Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa:
1) podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego i ratownictwa na
zorganizowanych terenach narciarskich, zakres ich obowiązków i uprawnień
oraz zasady finansowania ich działalności;
2) obowiązki osób przebywających w górach oraz na zorganizowanych terenach
narciarskich, a w szczególności uprawiających sport, rekreację lub turystykę;
3) podmioty odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa osobom
przebywającym w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich;
4) warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach oraz na
zorganizowanych terenach narciarskich, a w szczególności uprawiających tam
sport, rekreację lub turystykę;
5) nadzór i kontrolę nad ratownictwem górskim.

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) górach – rozumie się przez to obszar Beskidu Niskiego, Beskidu Wyspowego,
Beskidu Średniego, Beskidu Sądeckiego, Beskidu Żywieckiego, Beskidu
Małego, Beskidu Śląskiego, Bieszczadów, Gorców, Pienin, Sudetów
Wschodnich, Sudetów Środkowych, Sudetów Zachodnich, Tatr, pasma SpiskoGubałowskiego oraz Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej z wyłączeniem obszarów
jednostek osadniczych i dróg publicznych;
2) parkach narciarskich – rozumie się przez to tereny, na których znajdują się
obiekty przeznaczone do wykonywania ewolucji akrobatycznych na nartach i
snowboardzie, w szczególności takie jak skocznie, rynny, poręcze;
3) pólkach ćwiczebnych – rozumie się przez to tereny przeznaczone w
szczególności do nauczania narciarstwa lub snowboardingu;
4) narciarskiej trasie biegowej – rozumie się przez to tereny wyznaczone i
odpowiednio oznakowane, przeznaczone do uprawiania narciarstwa biegowego
o szerokości co najmniej 3 m;
5) narciarskiej trasie zjazdowej – rozumie się przez to tereny przeznaczone do
uprawiania narciarstwa i snowboardingu, zapewniające istnienie wolnej
przestrzeni do zjazdu, odpowiedniej do stopnia trudności narciarskiej trasy
zjazdowej i zdolności przewozowej urządzeń transportu linowego i taśmowego
przeznaczonych do transportu osób, przy których się znajdują;
6) nartostradzie – rozumie się przez to tereny przeznaczone do uprawiania
narciarstwa zjazdowego i snowboardingu, o szerokości co najmniej 3 m, służące
w szczególności do komunikacji pomiędzy: narciarskimi trasami zjazdowymi,
zorganizowanymi terenami narciarskimi, stacjami urządzeń transportu linowego
i taśmowego przeznaczonych do transportu osób, oraz trasy dojazdowe do dróg,
parkingów i obiektów użyteczności publicznej;
7) ratownictwie górskim – rozumie się przez to organizowanie i udzielanie pomocy
osobom, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty
życia lub zdrowia w górach oraz transportowanie zwłok z gór;
8) ratownictwie narciarskim – rozumie się przez to organizowanie i udzielanie
pomocy osobom, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo
utraty życia lub zdrowia na zorganizowanych terenach narciarskich;
9) ratowniku górskim – rozumie się przez to osobę posiadającą uprawnienia
ratownicze lub instruktorskie w zakresie ratownictwa górskiego oraz
specjalistyczną wiedzę z zakresu technik ratownictwa górskiego i topografii
obszaru, na którym działa dany podmiot uprawniony do wykonywania
ratownictwa górskiego, i spełniającą wymagania określone w ustawie z dnia
8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2195, z późn. zm.) dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu, ratownika
medycznego realizujących doskonalenie zawodowe lub ratownika, zatrudnioną
lub pełniącą służbę w tym podmiocie lub będącą członkiem tego podmiotu;
10) ratowniku narciarskim – rozumie się przez to osobę, która ukończyła szkolenie
w zakresie transportu osób potrzebujących pomocy na zorganizowanych
terenach narciarskich, organizowane przez podmiot uprawniony do
wykonywania ratownictwa górskiego i spełniającą wymagania określone
w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu, ratownika medycznego realizujących
doskonalenie zawodowe lub ratownika;
11) wypadku – rozumie się przez to nagłe zdarzenie lub zachorowanie, którego
następstwem jest naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia osoby
przebywającej w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich;
12) zarządzającym zorganizowanym terenem narciarskim – rozumie się przez to
osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej będącą właścicielem, użytkownikiem, najemcą, dzierżawcą
lub posiadającą inny tytuł prawny do zorganizowanego terenu narciarskiego lub
urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu
osób, przy których znajduje się zorganizowany teren narciarski;
13) zorganizowanym terenie narciarskim – rozumie się przez to ogólnie
udostępnione i odpowiednio naśnieżone lub z odpowiednio przygotowanym
sztucznym podłożem, oznaczone i zabezpieczone tereny przeznaczone do
uprawiania narciarstwa lub snowboardingu, znajdujące się przy urządzeniach
transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób, a także
narciarskie trasy biegowe oraz parki narciarskie i pólka ćwiczebne.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Zapewnienie warunków bezpieczeństwa osób przebywających w
górach należy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, organów jednostek
samorządu terytorialnego, na terenie których wykonywane jest ratownictwo górskie,
dyrekcji parków narodowych i krajobrazowych położonych na obszarze gór, a także
do osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej prowadzących w górach zorganizowaną działalność w zakresie
sportu, rekreacji lub turystyki.
2. Zapewnienie warunków bezpieczeństwa w górach polega w szczególności na:
1) oznakowaniu terenów, obiektów i urządzeń służących do uprawiania sportu,
rekreacji lub turystyki;
2) ustaleniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia;
3) zapewnieniu podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego
warunków do organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy
wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia;
4) ogłaszaniu komunikatu lawinowego.

