Wejscie w życie: 10 marca 2003

Ostatnia Zmiana: 4 maja 2019

Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa:
1) obowiązki usługodawcy związane ze świadczeniem usług drogą elektroniczną;
2) zasady wyłączania odpowiedzialności usługodawcy z tytułu świadczenia usług
drogą elektroniczną;
3) zasady ochrony danych osobowych osób fizycznych korzystających z usług
świadczonych drogą elektroniczną.

art. 2. więcej Art. 2. Określenia użyte w ustawie oznaczają:
1) adres elektroniczny – oznaczenie systemu teleinformatycznego umożliwiające
porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej,
w szczególności poczty elektronicznej;
2) informacja handlowa – każdą informację przeznaczoną bezpośrednio lub
pośrednio do promowania towarów, usług lub wizerunku przedsiębiorcy lub
osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest
uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach,
z wyłączeniem informacji umożliwiającej porozumiewanie się za pomocą
środków komunikacji elektronicznej z określoną osobą oraz informacji
o towarach i usługach niesłużącej osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie, w szczególności bez
wynagrodzenia lub innych korzyści od producentów, sprzedawców
i świadczących usługi;
3) system teleinformatyczny – zespół współpracujących ze sobą urządzeń
informatycznych i oprogramowania, zapewniający przetwarzanie
i przechowywanie, a także wysyłanie i odbieranie danych poprzez sieci
telekomunikacyjne za pomocą właściwego dla danego rodzaju sieci
telekomunikacyjnego urządzenia końcowego w rozumieniu ustawy z dnia
16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460);
4) świadczenie usługi drogą elektroniczną – wykonanie usługi świadczonej bez
jednoczesnej obecności stron (na odległość), poprzez przekaz danych na
indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą
urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową,
i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub
transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia
16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne;
5) środki komunikacji elektronicznej – rozwiązania techniczne, w tym urządzenia
teleinformatyczne i współpracujące z nimi narzędzia programowe,
umożliwiające indywidualne porozumiewanie się na odległość przy
wykorzystaniu transmisji danych między systemami teleinformatycznymi,
a w szczególności pocztę elektroniczną;
6) usługodawca – osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadząc, chociażby ubocznie,
działalność zarobkową lub zawodową świadczy usługi drogą elektroniczną;
7) usługobiorca – osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, która korzysta z usługi świadczonej drogą elektroniczną;
8) siedziba – siedziba przedsiębiorcy lub siedziba oddziału przedsiębiorcy
zagranicznego wykonującego działalność gospodarczą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 3. więcej Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiowych lub programów
telewizyjnych i związanych z nimi przekazów tekstowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2019 r. poz. 361, 643, 1495 i 1655), z wyłączeniem programów rozpowszechnianych wyłącznie w systemie teleinformatycznym;
2) używania poczty elektronicznej lub innego równorzędnego środka komunikacji
elektronicznej między osobami fizycznymi, w celach osobistych niezwiązanych
z prowadzoną przez te osoby, chociażby ubocznie, działalnością zarobkową lub
wykonywanym przez nie zawodem;
3) świadczenia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego usług
telekomunikacyjnych, z wyłączeniem art. 12–15;
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) świadczenia usług drogą elektroniczną, jeżeli odbywa się ono w ramach struktury
organizacyjnej usługodawcy, przy czym usługa świadczona drogą elektroniczną
służy wyłącznie do kierowania pracą lub procesami gospodarczymi tego podmiotu.

Art. 3a. 1. Świadczenie usług drogą elektroniczną podlega prawu państwa
członkowskiego Unii Europejskiej oraz Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na którego
terytorium usługodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) ochrony praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu ustawy z dnia
4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz.
1231), baz danych w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz
danych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2134) oraz własności przemysłowej w rozumieniu
ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U.
z 2017 r. poz. 776, z 2018 r. poz. 2302 oraz z 2019 r. poz. 501 i 2309);
2) (uchylony)
3) wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności
ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, o którym mowa
w art. 204 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381, 730 i 2217);
4) udostępniania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej informacji reklamowych
przez fundusz zagraniczny, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami
inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 95), oraz zarządzającego z UE, o którym
mowa w art. 2 pkt 10c tej ustawy;
5) umów z udziałem konsumentów – w zakresie, w jakim ochronę praw
konsumentów zapewniają przepisy odrębne;
6) warunków dopuszczalności przesyłania niezamówionych informacji
handlowych za pośrednictwem poczty elektronicznej.
3. Przepis ust. 1 nie skutkuje również:
1) wyłączeniem swobody stron w zakresie wyboru prawa właściwego dla
zobowiązań umownych;
2) wyłączeniem stosowania przepisów o formie czynności prawnych
ustanawiających lub przenoszących prawa rzeczowe na nieruchomościach, które
obowiązują w państwie, w którym znajduje się nieruchomość.

