Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa:
1) zasady i tryb zawierania umów o kredyt konsumencki;
2) obowiązki kredytodawcy i pośrednika kredytowego w zakresie informacji
udzielanych przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki oraz obowiązki
konsumenta, kredytodawcy i pośrednika kredytowego w związku z zawartą
umową o kredyt konsumencki;
3) (uchylony)
4) skutki uchybienia obowiązkom kredytodawcy.

art. 2. więcej Art. 2. Ustawę stosuje się także do umów o kredyt konsumencki, który
spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa w zakresie swojej działalności udziela
lub daje przyrzeczenie udzielenia swojemu członkowi.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt
w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej
niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje
przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.
1a. Przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się także umowę o kredyt
niezabezpieczony hipoteką, który jest przeznaczony na remont domu albo lokalu
mieszkalnego, w tym w wysokości większej niż wysokość określona w ust. 1.
2. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności:
1) umowę pożyczki;
2) umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego;
3) umowę o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia
pieniężnego, jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek
kosztów związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia;
4) umowę o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby
trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego
świadczenia;
5) umowę o kredyt odnawialny.
3. Za umowę o kredyt konsumencki nie uważa się umów dotyczących odroczenia
terminu spełnienia świadczenia niepieniężnego, którego przedmiotem jest stałe lub
sukcesywne świadczenie usług lub dostaw towarów tego samego rodzaju, jeżeli
konsument jest zobowiązany do zapłaty za spełnione świadczenie lub dostawę towaru
w ustalonych odstępach czasu w trakcie obowiązywania umowy.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Ustawy nie stosuje się do umów:
1) w których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz
innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego;
2) leasingu, jeżeli umowa nie przewiduje obowiązku nabycia przedmiotu umowy
przez konsumenta;
3) o świadczenie usług maklerskich zawieranych z podmiotami, o których mowa w
art. 3 pkt 32 i 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, 2243 i 2244 oraz 2019 r. poz. 730 i
875);
4) o kredyt będących wynikiem ugody sądowej oraz ugody będącej wynikiem
postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich,
o którym mowa w ustawie z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym
rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823);
5) o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy
w ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do
zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej
stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku;
6) (uchylony)
7) odwróconego kredytu hipotecznego zawartych na podstawie ustawy z dnia
23 października 2014 r. o odwróconym kredycie hipotecznym (Dz. U. z 2016 r.
poz. 786).
2. W zakresie:
1) (uchylony)
2) umów o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta,
który jest spłacany przez konsumenta w terminie do jednego miesiąca stosuje się
art. 17 ust. 4;
3) umów o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta,
który jest spłacany przez konsumenta w terminie do trzech miesięcy lub na
żądanie stosuje się art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 4, art. 8–10, art. 12, art. 17
ust. 2, 3 i 5, art. 19, art. 20, art. 25, art. 28, art. 29, art. 30 ust. 2, art. 31, art. 32,
art. 38, art. 40, art. 44, art. 45, art. 47, art. 57 i art. 59;
4) przekroczenia środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym stosuje się art. 34, art. 39, art. 45 i art. 47;
5) umów przewidujących odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty
w przypadku gdy konsument jest w zwłoce w związku ze spłatą zadłużenia
wynikającego z umowy o kredyt, o ile postanowienia tej umowy nie są dla
konsumenta mniej korzystne od postanowień zawartych w umowie, do której
odnosi się umowa przewidująca odroczenie płatności lub sposobu spłaty, stosuje
się art. 7, art. 8, art. 10, art. 12, art. 18, art. 19, art. 21, art. 25, art. 28, art. 29,
art. 30 ust. 2, art. 33, art. 33a, art. 34, art. 36, art. 36a–36c, art. 39, art. 42, art. 43,
art. 45, art. 47 i rozdział 4 oraz odpowiednio stosuje się art. 28a;
6) umów określonych w pkt 5, będących umowami o kredyt w rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta, który jest spłacany przez
konsumenta w terminie do trzech miesięcy lub na żądanie stosuje się art. 7 ust. 1
pkt 1 i 2, art. 8–10, art. 17 ust. 2, 3 i 5, art. 19, art. 20, art. 25, art. 28, art. 29,
art. 30 ust. 2, art. 31, art. 32, art. 38, art. 40, art. 44, art. 45 i art. 57.
3. Do umów o kredyt konsumencki nie stosuje się przepisów rozdziału I działu
IV tytułu XI księgi trzeciej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, 1104, 1629, 2073 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 80).
4. Ustawę stosuje się do umów leasingu i najmu, jeżeli umowa odrębna od tych
umów przewiduje obowiązek nabycia przedmiotu umowy, uzależniając go od żądania
kredytodawcy.

art. 5. więcej Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) konsument – konsument w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny;
2) kredytodawca – przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, który w zakresie swojej działalności
gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia
konsumentowi kredytu;
2a) instytucja pożyczkowa – kredytodawca inny niż:
a) bank krajowy, bank zagraniczny, oddział banku zagranicznego, instytucja
kredytowa lub oddział instytucji kredytowej w rozumieniu ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187, 2243 i
2354 oraz z 2019 r. poz. 326, 730 i 875),
b) spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa oraz Krajowa Spółdzielcza
Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa,
c) podmiot, którego działalność polega na udzielaniu kredytów
konsumenckich w postaci odroczenia zapłaty ceny lub wynagrodzenia na
zakup oferowanych przez niego towarów i usług;
3) pośrednik kredytowy – przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, inny niż kredytodawca, który w zakresie
swojej działalności gospodarczej lub zawodowej uzyskuje korzyści majątkowe,
w szczególności wynagrodzenie od konsumenta, dokonując czynności
faktycznych lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub
zawieraniem umowy o kredyt;
4) kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym – umowa o kredyt, który
kredytodawca udostępnia konsumentowi umożliwiając dysponowanie środkami
pieniężnymi w wysokości przekraczającej środki pieniężne zgromadzone na
rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta;
5) przekroczenie – każde, inne niż kredyt w rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym, akceptowane przez kredytodawcę
przekroczenie kwoty środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym lub kwoty udzielonego kredytu w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym;
6) całkowity koszt kredytu – wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany
ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności:
a) odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz
b) koszty usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń, w przypadku gdy
ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu lub do uzyskania go na
oferowanych warunkach
– z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta;
6a) pozaodsetkowe koszty kredytu – wszystkie koszty, które konsument ponosi
w związku z umową o kredyt konsumencki, z wyłączeniem odsetek;
7) całkowita kwota kredytu – maksymalna kwota wszystkich środków pieniężnych
nieobejmujących kredytowanych kosztów kredytu, które kredytodawca
udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt, a w przypadku umów,
dla których nie przewidziano tej maksymalnej kwoty, suma wszystkich środków
pieniężnych nieobejmujących kredytowanych kosztów kredytu, które
kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt;
8) całkowita kwota do zapłaty przez konsumenta – suma całkowitego kosztu
kredytu i całkowitej kwoty kredytu;
9) stopa referencyjna – stopa oprocentowania służąca za podstawę ustalenia
oprocentowania kredytu odnosząca się do minimalnego oprocentowania
podstawowych operacji otwartego rynku prowadzonych przez Narodowy Bank
Polski, ustalana przez Radę Polityki Pieniężnej, ogłaszana w Dzienniku
Urzędowym Narodowego Banku Polskiego;
10) stopa oprocentowania kredytu – stopa oprocentowania wyrażona jako stałe lub
zmienne oprocentowanie stosowane do wypłaconej kwoty na podstawie umowy
o kredyt w stosunku rocznym;
11) stała stopa oprocentowania kredytu – stopa oprocentowania określona wyłącznie
w umowie o kredyt, przy wykorzystaniu określonej stałej wartości procentowej
wyrażonej na cały czas obowiązywania umowy lub w danych okresach
obowiązywania umowy;
12) rzeczywista roczna stopa oprocentowania – całkowity koszt kredytu ponoszony
przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa całkowitej kwoty kredytu
w stosunku rocznym;
13) umowa o kredyt konsumencki zawierana na odległość – umowa o kredyt
konsumencki zawierana z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron,
przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, o której mowa
w ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz
o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U.
z 2012 r. poz. 1225);
14) umowa o kredyt wiązany – umowa o kredyt, z którego jest wyłącznie
finansowane nabycie towaru lub usługi na podstawie innej umowy, a obie te
umowy są ze sobą powiązane, zgodnie z którymi:
a) sprzedawca lub usługodawca udziela kredytu konsumentowi na nabycie
towaru lub usługi od tego sprzedawcy lub usługodawcy, albo
b) nabycie towaru lub usługi jest finansowane przez kredytodawcę, który
współpracuje ze sprzedawcą lub usługodawcą w związku
z przygotowaniem lub zawarciem umowy o kredyt, albo
c) nabycie towaru lub usługi jest finansowane przez kredytodawcę, a towar lub
usługa są szczegółowo określone w umowie o kredyt;
15) bazy danych – zbiory danych prowadzone dla celów oceny zdolności kredytowej
przez instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe, oraz biura informacji gospodarczej, o których mowa
w ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych
i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 681 i 730);
16) ocena zdolności kredytowej – ocena zdolności konsumenta do spłaty
zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami, w terminach określonych w umowie
o kredyt konsumencki, dokonywana przez kredytodawcę;
17) trwały nośnik – materiał lub urządzenie służące do przechowywania
i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z umową
o kredyt, przez czas odpowiedni do celów jakim informacje te służą oraz
pozwalające na odtworzenie tych informacji w niezmienionej postaci.

