Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury

art. 1. więcej Art. 1. 1. Tworzy się Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury, zwaną dalej
„Krajową Szkołą”, której celem jest kształcenie i doskonalenie kadr sądów
powszechnych i prokuratury.
2. Krajowa Szkoła posiada osobowość prawną.
3. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad Krajową Szkołą w zakresie
zgodności jej działania z przepisami ustawowymi i statutem.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Zadaniami Krajowej Szkoły są:
1) prowadzenie aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, których celem
jest uzyskanie przez aplikantów niezbędnej wiedzy i praktycznego
przygotowania do zajmowania stanowisk sędziego i asesora sądowego,
prokuratora i asesora prokuratury;
2) szkolenie i doskonalenie zawodowe sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów
i asesorów prokuratury w celu uzupełnienia ich specjalistycznej wiedzy i
umiejętności zawodowych;
3) szkolenie i doskonalenie zawodowe referendarzy sądowych, asystentów
sędziów, asystentów prokuratorów, kuratorów zawodowych oraz urzędników
sądów i prokuratury w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych;
4) prowadzenie analiz i badań służących ustaleniu kompetencji i kwalifikacji
wymaganych na stanowiskach pracy w sądach i prokuraturze w celu ich
wykorzystania w działalności szkoleniowej;
5) prowadzenie analiz i badań służących ustaleniu potrzeb szkoleniowych osób
zajmujących w sądach i prokuraturze stanowiska wymienione w pkt 2 i 3.
2. Krajowa Szkoła realizuje zadania w szczególności przez:
1) opracowywanie programów aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej
oraz organizowanie tych aplikacji;
2) przygotowywanie i organizowanie egzaminów sędziowskiego, prokuratorskiego
i referendarskiego;
3) opracowywanie programów i organizowanie szkoleń i innych cyklicznych form
doskonalenia zawodowego;
4) koordynowanie działalności szkoleniowej sądów i prokuratury;
5) przygotowywanie oraz organizowanie konferencji, sympozjów i seminariów;
6) współpracę międzynarodową;
6a) współdziałanie z podmiotami, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy
z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020
r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086), oraz innymi podmiotami w zakresie działalności
szkoleniowej oraz innych form doskonalenia zawodowego;
7) prowadzenie działalności wydawniczej związanej z realizacją zadań, o których
mowa w ust. 1;
8) pozyskiwanie i wykorzystywanie funduszy pomocowych przeznaczonych na
finansowanie zadań, o których mowa w ust. 1;
9) wykonywanie innych zadań związanych z doskonaleniem kadr sądów i
prokuratury, a także z potrzebami sądownictwa i prokuratury, wskazanych przez
Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Krajowego.
2a. Prezesi sądów powszechnych oraz prokuratorzy kierujący powszechnymi
jednostkami organizacyjnymi prokuratury współpracują z Dyrektorem Krajowej
Szkoły przy realizacji zadań Krajowej Szkoły.
2b. Akta prawomocnie zakończonych postępowań przygotowawczych i
sądowych mogą być udostępniane Krajowej Szkole dla celów dydaktycznych, z
wyjątkiem akt obejmujących informacje niejawne. Dyrektor Krajowej Szkoły może
upoważnić wykładowcę Krajowej Szkoły lub koordynatora zajęć do wystąpienia w
imieniu Krajowej Szkoły o kopie tych akt.
2c. W przypadku akt mających postać elektroniczną kopie akt przekazuje się
Krajowej Szkole na informatycznym nośniku danych. W przypadku protokołu sporządzonego za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk Krajowej Szkole udostępnia się zapis dźwięku albo obrazu i dźwięku przy użyciu
urządzenia służącego do odtworzenia zapisu, za pomocą konta w systemie
teleinformatycznym albo na informatycznym nośniku danych.
3. Krajowa Szkoła ma prawo używania okrągłej pieczęci z wizerunkiem orła,
ustalonym dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, oraz nazwą szkoły w otoku na
podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie
Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych (Dz. U. z 2019 r. poz.
1509).

art. 3. więcej Art. 3. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, nadaje statut
Krajowej Szkole, określający jej ustrój, organizację, siedzibę oraz symbole, mając na
uwadze konieczność stworzenia odpowiednich warunków organizacyjnych
niezbędnych dla prawidłowej realizacji zadań przez Krajową Szkołę.

art. 4. więcej Art. 4. (uchylony).

art. 5. więcej Art. 5. Organami Krajowej Szkoły są:
1) Rada Programowa;
2) Dyrektor.

art. 6. więcej Art. 6. 1. W skład Rady Programowej, zwanej dalej „Radą”, wchodzi Dyrektor
Krajowej Szkoły i nie więcej niż 12 członków powoływanych przez Ministra
Sprawiedliwości, w tym:
1) członek wskazany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
2) 2 członków wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;
3) 2 członków wskazanych przez Prokuratora Krajowego spośród prokuratorów;
4) członek wskazany przez Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze
Generalnym;
5) członek wskazany przez Krajową Radę Sądownictwa;
6) członek wskazany przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego;
7) członek wskazany przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego;
8) 3 członków wskazanych przez szkoły wyższe prowadzące kształcenie na
kierunku prawo.
2. (uchylony)
3. Członkiem Rady może być wyłącznie sędzia, prokurator, osoba posiadająca
tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk
prawnych, sędzia albo prokurator w stanie spoczynku.
4. Kadencja członków Rady trwa 4 lata. W razie odwołania członka Rady
z przyczyn, o których mowa w art. 8 albo jego śmierci, jego następca pełni obowiązki
do końca kadencji zastępowanego członka Rady.
5. (uchylony)
6. Minister Sprawiedliwości nie później niż na 3 miesiące przed dniem upływu
kadencji członków Rady zwraca się do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
Prokuratora Krajowego, Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym,
Krajowej Rady Sądownictwa, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa
Naczelnego Sądu Administracyjnego i szkół wyższych prowadzących kształcenie na
kierunku prawo o wskazanie kandydatów na członków Rady. Wskazanie kandydatów
następuje najpóźniej na 30 dni przed dniem upływu kadencji członków Rady.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Członkowie Rady wybierają spośród siebie Przewodniczącego
i zastępcę Przewodniczącego.
2. Przewodniczący Rady kieruje jej pracami.
3. (uchylony)

art. 8. więcej Art. 8. 1. Minister Sprawiedliwości odwołuje członka Rady, jeżeli członek
Rady:
1) nie realizuje obowiązków związanych z członkostwem w Radzie;
2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków związanych z członkostwem
w Radzie na skutek choroby;
3) zrzekł się członkostwa w Radzie;
4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo ścigane
z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
5) przestał spełniać wymagania określone w art. 6 ust. 3.
2. Członkostwo w Radzie ustaje z chwilą śmierci członka Rady.