Art. 3a1. Świadczenie usług drogą elektroniczną w zakresie gier hazardowych
podlega prawu polskiemu, w przypadku gdy gra hazardowa jest urządzana na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub usługobiorca uczestniczy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w grze hazardowej, lub usługa jest kierowana do
usługobiorców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności dostępne jest
korzystanie z niej w języku polskim lub jest reklamowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 3b. Na zasadach określonych przez przepisy odrębne swoboda świadczenia
usług drogą elektroniczną może zostać ograniczona, jeżeli jest to niezbędne ze
względu na ochronę zdrowia, obronność, bezpieczeństwo państwa lub bezpieczeństwo publiczne.

Art. 3c. 1. Zadania polegające na współpracy z państwami członkowskimi Unii
Europejskiej oraz Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie świadczenia usług drogą
elektroniczną wykonują jednostki organizacyjne – punkty kontaktowe dla administracji.
2. Zadania polegające na:
1) umożliwieniu usługodawcom i usługobiorcom otrzymywania informacji
ogólnych na temat ich praw i obowiązków, jak również na temat procedur reklamacyjnych oraz naprawiania szkody w przypadku sporów, łącznie
z informacjami na temat praktycznych aspektów związanych z wykorzystaniem
tych procedur,
2) umożliwieniu usługodawcom i usługobiorcom uzyskiwania danych
szczegółowych dotyczących władz, stowarzyszeń lub organizacji, od których
mogą oni otrzymać dalsze informacje lub praktyczną pomoc
– wykonują jednostki organizacyjne – punkty kontaktowe dla usługodawców i usługobiorców.

Art. 3d. 1. Punkty kontaktowe, o których mowa w art. 3c ust. 1 i 2, tworzy,
w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw informatyzacji.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) liczbę i rodzaj punktów kontaktowych oraz ich szczegółowy zakres zadań,
2) warunki techniczne i organizacyjne punktu kontaktowego
– uwzględniając potrzebę zapewnienia właściwej realizacji zadań punktów kontaktowych.

art. 4. więcej Art. 4. Jeżeli ustawa wymaga uzyskania zgody usługobiorcy, stosuje się
przepisy o ochronie danych osobowych.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Usługodawca podaje, w sposób wyraźny, jednoznaczny i bezpośrednio
dostępny poprzez system teleinformatyczny, którym posługuje się usługobiorca,
informacje podstawowe określone w ust. 2–5.
2. Usługodawca podaje:
1) adresy elektroniczne;
2) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę lub firmę oraz siedzibę i adres.
3. Jeżeli usługodawcą jest przedsiębiorca, podaje on również informacje
dotyczące właściwego zezwolenia i organu zezwalającego, w razie gdy świadczenie
usługi wymaga, na podstawie odrębnych przepisów, takiego zezwolenia.
4. Przepis ust. 3 nie narusza obowiązku określonego w art. 20 ust. 3 ustawy z
dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495) w zakresie podawania w ofercie danych dotyczących numeru identyfikacji podatkowej (NIP).
5. Jeżeli usługodawcą jest osoba fizyczna, której prawo do wykonywania zawodu
jest uzależnione od spełnienia określonych w odrębnych ustawach wymagań, podaje również:
1) w przypadku ustanowienia pełnomocnika, jego imię, nazwisko, miejsce
zamieszkania i adres albo jego nazwę lub firmę oraz siedzibę i adres;
2) samorząd zawodowy, do którego należy;
3) tytuł zawodowy, którego używa, oraz państwo, w którym został on przyznany;
4) numer w rejestrze publicznym, do którego jest wpisany wraz ze wskazaniem
nazwy rejestru i organu prowadzącego rejestr;
5) informację o istnieniu właściwych dla danego zawodu zasad etyki zawodowej
oraz o sposobie dostępu do tych zasad.