art. 4. więcej Art. 4. Osoby przebywające w górach obowiązane są do zachowania należytej
staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, a w
szczególności:
1) zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i
ich przestrzegania;
2) stosowania się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych przez podmioty, o
których mowa w art. 3 ust. 1;
3) zapoznania się oraz dostosowania swoich planów aktywności do umiejętności,
aktualnych warunków atmosferycznych, prognozy pogody, komunikatu
lawinowego dla danego obszaru i zastosowania się do zaleceń i ograniczeń
wynikających z ogłoszonego stopnia zagrożenia lawinowego oraz z panujących
i przewidywanych warunków atmosferycznych;
4) użytkowania sprzętu odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności,
sprawnego technicznie i zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia;
5) bezzwłocznego informowania podmiotów uprawnionych do wykonywania
ratownictwa górskiego o zaistniałym wypadku lub zaginięciu osoby oraz o
innych zdarzeniach nadzwyczajnych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo
osób.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Ratownictwo górskie mogą wykonywać podmioty, które uzyskały
zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa
górskiego oraz wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe
Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwane dalej „podmiotami uprawnionymi do wykonywania ratownictwa górskiego”.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji
administracyjnej, udziela zgody, o której mowa w ust. 1, na wniosek podmiotu
ubiegającego się o jej udzielenie pod warunkiem, że podmiot ten:
1) zapewnia stan gotowości do wykonywania ratownictwa górskiego na obszarze,
na którym zamierza działać podmiot ubiegający się o udzielenie zgody, o której
mowa w ust. 1;
2) dysponuje kadrą ratowników górskich w liczbie niezbędnej do zapewnienia stanu
gotowości, o którym mowa w pkt 1;
3) posiada sprzęt specjalistyczny, środki transportu i łączności niezbędne do
wykonywania ratownictwa górskiego.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) nazwę podmiotu, siedzibę i jego adres;
2) informację o obszarze działania, na którym ma być wykonywane ratownictwo
górskie;
3) wykaz ratowników górskich wraz z dokumentami potwierdzającymi spełnianie
przez nich warunków określonych w art. 2 pkt 9;
4) wykaz sprzętu specjalistycznego, środków transportu i łączności;
5) informację o źródłach finansowania planowanej działalności.
3a. Decyzja, o której mowa w ust. 2, wygasa, jeżeli podmiot uprawniony do
wykonywania ratownictwa górskiego, który uzyskał zgodę, o której mowa w ust. 1,
w terminie 6 miesięcy od dnia jej wydania nie został wpisany do rejestru jednostek
współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa
w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie
Medycznym.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji
administracyjnej:
1) cofa zgodę, o której mowa w ust. 1, jeżeli podmiot uprawniony do wykonywania
ratownictwa górskiego, któremu taka zgoda została udzielona, przestał spełniać
warunki, o których mowa w ust. 2, lub został wykreślony z rejestru jednostek
współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym
mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym, lub2) może cofnąć zgodę, jeżeli podmiot, któremu taka zgoda została udzielona, nie
usunął w wymaganym terminie nieprawidłowości mających istotny wpływ na
wykonywanie ratownictwa górskiego stwierdzonych protokołem kontroli.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zawiadamia wojewodę
właściwego do dokonania wpisu do rejestru jednostek współpracujących z systemem
Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia
8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, o cofnięciu zgody,
o której mowa w ust. 1.

art. 6. więcej Art. 6. W ramach ratownictwa górskiego podejmowane są działania ratownicze
polegające w szczególności na:
1) przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub innym zdarzeniu;
2) dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym;
3) udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4) zabezpieczeniu i ewakuacji osób przebywających w górach z terenów
stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia;
5) transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo
utraty życia lub zdrowia do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych
czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo
Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o
Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca
przekazania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, z
dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;
6) poszukiwaniu osób zaginionych w górach;
7) transporcie zwłok z gór.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego:
1) organizują, kierują, koordynują i bezpośrednio prowadzą działania ratownicze w
ramach ratownictwa górskiego;
2) organizują i prowadzą szkolenia ratowników górskich i narciarskich oraz psów
ratowniczych, w tym psów lawinowych, wraz z ich przewodnikami;
3) nadają uprawnienia ratownicze i instruktorskie w zakresie ratownictwa
górskiego, ratownictwa narciarskiego, ratownictwa z użyciem psów oraz
ratownictwa podwodnego w akwenach górskich i jaskiniach;
4) prowadzą dokumentację działań ratowniczych, o których mowa w pkt 1, w tym
rejestr działań ratowniczych;
5) prowadzą działalność profilaktyczną i edukacyjną dotyczącą bezpieczeństwa w
górach i na zorganizowanych terenach narciarskich.
2. Ponadto podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego mogą
w szczególności:
1) prowadzić ewakuację osób z kolei linowych przeznaczonych do transportu osób;
2) zabezpieczać w zakresie ratownictwa górskiego i narciarskiego imprezy
sportowe oraz imprezy turystyczne na wniosek organizatora imprezy;
3) wydawać, na wniosek organu jednostki samorządu terytorialnego, dyrektora
parku narodowego lub krajobrazowego, albo zarządzającego zorganizowanym
terenem narciarskim, osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej prowadzącej działalność w
zakresie sportu, rekreacji lub turystyki opinie dotyczące warunków
bezpieczeństwa osób uprawiających sport, rekreację lub turystykę w górach lub
na zorganizowanych terenach narciarskich;
4) organizować, kierować, koordynować i bezpośrednio prowadzić działania
ratownicze na zorganizowanych terenach narciarskich na podstawie umowy z
zarządzającym zorganizowanym terenem narciarskim;
5) organizować i prowadzić szkolenia wysokościowe z ewakuacji osób z
unieruchomionych kolei linowych przeznaczonych do transportu osób, w
szczególności dla pracowników zorganizowanych terenów narciarskich, na
których te urządzenia się znajdują;
6) prowadzić rejestr wypadków, o którym mowa w art. 37 ust. 1, na podstawie
upoważnienia udzielonego przez zarządzającego zorganizowanym terenem
narciarskim;
7) brać udział w działaniach ratowniczych poza obszarem gór ze szczególnym
uwzględnieniem klęsk żywiołowych i katastrof na wezwanie właściwych służb i
sztabów kryzysowych;
8) organizować i prowadzić szkolenia dla osób uprawiających sport, rekreację lub
turystykę w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich ze szczególnym
uwzględnieniem zagadnień bezpieczeństwa.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, zawiera:
1) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz adres zamieszkania osoby, której
udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych;
2) rodzaj doznanego urazu lub zachorowania osoby, o której mowa w pkt 1;
3) rodzaj udzielonej pomocy;
4) miejsce wypadku lub innego zdarzenia;
5) imiona i nazwiska ratowników górskich udzielających pomocy;
6) datę i czas prowadzenia działań ratowniczych;
7) czas i miejsce przekazania osoby, o której mowa w pkt 1, jednostkom systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne lub innym służbom.
4. Informacje, o których mowa w ust. 3, przechowywane są w rejestrze, o którym
mowa w ust. 1 pkt 4, przez okres 10 lat od dnia ich wprowadzenia do zbioru.
5. Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego udostępnia
informacje, o których mowa w ust. 3, na pisemny wniosek:
1) osobie, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, oraz
2) Policji, prokuraturze, sądom, dyrektorowi parku narodowego i zakładom
ubezpieczeń w związku z prowadzonym przez nie postępowaniem.
6. Dane osobowe, o których mowa w ust. 3, podlegają zabezpieczeniom
zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub
przekazywaniu polegającym co najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób
posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych
osobowych do zachowania ich w poufności.