art. 6. więcej Art. 6. Wartość kwoty kredytu konsumenckiego udzielanego w walucie innej niż
waluta polska, stanowi równowartość kwoty kredytu wyrażonej w walucie polskiej
ustaloną przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy
Bank Polski z ostatniego dnia kwartału poprzedzającego dzień zawarcia umowy.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących
kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu
konsumenckiego, w szczególności stopę oprocentowania, podaje konsumentowi w
sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny:
1) stopę oprocentowania kredytu łącznie z informacją o tym, czy jest to stopa stała,
zmienna czy też zastosowanie mają obydwie te stopy; informacje te podaje się
wraz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu;
2) całkowitą kwotę kredytu;
3) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
2. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, w stosownych przypadkach,
dodatkowo podaje konsumentowi:
1) czas obowiązywania umowy;
2) całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość rat;
3) cenę towaru lub usługi oraz kwotę wszystkich zaliczek w przypadku umowy
o kredyt przewidującej odroczenie płatności.
3. Jeżeli do zawarcia umowy o kredyt konsumencki, na warunkach określonych
w reklamie, niezbędne jest zawarcie umowy dodatkowej, w szczególności umowy
ubezpieczenia, a kosztu takiej umowy nie można z góry określić, kredytodawca lub
pośrednik kredytowy podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały
i widoczny informację o tym obowiązku wraz z rzeczywistą roczną stopą
oprocentowania.
4. Pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego
podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny:
1) zakres umocowania do dokonywania czynności faktycznych lub prawnych;
2) informację, czy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami.
5. W przypadku gdy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami
należy przekazać konsumentowi informację o nazwach kredytodawców, z którymi
pośrednik ten współpracuje.

Art. 7a. Informacje, o których mowa w art. 7, podaje się konsumentowi w sposób
co najmniej tak samo widoczny, czytelny i słyszalny jak dane dotyczące kosztu
kredytu konsumenckiego.

Art. 7b. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących
kredytu konsumenckiego innych niż reklamy, o których mowa w art. 7 ust. 1, podaje
konsumentowi rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
2. Informację, o której mowa w ust. 1, podaje się konsumentowi w sposób co
najmniej tak samo widoczny, czytelny i słyszalny jak pozostałe informacje
przekazywane w reklamie.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Informacje, o których mowa w art. 7 ust. 1–3 oraz art. 7b ust. 1,
kredytodawca lub pośrednik kredytowy podaje na podstawie reprezentatywnego
przykładu.
2. Przy określaniu reprezentatywnego przykładu należy określić warunki umowy
o kredyt konsumencki, na których kredytodawca lub pośrednik kredytowy spodziewa
się zawrzeć co najmniej dwie trzecie umów danego rodzaju przy uwzględnieniu przez
te umowy średniego okresu kredytowania, całkowitej kwoty kredytu i częstotliwości
występowania na rynku umów danego rodzaju.
3. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany gromadzić
odpowiednie dane w celu ustalenia na ich podstawie reprezentatywnego przykładu.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Kredytodawca przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki jest
zobowiązany do dokonania oceny zdolności kredytowej konsumenta.
2. Ocena zdolności kredytowej dokonywana jest na podstawie informacji
uzyskanych od konsumenta lub na podstawie informacji pozyskanych z odpowiednich
baz danych lub zbiorów danych kredytodawcy.
3. Konsument jest zobowiązany do przedstawienia, na żądanie kredytodawcy,
dokumentów i informacji niezbędnych do dokonania oceny zdolności kredytowej.
4. Jeżeli kredytodawcą jest bank, albo inna instytucja ustawowo upoważniona do
udzielania kredytów ocena zdolności kredytowej dokonywana jest zgodnie z art. 70 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz innymi regulacjami obowiązującymi te podmioty, z uwzględnieniem ust. 1–3.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Jeżeli kredytodawca odmówi konsumentowi udzielenia kredytu
konsumenckiego na podstawie informacji zawartych w bazie danych lub zbiorze
danych kredytodawcy, kredytodawca niezwłocznie przekazuje konsumentowi
bezpłatną informację o wynikach tego sprawdzenia oraz wskazuje bazę danych,
w której tego sprawdzenia dokonano.
2. Jeżeli kredytodawca odmówi konsumentowi udzielenia kredytu
konsumenckiego przepisy art. 70a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo
bankowe stosuje się odpowiednio.

art. 11. więcej Art. 11. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy zobowiązany jest przed
zawarciem umowy o kredyt konsumencki udzielić konsumentowi wyjaśnień
dotyczących treści informacji przekazanych przed zawarciem umowy oraz
postanowień zawartych w umowie, która ma zostać zawarta, w sposób umożliwiający
konsumentowi podjęcie decyzji dotyczącej umowy o kredyt konsumencki.

art. 12. więcej Art. 12. Konsument ma prawo do otrzymania, na wniosek, bezpłatnego projektu
umowy o kredyt konsumencki, jeżeli w ocenie kredytodawcy lub pośrednika
kredytowego, spełnia on warunki do udzielenia mu kredytu konsumenckiego przez
tego kredytodawcę lub pośrednika kredytowego. Projekt umowy powinien zawierać
dane konsumenta, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 oraz wszystkie warunki, na
których kredyt mógłby zostać udzielony.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o
kredyt konsumencki jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym nośniku, w
czasie umożliwiającym zapoznanie się z tymi informacjami:
1) imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika
kredytowego;
2) rodzaj kredytu;
3) czas obowiązywania umowy;
4) stopę oprocentowania kredytu, warunki stosowania tej stopy oprocentowania
oraz, jeżeli są dostępne, wszelkie indeksy lub stopy referencyjne mające
zastosowanie do pierwotnej stopy oprocentowania kredytu, a także okresy,
warunki i procedury zmian stopy oprocentowania kredytu; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie
obowiązywania umowy;
5) całkowitą kwotę kredytu;
6) terminy i sposób wypłaty kredytu;
7) całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta;
7a) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną za pomocą
reprezentatywnego przykładu, który obejmuje wszystkie założenia przyjęte do
obliczenia tej stopy; w przypadku gdy konsument poinformował kredytodawcę
o co najmniej jednym ze składników preferowanego przez siebie kredytu, takim
jak okres obowiązywania umowy o kredyt lub całkowita kwota kredytu,
składniki te powinny być uwzględnione w reprezentatywnym przykładzie;
7b) informację, że inne mechanizmy dokonywania wypłat mogą spowodować
zastosowanie wyższej rocznej stopy oprocentowania – jeżeli umowa o kredyt
przewiduje różne sposoby dokonywania wypłat, w odniesieniu do których
obowiązują różne opłaty i stopy oprocentowania, a kredytodawca korzysta z
założenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 załącznika nr 4 do ustawy;
8) zasady i terminy spłaty kredytu oraz, w odpowiednich przypadkach, kolejność
zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy;
jeżeli w ramach kredytu stosuje się różne stopy oprocentowania dla różnych
należności kredytodawcy, należy także podać kolejność zaliczania rat kredytu
konsumenckiego na poczet różnych należnych sald, dla których stosuje się różne
stopy oprocentowania;
9) informację dotyczącą obowiązku zawarcia umowy dodatkowej, w szczególności
umowy ubezpieczenia, w przypadku gdy zawarcie takiej umowy jest niezbędne
do uzyskania kredytu lub do uzyskania go na oferowanych warunkach;
10) w odpowiednich przypadkach, informację o innych kosztach, które konsument
jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki, w
szczególności o odsetkach, prowizjach, marżach, opłatach, w tym opłatach za
prowadzenie jednego lub kilku rachunków, na których są zapisywane zarówno
transakcje płatności, jak i wypłaty, łącznie z opłatami za korzystanie z
instrumentów płatniczych zarówno dla transakcji płatności, jak i dla wypłat, oraz kosztach usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń, jeżeli są znane
kredytodawcy, oraz warunki, na jakich koszty te mogą ulec zmianie;
11) informację o konieczności poniesienia opłat notarialnych, o ile wystąpią;
12) informację o stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej
zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu;
13) informację o skutkach braku płatności;
14) w odpowiednich przypadkach informację o wymaganych zabezpieczeniach
kredytu konsumenckiego;
15) informację o prawie konsumenta do odstąpienia od umowy;
16) informację o prawie konsumenta do spłaty kredytu przed terminem;
17) informację o prawie kredytodawcy do zastrzeżenia w umowie prowizji za spłatę
kredytu przed terminem oraz zasady jej ustalania;
18) informację o prawie konsumenta do niezwłocznego otrzymania bezpłatnej
informacji na temat wyników przeprowadzonej w celu oceny zdolności
kredytowej weryfikacji w bazie danych;
19) informację o prawie konsumenta do otrzymania bezpłatnego projektu umowy, na
warunkach określonych w art. 12;
20) w odpowiednich przypadkach informację o terminie, w którym kredytodawca
lub pośrednik kredytowy jest związany informacjami, które przekazał
konsumentowi.
2. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt
wiązany lub w formie odroczonej płatności jest zobowiązany podać konsumentowi,
na trwałym nośniku, dane, o których mowa w ust. 1, oraz opis i cenę towaru lub usługi.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do sprzedawców i usługodawców, którzy
działają w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przekazuje konsumentowi
dane, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, na formularzu informacyjnym dotyczącym
kredytu konsumenckiego, którego wzór określa załącznik nr 1 do ustawy.
2. Termin ważności formularza wynosi co najmniej 1 dzień roboczy.