art. 9. więcej Art. 9. Minister Sprawiedliwości niezwłocznie uzupełnia skład Rady,
w przypadku odwołania jej członka, w trybie i na zasadach określonych w art. 6.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Do zadań Rady należy:
1) ustalanie ogólnych kierunków działalności Krajowej Szkoły;
2) uchwalanie założeń do rocznych harmonogramów działalności szkoleniowej
Krajowej Szkoły;
3) uchwalanie założeń do programów aplikacji;
4) (uchylony)
5) opiniowanie rocznych planów wydawniczych Krajowej Szkoły;
6) (uchylony)
7) (uchylony)
8) uchwalanie regulaminu organizacyjnego Rady;
9) (uchylony)
10) opiniowanie kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły;
11) opiniowanie rocznego sprawozdania z działalności Krajowej Szkoły,
przedstawianego przez Dyrektora Krajowej Szkoły;
12) (uchylony)
13) wyrażanie opinii we wszystkich sprawach dotyczących działalności Krajowej
Szkoły.
14) opiniowanie projektu zarządzenia Dyrektora Krajowej Szkoły w przedmiocie
ustalenia indywidualnego toku odbywania aplikacji oraz indywidualnego toku
szkolenia.
2. (uchylony)

art. 11. więcej Art. 11. 1. Członkowie Rady w związku z pełnieniem obowiązków w Radzie
otrzymują:
1) diety;
2) zwrot kosztów podróży i noclegów, na zasadach określonych odpowiednio
w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności
przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej
jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju albo
poza granicami kraju.
2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość diet,
o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie wyższą niż 10% podstawy ustalenia
wynagrodzenia zasadniczego sędziego, biorąc pod uwagę zakres obowiązków
członków Rady.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Dyrektora Krajowej Szkoły powołuje Minister Sprawiedliwości na
okres 5 lat, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa i Krajowej Rady
Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym.
2. Jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa lub Krajowa Rada Prokuratorów przy
Prokuratorze Generalnym, w terminie 30 dni od dnia przedstawienia zamiaru
powołania Dyrektora Krajowej Szkoły, nie wyrazi opinii, o której mowa w ust. 1,
uznaje się, że opinia jest pozytywna.
3. Dyrektorem Krajowej Szkoły może być wyłącznie sędzia, prokurator, osoba
posiadająca tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego
nauk prawnych, sędzia albo prokurator w stanie spoczynku.
4. W przypadku powołania sędziego lub prokuratora do pełnienia funkcji
Dyrektora Krajowej Szkoły, Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny na
wniosek Prokuratora Krajowego deleguje odpowiednio sędziego lub prokuratora do
Krajowej Szkoły na czas trwania kadencji na zasadach określonych odpowiednio w
ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020
r. poz. 365, 288, 875 i 1086) lub w ustawie z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo
o prokuraturze (Dz. U. z 2019 r. poz. 740 oraz z 2020 r. poz. 190 i 875).
5. Powołanie Dyrektora Krajowej Szkoły na kolejną kadencję następuje w trybie
określonym w ust. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły może być powołany najwyżej na dwie
kolejne kadencje.
5a. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Sądownictwa i Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym odwołuje
Dyrektora Krajowej Szkoły, jeżeli Dyrektor Krajowej Szkoły:
1) nienależycie wykonuje obowiązki związane z pełnioną funkcją;
2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków związanych z pełnioną
funkcją na skutek choroby;
3) zrzekł się pełnionej funkcji;
4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo ścigane z
oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
5) przestał spełniać wymagania określone w ust. 3.
5b. Kadencja Dyrektora Krajowej Szkoły wygasa z chwilą jego śmierci.
5c. W razie odwołania Dyrektora Krajowej Szkoły lub wygaśnięcia jego kadencji
Minister Sprawiedliwości wyznacza spośród zastępców Dyrektora osobę, której
powierza pełnienie obowiązków Dyrektora Krajowej Szkoły do czasu powołania
Dyrektora. Osoba ta powinna spełniać wymagania określone w ust. 3.
6. Minister Sprawiedliwości powołuje i odwołuje zastępców Dyrektora Krajowej
Szkoły na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły.
7. Co najmniej jednym z zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły jest sędzia albo
sędzia w stanie spoczynku.
8. Co najmniej jednym z zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły jest prokurator
albo prokurator w stanie spoczynku.
9. Do zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły stosuje się odpowiednio przepisy
ust. 4 i art. 14.

art. 13. więcej Art. 13. (uchylony).

art. 14. więcej Art. 14. 1. Minister Sprawiedliwości zawiesza w czynnościach służbowych
Dyrektora Krajowej Szkoły będącego sędzią lub prokuratorem, przeciwko któremu
wszczęto postępowanie dyscyplinarne na zasadach określonych odpowiednio w
ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych lub w ustawie
z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze.
2. Dyrektora Krajowej Szkoły niebędącego sędzią lub prokuratorem Minister
Sprawiedliwości zawiesza w czynnościach służbowych w przypadkach określonych
w art. 12b ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury
(Dz. U. z 2018 r. poz. 577).
3. Minister Sprawiedliwości wyznacza spośród zastępców Dyrektora osobę,
której powierza pełnienie obowiązków Dyrektora Krajowej Szkoły na czas jego
zawieszenia w czynnościach służbowych. Osoba ta powinna spełniać wymagania
określone w art. 12 ust. 3.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły kieruje działalnością Krajowej Szkoły
i reprezentuje ją na zewnątrz.
2. Do zadań Dyrektora Krajowej Szkoły należy w szczególności:
1) ustalanie regulaminu organizacyjnego Krajowej Szkoły;
2) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi
Krajowej Szkoły;
3) wykonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy;
4) zapewnianie realizacji procesów dydaktycznych oraz ustalanie regulaminu
działalności szkoleniowej Krajowej Szkoły;
5) ustalanie programu aplikacji;
6) ustalanie i realizowanie rocznych harmonogramów działalności szkoleniowej
Krajowej Szkoły;
7) opracowywanie i realizowanie rocznych planów wydawniczych Krajowej
Szkoły;
8) realizowanie zadań związanych z przygotowywaniem i przeprowadzaniem
naboru na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, a także prowadzeniem
tych aplikacji oraz przygotowywaniem i przeprowadzaniem egzaminów
sędziowskiego, prokuratorskiego i referendarskiego;
9) sporządzanie i przedstawianie Ministrowi Sprawiedliwości oraz Radzie
corocznych sprawozdań z działalności Krajowej Szkoły;
10) realizowanie zadań wyznaczonych przez Ministra Sprawiedliwości, związanych
z działalnością Krajowej Szkoły;
11) wydawanie zarządzeń i poleceń porządkowych.
3. Dokument, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, w zakresie zgodności z planem
finansowym wymaga zatwierdzenia przez Ministra Sprawiedliwości.

Art. 15a. 1. Szkolenia zawodowe i inne formy doskonalenia zawodowego
sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów, asesorów prokuratury, referendarzy
sądowych, asystentów sędziów, asystentów prokuratorów, kuratorów zawodowych
oraz urzędników sądów i prokuratury odbywają się zgodnie z rocznym
harmonogramem działalności szkoleniowej, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 6,
zwanym dalej „harmonogramem”.
2. Uwzględniając uzasadnione potrzeby, Krajowa Szkoła – niezależnie od
szkoleń i innych form doskonalenia zawodowego ujętych w harmonogramie – może, po zasięgnięciu opinii Rady, organizować dodatkowe szkolenia i inne formy doskonalenia zawodowego, zawiadamiając o tym zainteresowanych.
3. Minister Sprawiedliwości może zlecić Krajowej Szkole organizację szkoleń i
innych form doskonalenia zawodowego, nieuwzględnionych w harmonogramie, lub
opracowanie ich programów, pokrywając wydatki z budżetu państwa z części
„Sprawiedliwość”.
4. Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa sądu apelacyjnego lub z własnej
inicjatywy może zlecić Krajowej Szkole przeprowadzenie dodatkowych szkoleń i
innych form doskonalenia zawodowego, nieuwzględnionych w harmonogramie, dla
sędziów, asesorów sądowych, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, kuratorów
zawodowych oraz urzędników sądów.
5. Na wniosek Prokuratora Krajowego Krajowa Szkoła, po zasięgnięciu opinii
Rady, może organizować dodatkowe szkolenia i inne formy doskonalenia
zawodowego, nieuwzględnione w harmonogramie, dla prokuratorów, asesorów
prokuratury, asystentów prokuratorów oraz urzędników prokuratury.
6. Wydatki związane z przeprowadzeniem szkoleń, o których mowa w ust. 4 i 5,
są pokrywane z budżetu państwa z części „Sądy powszechne” z budżetu części
obszaru apelacji, z którego sędziowie, asesorzy sądowi, referendarze sądowi, asystenci
sędziów, kuratorzy zawodowi oraz urzędnicy sądów będą uczestniczyć w
przeprowadzanych szkoleniach, albo części „Powszechne jednostki organizacyjne
prokuratury”.

Art. 15b. 1. Harmonogram uwzględnia potrzeby szkoleniowe zgłaszane przez
Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego, Prokuratora Krajowego,
Krajową Radę Sądownictwa, Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze
Generalnym, prezesów sądów apelacyjnych oraz prokuratorów regionalnych.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)

Art. 15c. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób
i tryb opracowania harmonogramu, mając na względzie konieczność zaspokojenia
potrzeb szkoleniowych sędziów, asesorów sądowych, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, kuratorów zawodowych, prokuratorów, asesorów prokuratury, asystentów prokuratorów oraz urzędników sądów i prokuratury.

art. 16. więcej Art. 16. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad organizacją aplikacji
sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Minister Sprawiedliwości ogłasza, w drodze zarządzenia, w
zależności od potrzeb kadrowych sądów i prokuratury, nabór na aplikację sędziowską
i aplikację prokuratorską oraz aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską
prowadzone w formie aplikacji uzupełniających i jednocześnie wyznacza limity
przyjęć na te aplikacje. Wyznaczając limity przyjęć na aplikację prokuratorską i
aplikację prokuratorską prowadzoną w formie aplikacji uzupełniającej, Minister
Sprawiedliwości zasięga opinii Prokuratora Krajowego.
2. Dyrektor Krajowej Szkoły zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej,
o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji
publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429 oraz z 2020 r. poz. 695), zwanym dalej
„Biuletynem Informacji Publicznej”, a także na stronie internetowej Krajowej Szkoły,
zarządzenie Ministra Sprawiedliwości, o którym mowa w ust. 1.
3. W ogłoszeniu o naborze na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską
podaje się w szczególności:
1) termin przeprowadzenia konkursu;
2) termin i miejsce złożenia zgłoszenia do konkursu;
3) wysokość i sposób uiszczenia opłaty za udział w konkursie.
4. Zgłoszenie do konkursu zawiera:
1) ankietę personalną;
2) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych
w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub
zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej albo
zaświadczenie o zdanym egzaminie magisterskim;
3) kopię dowodu uiszczenia opłaty za udział w konkursie;
4) kopię dowodu osobistego;
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw cywilnych i obywatelskich.
4a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 4 pkt 2, można złożyć
zaświadczenie, z którego wynika, że kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył
praktyki przewidziane w programie wyższych studiów prawniczych oraz ma
wyznaczony termin egzaminu dyplomowego. Warunkiem dopuszczenia takiego
kandydata do udziału w konkursie jest złożenie przez niego, nie później niż na 14 dni
przed terminem przeprowadzenia konkursu, dokumentów, o których mowa w ust. 4
pkt 2.
5. (uchylony)
6. Dokumenty, o których mowa w ust. 4 i 4a, składa się w formie elektronicznej.
Odstąpienie od obowiązku składania dokumentów w formie elektronicznej może
nastąpić na podstawie zarządzenia Dyrektora Krajowej Szkoły.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Nabór na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską odbywa się
w drodze konkursu składającego się z 2 etapów:
1) testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin prawa;
2) pracy pisemnej sprawdzającej umiejętności dokonywania wykładni i stosowania
prawa, stosowania argumentacji prawniczej oraz kwalifikowania stanów
faktycznych do zakresów właściwych norm prawnych.
2. Do drugiego etapu konkursu zostają dopuszczeni kandydaci, stosownie do
liczby uzyskanych punktów, w liczbie odpowiadającej sumie dwukrotności limitów
przyjęć na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską w danym roku. Przepis art.
25 ust. 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Minister Sprawiedliwości, na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły,
powołuje zespół konkursowy, który opracowuje test oraz zadania na drugi etap
konkursu.
2. W skład zespołu konkursowego wchodzi:
1) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników
Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;
2) 2 sędziów lub prokuratorów będących wykładowcami Krajowej Szkoły,
wskazanych przez Dyrektora Krajowej Szkoły, specjalistów z poszczególnych
dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;
3) 4 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z
poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku
konkursu;
4) 3 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z
Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z
których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;
5) pracownik badawczy, badawczo-dydaktyczny lub dydaktyczny szkoły wyższej
działającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który posiada co najmniej
stopień naukowy doktora habilitowanego z zakresu nauk prawnych, wskazany
przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród nauczycieli akademickich będących
wykładowcami Krajowej Szkoły.
3. Członkami zespołu konkursowego, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, mogą
być sędziowie w stanie spoczynku lub prokuratorzy w stanie spoczynku.
4. Przewodniczącego zespołu konkursowego wyznacza spośród jego członków
Minister Sprawiedliwości. Przewodniczący zespołu konkursowego kieruje jego
pracami.
5. Minister Sprawiedliwości odwołuje członka zespołu konkursowego
w przypadku:
1) złożenia rezygnacji;
2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków członka zespołu;
3) cofnięcia rekomendacji przez organ wskazujący kandydata;
4) niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków;
5) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
6) wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo umyślne
ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe.
6. Członek zespołu konkursowego zostaje wyłączony z udziału w jego pracach,
jeżeli kandydat pozostaje z nim w stosunku:
1) małżeństwa lub we wspólnym pożyciu;
2) pokrewieństwa albo powinowactwa do trzeciego stopnia;
3) przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) zależności służbowej;
5) osobistym tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do jego
obiektywizmu.
7. Powody wyłączenia trwają pomimo ustania małżeństwa, przysposobienia,
opieki lub kurateli.
8. Członkowie zespołu konkursowego przed rozpoczęciem prac zespołu składają
pisemne oświadczenie, iż nie zachodzą w ich przypadku powody wyłączenia,
o których mowa w ust. 6, oraz powody odwołania, o których mowa w ust. 5 pkt 2, 5
i 6.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa powoływana przez
Ministra Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły. Członkami komisji
konkursowej mogą być osoby, których wiedza, doświadczenie zawodowe i autorytet
dają rękojmię prawidłowego przebiegu konkursu.
2. W skład komisji konkursowej wchodzi:
1) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów,
prokuratorów i referendarzy sądowych delegowanych do Krajowej Szkoły;
2) 2 sędziów lub prokuratorów będących wykładowcami Krajowej Szkoły,
wskazanych przez Dyrektora Krajowej Szkoły, specjalistów z poszczególnych
dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;
3) 4 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z
poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku
konkursu;
4) 3 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z
Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z
których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;
5) sędzia, przedstawiciel Krajowej Rady Sądownictwa;
6) prokurator, przedstawiciel Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze
Generalnym.
2a. Jeżeli wymagają tego względy organizacyjne związane z dużą liczbą
kandydatów, liczba członków komisji konkursowej, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i
4, może zostać zwiększona, lecz nie więcej niż dwukrotnie.
3. Przewodniczącego komisji konkursowej oraz jego zastępcę wyznacza Minister
Sprawiedliwości spośród członków komisji. Przewodniczący komisji konkursowej
albo jego zastępca kieruje pracami komisji.
4. Do członków komisji konkursowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19
ust. 5–8.
5. Jeżeli wymagają tego względy organizacyjne związane z dużą liczbą
kandydatów, przebieg testu nadzorują zespoły powołane przez Ministra
Sprawiedliwości w uzgodnieniu z prezesem sądu apelacyjnego lub prokuratorem
regionalnym, właściwymi ze względu na miejsce przeprowadzania testu.
6. W skład zespołów wchodzą urzędnicy sądów i prokuratury z obszarów
właściwości sądów apelacyjnych lub prokuratur regionalnych, o których mowa w ust. 5.
6a. W pracach komisji konkursowej uczestniczy przedstawiciel Ministra
Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.
7. Pracami zespołów kieruje wyznaczony przez Ministra Sprawiedliwości
członek komisji konkursowej. Do członków zespołów stosuje się odpowiednio
przepisy art. 19 ust. 5–8.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Przed przystąpieniem do konkursu kandydat uiszcza opłatę za udział
w konkursie.
2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Dyrektora Krajowej Szkoły
określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 – nie
wyższą niż równowartość 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa
w art. 2 ust. 3–5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu
za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564) – uwzględniając
konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia naboru.
3. W przypadku złożenia przez kandydata, nie później niż na 21 dni przed
terminem pierwszego etapu konkursu, pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od
udziału w konkursie Dyrektor Krajowej Szkoły, na wniosek kandydata, zwraca 2/3
uiszczonej opłaty.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Po przeprowadzeniu konkursu komisja konkursowa przedstawia
Dyrektorowi Krajowej Szkoły listę kwalifikacyjną kandydatów na aplikantów
aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, zwaną dalej „listą kwalifikacyjną”,
zawierającą imiona i nazwiska kandydatów, którzy uczestniczyli w obu etapach
naboru na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, z podaniem liczby punktów
uzyskanych przez każdego kandydata i liczby porządkowej wskazującej jego miejsce
na tej liście wraz z dokumentacją, oraz ogłasza listę kwalifikacyjną w Biuletynie
Informacji Publicznej.
2. O miejscu na liście kwalifikacyjnej decyduje suma punktów uzyskanych przez
kandydatów w konkursie. Jeżeli 2 lub więcej kandydatów uzyska taką samą liczbę
punktów, wszystkich tych kandydatów umieszcza się na jednym miejscu na liście
kwalifikacyjnej.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Kandydat umieszczony na liście kwalifikacyjnej może, w terminie 14
dni od dnia ogłoszenia tej listy w Biuletynie Informacji Publicznej, złożyć do
Dyrektora Krajowej Szkoły wniosek o przyjęcie na aplikację sędziowską lub aplikację
prokuratorską, dołączając oryginał lub urzędowo poświadczony odpis dokumentu
potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej
Polskiej i uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub zagranicznych studiów
prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, zaświadczenie, że jest zdolny –
ze względu na stan zdrowia – do pełnienia obowiązków sędziego lub prokuratora, oraz
aktualną fotografię odpowiadającą wymaganiom stosowanym przy wydawaniu
dowodów osobistych.
2. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz badanie kandydata na
aplikanta aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej odbywa się na zasadach
obowiązujących kandydata na stanowisko sędziowskie.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Aplikantem aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej
może zostać osoba:
1) która posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych
i obywatelskich;
1a) która nie ukończyła w dniu przeprowadzenia pierwszego etapu konkursu 35. roku
życia;
2) która posiada nieposzlakowaną opinię;
3) która nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo ścigane
z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
4) która ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała
tytuł zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane
w Rzeczypospolitej Polskiej;
5) której stan zdrowia pozwala na pełnienie obowiązków sędziego albo prokuratora.
2. Dyrektor Krajowej Szkoły zasięga informacji z Krajowego Rejestru Karnego
o każdym kandydacie umieszczonym na liście kwalifikacyjnej, który złożył wniosek
o przyjęcie na aplikację sędziowską lub aplikację prokuratorską.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje decyzję w sprawie przyjęcia na
aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską.
2. Decyzję o przyjęciu na aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską
Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje kierując się kolejnością umieszczenia kandydatów
na liście kwalifikacyjnej, do wyczerpania limitów przyjęć na te aplikacje.
W przypadku gdy miejsce na liście kwalifikacyjnej, w którym następuje wyczerpanie
limitu przyjęć na daną aplikację, zajmuje więcej niż jeden kandydat, limit ten zostaje
podwyższony do wysokości umożliwiającej przyjęcie tych kandydatów zgodnie ze
złożonymi przez nich wnioskami.
3. Listy kandydatów przyjętych na aplikację sędziowską i aplikację
prokuratorską Dyrektor Krajowej Szkoły ogłasza niezwłocznie w Biuletynie
Informacji Publicznej. Listy zawierają imiona i nazwiska kandydatów, z podaniem
liczby porządkowej wskazującej miejsce kandydata na danej liście.
4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Ministra
Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania
następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.
5. Podstawą odwołania w przypadku, o którym mowa w ust. 4, może być jedynie
naruszenie warunków oraz trybu rekrutacji na aplikację sędziowską albo aplikację
prokuratorską, określonych w ustawie i przepisach wykonawczych wydanych na
podstawie art. 52 pkt 1.
6. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości wydanej po rozpatrzeniu odwołania
przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od
dnia doręczenia tej decyzji.
7. W przypadku uwzględnienia skargi, o której mowa w ust. 6, Dyrektor
Krajowej Szkoły wydaje niezwłocznie decyzję w sprawie przyjęcia na aplikację
sędziowską albo aplikację prokuratorską.
8. W przypadku niepodjęcia przez aplikanta aplikacji sędziowskiej albo aplikacji
prokuratorskiej w terminie 7 dni od dnia jej rozpoczęcia oraz rezygnacji aplikanta z
odbywania aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej w terminie 30 dni od
dnia jej rozpoczęcia Dyrektor Krajowej Szkoły informuje kolejnego kandydata umieszczonego na liście kwalifikacyjnej o zwolnionym miejscu i możliwości złożenia wniosku o przyjęcie na aplikację w terminie 14 dni od dnia powiadomienia o
zwolnionym miejscu. Przepisy ust. 1, 2 i 4–7 stosuje się odpowiednio.

art. 26. więcej Art. 26. Przed objęciem obowiązków aplikanci aplikacji sędziowskiej i aplikacji
prokuratorskiej składają ślubowanie wobec Dyrektora Krajowej Szkoły według
następującej roty: „Ślubuję uroczyście sumiennie wypełniać obowiązki aplikanta
Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, w postępowaniu kierować się zasadami
godności i uczciwości, dbać o dobre imię Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury
oraz dochować tajemnicy prawnie chronionej”; składający ślubowanie może dodać
zwrot: „Tak mi dopomóż Bóg”.

Art. 26a. 1. Aplikant aplikacji sędziowskiej i aplikant aplikacji prokuratorskiej
otrzymują legitymację aplikanta Krajowej Szkoły.
2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, wzór legitymacji
aplikanta Krajowej Szkoły.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Aplikacja sędziowska i aplikacja prokuratorska trwają 36 miesięcy i
rozpoczynają się nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia list, o
których mowa w art. 25 ust. 3.
2. Dyrektor Krajowej Szkoły określa, w drodze zarządzenia, termin rozpoczęcia
aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej. Zarządzenie to zamieszcza się w
Biuletynie Informacji Publicznej.
3. W trakcie aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej aplikanci odbywają
zajęcia w Krajowej Szkole oraz praktyki zgodnie z programem aplikacji.
4. Dyrektor Krajowej Szkoły wyznacza aplikantowi patrona koordynatora, który
służy aplikantowi pomocą merytoryczną oraz nadzoruje i koordynuje prawidłowy
przebieg jego praktyk, zgodnie z programem aplikacji.
5. Na czas odbywania przez aplikanta praktyk Dyrektor Krajowej Szkoły, na
wniosek patrona koordynatora, wyznacza aplikantowi patrona każdej z praktyk, który
zapoznaje aplikanta z czynnościami należącymi do zakresu jego obowiązków w
trakcie praktyki. Niezwłocznie po jej zakończeniu patron praktyki przedstawia
patronowi koordynatorowi pisemną opinię wraz z oceną przebiegu praktyki.
6. Dyrektor Krajowej Szkoły może, na wniosek aplikanta, ustalić indywidualny
tok odbywania aplikacji, jeżeli uzna, że choroba, wypadek losowy lub inna udokumentowana przez aplikanta przyczyna uniemożliwiają mu odbywanie zajęć lub praktyk zgodnie z programem aplikacji. W ramach indywidualnego toku odbywania
aplikacji aplikant ma obowiązek przystąpić do wszystkich przewidzianych w
programie aplikacji sprawdzianów.
6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do aplikantów aplikacji uzupełniającej
sędziowskiej oraz aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej.
7. (uchylony)

art. 28. więcej Art. 28. (uchylony).

art. 29. więcej Art. 29. (uchylony).

art. 30. więcej Art. 30. (uchylony).

art. 31. więcej Art. 31. (uchylony).

art. 32. więcej Art. 32. 1. Aplikanci przystępują do egzaminu sędziowskiego nie później niż w
terminie miesiąca od dnia ukończenia aplikacji sędziowskiej. O terminie tego
egzaminu Dyrektor Krajowej Szkoły obwieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej
co najmniej na 4 miesiące przed dniem zakończenia aplikacji sędziowskiej.
1a. Jeżeli w danym roku egzamin, o którym mowa w ust. 1, nie jest
przeprowadzany, Minister Sprawiedliwości może wyznaczyć jeden termin egzaminu
sędziowskiego. W innych uzasadnionych przypadkach Minister Sprawiedliwości
może wyznaczyć dodatkowy termin egzaminu sędziowskiego, nie więcej niż jeden w
danym roku. O terminie egzaminu Dyrektor Krajowej Szkoły obwieszcza w Biuletynie
Informacji Publicznej co najmniej na 4 miesiące przed dniem egzaminu.
2. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu sędziowskiego jest uzyskanie
pozytywnych ocen ze wszystkich sprawdzianów i praktyk objętych programem
aplikacji.
3. Egzamin sędziowski składa się z części pisemnej i ustnej.
4. Warunkiem zdania egzaminu sędziowskiego jest uzyskanie co najmniej 60%
możliwych do zdobycia punktów zarówno z części pisemnej, jak i części ustnej
egzaminu, lecz nie mniej niż 50% z każdej dziedziny w części ustnej egzaminu. Do
części ustnej egzaminu nie może zostać dopuszczony zdający, który za rozwiązanie
jednego z zadań praktycznych uzyskał mniej niż 30% możliwych do zdobycia
punktów.
5. Zadania praktyczne na część pisemną oraz kazusy na część ustną egzaminu
sędziowskiego opracowuje zespół egzaminacyjny powołany przez Ministra
Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły.
6. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi:
1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;
2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników
Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;
3) 7 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z
poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;
4) sędzia wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów będących
wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych dziedzin prawa
objętych zakresem egzaminu.
7. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego kieruje jego pracami.
8. Egzamin sędziowski przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez
Ministra Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły.
9. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi:
1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;
2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów
delegowanych do Krajowej Szkoły;
3) 7 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z
poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;
4) sędzia wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów będących
wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych dziedzin prawa
objętych zakresem egzaminu.
9a. W pracach komisji egzaminacyjnej uczestniczy przedstawiciel Ministra
Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.
9b. W pracach komisji egzaminacyjnej może uczestniczyć przedstawiciel
Krajowej Rady Sądownictwa w charakterze obserwatora.
10. Członkiem komisji egzaminacyjnej nie może być członek zespołu
egzaminacyjnego.
11. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami.
12. Do członków zespołu egzaminacyjnego oraz członków komisji
egzaminacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8.

Art. 32a. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły zasięga o każdym z aplikantów, którzy
przystąpili do egzaminu sędziowskiego lub zgłosili zamiar uczestniczenia w wyborze
wolnych stanowisk asesorskich na podstawie art. 33a ust. 6 lub nieobsadzonych
stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 33b ust. 6, informacji z Krajowego
Rejestru Karnego oraz informacji od właściwego ze względu na miejsce zamieszkania
lub pobytu aplikanta komendanta wojewódzkiego Policji albo Komendanta
Stołecznego Policji. We wniosku do komendanta wojewódzkiego Policji albo
Komendanta Stołecznego Policji wskazuje się imię, nazwisko i numer PESEL
aplikanta. Komendant wojewódzki Policji oraz Komendant Stołeczny Policji uzyskują
i sporządzają informacje w oparciu o dane zawarte w policyjnych systemach
teleinformatycznych, a następnie przedstawiają Dyrektorowi Krajowej Szkoły
pisemne informacje o aplikancie w terminie 14 dni od dnia wpływu wniosku.
2. Minister Sprawiedliwości nie później niż na miesiąc przed terminem egzaminu
sędziowskiego ogłasza, w drodze zarządzenia, wykaz wolnych stanowisk asesorskich
przewidzianych dla egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej zawierający
informacje o wydziałach, do których stanowiska te zostały przydzielone. Dyrektor
Krajowej Szkoły zamieszcza zarządzenie w Biuletynie Informacji Publicznej.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły może udzielić aplikantowi aplikacji
sędziowskiej, na jego wniosek, zezwolenia na przystąpienie do egzaminu
sędziowskiego w terminie późniejszym, jeżeli uzna, że choroba, wypadek losowy lub
inna udokumentowana przez aplikanta przyczyna uniemożliwiają przystąpienie do
egzaminu w terminie, o którym mowa w art. 32 ust. 1, lub jego ukończenie.
2. Wniosek o zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, składa się nie później niż w
terminie 30 dni od dnia ustania przyczyny uzasadniającej nieprzystąpienie do
egzaminu sędziowskiego, nie później jednak niż w terminie 18 miesięcy od dnia
zakończenia egzaminu.
3. Aplikant, który nie przystąpił do egzaminu sędziowskiego w wyznaczonym
terminie i nie uzyskał zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, lub odstąpił bez
usprawiedliwienia od egzaminu w czasie jego trwania albo nie zdał egzaminu, może
przystąpić ponownie do egzaminu sędziowskiego tylko raz.
4. Aplikanci, o których mowa w ust. 1 i 3, przystępują do egzaminu
sędziowskiego w terminie wyznaczonym na podstawie art. 32 ust. 1 lub 1a, jednak nie
później niż w terminie 36 miesięcy od dnia ukończenia aplikacji sędziowskiej.

Art. 33a. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły, w terminie 14 dni od dnia zakończenia
egzaminu sędziowskiego, sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę
klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej. Lista ta zawiera
imiona i nazwiska egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej, liczbę
punktów uzyskanych na egzaminie przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową
wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie
egzaminu sędziowskiego.
2. O kolejności na liście, o której mowa w ust. 1, decyduje suma punktów
uzyskanych przez aplikanta z egzaminu sędziowskiego.
3. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez 2 lub więcej
aplikantów o kolejności na liście, o której mowa w ust. 1, decyduje średnia
arytmetyczna punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów w
czasie aplikacji, a jeżeli liczba punktów jest taka sama, o kolejności decyduje wynik
losowania.
4. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia egzaminowanemu aplikantowi
aplikacji sędziowskiej wykaz wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art.
32a ust. 2.
5. Egzaminowanemu aplikantowi aplikacji sędziowskiej przysługuje wybór
jednego z wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 32a ust. 2, według
kolejności miejsca zajmowanego na liście, o której mowa w ust. 1. Najpóźniej
w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego
aplikant może wskazać dalsze miejsce na tej liście, z którego dokona wyboru. W takim
przypadku kolejność na liście, o której mowa w ust. 1, ulega przesunięciu w sposób
zapewniający zastąpienie miejsca zwolnionego.
6. Egzaminowanego aplikanta aplikacji sędziowskiej zajmującego na liście, o
której mowa w ust. 1, miejsce, z którego nie przysługiwał wybór wolnego stanowiska
asesorskiego, umieszcza się, na jego wniosek, na liście, o której mowa w ust. 1,
sporządzanej w 3 kolejnych latach. W takim przypadku podstawą ustalenia miejsca na
tej liście jest liczba punktów uzyskanych przez aplikanta z egzaminu sędziowskiego.
Wniosek składa się do Dyrektora Krajowej Szkoły nie później niż do dnia rozpoczęcia
egzaminu sędziowskiego w danym roku. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
7. Na wniosek aplikanta, który z przyczyn losowych nie złożył oświadczenia o
wyborze stanowiska asesorskiego, Dyrektor Krajowej Szkoły może wydać decyzję przyznającą aplikantowi prawo uczestniczenia w kolejnym wyborze stanowisk
asesorskich na zasadach określonych w ust. 6.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, aplikantowi przysługuje odwołanie do
Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie
odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.
9. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości wydanej po rozpoznaniu odwołania
przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od
dnia doręczenia tej decyzji.
10. Aplikant aplikacji sędziowskiej może dokonać wyboru stanowiska
asesorskiego przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika. Pełnomocnictwo
wymaga formy pisemnej.
11. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa listę,
o której mowa w ust. 1, wskazując wybrane przez poszczególnych aplikantów
stanowiska asesorskie. Do tej listy Dyrektor Krajowej Szkoły dołącza uzyskane
o każdym z aplikantów informacje, o których mowa w art. 32a ust. 1.
12. Listę, o której mowa w ust. 1, ze wskazaniem wybranych przez
poszczególnych aplikantów stanowisk asesorskich z obszaru danej apelacji, Dyrektor
Krajowej Szkoły przekazuje właściwemu prezesowi sądu apelacyjnego.
13. Niezłożenie przez aplikanta aplikacji sędziowskiej oświadczenia o wyborze
stanowiska asesorskiego w trybie, o którym mowa w ust. 5–7, powoduje utratę
możliwości mianowania na stanowisko asesorskie.
14. Krajowa Rada Sądownictwa w terminie dwóch miesięcy od dnia
przedstawienia listy, o której mowa w ust. 1, i informacji, o których mowa w art. 32a
ust. 1, może zgłosić sprzeciw wobec mianowania egzaminowanego aplikanta aplikacji
sędziowskiej na asesora sądowego.
15. W przypadku braku sprzeciwu, o którym mowa w ust. 14, albo uchylenia
uchwały Krajowej Rady Sądownictwa wyrażającej sprzeciw, Krajowa Rada
Sądownictwa niezwłocznie przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej
wniosek o mianowanie na stanowisko asesora sądowego wraz ze wskazaniem
wybranego miejsca służbowego asesora sądowego.