art. 8. więcej Art. 8. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego
współdziałają przy wykonywaniu ratownictwa górskiego, a w czasie prowadzenia
działań ratowniczych mogą żądać pomocy od:
1) organów administracji rządowej i samorządowej;
2) innych jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo
Medyczne;
3) jednostek podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej;
4) Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, dyrekcji parków
narodowych lub dyrekcji parków krajobrazowych.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego z
chwilą stwierdzenia zagrożeń nadzwyczajnych, które mają istotny wpływ na
bezpieczeństwo osób w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich, mogą
wydawać zalecenia:
1) zarządzającemu zorganizowanym terenem narciarskim oraz podmiotom, o
których mowa w art. 3 ust. 1, w sprawie usunięcia stwierdzonych zagrożeń w
zakresie bezpieczeństwa osób lub wstrzymania eksploatacji obiektu i urządzenia,
lub zamknięcia terenu dla ruchu osób do czasu ustąpienia lub usunięcia tych
zagrożeń;
2) osobom uprawiającym sport, rekreację lub turystykę w górach lub na
zorganizowanych terenach narciarskich.
2. Zalecenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wydane w formie ustnej, powinno
zostać potwierdzone na piśmie i zawierać określenie rodzaju zagrożenia
nadzwyczajnego, nazwę podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa
górskiego oraz imię i nazwisko osoby wydającej zalecenie.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Pracodawca inny niż podmiot uprawniony do wykonywania
ratownictwa górskiego jest obowiązany zwolnić ze świadczenia pracy pracownika
będącego ratownikiem górskim na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach
ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu.
2. Zwolnienie pracownika ze świadczenia pracy w razie konieczności udziału w
działaniach ratowniczych oraz na czas wypoczynku po zakończonej akcji ratowniczej
następuje na podstawie pisemnego zaświadczenia wystawionego przez podmiot
uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego określającego czas trwania akcji
ratowniczej i czas wypoczynku, który nie może być dłuższy niż 12 godzin na dobę.
3. Za czas zwolnienia ze świadczenia pracy pracownik zachowuje prawo do
wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie
art. 297 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917,
z późn. zm.).

art. 11. więcej Art. 11. 1. Ratownik górski i ratownik narciarski przy wykonywaniu działań
ratowniczych korzystają z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 i 2077 oraz z 2019 r. poz. 730, 858 i 870) dla funkcjonariuszy publicznych.
2. W przypadku gdy wykonywane przez ratownika górskiego lub ratownika
narciarskiego działania ratownicze polegają na udzieleniu pierwszej pomocy,
kwalifikowanej pierwszej pomocy lub podjęciu medycznych czynności ratunkowych,
może on poświęcić dobra osobiste innej osoby, inne niż życie lub zdrowie, a także
dobra majątkowe, w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla ratowania życia lub
zdrowia osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

art. 12. więcej Art. 12. (uchylony).

art. 13. więcej Art. 13. 1. Ratownik górski i ratownik narciarski podczas pełnienia obowiązków
służbowych mają prawo korzystać z urządzeń transportu linowego lub taśmowego
przeznaczonych do transportu osób w górach i na zorganizowanych terenach
narciarskich bezpłatnie i poza kolejnością na podstawie ważnej legitymacji służbowej.
2. Ratownik górski oraz ratownik górski z psem ratowniczym mają prawo
bezpłatnego wstępu na teren parku narodowego i rezerwatu udostępnionego dla ruchu
turystycznego na podstawie ważnej legitymacji służbowej.