art. 15. więcej Art. 15. 1. W przypadku umowy o kredyt konsumencki zawieranej na wniosek
konsumenta na odległość, jeżeli środek porozumiewania się na odległość nie pozwala
na przekazanie danych zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2, kredytodawca lub pośrednik kredytowy przekazuje konsumentowi te dane niezwłocznie po zawarciu umowy o kredyt konsumencki na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu
konsumenckiego.
2. W przypadku przekazywania konsumentowi informacji w formie głosowych
komunikatów telefonicznych, kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest
zobowiązany przekazać konsumentowi co najmniej:
1) dane określone w art. 13 ust. 1 pkt 3–6 i 8;
2) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania w formie reprezentatywnego
przykładu;
3) całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta;
4) opis i cenę towaru lub usługi w odniesieniu do umów o kredyt wiązany lub
w formie odroczonej płatności.

art. 16. więcej Art. 16. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy może przekazać konsumentowi
przed zawarciem umowy o kredyt, na trwałym nośniku, dodatkowo dane inne niż
określone w art. 13 ust. 1 i 2, łącznie z właściwym formularzem informacyjnym.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o
kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym jest zobowiązany podać
konsumentowi, na trwałym nośniku, dane, o których mowa w art. 13 ust. 1. Informacje
te są podawane konsumentowi w czasie umożliwiającym mu zapoznanie się z nimi.
2. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt
w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany przez konsumenta
w terminie do trzech miesięcy jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym
nośniku:
1) dane określone w art. 13 ust. 1 pkt 1–5, 12, 18 i 20;
2) informację o warunkach i sposobie rozwiązania umowy o kredyt;
3) informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz
warunki ich zmiany.
3. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt
w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany przez konsumenta
na żądanie jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym nośniku, dane,
o których mowa w ust. 2, oraz informację o możliwości żądania w dowolnym
momencie spłaty pełnej kwoty kredytu przez konsumenta.
4. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt
w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany przez konsumenta
w terminie do jednego miesiąca jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym
nośniku:
1) dane określone w art. 13 ust. 1 pkt 4 i 5;
2) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie
reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia;
3) informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty
kredytu przez konsumenta;
4) informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz
warunki ich zmiany.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się do sprzedawców i usługodawców, którzy
działają w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy
o kredyt przewidującej odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty w przypadku
gdy konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt
jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym nośniku:
1) dane określone w art. 13 ust. 1 pkt 1–5, 8, 12, 16–18 i 20;
2) informację o warunkach i sposobie rozwiązania umowy o kredyt;
3) informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz
warunki ich zmiany;
4) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie
reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do sprzedawców i usługodawców, którzy
działają w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy może przekazać
konsumentowi dane, o których mowa w art. 17 ust. 2–4 i art. 18 ust. 1, na formularzu
informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego w rachunku oszczędnościoworozliczeniowym, którego wzór określa załącznik nr 2 do ustawy.
2. Termin ważności formularza wynosi co najmniej 1 dzień roboczy.

art. 20. więcej Art. 20. 1. W przypadku umowy o kredyt w rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym zawieranej na wniosek konsumenta na odległość, jeżeli środek porozumiewania się na odległość nie pozwala na przekazanie danych zgodnie z art. 17 ust. 2–4 i art. 19, kredytodawca lub pośrednik kredytowy dostarcza
konsumentowi niezwłocznie po zawarciu umowy o kredyt co najmniej:
1) dane określone w art. 30 ust. 1 pkt 1–3, 5, 6 i 15;
2) informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty
kredytu przez konsumenta;
3) informację o opłatach stosowanych od chwili zawarcia umowy oraz warunkach
ich zmiany.
2. Jeżeli informacja przekazywana jest konsumentowi w formie głosowych
komunikatów telefonicznych, a konsument wnosi o niezwłoczne udostępnienie
kredytu w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, kredytodawca lub pośrednik
kredytowy jest zobowiązany przekazać konsumentowi co najmniej:
1) dane określone w art. 13 ust. 1 pkt 4 i 5;
2) informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty
kredytu przez konsumenta;
3) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie
reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia;
4) informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz
warunki ich zmiany.

art. 21. więcej Art. 21. 1. W przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie płatności
lub zmianę sposobu spłaty gdy konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia
wynikającego z umowy o kredyt, zawieranej na wniosek konsumenta na odległość,
jeżeli środek porozumiewania się na odległość nie pozwala na przekazanie danych
zgodnie z art. 18 ust. 1 i art. 19, kredytodawca lub pośrednik kredytowy dostarcza
konsumentowi niezwłocznie po zawarciu umowy o kredyt dane, o których mowa
w art. 30 ust. 1 pkt 1–8, 11, 16 i 17.
2. Jeżeli informacja jest przekazywana konsumentowi w formie głosowych
komunikatów telefonicznych dotyczących umowy o odroczenie płatności lub zmianę
sposobu spłaty, a konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia wynikającego
z umowy o kredyt, kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany
przekazać konsumentowi co najmniej:
1) dane określone w art. 13 ust. 1 pkt 3–5;
2) informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty
kredytu przez konsumenta;
3) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie
reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia;
4) informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz
warunki ich zmiany.

