Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) górach – rozumie się przez to obszar Beskidu Niskiego, Beskidu Wyspowego,
Beskidu Średniego, Beskidu Sądeckiego, Beskidu Żywieckiego, Beskidu
Małego, Beskidu Śląskiego, Bieszczadów, Gorców, Pienin, Sudetów
Wschodnich, Sudetów Środkowych, Sudetów Zachodnich, Tatr, pasma SpiskoGubałowskiego oraz Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej z wyłączeniem obszarów
jednostek osadniczych i dróg publicznych;
2) parkach narciarskich – rozumie się przez to tereny, na których znajdują się
obiekty przeznaczone do wykonywania ewolucji akrobatycznych na nartach i
snowboardzie, w szczególności takie jak skocznie, rynny, poręcze;
3) pólkach ćwiczebnych – rozumie się przez to tereny przeznaczone w
szczególności do nauczania narciarstwa lub snowboardingu;
4) narciarskiej trasie biegowej – rozumie się przez to tereny wyznaczone i
odpowiednio oznakowane, przeznaczone do uprawiania narciarstwa biegowego
o szerokości co najmniej 3 m;
5) narciarskiej trasie zjazdowej – rozumie się przez to tereny przeznaczone do
uprawiania narciarstwa i snowboardingu, zapewniające istnienie wolnej
przestrzeni do zjazdu, odpowiedniej do stopnia trudności narciarskiej trasy
zjazdowej i zdolności przewozowej urządzeń transportu linowego i taśmowego
przeznaczonych do transportu osób, przy których się znajdują;
6) nartostradzie – rozumie się przez to tereny przeznaczone do uprawiania
narciarstwa zjazdowego i snowboardingu, o szerokości co najmniej 3 m, służące
w szczególności do komunikacji pomiędzy: narciarskimi trasami zjazdowymi,
zorganizowanymi terenami narciarskimi, stacjami urządzeń transportu linowego
i taśmowego przeznaczonych do transportu osób, oraz trasy dojazdowe do dróg,
parkingów i obiektów użyteczności publicznej;
7) ratownictwie górskim – rozumie się przez to organizowanie i udzielanie pomocy
osobom, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty
życia lub zdrowia w górach oraz transportowanie zwłok z gór;
8) ratownictwie narciarskim – rozumie się przez to organizowanie i udzielanie
pomocy osobom, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo
utraty życia lub zdrowia na zorganizowanych terenach narciarskich;
9) ratowniku górskim – rozumie się przez to osobę posiadającą uprawnienia
ratownicze lub instruktorskie w zakresie ratownictwa górskiego oraz
specjalistyczną wiedzę z zakresu technik ratownictwa górskiego i topografii
obszaru, na którym działa dany podmiot uprawniony do wykonywania
ratownictwa górskiego, i spełniającą wymagania określone w ustawie z dnia
8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2195, z późn. zm.) dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu, ratownika
medycznego realizujących doskonalenie zawodowe lub ratownika, zatrudnioną
lub pełniącą służbę w tym podmiocie lub będącą członkiem tego podmiotu;
10) ratowniku narciarskim – rozumie się przez to osobę, która ukończyła szkolenie
w zakresie transportu osób potrzebujących pomocy na zorganizowanych
terenach narciarskich, organizowane przez podmiot uprawniony do
wykonywania ratownictwa górskiego i spełniającą wymagania określone
w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu, ratownika medycznego realizujących
doskonalenie zawodowe lub ratownika;
11) wypadku – rozumie się przez to nagłe zdarzenie lub zachorowanie, którego
następstwem jest naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia osoby
przebywającej w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich;
12) zarządzającym zorganizowanym terenem narciarskim – rozumie się przez to
osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej będącą właścicielem, użytkownikiem, najemcą, dzierżawcą
lub posiadającą inny tytuł prawny do zorganizowanego terenu narciarskiego lub
urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu
osób, przy których znajduje się zorganizowany teren narciarski;
13) zorganizowanym terenie narciarskim – rozumie się przez to ogólnie
udostępnione i odpowiednio naśnieżone lub z odpowiednio przygotowanym
sztucznym podłożem, oznaczone i zabezpieczone tereny przeznaczone do
uprawiania narciarstwa lub snowboardingu, znajdujące się przy urządzeniach
transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób, a także
narciarskie trasy biegowe oraz parki narciarskie i pólka ćwiczebne.

Ustawa o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich art. 2

DODAJ