art. 14. więcej Art. 14. Funkcjonariusz policji, wykonujący czynności służbowe, ma prawo
korzystać z urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do
transportu osób w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich bezpłatnie
i poza kolejnością.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Opracowywanie komunikatu lawinowego należy do podmiotów
uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego stosownie do terenu działania
określonego w ramach powierzonego zadania, o którym mowa w art. 17 ust. 1.
2. Komunikat lawinowy określa stopień zagrożenia lawinowego, stabilność
pokrywy śnieżnej, prawdopodobieństwo samoistnego i mechanicznego wyzwolenia
lawin oraz zalecenia dla ruchu osób. Ogłaszany stopień zagrożenia lawinowego może
być zmieniony tylko kolejnym komunikatem wydanym przez ten sam podmiot.
3. Treść komunikatu lawinowego udostępniana jest do wiadomości właściwych
miejscowo dyrektorów parków narodowych oraz krajobrazowych, którzy przekazują
go do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, w szczególności
poprzez zamieszczenie go na stronie internetowej lub na tablicach informacyjnych.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, stopnie zagrożenia lawinowego oraz odpowiadające im zalecenia dla
ruchu osób, mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu informacji o
występujących zagrożeniach w górach oraz na zorganizowanych terenach
narciarskich.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw turystyki określi, w drodze rozporządzenia, wzory znaków
nakazu, zakazu, informacyjnych i ostrzegawczych stosowanych do oznakowania
w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, uwzględniając konieczność
zapewnienia ich czytelności i zrozumienia.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Wykonywanie zadań z zakresu ratownictwa górskiego przez
podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego następuje na
podstawie powierzenia realizacji zadań publicznych, o którym mowa w art. 11 ust. 1
pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o
wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688) w zakresie określonym w umowie. Przepisy
art. 11a–art. 11c tej ustawy stosuje się odpowiednio.
2. Zadania z zakresu ratownictwa górskiego powierzane i finansowane są przez
ministra właściwego do spraw wewnętrznych w ramach dotacji celowych
przyznawanych z części budżetu państwa, której jest dysponentem.
3. Jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać dotacji celowych
podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego na finansowanie
zadań w zakresie ratownictwa górskiego nieobjętych umową, o której mowa w ust. 1.
4. Opłaty za wstęp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary, o których
mowa w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1614, 2244 i 2340), przekazuje się w wysokości 15% wpływów
pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług za każdy kwartał podmiotom
uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego na obszarze, na którym
znajduje się określony park narodowy, z przeznaczeniem na dofinansowanie zadań w
zakresie ratownictwa górskiego nieobjętych umową, o której mowa w ust. 1.
5. Dotacje, o których mowa w ust. 2 i 3, udzielane są z pominięciem otwartego
konkursu ofert.
6. Zadania, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, obejmują:
1) utrzymanie gotowości ratowniczej;
2) prowadzenie działań ratowniczych;
3) organizowanie i prowadzenie szkoleń ratowników górskich oraz psów
ratowniczych, w tym psów lawinowych;
4) opracowywanie i udostępnianie komunikatu lawinowego;
5) utrzymanie śmigłowca ratowniczego wraz z załogą lotniczo-techniczną
będącego w dyspozycji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa
górskiego, przeznaczonego w szczególności do działań ratownictwa górskiego
w Tatrach oraz na terenie południowej Małopolski;
6) prowadzenie dokumentacji wypadków.
7. Utrzymanie gotowości operacyjnej śmigłowca, o którym mowa w ust. 6 pkt 5,
obejmuje w szczególności koszty:
1) eksploatacyjne wraz z kosztami paliwa, oraz bieżącej i okresowej obsługi
technicznej;
2) obowiązkowych ubezpieczeń lotniczych;
3) osobowe utrzymania załogi lotniczo-technicznej;
4) utrzymania zaplecza socjalno-technicznego dla śmigłowca i jego załogi.
8. Działania określone w ust. 6 i 7 realizowane są poprzez:
1) utrzymanie kadry ratowników górskich zawodowych i ochotników oraz ich
szkolenie;
2) zakup i utrzymanie obiektów oraz ich wyposażenia;
3) zakup i utrzymanie środków transportu i łączności;
4) wyposażanie ratowników górskich w sprzęt i ekwipunek;
5) zakup i utrzymanie sprzętu ratowniczego;
6) utrzymanie obsługi administracyjnej;
7) prowadzenie działań profilaktycznych mających na celu zapobieganie
wypadkom.
9. Dotacje, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być przyznawane podmiotom
uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego bez względu na lokalizację
siedziby tego podmiotu.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego
otrzymujący dotację składa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w
terminie do 15 dnia marca następnego roku, sprawozdanie roczne zawierające
rozliczenie rzeczowo-finansowego zrealizowanych zadań.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych cofa dotację, jeżeli podmiot
uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego wykorzystał ją niezgodnie z
przeznaczeniem.
3. W przypadku, gdy podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa
górskiego nie przedstawił sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy
do spraw wewnętrznych wstrzymuje przekazywanie kolejnych dotacji do czasu
przedstawienia sprawozdania.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Za zapewnienie warunków bezpieczeństwa osób przebywających na
zorganizowanych terenach narciarskich odpowiada zarządzający tymi terenami.
2. Zapewnienie warunków bezpieczeństwa na terenach, o których mowa w ust.
1, polega w szczególności na:
1) przygotowaniu, oznakowaniu, zabezpieczeniu terenów, obiektów i urządzeń
służących do uprawiania narciarstwa i snowboardingu, oraz bieżącej kontroli
stanu zabezpieczeń, oznaczeń i warunków narciarskich;
2) zapewnieniu ratownictwa narciarskiego;
3) określeniu i upowszechnieniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu i
urządzenia;
4) informowaniu o warunkach narciarskich i ich zmianach;
5) prowadzeniu działalności profilaktycznej i informacyjnej dotyczącej
bezpieczeństwa podczas uprawiania narciarstwa i snowboardingu;
6) przekazywaniu informacji i tworzeniu ułatwień szczególnie istotnych dla potrzeb
osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, a przebywającymi na
zorganizowanych terenach narciarskich.