art. 6. więcej Art. 6. Usługodawca jest obowiązany zapewnić usługobiorcy dostęp do
aktualnej informacji o:
1) szczególnych zagrożeniach związanych z korzystaniem z usługi świadczonej
drogą elektroniczną;
2) funkcji i celu oprogramowania lub danych niebędących składnikiem treści
usługi, wprowadzanych przez usługodawcę do systemu teleinformatycznego,
którym posługuje się usługobiorca.

art. 7. więcej Art. 7. Usługodawca zapewnia działanie systemu teleinformatycznego, którym
się posługuje, umożliwiając nieodpłatnie usługobiorcy:
1) w razie, gdy wymaga tego właściwość usługi:
a) korzystanie przez usługobiorcę z usługi świadczonej drogą elektroniczną,
w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieuprawnionych do treści
przekazu składającego się na tę usługę, w szczególności przy wykorzystaniu
technik kryptograficznych odpowiednich dla właściwości świadczonej usługi,
b) jednoznaczną identyfikację stron usługi świadczonej drogą elektroniczną
oraz potwierdzenie faktu złożenia oświadczeń woli i ich treści, niezbędnych
do zawarcia drogą elektroniczną umowy o świadczenie tej usługi, w szczególności przy wykorzystaniu kwalifikowanego podpisu elektronicznego;
2) zakończenie, w każdej chwili, korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Usługodawca:
1) określa regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną, zwany dalej
„regulaminem”;
2) nieodpłatnie udostępnia usługobiorcy regulamin przed zawarciem umowy
o świadczenie takich usług, a także – na jego żądanie – w taki sposób, który
umożliwia pozyskanie, odtwarzanie i utrwalanie treści regulaminu za pomocą
systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca.
2. Usługobiorca nie jest związany tymi postanowieniami regulaminu, które nie
zostały mu udostępnione w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Regulamin określa w szczególności:
1) rodzaje i zakres usług świadczonych drogą elektroniczną;
2) warunki świadczenia usług drogą elektroniczną, w tym:
a) wymagania techniczne niezbędne do współpracy z systemem
teleinformatycznym, którym posługuje się usługodawca,
b) zakaz dostarczania przez usługobiorcę treści o charakterze bezprawnym;
3) warunki zawierania i rozwiązywania umów o świadczenie usług drogą elektroniczną;
4) tryb postępowania reklamacyjnego.
4. Usługodawca świadczy usługi drogą elektroniczną zgodnie z regulaminem.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Informacja handlowa jest wyraźnie wyodrębniana i oznaczana
w sposób niebudzący wątpliwości, że jest to informacja handlowa.
2. Informacja handlowa zawiera:
1) oznaczenie podmiotu, na którego zlecenie jest ona rozpowszechniana, oraz jego
adresy elektroniczne;
2) wyraźny opis form działalności promocyjnej, w szczególności obniżek cen,
nieodpłatnych świadczeń pieniężnych lub rzeczowych i innych korzyści
związanych z promowanym towarem, usługą lub wizerunkiem, a także
jednoznaczne określenie warunków niezbędnych do skorzystania z tych
korzyści, o ile są one składnikiem oferty;
3) wszelkie informacje, które mogą mieć wpływ na określenie zakresu
odpowiedzialności stron, w szczególności ostrzeżenia i zastrzeżenia.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają przepisów ustawy:
1) z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2019
r. poz. 1010 i 1649) oraz
2) z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847 i 1495).

art. 10. więcej Art. 10. 1. Zakazane jest przesyłanie niezamówionej informacji handlowej
skierowanej do oznaczonego odbiorcy będącego osobą fizyczną za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej.
2. Informację handlową uważa się za zamówioną, jeżeli odbiorca wyraził zgodę
na otrzymywanie takiej informacji, w szczególności udostępnił w tym celu
identyfikujący go adres elektroniczny.
3. Działanie, o którym mowa w ust. 1, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji
w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 9 ust. 3 pkt 1.

