy nie
jest ono wymagane – nie wcześniej niż po zawarciu porozumienia lub spełnieniu
obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 4 lub 5.
2. Rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy w ramach grupowego
zwolnienia może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia
zawiadomienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, a w przypadku gdy nie jest ono
wymagane – nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia zawarcia porozumienia
lub spełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 4 lub 5. Nie dotyczy to
przypadków rozwiązania z pracownikami stosunków pracy w razie zakończenia
działalności pracodawcy wskutek prawomocnego orzeczenia sądowego.

art. 7. więcej Art. 7. Przy rozwiązywaniu z pracownikami stosunków pracy w ramach
grupowego zwolnienia z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy
stosuje się przepisy art. 41¹ § 1, art. 177 § 4 i 5, art. 186⁸ i art. 196 pkt 2 Kodeksu
pracy, a także odrębne przepisy regulujące rozwiązywanie z pracownikami
stosunków pracy z takiego powodu.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy
w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:
1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony
u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego
pracodawcy od 2 do 8 lat;
3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego
pracodawcy ponad 8 lat.
2. Przy ustalaniu okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 36
§ 1¹ Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
3. Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy
obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
4. Wysokość odprawy pieniężnej nie może przekraczać kwoty 15-krotnego
minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych
przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.

art. 9. więcej Art. 9. 1. W razie ponownego zatrudniania pracowników w tej samej grupie
zawodowej pracodawca powinien zatrudnić pracownika, z którym rozwiązał
stosunek pracy w ramach grupowego zwolnienia, jeżeli zwolniony pracownik
zgłosi zamiar podjęcia zatrudnienia u tego pracodawcy w ciągu roku od dnia
rozwiązania z nim stosunku pracy.
2. Pracodawca powinien ponownie zatrudnić pracownika, o którym mowa
w ust. 1, w okresie 15 miesięcy od dnia rozwiązania z nim stosunku pracy
w ramach grupowego zwolnienia.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Przepisy art. 5 ust. 3–6 i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie
konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej
20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli
przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku
pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w okresie
nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.
2. W przypadku określonym w ust. 1 pracodawca może rozwiązać stosunki
pracy, w drodze wypowiedzenia, z pracownikami, których stosunek pracy podlega
z mocy odrębnych przepisów szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub
rozwiązaniem i wobec których jest dopuszczalne wypowiedzenie stosunku pracy
w ramach grupowego zwolnienia, pod warunkiem niezgłoszenia sprzeciwu przez
zakładową organizację związkową w terminie 14 dni od dnia otrzymania
zawiadomienia o zamierzonym wypowiedzeniu.
3. Pracodawca może wypowiedzieć warunki pracy i płacy pracownikom,
o których mowa w ust. 2, jeżeli z przyczyn określonych w ust. 1 nie jest możliwe dalsze ich zatrudnianie na dotychczasowych stanowiskach pracy. W takim przypadku stosuje się art. 38 Kodeksu pracy.
4. Jeżeli wypowiedzenie warunków pracy i płacy w okolicznościach
określonych w ust. 3 powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikom
przysługuje, przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy, dodatek wyrównawczy
obliczony według zasad wynikających z Kodeksu pracy. Prawo do dodatku
wyrównawczego nie przysługuje pracownikom, których szczególna ochrona przed
wypowiedzeniem umowy o pracę wynika z art. 41 Kodeksu pracy.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się do pracowników będących posłami,
senatorami lub radnymi, w okresie, w którym ich stosunek pracy podlega z mocy
odrębnych przepisów szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub
rozwiązaniem.

art. 11. więcej Art. 11. Przepisów ustawy nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na
podstawie mianowania.

art. 12. więcej Art. 12. Przy rozwiązywaniu stosunków pracy z przyczyn niedotyczących
pracowników, w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, a także przy
rozpatrywaniu sporów związanych z naruszeniem przepisów niniejszej ustawy
stosuje się przepisy Kodeksu pracy.

art. 13. więcej Art. 13. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.) w art. 121 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Żołnierze rezerwy, którzy w ciągu trzydziestu
dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, z zastrzeżeniem art. 120 ust. 4, nie mogą
podjąć pracy wskutek ogłoszenia upadłości lub
likwidacji pracodawcy, u którego byli zatrudnieni w dniu powołania do tej służby, albo rozwiązania z nimi stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, a także którzy z innych
przyczyn poszukują pracy — korzystają z pierwszeństwa w zakresie pośrednictwa pracy.”.