art. 20. więcej Art. 20. Zorganizowane tereny narciarskie lub ich części zagrożone lawinami
zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim wyłącza dla ruchu narciarskiego i
snowboardowego oraz odpowiednio oznacza do czasu ustąpienia zagrożenia.

art. 21. więcej Art. 21. Zorganizowane tereny narciarskie udostępnione do użytkowania po
zmroku oświetla się w sposób zapewniający możliwość oceny warunków narciarskich
oraz czytelność oznakowania i zabezpieczeń.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Zarządzający zorganizowanymi terenami narciarskimi zobowiązany
jest do przeprowadzenia codziennej kontroli stanu zabezpieczeń, oznakowania i stanu
przygotowania terenów, obiektów i urządzeń na zorganizowanych terenach
narciarskich przed ich otwarciem oraz po ich zamknięciu.
2. Z przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, sporządza się protokół.
3. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim, w drodze umowy, może
zlecić zadania określone w ust. 1 i 2, podmiotowi uprawnionemu do wykonywania
ratownictwa górskiego.

art. 23. więcej Art. 23. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej oraz ministrem właściwym do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) dopuszczalne obciążenie narciarskiej trasy zjazdowej oraz sposób jego
obliczania,
2) szczegółowe warunki oświetlania zorganizowanych terenów narciarskich
– mając na uwadze konieczność zapewnienia bezpieczeństwa osób korzystających z
tych terenów.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Narciarskie trasy zjazdowe, biegowe oraz nartostrady nie mogą
krzyżować się z drogami publicznymi oraz trasami urządzeń transportu linowego osób
o niskim prowadzeniu liny lub urządzeń transportu taśmowego przeznaczonych do
transportu osób.
2. Skrzyżowania narciarskich tras zjazdowych, biegowych oraz nartostrad ze
szlakami turystycznymi i trasami narciarskimi oraz z urządzeniami transportu
linowego osób o wysokim prowadzeniu liny są oznakowane i zabezpieczone.
3. Podczas przygotowania zorganizowanych terenów narciarskich lub ich
fragmentów maszynami śnieżnymi trasy te muszą być zamknięte dla ruchu
narciarskiego i snowboardowego.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Usytuowanie pólek ćwiczebnych oraz parków narciarskich nie może
kolidować z narciarskimi trasami zjazdowymi, biegowymi, nartostradami oraz innymi
drogami, szlakami turystycznymi pieszymi i narciarskimi.
2. Parki narciarskie oraz pólka ćwiczebne są oznakowane i wydzielone od
pozostałych terenów znajdujących się na zorganizowanych terenach narciarskich w
sposób uniemożliwiający przypadkowy wjazd lub wejście osób.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Znajdujące się na zorganizowanych terenach narciarskich:
1) przeszkody, których nie da się usunąć,
2) miejsca prowadzonych prac konserwacyjnych, zabiegów sztucznego naśnieżania
oraz stabilizacji pokrywy śnieżnej,
3) miejsca w pobliżu podpór, urządzeń transportu linowego i taśmowego
przeznaczonych do transportu osób,
4) granice narciarskich tras zjazdowych i nartostrad,
5) miejsca szczególnie niebezpieczne o trudnym do przewidzenia ukształtowaniu
– oznacza się właściwym znakiem ostrzegawczym oraz zabezpiecza w taki sposób by
nie stwarzały zagrożenia dla osób przebywających na tych terenach.
2. Przeszkody sztuczne, a w szczególności urządzenia transportu taśmowego,
podpory urządzeń transportu linowego, słupy oświetleniowe, urządzenia naśnieżające,
pojazdy mechaniczne znajdujące się w odległości mniejszej niż 2 m od granicy trasy
zjazdowej lub nartostrady są odpowiednio zabezpieczone.
3. W granicach narciarskiej trasy zjazdowej i nartostrad, nie mogą znajdować się
niezabezpieczone i nieoznakowane przeszkody stanowiące zagrożenie dla osób
uprawiających narciarstwo i snowboarding.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Narciarskie trasy zjazdowe oraz nartostrady są jednokierunkowymi
drogami przeznaczonymi wyłącznie dla narciarzy i snowboardzistów, a trasy biegowe
wyłącznie dla narciarzy uprawiających narciarstwo biegowe.
2. Zabrania się wjazdu na zorganizowane treny narciarskie pojazdami
silnikowymi.
3. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy podmiotów uprawnionych do
wykonywania ratownictwa górskiego, ratowników narciarskich i służb wykonujących
zadania z zakresu bezpieczeństwa, porządku publicznego oraz ochrony przyrody, pod
warunkiem używania pojazdów wysyłających jednocześnie sygnały świetlne w
postaci niebieskich świateł błyskowych i sygnały dźwiękowe o zmiennym tonie.
4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy używania przez zarządzającego
zorganizowanym terenem narciarskim na tym terenie pojazdu silnikowego w razie
konieczności usunięcia usterek technicznych urządzeń transportu linowego lub
taśmowego przeznaczonych do transportu osób lub dokonania niezbędnych prac
zabezpieczających, pod warunkiem używania pojazdu wysyłającego jednocześnie
sygnały świetlne w postaci żółtych świateł błyskowych i sygnały dźwiękowe.
5. Osoby znajdujące się na terenie zorganizowanego terenu narciarskiego
obowiązane są ułatwić przejazd pojazdu, o którym mowa w ust. 3, w szczególności
przez niezwłoczne ustąpienie pierwszeństwa przejazdu.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim informuje o
zasadach korzystania ze zorganizowanych terenów narciarskich poprzez umieszczenie
i rozpowszechnienie tych informacji w miejscach wejścia na te tereny, a w
szczególności przy miejscach sprzedaży biletów wstępu i przy stacjach urządzeń
transportu linowego i taśmowego przeznaczonych do transportu osób.
2. W miejscach, o których mowa w ust. 1, zarządzający zorganizowanym
terenem narciarskim zamieszcza dodatkowo informacje zawierające w szczególności:
1) mapy poglądowe zorganizowanych terenów narciarskich z zaznaczeniem
przebiegu, trudności, długości i sposobu oznaczenia udostępnionych do użytku
narciarskich tras zjazdowych, biegowych oraz nartostrad oraz miejsca udzielania
pierwszej pomocy;
2) informacje o ewentualnych zamknięciach niektórych narciarskich tras
zjazdowych, biegowych, nartostrad lub ich odcinków;
3) informacje o warunkach narciarskich obejmujące w szczególności warunki
śniegowe, stan przygotowania trasy, temperaturę, prędkość wiatru, widzialność;
4) informacje promujące zasady bezpiecznego uprawiania narciarstwa i
snowboardingu;
5) sposoby powiadamiania o wypadkach wraz z numerami telefonicznymi
lokalnego ratownictwa narciarskiego oraz numerami alarmowymi.