art. 11. więcej Art. 11. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do świadczenia usług drogą
elektroniczną, w szczególności do składania oświadczeń woli w postaci
elektronicznej, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego oraz innych ustaw.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Usługodawca, który świadczy usługi drogą elektroniczną obejmujące
transmisję w sieci telekomunikacyjnej danych przekazywanych przez odbiorcę usługi
lub zapewnienie dostępu do sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia
16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, nie ponosi odpowiedzialności za treść
tych danych, jeżeli:
1) nie jest inicjatorem przekazu danych;
2) nie wybiera odbiorcy przekazu danych;
3) nie wybiera oraz nie modyfikuje informacji zawartych w przekazie.
2. Wyłączenie odpowiedzialności, o którym mowa w ust. 1, obejmuje także
automatyczne i krótkotrwałe pośrednie przechowywanie transmitowanych danych,
jeżeli działanie to ma wyłącznie na celu przeprowadzenie transmisji, a dane nie są przechowywane dłużej, niż jest to w zwykłych warunkach konieczne dla zrealizowania transmisji.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto
transmitując dane oraz zapewniając automatyczne i krótkotrwałe pośrednie
przechowywanie tych danych w celu przyspieszenia ponownego dostępu do nich na
żądanie innego podmiotu:
1) nie modyfikuje danych;
2) posługuje się uznanymi i stosowanymi zwykle w tego rodzaju działalności
technikami informatycznymi określającymi parametry techniczne dostępu do
danych i ich aktualizowania oraz
3) nie zakłóca posługiwania się technikami informatycznymi uznanymi
i stosowanymi zwykle w tego rodzaju działalności w zakresie zbierania
informacji o korzystaniu ze zgromadzonych danych.
2. Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto przy
zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie usunie dane albo
uniemożliwi dostęp do przechowywanych danych, gdy uzyska wiadomość, że dane
zostały usunięte z początkowego źródła transmisji lub dostęp do nich został
uniemożliwiony, albo gdy sąd lub inny właściwy organ nakazał usunięcie danych lub
uniemożliwienie do nich dostępu.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto
udostępniając zasoby systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych
przez usługobiorcę nie wie o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi
działalności, a w razie otrzymania urzędowego zawiadomienia lub uzyskania
wiarygodnej wiadomości o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi
działalności niezwłocznie uniemożliwi dostęp do tych danych.
2. Usługodawca, który otrzymał urzędowe zawiadomienie o bezprawnym
charakterze przechowywanych danych dostarczonych przez usługobiorcę
i uniemożliwił dostęp do tych danych, nie ponosi odpowiedzialności względem tego
usługobiorcy za szkodę powstałą w wyniku uniemożliwienia dostępu do tych danych.
3. Usługodawca, który uzyskał wiarygodną wiadomość o bezprawnym
charakterze przechowywanych danych dostarczonych przez usługobiorcę
i uniemożliwił dostęp do tych danych, nie odpowiada względem tego usługobiorcy za szkodę powstałą w wyniku uniemożliwienia dostępu do tych danych, jeżeli
niezwłocznie zawiadomił usługobiorcę o zamiarze uniemożliwienia do nich dostępu.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się, jeżeli usługodawca przejął kontrolę nad
usługobiorcą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

art. 15. więcej Art. 15. Podmiot, który świadczy usługi określone w art. 12–14, nie jest
obowiązany do sprawdzania przekazywanych, przechowywanych lub udostępnianych
przez niego danych, o których mowa w art. 12–14.

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. 1. Usługodawca może przetwarzać następujące dane osobowe
usługobiorcy niezbędne do nawiązania, ukształtowania treści, zmiany lub rozwiązania
stosunku prawnego między nimi:
1) nazwisko i imiona usługobiorcy;
2) numer ewidencyjny PESEL lub – gdy ten numer nie został nadany – numer
paszportu, dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
3) adres zameldowania na pobyt stały;
4) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres, o którym mowa w pkt 3;
5) dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego usługobiorcy;
6) adresy elektroniczne usługobiorcy.
2. W celu realizacji umów lub dokonania innej czynności prawnej
z usługobiorcą, usługodawca może przetwarzać inne dane niezbędne ze względu na
właściwość świadczonej usługi lub sposób jej rozliczenia.
3. Usługodawca wyróżnia i oznacza te spośród danych, o których mowa w ust. 2,
jako dane, których podanie jest niezbędne do świadczenia usługi drogą elektroniczną.
4. Usługodawca może przetwarzać, za zgodą usługobiorcy i dla celów reklamy,
badania rynku oraz zachowań i preferencji usługobiorców z przeznaczeniem wyników
tych badań na potrzeby polepszenia jakości usług świadczonych przez usługodawcę, inne dane dotyczące usługobiorcy, które nie są niezbędne do świadczenia usługi drogą elektroniczną.
5. Usługodawca może przetwarzać następujące dane charakteryzujące sposób
korzystania przez usługobiorcę z usługi świadczonej drogą elektroniczną (dane eksploatacyjne):
1) oznaczenia identyfikujące usługobiorcę nadawane na podstawie danych,
o których mowa w ust. 1;
2) oznaczenia identyfikujące zakończenie sieci telekomunikacyjnej lub system
teleinformatyczny, z którego korzystał usługobiorca;
3) informacje o rozpoczęciu, zakończeniu oraz zakresie każdorazowego
korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną;
4) informacje o skorzystaniu przez usługobiorcę z usług świadczonych drogą elektroniczną.
6. Usługodawca nieodpłatnie udostępnia dane, o których mowa w ust. 1–5,
organom państwa uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów na potrzeby
prowadzonych przez nie postępowań.

