Art. 10. 1. Pracodawca inny niż podmiot uprawniony do wykonywania
ratownictwa górskiego jest obowiązany zwolnić ze świadczenia pracy pracownika
będącego ratownikiem górskim na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach
ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu.
2. Zwolnienie pracownika ze świadczenia pracy w razie konieczności udziału w
działaniach ratowniczych oraz na czas wypoczynku po zakończonej akcji ratowniczej
następuje na podstawie pisemnego zaświadczenia wystawionego przez podmiot
uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego określającego czas trwania akcji
ratowniczej i czas wypoczynku, który nie może być dłuższy niż 12 godzin na dobę.
3. Za czas zwolnienia ze świadczenia pracy pracownik zachowuje prawo do
wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie
art. 297 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917,
z późn. zm.).

Ustawa o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich art. 10

Poprzedni

Art. 9. 1. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego z chwilą stwierdzenia zagrożeń nadzwyczajnych, które mają istotny wpływ na bezpieczeństwo osób w górach lub na zorganizowanych ter...

Nastepny

Art. 11. 1. Ratownik górski i ratownik narciarski przy wykonywaniu działań ratowniczych korzystają z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 160...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich
  • Wejscie w życie 31 grudnia 2011
  • Ost. zmiana ustawy 2 stycznia 2012
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 27 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka