Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady, warunki oraz tryb nabywania i utraty
obywatelstwa polskiego, potwierdzania jego posiadania lub utraty, a także właściwość
organów w tych sprawach.

art. 2. więcej Art. 2. W dniu wejścia w życie ustawy obywatelami polskimi są osoby, które
posiadają obywatelstwo polskie na podstawie dotychczasowych przepisów.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Obywatel polski posiadający równocześnie obywatelstwo innego
państwa ma wobec Rzeczypospolitej Polskiej takie same prawa i obowiązki jak osoba
posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie.
2. Obywatel polski nie może wobec władz Rzeczypospolitej Polskiej powoływać
się ze skutkiem prawnym na posiadane równocześnie obywatelstwo innego państwa i
na wynikające z niego prawa i obowiązki.

art. 4. więcej Art. 4. Obywatelstwo polskie nabywa się:
1) z mocy prawa;
2) przez nadanie obywatelstwa polskiego;
3) przez uznanie za obywatela polskiego;
4) przez przywrócenie obywatelstwa polskiego.

art. 5. więcej Art. 5. Zawarcie związku małżeńskiego przez obywatela polskiego z osobą
niebędącą obywatelem polskim nie powoduje zmian w obywatelstwie małżonków.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Zmiany w ustaleniu osoby albo obywatelstwa jednego lub obojga
rodziców podlegają uwzględnieniu przy określeniu obywatelstwa małoletniego, jeżeli
nastąpiły przed upływem roku od dnia urodzenia się małoletniego.
2. Zmiany w ustaleniu osoby ojca, wynikające z orzeczenia sądu wydanego na
skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa albo o unieważnienie uznania, podlegają
uwzględnieniu przy określeniu obywatelstwa małoletniego, chyba że małoletni
osiągnął już pełnoletność lub za jego zgodą, jeżeli ukończył 16 lat.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Nadanie obywatelstwa polskiego rodzicom, uznanie ich za obywateli
polskich oraz wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego obejmuje
małoletniego pozostającego pod ich władzą rodzicielską.
2. Nadanie obywatelstwa polskiego jednemu z rodziców, uznanie go za
obywatela polskiego oraz wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego
obejmuje małoletniego pozostającego pod jego władzą rodzicielską, w przypadku gdy:
1) drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska;
2) drugie z rodziców złożyło oświadczenie o wyrażeniu zgody na nabycie lub utratę
przez małoletniego obywatelstwa polskiego.

art. 8. więcej Art. 8. Do nadania obywatelstwa polskiego małoletniemu, który ukończył 16 lat,
uznania go za obywatela polskiego oraz utraty przez niego obywatelstwa polskiego
wskutek wyrażenia zgody na zrzeczenie się obywatelstwa przez jego rodziców jest
wymagane oświadczenie o wyrażeniu zgody złożone przez małoletniego.

art. 9. więcej Art. 9. Oświadczenia, o których mowa w ustawie, w sprawach związanych z
nabyciem lub utratą obywatelstwa polskiego przyjmuje do protokołu:
1) wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania – od obywatela
polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od
cudzoziemca przebywającego legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
z wyłączeniem pobytu na podstawie wizy lub w ruchu bezwizowym;
2) konsul – od osoby zamieszkałej za granicą.

art. 10. więcej Art. 10. 1. W sprawach o nadanie obywatelstwa polskiego i wyrażenie zgody na
zrzeczenie się obywatelstwa polskiego nie stosuje się, z zastrzeżeniem art. 28 ust. 5 i
art. 53, przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisów ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.
U. z 2019 r. poz. 2325).
2. W sprawach uregulowanych w ustawie należących do właściwości konsulów
stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. – Prawo konsularne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2141 oraz z 2019 r. poz. 60 i 1687), o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
3. W sprawach innych niż wymienione w ust. 1 i 2 stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
4. W sprawach należących do właściwości wojewody organem wyższego stopnia
w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego jest minister właściwy do
spraw wewnętrznych.

art. 11. więcej Art. 11. Wojewoda i minister właściwy do spraw wewnętrznych mogą odstąpić
w części od uzasadnienia decyzji wydanych na podstawie ustawy, jeżeli wymagają
tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i
porządku publicznego.

art. 12. więcej Art. 12. Wnioski, oświadczenia i dokumenty wymagane w sprawach
uregulowanych w ustawie, sporządzone w języku obcym, składa się wraz z ich
tłumaczeniem na język polski sporządzonym lub poświadczonym przez tłumacza
przysięgłego lub przez konsula, chyba że umowa międzynarodowa, którą
Rzeczpospolita Polska jest związana, stanowi inaczej.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Dane cudzoziemca, małoletniego, wnioskodawcy, osoby lub
wstępnych wymagane na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1, art. 33 ust. 1
pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1, art. 40 ust. 1 pkt 1, art. 48 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 56
ust. 1 obejmują:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) nazwisko rodowe;
3) datę i miejsce urodzenia;
4) imię i nazwisko ojca;
5) imię i nazwisko rodowe matki;
6) płeć;
7) obywatelstwo;
8) stan cywilny;
9) numer PESEL, jeżeli został nadany.
2. Dane małżonka cudzoziemca lub małżonka wnioskodawcy wymagane na
podstawie art. 20 ust. 1 pkt 7, art. 33 ust. 1 pkt 4 oraz art. 48 ust. 1 pkt 4 obejmują:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) obywatelstwo.