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. (uchylony).

art. 24. więcej Art. 24. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy ustala rzeczywistą roczną
stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta, na
podstawie informacji uzyskanych od konsumenta dotyczących składników
preferowanego przez konsumenta kredytu, w szczególności co najmniej co do czasu
obowiązywania umowy o kredyt konsumencki i całkowitej kwoty kredytu.
2. Jeżeli konsument nie udzieli informacji zgodnie z ust. 1, kredytodawca lub
pośrednik kredytowy ustala rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą
kwotę do zapłaty przez konsumenta, na podstawie reprezentatywnego przykładu.
3. Do ustalania reprezentatywnego przykładu przepis art. 8 ust. 2 stosuje się
odpowiednio.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przy ustalaniu rzeczywistej
rocznej stopy oprocentowania uwzględnia:
1) całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, z wyłączeniem opłat
z tytułu niewykonania swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt oraz
opłat innych niż cena nabycia towaru lub usługi, które konsument jest
zobowiązany ponieść bez względu na sposób finansowania tego nabycia, oraz
2) koszty prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty, koszty
przelewów i wpłat na ten rachunek, oraz inne koszty związane z tymi
transakcjami, chyba że otwarcie rachunku nie jest obowiązkowe, a koszty
rachunku zostały w sposób jasny, zrozumiały i widoczny podane w umowie
o kredyt lub w innej umowie zawartej z konsumentem.
2. Jeżeli z postanowień umowy o kredyt wynika możliwość zmiany stopy
oprocentowania kredytu i opłat uwzględnianych przy ustalaniu rzeczywistej rocznej
stopy oprocentowania, których nie można określić w chwili jej ustalenia –rzeczywistą roczną stopę oprocentowania ustala się w oparciu o założenie, że stopa oprocentowania kredytu i opłaty te pozostaną niezmienione przez cały czas
obowiązywania umowy o kredyt.
3. Sposób obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania określa
załącznik nr 4 do ustawy.

art. 26. więcej Art. 26. Jeżeli zgodnie z postanowieniami umowy o kredyt, płatności
dokonywane przez konsumenta nie są niezwłocznie zaliczane do spłaty całkowitej
kwoty kredytu, ale są wykorzystywane do zgromadzenia kapitału przez okresy i na
zasadach określonych w umowie o kredyt lub w umowie dodatkowej, informacje
udzielane przed zawarciem umowy, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, zawierają
jasne i zwięzłe stwierdzenie, że taka umowa o kredyt nie przewiduje gwarancji spłaty
całkowitej kwoty kredytu wypłaconej na jej podstawie.

art. 27. więcej Art. 27. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany do
udostępniania informacji o wysokości stopy referencyjnej w lokalu służącym do
obsługi konsumenta jeżeli zawiera z konsumentem umowę o kredyt, zgodnie z którą
wysokość stopy oprocentowania kredytu uzależniona jest od wysokości stopy
referencyjnej.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Przed zawarciem umowy o kredyt, pośrednik kredytowy jest
zobowiązany przekazać konsumentowi, na trwałym nośniku, informacje, o których
mowa w art. 7 ust. 4 i 5, oraz:
1) informację o wysokości ewentualnych kosztów czynności faktycznych lub
prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem, zawieraniem lub
wykonywaniem umowy o kredyt, które pośrednik kredytowy otrzymuje od
konsumenta;
2) informacje, czy pośrednik kredytowy otrzymuje wynagrodzenie od
kredytodawcy.
2. Pośrednik kredytowy jest zobowiązany poinformować kredytodawcę
o wysokości ewentualnych opłat pobranych od konsumenta w celu obliczenia przez
kredytodawcę rocznej stopy oprocentowania.

Art. 28a. Opłaty i inne koszty uiszczone przez konsumenta przed zawarciem
umowy o kredyt konsumencki podlegają niezwłocznie zwrotowi, w przypadku gdy umowa o kredyt konsumencki nie została zawarta lub kwota kredytu nie została wypłacona przez kredytodawcę w terminie wskazanym w umowie.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie
pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę.
2. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany niezwłocznie
doręczyć umowę konsumentowi.
3. Umowa powinna być sformułowana w sposób jednoznaczny i zrozumiały.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Umowa o kredyt konsumencki, z zastrzeżeniem art. 31–33, powinna
określać:
1) imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres
(siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego;
2) rodzaj kredytu;
3) czas obowiązywania umowy;
4) całkowitą kwotę kredytu;
5) terminy i sposób wypłaty kredytu;
6) stopę oprocentowania kredytu, warunki stosowania tej stopy, a także okresy,
warunki i procedury zmiany stopy oprocentowania wraz z podaniem indeksu lub
stopy referencyjnej, o ile ma zastosowanie do pierwotnej stopy oprocentowania
kredytu; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy
oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp
procentowych w danym okresie obowiązywania umowy;
7) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez
konsumenta ustaloną w dniu zawarcia umowy o kredyt konsumencki wraz
z podaniem wszystkich założeń przyjętych do jej obliczenia;
8) zasady i terminy spłaty kredytu, w szczególności kolejność zaliczania rat kredytu
konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy, w tym informację o
prawie, o którym mowa w art. 37 ust. 1; jeżeli w ramach kredytu stosuje się różne
stopy oprocentowania dla różnych należności kredytodawcy, należy także podać
kolejność zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet różnych należnych
sald, dla których stosuje się różne stopy oprocentowania;
9) zestawienie zawierające terminy i zasady płatności odsetek oraz wszelkich
innych kosztów kredytu, w przypadku gdy kredytodawca lub pośrednik
kredytowy udziela karencji w spłacie kredytu;
10) informację o innych kosztach, które konsument jest zobowiązany ponieść w
związku z umową o kredyt konsumencki, w szczególności o opłatach, w tym
opłatach za prowadzenie jednego lub kilku rachunków, na których są zapisywane
zarówno transakcje płatności, jak i wypłaty, łącznie z opłatami za korzystanie ze
środków płatniczych zarówno dla transakcji płatności, jak i dla wypłat,
prowizjach, marżach oraz kosztach usług dodatkowych, w szczególności
ubezpieczeń, jeżeli są znane kredytodawcy, oraz warunki, na jakich koszty te
mogą ulec zmianie;
11) roczną stopę oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej
zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu;
12) skutki braku płatności;
13) informację o konieczności poniesienia opłat notarialnych, o ile wystąpią;
14) sposób zabezpieczenia i ubezpieczenia spłaty kredytu, jeżeli umowa je
przewiduje;
15) termin, sposób i skutki odstąpienia konsumenta od umowy, obowiązek zwrotu
przez konsumenta udostępnionego przez kredytodawcę kredytu oraz odsetek
zgodnie z rozdziałem 5, a także kwotę odsetek należnych w stosunku dziennym;
16) prawo konsumenta do spłaty kredytu przed terminem oraz procedurę spłaty
kredytu przed terminem;
17) informację o prawie kredytodawcy do otrzymania prowizji za spłatę kredytu
przed terminem i o sposobie jej ustalania, o ile takie prawo zastrzeżono w
umowie;
18) informację o prawie, o którym mowa w art. 59 ust. 1;
19) warunki rozwiązania umowy;
20) informację o możliwości korzystania z pozasądowego rozstrzygania sporów oraz
zasadach dostępu do tej procedury, jeżeli takie prawo przysługuje
konsumentowi;
21) wskazanie organu nadzoru właściwego w sprawach ochrony konsumentów.
2. Jeżeli zgodnie z postanowieniami umowy o kredyt, płatności dokonywane
przez konsumenta nie są niezwłocznie zaliczane do spłaty całkowitej kwoty kredytu, ale są wykorzystywane do zgromadzenia kapitału przez okresy i na zasadach określonych w umowie o kredyt lub w umowie dodatkowej, umowa powinna zawierać
jasne i zwięzłe stwierdzenie, że nie przewiduje gwarancji spłaty całkowitej kwoty
kredytu wypłaconej na jej podstawie.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Umowa o kredyt wiązany lub w formie odroczonej płatności, oprócz
danych określonych w art. 30, powinna zawierać również:
1) opis towaru lub usługi;
2) cenę nabycia towaru lub usługi.
2. Przepisy dotyczące umowy o kredyt wiązany stosuje się odpowiednio do
umowy o kredyt konsumencki przeznaczony na nabycie określonego prawa.

art. 32. więcej Art. 32. Umowa o kredyt konsumencki w rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym podlegający spłacie na żądanie lub w terminie do
trzech miesięcy powinna zawierać co najmniej:
1) dane określone w art. 30 ust. 1 pkt 1–3, 5, 6 i 15;
2) limit kredytu;
3) całkowity koszt kredytu;
4) informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty
kredytu przez konsumenta;
5) informację o opłatach stosowanych od chwili zawarcia umowy oraz warunkach
ich zmiany.

art. 33. więcej Art. 33. Umowa o kredyt konsumencki przewidująca odroczenie płatności lub
zmianę sposobu spłaty w przypadku gdy konsument jest w zwłoce w związku ze spłatą
zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt, powinna zawierać co najmniej:
1) dane określone w art. 30 ust. 1 pkt 1–8, 11, 16 i 17;
2) opis towaru lub usługi;
3) cenę nabycia towaru lub usługi.

Art. 33a. W przypadku gdy łączna wysokość opłat z tytułu zaległości w spłacie
kredytu, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 11, oraz odsetek za opóźnienie
naliczonych konsumentowi przekracza kwotę odpowiadającą kwocie odsetek
maksymalnych za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 2¹ Kodeksu cywilnego, obliczonych od kwoty zaległości w spłacie kredytu, należnych na dzień pobrania tych opłat lub odsetek, należy się tylko kwota opłat i odsetek odpowiadająca kwocie tych odsetek maksymalnych za opóźnienie.

art. 34. więcej Art. 34. Jeżeli zgodnie z umową rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego
konsumenta możliwe jest przekroczenie salda na tym rachunku, umowa powinna
zawierać co najmniej dane określone w art. 30 ust. 1 pkt 6 oraz informację o opłatach
stosowanych od chwili zawarcia umowy oraz warunkach ich zmiany.

art. 35. więcej Art. 35. (uchylony).