art. 14. więcej Art. 14. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. — Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z późn.
zm.) w art. 20 w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Nauczycielowi zatrudnionemu na podstawie
umowy o pracę, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w ust. 1, przysługują
świadczenia określone w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 15. więcej Art. 15. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy
(Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980, Nr 135, poz. 1146
i Nr 200, poz. 1679) w art. 8 uchyla si´ ust. 4.

art. 16. więcej Art. 16. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.3)) w art. 44a
pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic
zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 17. więcej Art. 17. W ustawie z dnia 12 października 1990 r.
o Straży Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399)
w art. 48 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic
zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 18. więcej Art. 18. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r.
Nr 14, poz. 176, z późn. zm.4)) w art. 21 w ust. 1 w pkt 3
lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,”.

art. 19. więcej Art. 19. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U.
z 2003 r. Nr 58, poz. 514) w art. 2 w ust. 1 pkt 20a otrzymuje brzmienie:
„20a) „przyczynach dotyczących zakładu pracy” —
oznacza to:
a) rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn
niedotyczących pracowników, zgodnie
z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków
pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami Kodeksu
pracy, w przypadku rozwiązania stosunku
pracy z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,
b) rozwiązanie stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy,
jego likwidacji lub likwidacji stanowiska
pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,
c) wygaśnięcie stosunku pracy (stosunku służbowego) z powodu śmierci pracodawcy lub gdy przepisy ustawy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy w przypadku
przejęcia zakładu pracy lub jego części na
innego pracodawcę i niezaproponowania
przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy;”.

art. 20. więcej Art. 20. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761)
w art. 42 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inne uprawnienia przewidziane dla pracowników zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 21. więcej Art. 21. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171,
poz. 1397 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 60,
poz. 535) w art. 2 w pkt 5 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) osoby, które przepracowały co najmniej dziesięć lat w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym lub w przedsiębiorstwie, które zostało sprywatyzowane przez wniesienie
do spółki, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejęcia na emeryturę lub rentę
albo z przyczyn niedotyczących pracowników,”.

art. 22. więcej Art. 22. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.) w art. 38 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Szkoleniem, o którym mowa w ust. 1, mogą być objęte również osoby niepełnosprawne będące
w okresie wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 23. więcej Art. 23. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112, z późn. zm.) w art. 20
ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie
ograniczają uprawnień określonych w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania
z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 24. więcej Art. 24. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze
Ochrony Rządu (Dz. U. Nr 27, poz. 298, z późn. zm.) w art. 38 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inne uprawnienia przewidziane dla pracowników zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 25. więcej Art. 25. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (Dz. U. Nr 111,
poz. 1196 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 495) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Pracownikowi huty albo PHS S.A. korzystającemu z uprawnień, o których mowa w ust. 1, nie
przysługuje odprawa pieniężna, o której mowa w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotycących pracowników.”.

art. 26. więcej Art. 26. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. Nr 74, poz. 676) w art. 64 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.”.

art. 27. więcej Art. 27. W ustawie z dnia 30 października 2002 r.
o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy (Dz. U. Nr 213,
poz. 1800) art. 39 otrzymuje brzmienie:
„Art. 39. Po uprawomocnieniu się decyzji o restrukturyzacji do stosunków pracy w zakładzie pracy przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy odrębnych ustaw regulujących skutki ogłoszenia upadłości
w zakresie stosunków pracy.”.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Do trwających w dniu wejścia w życie ustawy postępowań
dotyczących rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy na podstawie
przepisów ustawy wymienionej w art. 29 stosuje się dotychczasowe przepisy.
2. Pracownikom, których stosunki pracy ulegną rozwiązaniu poczynając od
dnia wejścia w życie ustawy, w następstwie postępowań, o których mowa w ust. 1,
przysługuje odprawa pieniężna na zasadach określonych w dotychczasowych
przepisach, chyba że odprawa pieniężna przysługująca na podstawie niniejszej
ustawy jest dla nich korzystniejsza.
3. Pracownicy otrzymujący dodatek wyrównawczy w dniu wejścia w życie
ustawy, którzy nie byliby uprawnieni do dodatku wyrównawczego na podstawie
niniejszej ustawy, zachowują prawo do tego dodatku na zasadach określonych
w dotychczasowych przepisach.

art. 29. więcej Art. 29. Traci moc ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach
rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu
pracy (Dz. U. z 2002 r. poz. 980, 1146 i 1679 oraz z 2003 r. poz. 844).

art. 30. więcej Art. 30. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem
art. 15, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r.