art. 14. więcej Art. 14. Małoletni nabywa obywatelstwo polskie przez urodzenie, w przypadku
gdy:
1) co najmniej jedno z rodziców jest obywatelem polskim;
2) urodził się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jego rodzice są nieznani,
nie posiadają żadnego obywatelstwa lub ich obywatelstwo jest nieokreślone.

art. 15. więcej Art. 15. Małoletni nabywa obywatelstwo polskie, gdy został znaleziony na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jego rodzice są nieznani.

art. 16. więcej Art. 16. Małoletni cudzoziemiec, przysposobiony przez osobę lub osoby
posiadające obywatelstwo polskie, nabywa obywatelstwo polskie, jeżeli
przysposobienie pełne nastąpiło przed ukończeniem przez niego 16 lat. W tym
przypadku przyjmuje się, że małoletni cudzoziemiec nabył obywatelstwo polskie z
dniem urodzenia.

art. 17. więcej Art. 17. Do nabycia obywatelstwa polskiego przez repatriację stosuje się
przepisy ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1472).

art. 18. więcej Art. 18. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może nadać cudzoziemcowi
obywatelstwo polskie.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Nadanie obywatelstwa polskiego następuje na wniosek cudzoziemca.
2. Nadanie obywatelstwa polskiego małoletniemu cudzoziemcowi następuje na
wniosek jego przedstawicieli ustawowych.
3. W przypadku braku porozumienia między przedstawicielami ustawowymi
każdy z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego zawiera:
1) dane cudzoziemca;
2) adres zamieszkania;
3) informacje o rodzicach cudzoziemca i dalszych wstępnych, jeżeli posiadali
obywatelstwo polskie;
4) informacje o posiadaniu obywatelstwa polskiego w przeszłości, jego utracie oraz
dacie nabycia obywatelstwa innego państwa;
5) informacje o źródłach utrzymania cudzoziemca, jego osiągnięciach
zawodowych, działalności politycznej i społecznej;
6) informację o znajomości przez cudzoziemca języka polskiego;
7) dane małżonka cudzoziemca;
8) informację, czy cudzoziemiec ubiegał się o nabycie obywatelstwa polskiego w
przeszłości;
9) uzasadnienie.
2. Cudzoziemiec sprawujący władzę rodzicielską nad małoletnim cudzoziemcem
umieszcza dodatkowo we wniosku:
1) dane małoletniego;
2) informację, czy i przed jakim organem zostały złożone oświadczenia o wyrażeniu
zgody na nabycie obywatelstwa, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 i art. 8.
3. Wniosek przedstawiciela ustawowego o nadanie obywatelstwa polskiego
małoletniemu cudzoziemcowi zawiera dane i informacje określone w ust. 1 pkt 1, 3–
6, 8 i 9 oraz ust. 2 pkt 2. We wniosku umieszcza się również imię i nazwisko, adres
zamieszkania przedstawiciela ustawowego.
4. Do wniosku o nadanie obywatelstwa polskiego dołącza się:
1) dokumenty potwierdzające dane i informacje zawarte we wniosku, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, 5, 7 lub ust. 2;
2) posiadane dokumenty potwierdzające informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4;
3) fotografie osób objętych wnioskiem.
5. Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego składa się na formularzu, którego
wzór określają przepisy wydane na podstawie art. 29 ust. 1.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego składa się, za
pośrednictwem wojewody lub konsula, osobiście lub korespondencyjnie z podpisem
urzędowo poświadczonym. Przepis art. 9 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli wniosek nie spełnia wymagań określonych w art. 20 ust. 1, 2 lub 3 lub
nie dołączono do niego dokumentów, o których mowa w art. 20 ust. 4, organ przyjmujący wniosek wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje
pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
3. Wojewoda i konsul przekazują Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, za
pośrednictwem ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wniosek o nadanie
obywatelstwa polskiego wraz z dokumentami wymaganymi na podstawie art. 20 ust.
4 oraz własną opinią.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, przed przekazaniem wniosku
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, zwraca się do Komendanta Głównego
Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby do innych
organów, o udzielenie informacji, które mogą mieć istotne znaczenie w sprawie o
nadanie obywatelstwa polskiego, i sporządza opinię dotyczącą wniosku.
5. Organy, o których mowa w ust. 4, są obowiązane udzielić pisemnej informacji,
w terminie 30 dni od dnia otrzymania zapytania. W szczególnie uzasadnionych
przypadkach termin ten może być przedłużony do 3 miesięcy, o czym organ
obowiązany do udzielenia informacji powiadamia ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.
6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej po otrzymaniu wniosku może zwrócić się
do właściwych organów, organizacji lub instytucji o udzielenie informacji, które mogą
mieć istotne znaczenie w sprawie o nadanie obywatelstwa polskiego.
7. Organy, organizacje lub instytucje, o których mowa w ust. 6, obowiązane są
udzielić pisemnej informacji w terminie 30 dni od dnia otrzymania zapytania.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może być przedłużony do
3 miesięcy, o czym organ, organizacja lub instytucja obowiązana do udzielenia
informacji powiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 22. więcej Art. 22. 1. W przypadku gdy na podstawie dokumentów dołączonych do
wniosku o nadanie obywatelstwa polskiego wojewoda poweźmie wątpliwość, czy
cudzoziemiec nie posiada obywatelstwa polskiego, wszczyna z urzędu postępowanie
w sprawie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
2. W przypadku gdy na podstawie dokumentów dołączonych do wniosku o
nadanie obywatelstwa polskiego konsul, minister właściwy do spraw wewnętrznych
lub Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej poweźmie wątpliwość, czy cudzoziemiec nie
posiada obywatelstwa polskiego, przekazuje wniosek do wojewody w celu przeprowadzenia postępowania w sprawie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
3. W przypadku stwierdzenia w toku postępowania w sprawie potwierdzenia
posiadania obywatelstwa polskiego, że cudzoziemiec posiada obywatelstwo polskie,
wojewoda wydaje decyzję o potwierdzeniu posiadania obywatelstwa polskiego, zaś
wnioskowi o nadanie obywatelstwa polskiego nie nadaje się dalszego biegu.