art. 19. więcej Art. 19. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Rozliczenie usługi świadczonej drogą elektroniczną przedstawione
usługobiorcy nie może ujawniać rodzaju, czasu trwania, częstotliwości i innych
parametrów technicznych poszczególnych usług, z których skorzystał usługobiorca,
chyba że zażądał on szczegółowych informacji w tym zakresie.
4. (uchylony)
5. (uchylony)

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. (uchylony).

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 5 nie podaje danych,
o których mowa w art. 5 ust. 2, 3 lub 5, albo podaje dane nieprawdziwe lub niepełne,
podlega karze grzywny.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Kto przesyła za pomocą środków komunikacji elektronicznej
niezamówione informacje handlowe, podlega karze grzywny.
2. Ściganie wykroczenia, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek
pokrzywdzonego.

art. 25. więcej Art. 25. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 23 i 24 następuje
w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

art. 26. więcej Art. 26. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz.U. Nr 90, poz. 999 i z
2000 r. Nr 29, poz. 358) w art. 8 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje
wyrazy „chyba że jest to umowa o świadczenie usług drogą elektroniczną, określonych w ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. 144, poz. 1204), zawarta z usługodawcą niebędącym podmiotem polskim.”.

art. 27. więcej Art. 27. W ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz
o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U. Nr 22, poz. 271) w art. 6:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Umowy zawierane z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron,
przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość,
w szczególności drukowanego lub elektronicznego formularza zamówienia
niezaadresowanego lub zaadresowanego, listu seryjnego w postaci drukowanej lub elektronicznej, reklamy prasowej z wydrukowanym formularzem
zamówienia, reklamy w postaci elektronicznej, katalogu, telefonu, telefaksu,
radia, telewizji, automatycznego urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej lub innych środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług
drogą elektroniczną (Dz.U. 144, poz. 1204), są umowami na odległość, jeżeli kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca, który w taki sposób zorganizował swoją działalność.”;
2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Posłużenie się telefonem, wizjofonem, telefaksem, pocztą elektroniczną,
automatycznym urządzeniem wywołującym lub innym środkiem komunikacji elektronicznej w celu złożenia propozycji zawarcia umowy może nastąpić wyłącznie za uprzednią zgodą konsumenta.”.

art. 28. więcej Art. 28. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu
finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł (Dz.U. Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 63, poz. 641 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 32, poz. 299, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr
141, poz. 1178) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W celu wykonania obowiązku rejestracji, instytucje obowiązane dokonują
identyfikacji swoich klientów w każdym przypadku złożenia pisemnej, ustnej
lub elektronicznej dyspozycji (zlecenia).”.

art. 29. więcej Art. 29. W ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, przy uzgadnianiu ceny umownej oraz
przy stosowaniu ceny urzędowej przedsiębiorca ma obowiązek określić, w formie pisemnej, a także, o ile to możliwe, w postaci elektronicznej, w sposób dostępny dla kupującego, szczegółową charakterystykę jakościową towaru (usługi), a także wskazać kraj pochodzenia towaru, jeżeli został on wprowadzony na polski obszar celny.”.

art. 30. więcej Art. 30. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 5 ust. 5, który stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą
Polską członkostwa w Unii Europejskiej.

Wyszukiwarka