art. 29. więcej Art. 29. Osoba uprawiająca narciarstwo zjazdowe lub snowboarding na
zorganizowanym terenie narciarskim, do ukończenia 16 roku życia, obowiązana jest
używać w czasie jazdy kasku ochronnego konstrukcyjnie do tego przeznaczonego.

art. 30. więcej Art. 30. 1.Zabrania się uprawiania narciarstwa lub snowboardingu na
zorganizowanym terenie narciarskim w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka
odurzającego.
2. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim lub osoba przez niego
upoważniona może odmówić wstępu albo nakazać opuszczenie zorganizowanego
terenu narciarskiego osobie, której zachowanie wyraźnie wskazuje, że znajduje się ona
w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

art. 31. więcej Art. 31. Osoby uprawiające narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym
terenie narciarskim obowiązane są do zachowania należytej staranności w celu
ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, a w szczególności:
1) zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i
ich przestrzegania;
2) stosowania się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych przez zarządzającego
zorganizowanym terenem narciarskim;
3) zjeżdżania z szybkością dostosowaną do swoich umiejętności oraz stopnia
trudności i stanu trasy, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu;
4) użytkowania sprawnego technicznie sprzętu narciarskiego i snowboardowego
odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, zgodnie z jego
przeznaczeniem i zasadami użycia;
5) bezzwłocznego informowania ratowników narciarskich o zaistniałym wypadku
lub zaginięciu osoby oraz o innych zdarzeniach nadzwyczajnych mogących mieć
wpływ na bezpieczeństwo osób.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim organizuje i
finansuje działania ratownicze podejmowane w ramach ratownictwa narciarskiego na
terenie przez niego zarządzanym.
2. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim, w drodze umowy, może
zlecić wykonywanie ratownictwa narciarskiego podmiotowi uprawnionemu do
wykonywania ratownictwa górskiego.

art. 33. więcej Art. 33. W ramach ratownictwa narciarskiego podejmowane są działania
ratownicze polegające w szczególności na:
1) przyjęciu zgłoszenia o wypadku;
2) dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym;
3) udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4) zabezpieczeniu miejsca wypadku;
5) ewakuacji osób z terenów stanowiących zagrożenie dla życia lub zdrowia;
6) transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo
utraty życia lub zdrowia, do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych
czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo
Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o
Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca
przekazania z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo
Medyczne.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim oznacza stopień
trudności narciarskiej trasy zjazdowej, biegowej oraz nartostrady.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, stopnie
trudności dla narciarskich tras zjazdowych, biegowych oraz nartostrad oraz sposób ich
oznaczania, mając na uwadze czytelność oznaczeń i bezpieczeństwo osób
korzystających z tych tras i nartostrad.

art. 35. więcej Art. 35. Działania ratownicze na zorganizowanych terenach narciarskich w
ramach ratownictwa narciarskiego podejmuje ratownik narciarski lub ratownik górski.