art. 23. więcej Art. 23. W przypadku gdy wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego
cudzoziemcowi został złożony w czasie, gdy wobec tego cudzoziemca jest
prowadzone postępowanie o uznanie za obywatela polskiego albo postępowanie o
przywrócenie obywatelstwa polskiego, postępowanie o uznanie za obywatela
polskiego albo postępowanie o przywrócenie obywatelstwa polskiego umarza się.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Wojewoda, konsul i minister właściwy do spraw wewnętrznych
przekazują wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego bezpośrednio Prezydentowi
Rzeczypospolitej Polskiej w każdym przypadku, gdy Prezydent tak zadecyduje, bez
względu na stadium postępowania.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda i konsul informują ministra
właściwego do spraw wewnętrznych o przekazaniu wniosku o nadanie obywatelstwa
polskiego Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadaje obywatelstwo polskie lub
odmawia jego nadania w formie postanowienia.
2. Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych kopię postanowienia, o którym mowa w ust. 1.

art. 26. więcej Art. 26. Cudzoziemiec nabywa obywatelstwo polskie w dniu wydania przez
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowienia o nadaniu obywatelstwa
polskiego.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej sporządza akty nadania
obywatelstwa polskiego i zawiadomienia o odmowie nadania obywatelstwa polskiego.
2. Akt nadania obywatelstwa polskiego i zawiadomienie o odmowie nadania
obywatelstwa polskiego, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1) informację o treści postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, datę
jego wydania i numer;
2) dane cudzoziemca, którego akt nadania obywatelstwa polskiego albo
zawiadomienie o odmowie nadania obywatelstwa polskiego dotyczy:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) datę i miejsce urodzenia,
c) imię ojca i imię matki;
3) oznaczenie organu sporządzającego akt nadania obywatelstwa polskiego albo
zawiadomienie o odmowie nadania obywatelstwa polskiego oraz datę
sporządzenia aktu albo zawiadomienia.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej przekazuje, w celu
doręczenia wnioskodawcy, akty nadania obywatelstwa polskiego i zawiadomienia o
odmowie nadania obywatelstwa polskiego:
1) ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych – jeżeli akt nadania
obywatelstwa polskiego albo zawiadomienie o odmowie nadania obywatelstwa
polskiego dotyczy cudzoziemca, którego wniosek o nadanie obywatelstwa
polskiego został złożony za pośrednictwem konsula;
2) wojewodzie, który przyjął wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego.
2. Minister właściwy do spraw zagranicznych, za pośrednictwem konsula, który
przyjął wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego, informuje niezwłocznie
wnioskodawcę o nadaniu obywatelstwa polskiego albo o odmowie nadania
obywatelstwa polskiego. Informacja może być przekazana przy pomocy urządzeń
umożliwiających odczyt i zapis znaków pisma na nośniku papierowym lub za
pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych.
3. Minister właściwy do spraw zagranicznych, za pośrednictwem konsula, który
przyjął wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego, doręcza wnioskodawcy akt
nadania obywatelstwa polskiego albo zawiadomienie o odmowie nadania
obywatelstwa polskiego.
4. Wojewoda, który przyjął wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego, doręcza
wnioskodawcy akt nadania obywatelstwa polskiego albo zawiadomienie o odmowie
nadania obywatelstwa polskiego.
5. Do doręczeń, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego dotyczące doręczeń.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór formularza wniosku o nadanie obywatelstwa polskiego, wymogi
dotyczące fotografii dołączanej do wniosku oraz wzory aktu nadania obywatelstwa
polskiego i zawiadomienia o odmowie nadania obywatelstwa polskiego.
2. Wzór formularza wniosku o nadanie obywatelstwa polskiego uwzględnia dane
i informacje, o których mowa w art. 20 ust. 1–3.
3. Wzór aktu nadania obywatelstwa polskiego i zawiadomienia o odmowie
nadania obywatelstwa polskiego uwzględnia dane, o których mowa w art. 27 ust. 2.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Za obywatela polskiego uznaje się:
1) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia
na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego
pobytu, który posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło
dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
2) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia
na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego
pobytu, który:
a) pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z
obywatelem polskim lub
b) nie posiada żadnego obywatelstwa;
3) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które
uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej;
4) małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którego jedno z
rodziców jest obywatelem polskim, a drugie z rodziców, nieposiadające
obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
5) małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którego co
najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, a
drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to
uznanie;
6) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące
warunki:
a) posiada zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej lub prawo stałego pobytu,
b) posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu
oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
7) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które
uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.
2. Cudzoziemiec ubiegający się o uznanie za obywatela polskiego, z
wyłączeniem cudzoziemca, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, jest obowiązany
posiadać znajomość języka polskiego potwierdzoną urzędowym poświadczeniem,
o którym mowa w art. 11a ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz.
U. z 2019 r. poz. 1480), na poziomie biegłości językowej co najmniej B1,
świadectwem ukończenia szkoły w Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwem
ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.
3. Do ustalenia, czy cudzoziemiec przebywa nieprzerwanie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, stosuje się przepis art. 195 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r. poz. 35).

