Art. 38. 1. Cudzoziemcowi, który utracił obywatelstwo polskie przed dniem 1
stycznia 1999 r. na podstawie:
1) art. 11 lub 13 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa
Polskiego (Dz. U. poz. 44, z 1932 r. poz. 896, z 1934 r. poz. 976, z 1938 r. poz.
548 oraz z 1946 r. poz. 106),
2) art. 11 lub 12 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. poz. 25),
3) art. 13, 14 lub 15 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.
U. z 2000 r. poz. 353, z późn. zm.)
– przywraca się obywatelstwo polskie, na jego wniosek.
2. Nie przywraca się obywatelstwa polskiego cudzoziemcowi, który:
1) dobrowolnie wstąpił w okresie od 1 września 1939 r. do 8 maja 1945 r. do służby
w wojskach Państw Osi lub ich sojuszników;
2) przyjął w okresie od 1 września 1939 r. do 8 maja 1945 r. urząd publiczny w
służbie Państw Osi lub ich sojuszników;
3) działał na szkodę Polski, a zwłaszcza jej niepodległości i suwerenności, lub
uczestniczył w łamaniu praw człowieka.
3. Nie przywraca się obywatelstwa polskiego cudzoziemcowi, jeżeli stanowi to
zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa
i porządku publicznego.

Ustawa o obywatelstwie polskim art. 38

DODAJ