art. 36. więcej Art. 36. Osoby uprawiające narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym
terenie narciarskim obowiązane są ułatwić przejazd ratownikowi górskiemu i
ratownikowi narciarskiemu poruszającemu się ze sprzętem ratowniczym do transportu
osób, w szczególności przez niezwłoczne ustąpienie pierwszeństwa przejazdu.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim prowadzi rejestr
wypadków na tym terenie, zwany dalej „rejestrem wypadków na zorganizowanym
terenie narciarskim”.
2. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim może, w drodze umowy,
o której mowa w art. 32 ust. 2, upoważnić podmiot uprawniony do wykonywania
ratownictwa górskiego do prowadzenia rejestru wypadków na zorganizowanym
terenie narciarskim.
3. Rejestr wypadków na zorganizowanym terenie narciarskim zawiera:
1) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz adres zamieszkania osoby, której
udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych;
2) rodzaj doznanego urazu lub zachorowania osoby, o której mowa w pkt 1;
3) rodzaj udzielonej pomocy;
4) miejsce wypadku;
5) imiona i nazwiska ratowników udzielających pomocy;
6) datę i czas prowadzenia działań ratowniczych;
7) czas i miejsce przekazania osoby, o której mowa w pkt 1, jednostkom systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne lub innym służbom.
4. Informacje, o których mowa w ust. 3, przechowywane są w rejestrze
wypadków na zorganizowanym terenie narciarskim przez okres 10 lat od dnia ich
wprowadzenia do zbioru.
5. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim lub podmiot uprawniony
do wykonywania ratownictwa górskiego upoważniony do prowadzenia rejestru
wypadków na zorganizowanym terenie narciarskim, udostępnia informacje, o których
mowa w ust. 3, na pisemny wniosek:
1) osobie, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, oraz
2) Policji, prokuraturze, sądom i zakładom ubezpieczeń w związku z prowadzonym
przez nie postępowaniem.
6. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim przekazuje dane
dotyczące liczby wypadków i rodzaju doznawanych urazów jednemu z podmiotów
uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego, w terminie do dnia 31 maja
każdego roku.
7. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim, w przypadku trwałego
zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, obowiązany jest do przekazania
informacji, o których mowa w ust. 3, podmiotowi uprawnionemu do wykonywania
ratownictwa górskiego.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Nadzór nad ratownictwem górskim sprawuje minister właściwy do
spraw wewnętrznych.
2. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
wewnętrznych ma prawo:
1) żądać od podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego
udostępnienia dokumentów oraz udzielania pisemnych wyjaśnień dotyczących
ich działalności związanej z wykonywaniem ratownictwa górskiego;
2) dokonywać kontroli podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa
górskiego w zakresie prawidłowości realizacji zadań, o których mowa w art. 6 i art. 7, oraz wydatkowania środków, o których mowa w art. 17 ust. 2. Oceny kontrolowanej działalności dokonuje się pod względem legalności,
gospodarności, celowości i rzetelności.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zarządza kontrolę i
zawiadamia o niej podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego
najpóźniej w dniu rozpoczęcia czynności kontrolnych.
2. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
wewnętrznych może wystąpić do podmiotu uprawnionego do wykonywania
ratownictwa górskiego o przygotowanie wskazanych dokumentów, zestawień i wyjaśnień dotyczących jego działalności.
3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) wskazanie podstawy prawnej do przeprowadzenia kontroli;
2) nazwę podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego
objętego kontrolą;
3) przedmiot, zakres oraz miejsce przeprowadzenia kontroli wraz z terminem jej
rozpoczęcia i zakończenia;
4) imię i nazwisko osoby upoważnionej do przeprowadzenia kontroli.
4. Kontrolę przeprowadzają pracownicy urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, zwani dalej „kontrolującymi”, na podstawie
imiennego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli ważnego wraz z dowodem
osobistym lub innym dokumentem potwierdzającym tożsamość.
5. Kontrolujący podlega wyłączeniu od udziału w kontroli, na wniosek lub z
urzędu, jeżeli wyniki kontroli mogą dotyczyć jego praw lub obowiązków albo praw
lub obowiązków jego małżonka lub osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym
pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia albo osób związanych z nim
z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia kontrolującego
trwają mimo ustania małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub
kurateli.
6. Kontrolujący podlega wyłączeniu z urzędu od udziału w kontroli, której
przedmiot stanowił zadania należące wcześniej do zakresu jego obowiązków jako
pracownika podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego
objętego kontrolą, przez rok od zakończenia ich wykonania, oraz w razie zaistnienia w toku kontroli okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności.
7. O wyłączeniu decyduje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Kontrola jest przeprowadzana w siedzibie podmiotu uprawnionego do
wykonywania ratownictwa górskiego objętego kontrolą, w czasie wykonywania jego
zadań, a jeżeli wymaga tego dobro kontroli – również poza jego siedzibą.
2. W ramach udzielonego upoważnienia kontrolujący ma prawo do:
1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń podmiotu uprawnionego do
wykonywania ratownictwa górskiego objętego kontrolą, bez obowiązku
okazywania przepustki;
2) wglądu do wszelkich dokumentów i innych materiałów, w tym kontroli
systemów elektronicznych, związanych z działalnością podmiotu uprawnionego
do wykonywania ratownictwa górskiego objętego kontrolą;
3) przeprowadzania oględzin majątku należącego do podmiotu uprawnionego do
wykonywania ratownictwa górskiego objętego kontrolą;
4) sprawdzania przebiegu określonych czynności;
5) żądania od kierownika i pracowników podmiotu uprawnionego do wykonywania
ratownictwa górskiego objętego kontrolą ustnych i pisemnych wyjaśnień;
6) zabezpieczania dowodów;
7) przetwarzania danych osobowych, w tym danych dotyczących stanu zdrowia,
osób, którym udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych.
3. Wszystkie czynności w imieniu podmiotu uprawnionego do wykonywania
ratownictwa górskiego objętego kontrolą wykonuje jego kierownik lub osoba przez
niego wyznaczona.
4. Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego objęty kontrolą
zapewnia kontrolującemu:
1) warunki i środki niezbędne do przeprowadzenia kontroli, w tym dostęp do
pomieszczeń wyposażonych w urządzenia biurowe i środki łączności;
2) dostęp do obiektów i dokumentów;
3) uzyskiwanie ustnych i pisemnych informacji i wyjaśnień oraz danych w zakresie
objętym kontrolą w terminie wskazanym przez kontrolującego;
4) możliwość sporządzania na koszt kontrolowanego niezbędnych do kontroli
odpisów lub wyciągów dokumentów;
5) możliwość dokonywania oględzin obiektu lub innych składników majątkowych.
5. Oględzin, o których mowa w ust. 4 pkt 5, dokonuje się w obecności osoby
upoważnionej przez podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego
objęty kontrolą.
6. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza się niezwłocznie protokół, który
podpisują kontrolujący i osoba, o której mowa w ust. 5. W przypadku odmowy
podpisania protokołu przez osobę, o której mowa w ust. 5, zamieszcza się w nim
wzmiankę o odmowie jego podpisania.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego na podstawie
dowodów zebranych w toku kontroli.
2. Dowodami są w szczególności dokumenty, protokół oględzin, opinie biegłych,
wyjaśnienia i oświadczenia.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Ustalenia kontroli przedstawia się w protokole kontroli, który zawiera
opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli, w tym ustalone
nieprawidłowości, osoby za nie odpowiedzialne oraz ocenę kontrolowanej działalności. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości protokół zawiera wnioski i
zalecenia pokontrolne wraz ze wskazaniem sposobu usunięcia nieprawidłowości.
Protokół sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach podpisanych przez
kontrolującego.
2. W terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli podmiot uprawniony
do wykonywania ratownictwa górskiego objęty kontrolą może wnieść do
kontrolującego na piśmie umotywowane zastrzeżenia do protokołu kontroli, w tym do
sformułowanych wniosków i zaleceń, lub podpisuje protokół kontroli.
3. Zgłoszone zastrzeżenia kontrolujący może uznać za zasadne, zmieniając lub
uzupełniając protokół kontroli, albo uznać je za niezasadne i przekazać stanowisko
podmiotowi uprawnionemu do wykonywania ratownictwa górskiego objętemu
kontrolą. Zastrzeżenia wniesione po terminie, przez osobę nieuprawnioną lub bez
zachowania formy pisemnej pozostawia się bez rozpatrzenia.
4. W przypadku uznania zasadności zastrzeżeń zmieniony lub uzupełniony
protokół kontroli zostaje przekazany ponownie do podpisu podmiotowi
uprawnionemu do wykonywania ratownictwa górskiego objętemu kontrolą. Przepisy
art. 43 stosuje się odpowiednio.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Podmiotowi objętemu kontrolą przysługuje prawo odmowy
podpisania protokołu kontroli i złożenia w terminie 5 dni od dnia jego otrzymania
pisemnego wyjaśnienia kontrolującemu przyczyn odmowy.
2. Odmowa podpisania protokołu kontroli nie wstrzymuje realizacji wniosków i
zaleceń pokontrolnych.