art. 31. więcej Art. 31. Cudzoziemcowi odmawia się uznania za obywatela polskiego, w
przypadku gdy:
1) nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 30;
2) nabycie przez niego obywatelstwa polskiego stanowi zagrożenie dla obronności
lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku
publicznego.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Uznanie cudzoziemca za obywatela polskiego następuje na jego
wniosek, a w przypadku małoletniego cudzoziemca – na wniosek jego przedstawicieli
ustawowych.
2. W przypadku braku porozumienia między przedstawicielami ustawowymi
każdy z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Wniosek o uznanie za obywatela polskiego zawiera:
1) dane cudzoziemca;
2) adres zamieszkania;
3) informacje o źródłach utrzymania cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej,
zajmowanym przez niego lokalu, jego osiągnięciach zawodowych, działalności
politycznej i społecznej;
4) dane małżonka cudzoziemca;
5) informację, czy cudzoziemiec ubiegał się o nabycie obywatelstwa polskiego w
przeszłości oraz czy posiadał obywatelstwo polskie;
6) uzasadnienie.
2. Cudzoziemiec sprawujący władzę rodzicielską nad małoletnim cudzoziemcem
umieszcza dodatkowo we wniosku:
1) dane małoletniego;
2) informację, czy i przed jakim organem zostały złożone oświadczenia o wyrażeniu
zgody na nabycie obywatelstwa, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 lub art. 8.
3. Wniosek przedstawiciela ustawowego o uznanie za obywatela polskiego
małoletniego cudzoziemca zawiera dane i informacje określone w ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 6
oraz ust. 2 pkt 2. We wniosku umieszcza się również imię i nazwisko, adres
zamieszkania przedstawiciela ustawowego.
4. Do wniosku o uznanie za obywatela polskiego dołącza się:
1) dokumenty potwierdzające dane i informacje zawarte we wniosku, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4 lub ust. 2;
2) posiadane dokumenty potwierdzające informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 5;
3) urzędowe poświadczenie, o którym mowa w art. 11a ustawy z dnia 7
października 1999 r. o języku polskim, świadectwo ukończenia szkoły w
Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwo ukończenia szkoły za granicą z
wykładowym językiem polskim, w przypadku gdy jest wymagane;
4) fotografie osób objętych wnioskiem.
5. Wniosek o uznanie za obywatela polskiego składa się na formularzu, którego
wzór określają przepisy wydane na podstawie art. 37 ust. 1.

art. 34. więcej Art. 34. Wniosek o uznanie za obywatela polskiego składa się do wojewody.

art. 35. więcej Art. 35. 1. W przypadku gdy wniosek o uznanie cudzoziemca za obywatela
polskiego został złożony w czasie, gdy wobec tego cudzoziemca jest prowadzone
postępowanie o nadanie obywatelstwa polskiego, postępowanie w sprawie o uznanie
za obywatela polskiego umarza się.
2. W przypadku gdy wniosek o uznanie cudzoziemca za obywatela polskiego
został złożony w czasie, gdy wobec tego cudzoziemca jest prowadzone postępowanie
o przywrócenie obywatelstwa polskiego, postępowanie o uznanie za obywatela
polskiego zawiesza się do czasu zakończenia postępowania o przywrócenie
obywatelstwa polskiego.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Decyzję w sprawie uznania cudzoziemca za obywatela polskiego
wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której
postępowanie dotyczy.
2. Wojewoda przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, zwraca się do
komendanta wojewódzkiego Policji, dyrektora delegatury Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, a w razie potrzeby do innych organów, o udzielenie informacji, czy
nabycie przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego nie stanowi zagrożenia dla
obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku
publicznego.
3. Do udzielania informacji, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepis art. 21
ust. 5, z tym że o przedłużeniu terminu organ obowiązany do udzielenia informacji
powiadamia wojewodę.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór formularza wniosku o uznanie za obywatela polskiego oraz
wymogi dotyczące fotografii dołączanej do wniosku.
2. Wzór formularza wniosku o uznanie za obywatela polskiego uwzględnia dane
i informacje, o których mowa w art. 33 ust. 1–3.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Cudzoziemcowi, który utracił obywatelstwo polskie przed dniem 1
stycznia 1999 r. na podstawie:
1) art. 11 lub 13 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa
Polskiego (Dz. U. poz. 44, z 1932 r. poz. 896, z 1934 r. poz. 976, z 1938 r. poz.
548 oraz z 1946 r. poz. 106),
2) art. 11 lub 12 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. poz. 25),
3) art. 13, 14 lub 15 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.
U. z 2000 r. poz. 353, z późn. zm.)
– przywraca się obywatelstwo polskie, na jego wniosek.
2. Nie przywraca się obywatelstwa polskiego cudzoziemcowi, który:
1) dobrowolnie wstąpił w okresie od 1 września 1939 r. do 8 maja 1945 r. do służby
w wojskach Państw Osi lub ich sojuszników;
2) przyjął w okresie od 1 września 1939 r. do 8 maja 1945 r. urząd publiczny w
służbie Państw Osi lub ich sojuszników;
3) działał na szkodę Polski, a zwłaszcza jej niepodległości i suwerenności, lub
uczestniczył w łamaniu praw człowieka.
3. Nie przywraca się obywatelstwa polskiego cudzoziemcowi, jeżeli stanowi to
zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa
i porządku publicznego.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Obywatelstwo polskie przywraca minister właściwy do spraw
wewnętrznych w drodze decyzji.
2. Nabycie obywatelstwa polskiego następuje w dniu, w którym decyzja o
przywróceniu obywatelstwa polskiego stała się ostateczna.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Cudzoziemiec, o którym mowa w art. 38 ust. 1, składa wniosek o
przywrócenie obywatelstwa polskiego, który zawiera:
1) dane cudzoziemca;
2) adres zamieszkania;
3) oświadczenie o posiadaniu w przeszłości obywatelstwa polskiego oraz
informacje o okolicznościach jego utraty;
4) adres ostatniego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przed utratą obywatelstwa polskiego;
5) życiorys.
2. Do wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego dołącza się:
1) dokumenty potwierdzające tożsamość i obywatelstwo;
2) dokumenty potwierdzające zmianę imienia i nazwiska, jeżeli takie nastąpiły;
3) posiadane dokumenty potwierdzające utratę obywatelstwa polskiego;
4) fotografię osoby objętej wnioskiem.
3. Wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego składa się na formularzu,
którego wzór określają przepisy wydane na podstawie art. 45 ust. 1.

art. 41. więcej Art. 41. 1. W przypadku gdy wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego
został złożony w czasie, gdy wobec cudzoziemca objętego wnioskiem prowadzone
jest postępowanie o nadanie obywatelstwa polskiego, postępowanie o przywrócenie
obywatelstwa polskiego umarza się.
2. W przypadku gdy wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego został
złożony w czasie, gdy wobec cudzoziemca objętego wnioskiem prowadzone jest
postępowanie o uznanie za obywatela polskiego, postępowanie o uznanie za obywatela
polskiego zawiesza się do czasu zakończenia postępowania o przywrócenie
obywatelstwa polskiego.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego składa się do
ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Cudzoziemiec zamieszkujący poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składa wniosek o przywrócenie obywatelstwa
polskiego za pośrednictwem konsula właściwego ze względu na jego miejsce
zamieszkania.
2. Konsul przekazuje niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego wraz z dokumentami
wymaganymi na podstawie art. 40 ust. 2 oraz posiadane informacje i dokumenty
istotne w sprawie.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 39 ust. 1, minister
właściwy do spraw wewnętrznych zwraca się do Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby do innych organów, o udzielenie informacji, czy przywrócenie obywatelstwa polskiego nie stanowi
zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa
i porządku publicznego oraz czy cudzoziemiec, który złożył wniosek o przywrócenie
obywatelstwa polskiego, nie działał na szkodę Polski, a zwłaszcza jej niepodległości i
suwerenności, lub uczestniczył w łamaniu praw człowieka.
2. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 39 ust. 1, minister właściwy do
spraw wewnętrznych może zwrócić się do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu o przekazanie informacji o
treści posiadanych dokumentów dotyczących osoby ubiegającej się o przywrócenie
obywatelstwa polskiego oraz o ich udostępnienie.
3. Organy, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane udzielić pisemnej
informacji, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zapytania. W szczególnie
uzasadnionych przypadkach termin ten może być przedłużony do 3 miesięcy, o czym
organ obowiązany do udzielenia informacji powiadamia ministra właściwego do
spraw wewnętrznych.