Art. 35a. 1. W przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do
waluty innej niż waluta polska, konsument może dokonywać spłaty rat
kapitałowo-odsetkowych bezpośrednio w tej walucie.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do spłaty całości lub części kredytu
przed terminem określonym w umowie.
3. Wykonanie uprawnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może wiązać się
z poniesieniem dodatkowych kosztów przez konsumenta.
4. Kredytodawca nie może uzależnić wykonania przez konsumenta uprawnienia,
o którym mowa w ust. 1 i 2, od wprowadzenia dodatkowych ograniczeń,
w szczególności nie może zobowiązać kredytobiorcy do nabywania waluty
przeznaczonej na spłatę rat kredytu, jego całości lub części, od określonego podmiotu.

art. 36. więcej Art. 36. 1. W przypadku zmiany wysokości stopy oprocentowania w czasie
obowiązywania umowy o kredyt konsumencki, konsument przed jej dokonaniem
otrzymuje od kredytodawcy, na trwałym nośniku, informację o tej zmianie.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera szczegółowe określenie stopy
oprocentowania, wysokości raty kredytu po dokonaniu zmiany stopy oprocentowania
oraz informację o liczbie i częstotliwości płatności rat, o ile ulegają one zmianie.
3. Jeżeli zgodnie z umową, wysokość stopy oprocentowania kredytu uzależniona
jest od wysokości stopy referencyjnej lub indeksu, strony mogą w umowie określić
inny, niż określony w ust. 1, sposób informowania konsumenta o zmianie wysokości
stopy oprocentowania kredytu konsumenckiego.
4. W przypadku zmiany wysokości stopy oprocentowania w czasie
obowiązywania umowy o kredyt konsumencki będącej wynikiem zmiany wysokości
odsetek, o których mowa w art. 359 § 2¹ Kodeksu cywilnego, konsument otrzymuje
od kredytodawcy niezwłocznie, na trwałym nośniku, informację o tej zmianie.

Art. 36a. 1. Maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu oblicza
się według wzoru:
???? ≤ (? × 25%) + (? × ?/? × 30%)
w którym poszczególne symbole oznaczają:
???? – maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu,
? – całkowitą kwotę kredytu,
? – okres spłaty wyrażony w dniach,
? – liczbę dni w roku.
2. Pozaodsetkowe koszty kredytu w całym okresie kredytowania nie mogą być
wyższe od całkowitej kwoty kredytu.
3. Pozaodsetkowe koszty kredytu wynikające z umowy o kredyt konsumencki
nie należą się w części przekraczającej maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu
obliczone w sposób określony w ust. 1 lub całkowitą kwotę kredytu.

Art. 36b. W przypadku odroczenia spłaty zadłużenia wynikającego z umowy
o kredyt konsumencki w okresie 120 dni od dnia wypłaty tego kredytu:
1) całkowitą kwotę kredytu dla celów ustalenia maksymalnej wysokości
pozaodsetkowych kosztów kredytu, o której mowa w art. 36a, stanowi kwota
udzielonego i wypłaconego kredytu, którego spłata została następnie odroczona;
2) do pozaodsetkowych kosztów kredytu dolicza się wszystkie koszty i opłaty, które
kredytobiorca jest obowiązany ponieść w związku z odroczeniem spłaty kredytu,
naliczone w okresie 120 dni od dnia wypłaty kredytu.

Art. 36c. W przypadku udzielenia przez kredytodawcę konsumentowi, który nie
dokonał pełnej spłaty kredytu, kolejnych kredytów w okresie 120 dni od dnia wypłaty
pierwszego z kredytów:
1) całkowitą kwotę kredytu, dla celów ustalenia maksymalnej wysokości
pozaodsetkowych kosztów kredytu, o której mowa w art. 36a, stanowi kwota
pierwszego z kredytów;
2) pozaodsetkowe koszty kredytu obejmują sumę pozaodsetkowych kosztów
wszystkich kredytów udzielonych w tym okresie.

Art. 36d. Przepisów art. 36a–36c nie stosuje się do:
1) kredytu w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta,
prowadzonym przez kredytodawcę, o którym mowa w art. 5 pkt 2a lit. a i b;
2) umowy o kartę kredytową, o której mowa w art. 2 pkt 34 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r.
w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych
realizowanych w oparciu o kartę (Dz. Urz. UE L 123 z 19.05.2015, str. 1), o ile
kredytodawca jest jednocześnie wydawcą karty kredytowej.

art. 37. więcej Art. 37. 1. W przypadku umowy o kredyt konsumencki zawartej na czas
określony, przez cały czas jej obowiązywania, konsument ma prawo do otrzymania,
na wniosek, w każdym czasie bezpłatnie harmonogramu spłaty.
2. Harmonogram, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) określenie terminu, wysokości raty kredytu z wyodrębnieniem jej
poszczególnych składników, w szczególności kapitału, odsetek oraz wszelkich
innych kosztów kredytu, które konsument jest zobowiązany ponieść;
2) w przypadku umów o kredyt konsumencki, które przewidują możliwość zmiany
stopy oprocentowania lub wszelkich innych kosztów kredytu – informacje, że
dane zawarte w harmonogramie obowiązują do momentu zmiany stopy
oprocentowania lub wszelkich innych kosztów kredytu składających się na
wysokość raty kredytu.

art. 38. więcej Art. 38. 1. W czasie obowiązywania umowy o kredyt konsumencki w rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym konsument otrzymuje, na trwałym nośniku, wyciąg
z tego rachunku, który w szczególności zawiera:
1) wskazanie okresu objętego wyciągiem;
2) informację o saldzie z poprzedniego wyciągu z rachunku oraz jego datę;
3) kwoty i daty operacji dokonywanych na rachunku w okresie objętym wyciągiem;
4) informację o aktualnym saldzie;
5) stopę oprocentowania;
6) informację o wysokości pobranych opłat;
7) informację o kwocie minimalnej wymagalnej spłaty, o ile umowa ją przewiduje.
2. W przypadku zmiany wysokości stopy oprocentowania lub wysokości opłat
w czasie obowiązywania umowy, o której mowa w ust. 1, konsument przed jej
dokonaniem otrzymuje, na trwałym nośniku, informację o zmianie wysokości stopy
oprocentowania lub wysokości opłat.
3. Informacja, o której mowa w ust. 2, określa termin zmiany stopy
oprocentowania.
4. Strony mogą w umowie określić inny, niż wskazany w ust. 2, sposób
informowania konsumenta o zmianie wysokości stopy oprocentowania kredytu
konsumenckiego, jeżeli zgodnie z umową, o której mowa w ust. 1, wysokość stopy
oprocentowania kredytu uzależniona jest od wysokości stopy referencyjnej.

art. 39. więcej Art. 39. Jeżeli znaczne przekroczenie salda na rachunku oszczędnościoworozliczeniowym konsumenta utrzymuje się dłużej niż miesiąc, konsument otrzymuje
niezwłocznie, na trwałym nośniku, informację o wysokości tego przekroczenia oraz o
stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunkach jej zmiany oraz
ewentualnych innych opłatach z tytułu zaległości w spłacie kredytu.