Art. 33b. 1. W razie nieobsadzenia przez aplikantów aplikacji sędziowskiej
wszystkich wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 32a ust. 2, Minister
Sprawiedliwości może zarządzić przeznaczenie nieobsadzonych stanowisk asesorskich w wydziałach karnych do objęcia przez aplikantów aplikacji
prokuratorskiej, którzy zdali w danym roku egzamin prokuratorski.
2. W przypadku wydania zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, Dyrektor
Krajowej Szkoły ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę nieobsadzonych
stanowisk asesorskich, o których mowa w ust. 1, i wzywa aplikantów aplikacji
prokuratorskiej do zgłoszenia zamiaru objęcia tych stanowisk w terminie 14 dni.
3. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, Dyrektor Krajowej Szkoły
sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę klasyfikacyjną
egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej ubiegających się o stanowiska
asesorskie, o których mowa w ust. 1. Lista ta zawiera imiona i nazwiska
egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej, liczbę punktów uzyskanych na
egzaminie prokuratorskim przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową
wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie
egzaminu prokuratorskiego.
4. Najpóźniej w chwili dokonywania wyboru stanowiska asesorskiego, o którym
mowa w ust. 1, aplikant aplikacji prokuratorskiej przedstawia zaświadczenie, że jest
zdolny – ze względu na stan zdrowia – do pełnienia obowiązków sędziego. Wydanie
zaświadczenia oraz badanie aplikanta aplikacji prokuratorskiej odbywa się na
zasadach obowiązujących kandydata na stanowisko sędziowskie.
5. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez 2 lub więcej
aplikantów o kolejności na liście, o której mowa w ust. 3, decyduje średnia
arytmetyczna punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów w
czasie aplikacji, a jeżeli liczba punktów jest taka sama, o kolejności decyduje wynik
losowania.
6. Egzaminowanemu aplikantowi aplikacji prokuratorskiej przysługuje wybór
jednego z nieobsadzonych stanowisk asesorskich, o których mowa w ust. 1, według
kolejności miejsca zajmowanego na liście, o której mowa w ust. 3.
7. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska
asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, aplikant może wskazać dalsze miejsce na
liście, o której mowa w ust. 3, z którego dokona wyboru. W takim przypadku kolejność
na tej liście ulega przesunięciu w sposób zapewniający zastąpienie miejsca
zwolnionego.
8. Aplikant aplikacji prokuratorskiej może dokonać wyboru stanowiska
asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, przez ustanowionego w tym celu
pełnomocnika. Pełnomocnictwo wymaga formy pisemnej.
9. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa listę, o
której mowa w ust. 3, wskazując wybrane przez poszczególnych aplikantów aplikacji
prokuratorskiej stanowiska asesorskie. Do tej listy Dyrektor Krajowej Szkoły dołącza
uzyskane o każdym z aplikantów informacje, o których mowa w art. 32a ust. 1.
10. Krajowa Rada Sądownictwa w terminie dwóch miesięcy od dnia
przedstawienia listy, o której mowa w ust. 3, i informacji, o których mowa w art. 32a
ust. 1, może zgłosić sprzeciw wobec mianowania egzaminowanego aplikanta aplikacji
prokuratorskiej na asesora sądowego.
11. W przypadku braku sprzeciwu, o którym mowa w ust. 10, albo uchylenia
uchwały Krajowej Rady Sądownictwa wyrażającej sprzeciw, Krajowa Rada
Sądownictwa niezwłocznie przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej
wniosek o mianowanie egzaminowanego aplikanta aplikacji prokuratorskiej na
stanowisko asesora sądowego wraz ze wskazaniem wybranego miejsca służbowego
asesora sądowego.

Art. 33c. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb dokonywania wyboru stanowisk asesorskich przez
egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej,
uwzględniając potrzebę sprawnego przeprowadzania przez Dyrektora Krajowej
Szkoły rekrutacji na stanowiska asesorskie.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Aplikanci przystępują do egzaminu prokuratorskiego nie później niż
w terminie miesiąca od dnia ukończenia aplikacji prokuratorskiej. O terminie tego
egzaminu Dyrektor Krajowej Szkoły obwieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej
co najmniej na 4 miesiące przed dniem zakończenia aplikacji prokuratorskiej.
1a. Warunkiem zdania egzaminu prokuratorskiego jest uzyskanie co najmniej
60% możliwych do zdobycia punktów zarówno z części pisemnej, jak i części ustnej
egzaminu, lecz nie mniej niż 50% z każdej dziedziny w części ustnej egzaminu. Do
części ustnej egzaminu nie może zostać dopuszczony zdający, który za rozwiązanie
jednego z zadań praktycznych uzyskał mniej niż 30% możliwych do zdobycia
punktów.
2. Do egzaminu prokuratorskiego, zespołu egzaminacyjnego opracowującego
zadania i kazusy na egzamin prokuratorski oraz komisji egzaminacyjnej powołanej do
przeprowadzenia egzaminu prokuratorskiego, a także do ich członków stosuje się
odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8 oraz art. 32 ust. 2, 3, 5, 8 i 10, a do aplikantów
– przepis art. 33.
3. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego i przewodniczący komisji
egzaminacyjnej kierują odpowiednio pracami zespołu oraz komisji.
4. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi:
1) przewodniczący wskazany przez Prokuratora Generalnego spośród
prokuratorów;
2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników
Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;
3) 7 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z
Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa i nauk
pokrewnych objętych zakresem egzaminu;
4) prokurator wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród prokuratorów
będących wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych
dziedzin prawa i nauk pokrewnych objętych zakresem egzaminu.
5. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi:
1) przewodniczący wskazany przez Prokuratora Generalnego spośród
prokuratorów;
2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród prokuratorów
delegowanych do Krajowej Szkoły;
3) 7 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z
Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa i nauk
pokrewnych objętych zakresem egzaminu;
4) prokurator wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród prokuratorów
będących wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych
dziedzin prawa i nauk pokrewnych objętych zakresem egzaminu.
6. W pracach komisji egzaminacyjnej uczestniczy przedstawiciel Ministra
Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.
7. W pracach komisji egzaminacyjnej może uczestniczyć przedstawiciel
Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym w charakterze
obserwatora.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły, w terminie 14 dni od dnia zakończenia
egzaminu prokuratorskiego, sporządza i przekazuje Prokuratorowi Generalnemu listę
klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej. Lista ta zawiera
imiona i nazwiska egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej, liczbę
punktów uzyskanych na egzaminie przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową
wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie
egzaminu prokuratorskiego.
2. O kolejności na liście, o której mowa w ust. 1, decyduje suma punktów
uzyskanych przez aplikanta z egzaminu prokuratorskiego.
3. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez dwóch lub większą
liczbę aplikantów o kolejności na liście decyduje suma punktów uzyskanych przez
aplikanta ze wszystkich praktyk i sprawdzianów w czasie aplikacji. Przepis art. 22
ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Prokurator Generalny przedstawia egzaminowanemu aplikantowi aplikacji
prokuratorskiej propozycję pracy na stanowisku asesora prokuratury w powszechnej
jednostce organizacyjnej prokuratury według kolejności miejsca zajmowanego na
liście, o której mowa w ust. 1.
5. Prokurator Generalny określa corocznie, w drodze zarządzenia, liczbę
stanowisk asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury
przewidzianych dla egzaminowanych aplikantów.
6. (uchylony)