art. 44. więcej Art. 44. 1. W przypadku gdy na podstawie dokumentów dołączonych do
wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego minister właściwy do spraw
wewnętrznych lub konsul poweźmie wątpliwość, czy cudzoziemiec nie posiada
obywatelstwa polskiego, przekazuje wniosek do wojewody w celu przeprowadzenia
postępowania w sprawie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
2. W przypadku stwierdzenia w toku postępowania w sprawie potwierdzenia
posiadania obywatelstwa polskiego, że cudzoziemiec posiada obywatelstwo polskie,
wojewoda wydaje decyzję o potwierdzeniu posiadania obywatelstwa polskiego, zaś
wnioskowi o przywrócenie obywatelstwa polskiego nie nadaje się dalszego biegu.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
formularza wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego oraz wymogi dotyczące
fotografii dołączanej do wniosku.
2. Wzór formularza wniosku uwzględnia dane i informacje, o których mowa w
art. 40 ust. 1.

art. 46. więcej Art. 46. Obywatel polski, który zrzeka się obywatelstwa polskiego, traci
obywatelstwo polskie po uzyskaniu zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na
zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może wyrazić obywatelowi
polskiemu, na jego wniosek, zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.
2. Wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego przez
małoletniego pozostającego pod wyłączną władzą rodzicielską osoby lub osób
nieposiadających obywatelstwa polskiego następuje na wniosek jego przedstawicieli
ustawowych.
3. W przypadku braku porozumienia między przedstawicielami ustawowymi
każdy z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa
polskiego zawiera:
1) oświadczenie wnioskodawcy o zrzeczeniu się obywatelstwa polskiego;
2) dane wnioskodawcy;
3) adres zamieszkania;
4) dane małżonka wnioskodawcy;
5) informację o ostatnim miejscu zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, jeżeli wnioskodawca zamieszkuje poza tym terytorium.
2. Obywatel polski sprawujący władzę rodzicielską nad małoletnim umieszcza
dodatkowo we wniosku:
1) dane małoletniego;
2) informację, czy i przed jakim organem zostały złożone oświadczenia o wyrażeniu
zgody na utratę obywatelstwa polskiego, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 lub
art. 8.
3. Wniosek przedstawiciela ustawowego o wyrażenie zgody na zrzeczenie się
obywatelstwa polskiego przez małoletniego zawiera dane i informacje określone w
ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 2 pkt 2. We wniosku umieszcza się również imię i nazwisko,
adres zamieszkania przedstawiciela ustawowego.
4. Do wniosku dołącza się:
1) dokumenty potwierdzające dane i informacje zawarte we wniosku, o których
mowa w ust. 1 pkt 2 i 4 lub ust. 2;
2) posiadane dokumenty potwierdzające, że wnioskodawca jest obywatelem polskim;
3) dokument potwierdzający posiadanie obywatelstwa innego państwa lub
przyrzeczenie jego nadania;
4) fotografie osób objętych wnioskiem.
5. Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego składa
się na formularzu, którego wzór określają przepisy wydane na podstawie art. 54 ust. 1.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa
polskiego składa się osobiście lub korespondencyjnie z podpisem urzędowo
poświadczonym, za pośrednictwem wojewody lub konsula. Przepis art. 9 stosuje się
odpowiednio.
2. Jeżeli wniosek nie spełnia wymagań określonych w art. 48 ust. 1, 2 lub 3 lub
nie dołączono do niego dokumentów, o których mowa w art. 48 ust. 4, organ
przyjmujący wniosek wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 30 dni
od dnia otrzymania wezwania z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje
pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
3. Wojewoda i konsul przekazują niezwłocznie Prezydentowi Rzeczypospolitej
Polskiej, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wniosek o
wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego wraz z dokumentami
wymaganymi na podstawie art. 48 ust. 4.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, przed przekazaniem wniosku
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, zwraca się do Komendanta Głównego
Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby do innych
organów, o udzielenie informacji, które mogą mieć istotne znaczenie w sprawie o
wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, i sporządza opinię dotyczącą wniosku.
5. Do udzielania informacji, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepis art. 21 ust. 5.
6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej po otrzymaniu wniosku może zwrócić się
do właściwych organów, organizacji lub instytucji o udzielenie informacji, które mogą
mieć istotne znaczenie w sprawie o zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.
7. Organy, organizacje lub instytucje, o których mowa w ust. 6, obowiązane są
udzielić pisemnej informacji w terminie 30 dni od dnia otrzymania zapytania.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może być przedłużony do
3 miesięcy, o czym organ, organizacja lub instytucja obowiązana do udzielenia
informacji powiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Wojewoda, konsul i minister właściwy do spraw wewnętrznych
przekazują wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego
bezpośrednio Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej w każdym przypadku, gdy
Prezydent tak zadecyduje, bez względu na stadium postępowania.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda i konsul informują ministra
właściwego do spraw wewnętrznych o przekazaniu wniosku o wyrażenie zgody na
zrzeczenie się obywatelstwa polskiego Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wyraża zgodę na zrzeczenie się
obywatelstwa polskiego lub odmawia jej wyrażenia w formie postanowienia.
2. Utrata obywatelstwa polskiego następuje po upływie 30 dni od dnia wydania
postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Utrata obywatelstwa polskiego może nastąpić w terminie krótszym niż
określony w ust. 2, wskazanym w postanowieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych kopię postanowienia, o którym mowa w ust. 1.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej sporządza
zawiadomienia o treści postanowień w sprawach o wyrażenie zgody na zrzeczenie się
obywatelstwa polskiego.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) informację o treści postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, datę
jego wydania i numer;
2) dane osoby, której zawiadomienie dotyczy:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) datę i miejsce urodzenia,
c) imię ojca i imię matki;
3) oznaczenie organu sporządzającego zawiadomienie oraz datę jego sporządzenia.