art. 40. więcej Art. 40. 1. W przypadku zmiany całkowitej kwoty kredytu, w czasie
obowiązywania umowy o kredyt konsumencki, konsument jest zobowiązany do
przedstawienia, na żądanie kredytodawcy, dokumentów i informacji dotyczących jego
aktualnej sytuacji finansowej.
2. W przypadku znacznego zwiększenia całkowitej kwoty kredytu kredytodawca
jest zobowiązany do przeprowadzenia ponownej oceny zdolności kredytowej
konsumenta, zgodnie z art. 9.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Weksel lub czek konsumenta wręczony kredytodawcy w celu
spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy o kredyt
konsumencki powinien zawierać klauzulę „nie na zlecenie” lub inną równoznaczną.
2. W razie przyjęcia przez kredytodawcę weksla lub czeku niezawierającego
klauzuli „nie na zlecenie” i przeniesienia takiego weksla lub czeku na inną osobę,
kredytodawca jest zobowiązany do naprawienia poniesionej przez konsumenta szkody
przez zapłatę weksla lub czeku.
3. Przepis ust. 2 stosuje się również, gdy weksel lub czek znalazł się
w posiadaniu innej osoby wbrew woli kredytodawcy.
4. Kredytodawca jest zobowiązany niezwłocznie po spełnieniu przez
konsumenta świadczenia wynikającego z umowy o kredyt konsumencki zwrócić
weksel konsumentowi.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Konsument ma prawo w każdym czasie, bez dodatkowych opłat,
wypowiedzieć umowę o kredyt odnawialny; strony mogą w umowie określić termin
wypowiedzenia tej umowy, który nie może być jednak dłuższy niż jeden miesiąc.
2. Jeżeli umowa o kredyt tak stanowi, kredytodawca ma prawo wypowiedzieć,
na trwałym nośniku, umowę o kredyt odnawialny z zachowaniem co najmniej
dwumiesięcznego okresu wypowiedzenia.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Jeżeli umowa o kredyt tak stanowi, kredytodawca ma prawo
wypowiedzieć, na trwałym nośniku, konsumentowi prawo do dokonywania wypłat na
podstawie umowy o kredyt odnawialny w przypadku niedotrzymania przez niego
zobowiązań dotyczących warunków udzielenia tego kredytu określonych w umowie
oraz negatywnej oceny zdolności kredytowej konsumenta.
2. Kredytodawca informuje konsumenta o wypowiedzeniu i jego przyczynach.
3. Jeżeli istnieje taka możliwość, kredytodawca przekazuje informacje, o których
mowa w ust. 2, przed złożeniem oświadczenia o wypowiedzeniu prawa do
dokonywania wypłat na podstawie umowy o kredyt odnawialny, chyba że przekazanie
tych informacji jest zabronione na podstawie przepisów szczególnych.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Wyłączenie lub ograniczenie zarzutów przysługujących
konsumentowi w razie przelewu wierzytelności z umowy o kredyt konsumencki jest
bezskuteczne.
2. Kredytodawca zawiadamia konsumenta, na trwałym nośniku, o przelewie
wierzytelności, chyba że konsument nadal ma spełniać świadczenie do rąk
kredytodawcy.

art. 45. więcej Art. 45. 1. W przypadku naruszenia przez kredytodawcę art. 29 ust. 1, art. 30
ust. 1 pkt 1–8, 10, 11, 14–17, art. 31–33, art. 33a i art. 36a–36c konsument, po
złożeniu kredytodawcy pisemnego oświadczenia, zwraca kredyt bez odsetek i innych
kosztów kredytu należnych kredytodawcy w terminie i w sposób ustalony w umowie.
2. Jeżeli kredytodawca w umowie nie określił zasad i terminów spłaty kredytu,
konsument zwraca kredyt w równych ratach, płatnych co miesiąc, od dnia zawarcia
umowy.
3. Jeżeli umowa o kredyt konsumencki nie przewiduje terminu spłaty kredytu,
konsument zwraca kredyt w terminie:
1) pięciu lat – w przypadku kredytów konsumenckich do wysokości 80 000 zł;
2) dziesięciu lat – w przypadku kredytów konsumenckich powyżej 80 000 zł.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, konsument ponosi koszty
ustanowienia zabezpieczenia kredytu przewidziane w umowie.
5. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa po upływie roku od dnia
wykonania umowy.

art. 46. więcej Art. 46. (uchylony).

art. 47. więcej Art. 47. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać uprawnień
konsumenta przewidzianych w ustawie. W takich przypadkach stosuje się przepisy
ustawy.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Konsument ma prawo w każdym czasie do spłaty całości lub części
kredytu przed terminem określonym w umowie.
2. Kredytodawca nie może uzależnić wcześniejszej spłaty kredytu od jego
poinformowania przez konsumenta.

art. 49. więcej Art. 49. 1. W przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym
w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu,
o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed
tą spłatą.
2. W przypadku spłaty części kredytu przed terminem określonym w umowie,
ust. 1 stosuje się odpowiednio.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Kredytodawca może zastrzec w umowie prowizję za spłatę kredytu
przed terminem, pod warunkiem że ta spłata przypada na okres, w którym stopa
oprocentowania kredytu jest stała, a kwota spłacanego w okresie dwunastu kolejnych
miesięcy kredytu jest wyższa niż trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, z grudnia roku
poprzedzającego rok spłaty kredytu.
2. Prowizja za spłatę kredytu przed terminem nie może przekraczać 1% spłacanej
części kredytu, jeżeli okres między datą spłaty kredytu a terminem spłaty kredytu
przekracza jeden rok.
3. W przypadku gdy okres, o którym mowa w ust. 2, nie przekracza jednego
roku, prowizja za spłatę kredytu przed terminem nie może przekraczać 0,5% spłacanej
części kwoty kredytu.
4. Prowizja, o której mowa w ust. 1–3, nie może być wyższa niż wysokość
odsetek, które konsument byłby zobowiązany zapłacić w okresie między spłatą
kredytu przed terminem, a uzgodnionym terminem zakończenia umowy, a także nie
może być wyższa niż bezpośrednie koszty kredytodawcy związane z tą spłatą.

art. 51. więcej Art. 51. Prowizja za spłatę kredytu przed terminem nie przysługuje
kredytodawcy w przypadku umów:
1) kredytu w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym;
2) w których spłata została dokonana zgodnie z umową ubezpieczenia zawartą
w celu zabezpieczenia spłaty kredytu.

art. 52. więcej Art. 52. Kredytodawca jest zobowiązany do rozliczenia z konsumentem kredytu
w terminie 14 dni od dnia dokonania wcześniejszej spłaty kredytu w całości.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Konsument ma prawo, bez podania przyczyny, do odstąpienia od
umowy o kredyt konsumencki w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy.
2. Jeżeli umowa o kredyt konsumencki nie zawiera elementów określonych
w art. 30, konsument może odstąpić od umowy o kredyt konsumencki w terminie
14 dni od dnia dostarczenia wszystkich elementów wymienionych w art. 30.
3. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany przy zawarciu
umowy wręczyć konsumentowi, na trwałym nośniku, wzór oświadczenia
o odstąpieniu od umowy, z oznaczeniem swojego imienia, nazwiska (nazwy) i adresu
zamieszkania (siedziby).
4. Termin do odstąpienia od umowy jest zachowany, jeżeli konsument przed jego
upływem złoży pod wskazany przez kredytodawcę lub pośrednika kredytowego adres
oświadczenie o odstąpieniu od umowy.
5. Dla zachowania terminu, o którym mowa w ust. 4, jest wystarczające wysłanie
oświadczenia przed jego upływem.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Konsument nie ponosi kosztów związanych z odstąpieniem od
umowy o kredyt konsumencki, z wyjątkiem odsetek za okres od dnia wypłaty kredytu
do dnia spłaty kredytu.
2. Konsument zwraca niezwłocznie kredytodawcy kwotę udostępnionego
kredytu wraz z odsetkami, o których mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 30 dni
od dnia złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
3. Dniem spłaty kredytu jest dzień przekazania środków pieniężnych
kredytodawcy przez konsumenta.
4. W przypadku odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 53, kredytodawcy
nie przysługują żadne inne opłaty, z wyjątkiem bezzwrotnych kosztów poniesionych
przez niego na rzecz organów administracji publicznej.

art. 55. więcej Art. 55. Jeżeli z umową o kredyt związana jest usługa dodatkowa świadczona
przez kredytodawcę lub osobę trzecią – na podstawie umowy między tą osobą
a kredytodawcą – w przypadku skorzystania przez konsumenta z prawa do odstąpienia
od umowy o kredyt – odstąpienie to jest skuteczne także wobec umowy o usługę
dodatkową.