art. 44. więcej Art. 44. Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego objęty
kontrolą, w terminie 30 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli, stanowiska
kontrolującego, o którym mowa w art. 42 ust. 3, lub poprawionego protokołu kontroli
zawiadamia ministra właściwego do spraw wewnętrznych o wykonaniu wniosków i
zaleceń pokontrolnych zawartych w protokole kontroli albo o przyczynach ich
niewykonania.

art. 45. więcej Art. 45. 1.Kto uprawia narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym
terenie narciarskim w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego,
podlega karze grzywny.
2. Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad osobą do ukończenia 16 roku
życia, dopuszcza do uprawiania narciarstwa zjazdowego lub snowboardingu przez tę
osobę, na zorganizowanym terenie narciarskim, bez kasku konstrukcyjnie do tego
przeznaczonego, podlega karze grzywny.

art. 46. więcej Art. 46. Postępowanie w sprawach określonych w art. 45 prowadzi się na
podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 475, z późn. zm.).

art. 47. więcej Art. 47. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) ratownik górski podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej;”;
2) w art. 53 w ust. 1 po pkt 10c dodaje się pkt 10d i 10e w brzmieniu:
„10d) podmiotów uprawnionych do wykonywania zadań z zakresu ratownictwa górskiego;
10e) Służby Parku Narodowego;”.

art. 48. więcej Art. 48. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) art. 11c otrzymuje brzmienie:
„Art. 11c. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w przypadkach dotyczących zadań z zakresu ochrony ludności i ratownictwa, może
zlecać podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa
górskiego, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr ..., poz. ...), podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych
(Dz. U. Nr ..., poz. ...), jednostkom ochrony przeciwpożarowej, o
których mowa w art. 15 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r.
o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380
oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 353), oraz Polskiemu Czerwonemu
Krzyżowi realizację zadań publicznych z pominięciem otwartego
konkursu ofert. Przepisy art. 43, art. 47 oraz art. 151 ustawy z
dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.”.

art. 49. więcej Art. 49. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151,
poz. 1220, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 12 ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Opłaty, o których mowa w ust. 3, są dochodami budżetu państwa albo przychodami instytucji gospodarki budżetowej, o ile instytucja ta zostanie utworzona zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), i są przeznaczone na
tworzenie i utrzymanie infrastruktury turystycznej i edukacyjnej parku narodowego oraz na ochronę przyrody i dofinansowanie zadań w zakresie ratownictwa górskiego na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia
2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr …, poz. ..).”;
2) w art. 15 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Organizowanie i prowadzenie szkoleń ratowników górskich i psów ratowniczych, w tym psów lawinowych, na obszarze parku narodowego poza terenami udostępnionymi na podstawie art. 12 ust. 2, przez podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na danym obszarze, wymaga
uzgodnienia z dyrektorem parku narodowego.”.

art. 50. więcej Art. 50. W ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.
U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do
niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w
szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr …, poz. ...), podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia
2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.
U. Nr …, poz. ...), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej.”.

art. 51. więcej Art. 51. W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151,
poz. 1014 oraz z 2011 r. Nr 171, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 39:
a) uchyla się ust. 1 i 2,
b) uchyla się ust. 5;
2) w art. 40:
a) uchyla się ust. 1,
b) uchyla się ust. 3 i 4.

art. 52. więcej Art. 52. W okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy ratownictwo
narciarskie może wykonywać ratownik, ratownik medyczny, lekarz systemu,
pielęgniarka systemu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym lub osoba posiadająca ważne
zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika górskiego na podstawie
przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.
2. Do osób, które rozpoczęły uzyskiwanie uprawnień ratownika górskiego z
zakresu ratownictwa górskiego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje
się przepisy dotychczasowe.

art. 54. więcej Art. 54. Do dnia uzyskania zgody, o której mowa w art. 5 ust. 1, nie dłużej jednak
niż do 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, za podmioty uprawnione
do wykonywania ratownictwa górskiego uznaje się Górskie Ochotnicze Pogotowie
Ratunkowe i Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe.

art. 55. więcej Art. 55. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z
wyjątkiem art. 50 i art. 51, które wchodzą w życie z dniem 2 stycznia 2012 r.