art. 53. więcej Art. 53. Do doręczenia zawiadomień o treści postanowień w sprawach o
wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego stosuje się przepisy art. 28.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór formularza wniosku o wyrażenie zgody na zrzeczenie się
obywatelstwa polskiego, wymogi dotyczące fotografii dołączanej do wniosku oraz
wzór zawiadomienia o treści postanowienia w sprawie wyrażenia zgody na zrzeczenie
się obywatelstwa polskiego.
2. Wzór formularza wniosku o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa
polskiego uwzględnia dane i informacje, o których mowa w art. 48 ust. 1–3.
3. Wzór zawiadomienia o treści postanowienia w sprawie o wyrażenie zgody na
zrzeczenie się obywatelstwa polskiego uwzględnia dane i informacje, o których mowa
w art. 52 ust. 2.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Decyzję w sprawie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego
lub jego utraty wydaje na wniosek osoby, której postępowanie dotyczy, lub podmiotu,
który wykaże interes prawny lub ciążący na nim obowiązek uzyskania decyzji,
wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub ostatnie miejsce
zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby, której postępowanie
dotyczy, a w przypadku braku tej podstawy – wojewoda mazowiecki.
2. Postępowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, może być wszczęte także z
urzędu.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Wniosek o potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa
polskiego zawiera dane osoby, której potwierdzenie dotyczy, i jej wstępnych do
drugiego stopnia oraz informacje o istotnych okolicznościach niezbędnych do
ustalenia stanu faktycznego i prawnego.
2. Osoba i podmiot występujący z wnioskiem o potwierdzenie posiadania lub
utraty obywatelstwa polskiego są obowiązani dołączyć dokumenty potwierdzające
dane i informacje zawarte we wniosku, chyba że uzyskanie tych dokumentów
napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Wniosek o potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa
polskiego składa się do wojewody. Osoba zamieszkująca poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej może złożyć wniosek o potwierdzenie posiadania lub utraty
obywatelstwa polskiego za pośrednictwem konsula właściwego ze względu na jej
miejsce zamieszkania.
2. Konsul niezwłocznie przekazuje wojewodzie wniosek wraz z załączonymi
dokumentami oraz posiadane dokumenty i informacje o osobie, której postępowanie
dotyczy.

art. 58. więcej Art. 58. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
formularza wniosku o potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego,
uwzględniając dane osoby, której potwierdzenie dotyczy, i jej wstępnych do drugiego
stopnia oraz informacje o istotnych okolicznościach niezbędnych do ustalenia
rzeczywistego stanu faktycznego i prawnego.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych tworzy i prowadzi w
systemie teleinformatycznym centralny rejestr danych o nabyciu i utracie
obywatelstwa polskiego, zwany dalej „rejestrem centralnym”.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych jest administratorem danych
przetwarzanych w rejestrze centralnym.
3. Rejestr centralny obejmuje dane z rejestrów prowadzonych w sprawach:
1) nadania obywatelstwa polskiego;
2) uznania za obywatela polskiego;
3) przywrócenia obywatelstwa polskiego;
4) wyrażenia zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego;
5) wyboru dla małoletniego obywatelstwa innego państwa.
4. Rejestr centralny obejmuje również dane zawarte w dokumentach, o których
mowa w art. 25 ust. 2 i art. 51 ust. 4.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Rejestry, o których mowa w art. 59 ust. 3 pkt 1 i 4, prowadzi minister
właściwy do spraw wewnętrznych, wojewoda i konsul, każdy w zakresie swojej
właściwości.
2. Rejestr, o którym mowa w art. 59 ust. 3 pkt 2, prowadzi minister właściwy do
spraw wewnętrznych i wojewoda, każdy w zakresie swojej właściwości.
3. Rejestr, o którym mowa w art. 59 ust. 3 pkt 3, prowadzi minister właściwy do
spraw wewnętrznych i konsul, każdy w zakresie swojej właściwości.
4. Rejestr, o którym mowa w art. 59 ust. 3 pkt 5, prowadzi wojewoda i konsul.
5. Wojewoda i konsul przekazują do rejestru centralnego dane zawarte w
prowadzonych przez siebie rejestrach niezwłocznie po ich umieszczeniu we
właściwym rejestrze.