art. 56. więcej Art. 56. 1. W przypadku odstąpienia przez konsumenta od umowy o kredyt
wiązany, jeżeli spełnienie świadczenia przez kredytodawcę ma nastąpić na rzecz
sprzedawcy lub usługodawcy, od którego konsument nabył towar lub usługę,
konsument może odstąpić od umowy o kredyt konsumencki przez złożenie
kredytodawcy lub pośrednikowi kredytowemu oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, sprzedawca lub usługodawca jest
zobowiązany do zwrotu kredytodawcy spełnionego na jego rzecz świadczenia.
3. Kredytodawca przedstawia sprzedawcy lub usługodawcy kopię oświadczenia
o odstąpieniu od umowy wraz z żądaniem zwrotu kredytu.
4. Konsument jest zobowiązany do zwrotu kredytodawcy odsetek należnych mu
od dnia wydania towaru przez sprzedawcę lub rozpoczęcia świadczenia usług przez
usługodawcę do dnia złożenia przez konsumenta oświadczenia o odstąpieniu od
umowy, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia złożenia tego oświadczenia.
5. W przypadku gdy towar został wydany konsumentowi przed upływem
terminu do odstąpienia od umowy o kredyt konsumencki, a konsument skorzystał
z tego prawa, sprzedawca zachowuje roszczenie o zapłatę przez konsumenta ceny, chyba że konsument niezwłocznie zwróci towar, a sprzedawca go przyjmie; w takim przypadku umowa o nabycie towaru wygasa. Warunki dotyczące przyjęcia przez
sprzedawcę towaru określa umowa między sprzedawcą a konsumentem. W przypadku
umowy o świadczenie usług konsument powinien zwrócić usługodawcy
wynagrodzenie za świadczoną usługę.
6. Strony mogą postanowić, że wydanie towaru lub rozpoczęcie świadczenia
usługi może nastąpić po upływie terminu odstąpienia od umowy o kredyt
konsumencki, o którym mowa w art. 53 ust. 1.
7. Zakazane jest uzależnianie prawa do odstąpienia od umowy o kredyt
konsumencki od zwrotu towaru przez konsumenta.
8. W przypadku odstąpienia konsumenta od umowy o kredyt wiązany, jeżeli
spełnienie świadczenia przez kredytodawcę ma nastąpić na rzecz konsumenta, stosuje
się przepisy art. 53 i art. 54.

art. 57. więcej Art. 57. Jeżeli konsument skorzystał z przyznanego mu, na podstawie odrębnych
przepisów, prawa do odstąpienia od umowy na nabycie określonego towaru lub usługi,
to odstąpienie konsumenta od tej umowy jest skuteczne także wobec umowy o kredyt
wiązany.

art. 58. więcej Art. 58. 1. W przypadku odstąpienia od umowy o kredyt konsumencki zawartej
na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa stosuje się przepisy niniejszego
rozdziału.
2. (uchylony)

art. 59. więcej Art. 59. 1. Jeżeli sprzedawca lub usługodawca nie wykonał lub nienależycie
wykonał zobowiązanie wobec konsumenta, a żądanie przez konsumenta wykonania
tego zobowiązania nie było skuteczne, konsumentowi przysługuje prawo dochodzenia
swoich roszczeń o wykonanie tego zobowiązania od kredytodawcy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, odpowiedzialność kredytodawcy jest
ograniczona do wysokości udzielonego konsumentowi kredytu.

Art. 59a. 1. Instytucja pożyczkowa może prowadzić działalność wyłącznie
w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki akcyjnej.
2. Minimalny kapitał zakładowy instytucji pożyczkowej wynosi 200 000 zł.
3. Kapitał zakładowy, o którym mowa w ust. 2, może być pokryty wyłącznie
wkładem pieniężnym. Środki na pokrycie tego kapitału nie mogą pochodzić z kredytu,
pożyczki, emisji obligacji lub ze źródeł nieudokumentowanych.
4. Członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub prokurentem
instytucji pożyczkowej może być wyłącznie osoba, która nie była prawomocnie
skazana za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi
gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo
skarbowe.
5. Do wniosku o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dołącza się:
1) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwo
skarbowe dotyczące członków zarządu, rady nadzorczej i komisji rewizyjnej lub
ich oświadczenia następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że nie byłem skazany za
przestępstwo skarbowe.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań;
2) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwa
określone w ust. 4 dotyczące prokurenta lub jego oświadczenie następującej
treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny oświadczam, że nie byłem skazany za przestępstwa, o których
mowa w art. 59a ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych zeznań;
3) oświadczenie, że spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie
udzielania kredytów konsumenckich jako instytucja pożyczkowa.

Art. 59aa. 1. Instytucja pożyczkowa może podjąć wykonywanie działalności po
uzyskaniu wpisu do rejestru instytucji pożyczkowych.
2. Za dzień rozpoczęcia działalności przez instytucję pożyczkową uważa się
dzień dokonania wpisu do rejestru instytucji pożyczkowych.

Art. 59ab. 1. Rejestr instytucji pożyczkowych jest prowadzony przez Komisję
Nadzoru Finansowego.
2. Rejestr instytucji pożyczkowych jest prowadzony w systemie
teleinformatycznym i udostępniany na stronie internetowej Komisji Nadzoru
Finansowego.

Art. 59ac. 1. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru
instytucji pożyczkowych na wniosek podmiotu zamierzającego podjąć wykonywanie
działalności instytucji pożyczkowej.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) firmę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki akcyjnej;
2) siedzibę spółki i adres;
3) imiona i nazwiska oraz numery Powszechnego Elektronicznego Systemu
Ewidencji Ludności (PESEL) członków zarządu;
4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;
5) numer identyfikacji podatkowej (NIP).
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się zaświadczenie z Krajowego
Rejestru Karnego o niekaralności członka zarządu, rady nadzorczej, komisji
rewizyjnej lub prokurenta instytucji pożyczkowej w zakresie przestępstw, o których
mowa w art. 59a ust. 4, oraz dokumenty potwierdzające spełnianie warunków, o
których mowa w art. 59a ust. 1 i 2, przez podmiot ubiegający się o wpis do rejestru
instytucji pożyczkowych.
4. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru instytucji
pożyczkowych w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1.

Art. 59ad. 1. Podmiot składający wniosek, o którym mowa w art. 59ac ust. 1,
jest obowiązany wnieść opłatę w wysokości 600 zł.
2. Wniosek o zmianę wpisu w rejestrze instytucji pożyczkowych oraz wniosek o
wykreślenie wpisu z rejestru instytucji pożyczkowych podlegają opłacie w wysokości
200 zł.
3. Koszty prowadzenia rejestru instytucji pożyczkowych pokrywane są z opłat, o
których mowa w ust. 1 i 2.

Art. 59ae. Rejestr instytucji pożyczkowych zawiera:
1) numer wpisu do rejestru;
2) dane dotyczące instytucji pożyczkowej obejmujące:
a) firmę,
b) siedzibę i adres,
c) numer w rejestrze przedsiębiorców,
d) NIP.

Art. 59af. Instytucja pożyczkowa informuje Komisję Nadzoru Finansowego o
zmianie danych objętych wpisem do rejestru instytucji pożyczkowych niezwłocznie,
nie później niż w terminie 7 dni od dnia zaistnienia tych zmian.

Art. 59ag. 1. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wpisu do rejestru
instytucji pożyczkowych, jeżeli podmiot ubiegający się o wpis do rejestru nie spełnia
warunków, o których mowa w art. 59a.
2. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje niezwłocznie wykreślenia wpisu z
rejestru dotyczącego podmiotu, który przestał spełniać warunki, o których mowa w
art. 59a.

Art. 59b. 1. Instytucja pożyczkowa może udostępniać instytucji utworzonej na
podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe
informacje w zakresie niezbędnym do oceny zdolności kredytowej konsumenta,
o której mowa w art. 9, i analizy ryzyka kredytowego.
2. Udostępnianie informacji na podstawie ust. 1 może nastąpić, jeżeli instytucja
pożyczkowa uzyskała upoważnienie konsumenta, którego dotyczą te dane, w postaci
pisemnej lub w postaci elektronicznej utrwalonej na informatycznym nośniku danych
w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700,
730 i 848). Upoważnienie określa zakres danych przeznaczonych do udostępnienia.
3. Po udostępnieniu danych konsumenta instytucja pożyczkowa obowiązana jest
do informowania instytucji utworzonej na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, która otrzymała te dane, o całkowitej spłacie
zobowiązań, ich wygaśnięciu, o stwierdzeniu nieistnienia zobowiązania lub korekcie
jego wysokości oraz o nowo powstałych zobowiązaniach i ich aktualizacji, w terminie
7 dni od wystąpienia okoliczności uzasadniających przekazanie informacji. Instytucja
utworzona na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe obowiązana jest wprowadzić informacje, o których mowa w zdaniu
poprzedzającym, do zbioru, w którym są one przetwarzane, w terminie nie dłuższym
niż 7 dni od dnia ich otrzymania.

Art. 59c. 1. Instytucja pożyczkowa i podmiot, o którym mowa w art. 59d, oraz
osoby w nich zatrudnione, w tym na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia lub
innej umowy o podobnym charakterze, są obowiązane zachować w tajemnicy
informacje stanowiące tajemnicę bankową, udostępnione zgodnie z art. 105 ust. 4
pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Przetwarzanie tych
informacji przez instytucję pożyczkową i podmiot, o którym mowa w art. 59d, może
być wykonywane wyłącznie w celu oceny zdolności kredytowej konsumenta, o której
mowa w art. 9, i analizy ryzyka kredytowego.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, trwa również po zaprzestaniu
prowadzenia działalności jako instytucja pożyczkowa oraz po ustaniu stosunków
prawnych, o których mowa w ust. 1.

Art. 59d. 1. Podmiot posiadający formę prawną spółki akcyjnej albo spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością, mający siedzibę na terytorium państwa będącego
członkiem Unii Europejskiej innego niż Rzeczpospolita Polska, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym może
prowadzić działalność jako instytucja pożyczkowa, jeżeli spełnia warunki, o których
mowa w art. 59a ust. 2–4.
2. Minimalny kapitał zakładowy podmiotu, o którym mowa w ust. 1, oblicza się
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego
w dniu rozpoczęcia działalności jako instytucja pożyczkowa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 59da. 1. Pośrednik kredytowy może podjąć wykonywanie działalności
pośrednictwa w zakresie kredytów konsumenckich po uzyskaniu wpisu w dziale
drugim rejestru pośredników kredytowych, o którym mowa w art. 62 ust. 4 pkt 2
ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. poz. 819 oraz z 2018 r. poz. 2245), zwanego dalej „rejestrem”.
2. Pośrednikiem kredytowym może być wyłącznie:
1) osoba fizyczna, która nie była prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko
wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi
pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
2) osoba prawna, której członkowie zarządu spełniają warunek, o którym mowa w pkt 1;
3) spółka nieposiadająca osobowości prawnej, której wspólnicy albo członkowie
zarządu spełniają warunek, o którym mowa w pkt 1.
3. Za dzień rozpoczęcia działalności pośrednictwa w zakresie kredytów
konsumenckich uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru.

Art. 59db. 1. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru na
wniosek podmiotu zamierzającego podjąć wykonywanie działalności pośrednictwa w
zakresie kredytów konsumenckich.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) firmę przedsiębiorcy;
2) siedzibę (miejsce zamieszkania) i adres przedsiębiorcy;
3) imiona i nazwiska oraz numery PESEL członków zarządu – w przypadku
przedsiębiorcy będącego osobą prawną;
4) imiona i nazwiska oraz numery PESEL członków zarządu albo wspólników – w
przypadku przedsiębiorcy będącego spółką nieposiadającą osobowości prawnej;
5) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej;
6) NIP przedsiębiorcy.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się zaświadczenie z Krajowego
Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw, o których mowa w art. 59da
ust. 2 pkt 1.
4. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru w terminie 14 dni
od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1.

Art. 59dc. 1. Podmiot składający wniosek, o którym mowa w art. 59db ust. 1,
jest obowiązany wnieść opłatę w wysokości 600 zł.
2. Wniosek o zmianę wpisu w rejestrze oraz wniosek o wykreślenie wpisu z
rejestru podlegają opłacie w wysokości 200 zł.
3. Koszty prowadzenia rejestru są pokrywane z opłat, o których mowa w ust. 1 i 2.

Art. 59dd. Pośrednik kredytowy informuje Komisję Nadzoru Finansowego o
zmianie danych objętych wpisem do rejestru niezwłocznie, nie później niż w terminie
7 dni od dnia zaistnienia tych zmian.

Art. 59de. 1. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia, w drodze decyzji
administracyjnej, wpisu do rejestru, jeżeli podmiot ubiegający się o wpis do rejestru
nie spełnia warunków, o których mowa w art. 59da ust. 2.
2. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje niezwłocznie wykreślenia wpisu z
rejestru dotyczącego podmiotu, który przestał spełniać warunki, o których mowa w
art. 59da ust. 2.

Art. 59e. 1. Kto, będąc kredytodawcą w rozumieniu art. 5 pkt 2a, nie spełnia
warunków, o których mowa w art. 59a, podlega grzywnie do 500 000 złotych i karze
pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, będąc
członkiem zarządu podmiotu prowadzącego działalność w rozumieniu art. 5 pkt 2a lub
osobą uprawnioną do jego reprezentacji.

Art. 59f. Kto, będąc obowiązanym do zachowania w tajemnicy informacji,
o których mowa w art. 59c ust. 1, ujawnia lub wykorzystuje te informacje niezgodnie
z upoważnieniem określonym w ustawie, podlega grzywnie do 1 000 000 złotych
i karze pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 59g. 1. Kto, będąc do tego obowiązanym, nie przekazuje do instytucji
utworzonej na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe informacji o całkowitym wykonaniu zobowiązania albo jego wygaśnięciu,
stwierdzeniu nieistnienia zobowiązania albo korekcie jego wysokości oraz o nowo
powstałych zobowiązaniach w terminie 7 dni od wystąpienia zdarzenia
uzasadniającego przekazanie informacji, podlega grzywnie do 30 000 złotych.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, będąc
członkiem zarządu podmiotu będącego kredytodawcą w rozumieniu art. 5 pkt 2a lub
osobą uprawnioną do jego reprezentacji.

Art. 59h. Kto, będąc kredytodawcą w rozumieniu art. 5 pkt 2a, prowadzi
działalność bez wymaganego wpisu do rejestru instytucji pożyczkowych, podlega
grzywnie do 500 000 zł.

Art. 59i. Kto, będąc pośrednikiem kredytowym, prowadzi działalność w zakresie
pośrednictwa kredytu konsumenckiego bez wymaganego wpisu do rejestru, podlega
grzywnie do 100 000 zł.

art. 60. więcej Art. 60. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz.
275, z późn. zm.) w art. 138c:
1) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa zawiera z konsumentem umowę o kredyt konsumencki z rażącym naruszeniem wymagań
dotyczących informacji przekazywanych konsumentowi przed zawarciem
umowy lub treści umowy albo z pominięciem obowiązku doręczenia jej dokumentu,
podlega karze grzywny.”;
2) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Tej samej karze podlega, kto zawierając z konsumentem umowę o kredyt
konsumencki nie dopełnia obowiązku oceny ryzyka kredytowego.”;
3) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Kto w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu konsumenckiego, nie podaje:
1) stopy oprocentowania kredytu wraz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu,
2) całkowitej kwoty kredytu,
3) rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania,
podlega karze grzywny.”.

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Do umów o kredyt konsumencki zawieranych przez kasy stosuje się przepisy
ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 126, poz. 715).”.

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz.
665, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6a w ust. 1 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) zawieraniu i zmianie umów kredytu konsumenckiego w rozumieniu ustawy
z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr ..., poz. ...),”;
2) art. 78a otrzymuje brzmienie:
„Art. 78a. Przepisy ustawy stosuje się do umów kredytu i pożyczki pieniężnej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia
12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie.”;
3) w art. 105 w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt
3 w brzmieniu:
„3) instytucjom kredytowym – informacji stanowiących tajemnicę bankową w
zakresie niezbędnym do oceny ryzyka kredytowego konsumenta, o którym
mowa w art. 9 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.”.

art. 63. więcej Art. 63. W ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o
odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr
22, poz. 271, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 16a dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Przepisów ustawy nie stosuje się do odstąpienia od umowy o kredyt konsumencki zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.”;
2) w art. 16b dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
„8. Obowiązek określony w ust. 1 uważa się za spełniony, jeżeli przedsiębiorca
przekazał konsumentowi właściwy formularz informacyjny, o którym mowa
odpowiednio w art. 14 lub art. 19 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim (Dz. U. Nr 126, poz. 715).”.

art. 64. więcej Art. 64. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 1 w pkt 1 lit. i otrzymuje brzmienie:
„i) art. 58 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 126, poz. 715);”.

art. 65. więcej Art. 65. W ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i
wymianie danych gospodarczych (Dz. U. Nr 81, poz. 530, Nr 182, poz. 1228 i Nr 217, poz. 1427) w art. 2 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) umowie o kredyt konsumencki – rozumie się przez to umowę, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim
(Dz. U. Nr 126, poz. 715);”.

art. 66. więcej Art. 66. 1. Do umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się
przepisy dotychczasowe.
2. Konsument ma prawo do otrzymywania informacji na podstawie art. 36,
art. 38 i art. 42–44, w przypadku umów o kredyt odnawialny zawartych przed dniem
wejścia w życie ustawy oraz w przypadku zmiany tych umów.

art. 67. więcej Art. 67. Traci moc ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim
(Dz. U. poz. 1081, z późn. zm.).

art. 68. więcej Art. 68. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.