art. 61. więcej Art. 61. W rejestrach, o których mowa w art. 59 ust. 3, gromadzi się i
przechowuje:
1) informacje o wnioskach i wydanych rozstrzygnięciach w sprawach nadania
obywatelstwa polskiego, uznania za obywatela polskiego, przywrócenia
obywatelstwa polskiego i wyrażenia zgody na zrzeczenie się obywatelstwa
polskiego oraz o złożonych oświadczeniach o wyborze dla małoletniego
obywatelstwa innego państwa;
2) dane dotyczące osób, które nabyły lub utraciły obywatelstwo polskie,
określające:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) nazwisko rodowe,
c) datę i miejsce urodzenia,
d) imię i nazwisko ojca,
e) imię i nazwisko rodowe matki,
f) płeć,
g) obywatelstwo,
h) datę nabycia lub utraty obywatelstwa polskiego,
i) numer PESEL, jeżeli został nadany.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Dane lub informacje przechowywane w rejestrze centralnym i
rejestrach, o których mowa w art. 59 ust. 3, podlegają ochronie na podstawie
odrębnych przepisów, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
2. Dane lub informacje przechowywane w rejestrach udostępnia się:
1) organom administracji publicznej,
2) Policji,
3) Straży Granicznej,
4) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
5) Agencji Wywiadu,
6) sądom,
7) prokuraturze,
8) Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej
– w zakresie niezbędnym do realizacji ich ustawowych zadań.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Dane lub informacje zawarte w rejestrze centralnym i rejestrach, o których
mowa w art. 59 ust. 3, mogą być udostępniane organom lub instytucjom innych
państw, gdy zezwala na to umowa międzynarodowa, którą Rzeczpospolita Polska jest
związana.
6. Do sposobu i trybu udostępniania danych zawartych w centralnym rejestrze
stosuje się odpowiednio przepisy art. 452–458 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach.

art. 63. więcej Art. 63. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993, z późn. zm.) w art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zgłoszenia zmian w obywatelstwie dokonuje właściwy wojewoda i minister
właściwy do spraw wewnętrznych. Dane o nabyciu lub utracie obywatelstwa polskiego wojewoda lub minister właściwy do spraw wewnętrznych
przekazuje niezwłocznie do organu gminy właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego osoby, której zmiana dotyczy.”.

art. 64. więcej Art. 64. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz. U. z 2002 r. Nr 215, poz. 1823, z późn. zm.) w art. 25:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) sporządza protokół z przyjęcia oświadczenia o wyrażeniu zgody, o której
mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 i art. 8 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2012 r. poz. 161);”;
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) przyjmuje od osób zamieszkałych w okręgu konsularnym wnioski o:
a) nadanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej obywatelstwa polskiego,
b) przywrócenie obywatelstwa polskiego,
c) wyrażenie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.”.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Uznaje się za nieważne i tym samym niewywołujące skutków
prawnych od chwili ich wydania:
1) uchwałę Rady Ministrów z dnia 26 września 1946 r. o pozbawieniu obywatelstwa
polskiego generała Władysława Andersa;
2) uchwałę Rady Ministrów z dnia 26 września 1946 r. o pozbawieniu obywatelstwa
polskiego generałów i oficerów wstępujących do Polskiego Korpusu
Przysposobienia i Rozmieszczenia;
3) uchwałę Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1947 r. o pozbawieniu Stanisława
Mikołajczyka obywatelstwa polskiego;
4) uchwałę Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie pozbawienia
Stanisława Bańczyka, Tomasza Kołakowskiego i Stanisława Wójcika
obywatelstwa polskiego.
2. W razie uzasadnionych wątpliwości co do posiadania obywatelstwa polskiego
przez osobę, której dotyczyła uchwała, o której mowa w ust. 1 pkt 1 albo 2, lub przez
zstępnego takiej osoby organ uprawniony do wydania dowodu osobistego lub
paszportu występuje do właściwego wojewody w celu przeprowadzenia postępowania
w sprawie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego. Decyzję w sprawie
potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego wojewoda wydaje w terminie 30
dni.

art. 66. więcej Art. 66. Postępowania wszczęte na podstawie przepisów ustawy, o której mowa
w art. 69, i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczą się
według przepisów dotychczasowych.

art. 67. więcej Art. 67. Centralny rejestr danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego
prowadzony na podstawie art. 18e ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 69, staje się
centralnym rejestrem danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego
prowadzonym na podstawie art. 59 ust. 1 niniejszej ustawy.

art. 68. więcej Art. 68. W razie złożenia wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego przez
osobę, wobec której jest prowadzone postępowanie o nadanie obywatelstwa polskiego
lub postępowanie o uznanie za obywatela polskiego na podstawie przepisów ustawy,
o której mowa w art. 69, postępowanie o przywrócenie obywatelstwa polskiego
umarza się.

art. 69. więcej Art. 69. Traci moc ustawa z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. poz. 353, z późn. zm.).

art. 70. więcej Art. 70. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem rozdziału 5 i art. 65, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.