art. 36. więcej Art. 36. Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje dyplom ukończenia aplikacji oraz
dyplom złożenia egzaminu sędziowskiego, prokuratorskiego i referendarskiego.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Członkom zespołu konkursowego i zespołów egzaminacyjnych oraz
komisji konkursowej i komisji egzaminacyjnych za udział w pracach przysługuje
wynagrodzenie.
2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
wynagrodzenia członków zespołu konkursowego i zespołów egzaminacyjnych oraz
komisji konkursowej i komisji egzaminacyjnych, w wymiarze nie większym niż miesięczne wynagrodzenie zasadnicze sędziego w stawce piątej – uwzględniając zakres i rodzaj ich obowiązków oraz nakład pracy.

Art. 37a. 1. Aplikacja sędziowska i aplikacja prokuratorska mogą być
prowadzone także w formie aplikacji uzupełniających.
2. Do aplikacji uzupełniających i aplikantów tych aplikacji stosuje się
odpowiednio przepisy o aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej oraz
aplikantach tych aplikacji, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 37b. 1. Aplikantem aplikacji uzupełniającej sędziowskiej albo aplikacji
uzupełniającej prokuratorskiej może zostać osoba, która spełnia warunki, o których
mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2–5, a także:
1) nie ukończyła w dniu przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą
sędziowską albo na aplikację uzupełniającą prokuratorską 40. roku życia;
2) w okresie 5 lat przed dniem przeprowadzenia konkursu na aplikację
uzupełniającą sędziowską albo na aplikację uzupełniającą prokuratorską była
zatrudniona łącznie przez okres co najmniej 2 lat na stanowisku referendarza
sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora;
3) w dniu przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą sędziowską albo
na aplikację uzupełniającą prokuratorską jest zatrudniona na stanowisku
referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora.
2. W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze okres zatrudnienia, o
którym mowa w ust. 1 pkt 2, podlega proporcjonalnemu wydłużeniu.

Art. 37c. Zgłoszenia do konkursu na aplikację uzupełniającą sędziowską oraz na
aplikację uzupełniającą prokuratorską zawierają, oprócz dokumentów wskazanych w
art. 17 ust. 4, także kopie dokumentów potwierdzających zatrudnienie, o którym mowa
w art. 37b ust. 1 pkt 2 i 3.

Art. 37d. 1. Nabór na aplikację uzupełniającą sędziowską odbywa się w drodze
konkursu składającego się z testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin
prawa, innego niż test, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1.
2. Nabór na aplikację uzupełniającą prokuratorską odbywa się w drodze
konkursu, składającego się z egzaminu ustnego i oceny pracy na dotychczasowym
stanowisku, przeprowadzanego przez komisję konkursową powołaną przez
Prokuratora Krajowego.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób
powoływania komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu na aplikację
uzupełniającą prokuratorską, sposób przeprowadzenia konkursu, a także zakres i
kryteria oceny wyników egzaminu ustnego, uwzględniając wymogi związane z
zapewnieniem obiektywnej oceny uczestników konkursu oraz sprawności jego
przeprowadzenia.

Art. 37e. Opłata za udział w konkursie na aplikację uzupełniającą sędziowską
oraz na aplikację uzupełniającą prokuratorską wynosi 50% opłaty ustalonej na
podstawie art. 21 ust. 2.

Art. 37f. 1. Aplikacja uzupełniająca sędziowska i aplikacja uzupełniająca
prokuratorska trwają 18 miesięcy.
2. Zajęcia dla aplikantów aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji
uzupełniającej prokuratorskiej odbywają się w soboty i niedziele zgodnie z
programem aplikacji.
3. Praktyki dla aplikantów aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji
uzupełniającej prokuratorskiej odbywają się w wymiarze jednego dnia tygodniowo
zgodnie z programem aplikacji.
4. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej
prokuratorskiej przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia w celu uczestniczenia w zajęciach i praktykach oraz w egzaminie
sędziowskim albo prokuratorskim.
5. Prezes sądu, w którym zatrudniony jest aplikant aplikacji uzupełniającej
sędziowskiej lub aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej, albo kierownik jednostki
organizacyjnej prokuratury, w której zatrudniony jest aplikant aplikacji uzupełniającej
sędziowskiej lub aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej, przedstawiają Dyrektorowi
Krajowej Szkoły co 6 miesięcy opinię o pracy aplikanta.

Art. 37g. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły skreśla aplikanta aplikacji uzupełniającej
sędziowskiej albo aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej z listy aplikantów w przypadkach wskazanych w art. 41 ust. 1, a także jeżeli ustał stosunek pracy aplikanta na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora, zaś aplikant w okresie 30 dni od dnia ustania stosunku pracy nie nawiązał nowego
stosunku pracy na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub
asystenta prokuratora.
2. Dyrektor Krajowej Szkoły może skreślić aplikanta aplikacji uzupełniającej
sędziowskiej albo aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej z listy aplikantów w
przypadkach wskazanych w art. 41 ust. 2 pkt 1a i 4–7, a także jeżeli aplikant opuścił z
przyczyn nieusprawiedliwionych ponad 5 dni zajęć lub praktyk objętych programem
aplikacji, przy czym za dzień nieobecności uważa się także nieobecność na zajęciach
lub praktyce w wymiarze przekraczającym 4 godziny.

Art. 37h. 1. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji
uzupełniającej prokuratorskiej przysługuje 30 dni kalendarzowych wolnych od zajęć i
praktyk w pierwszym roku odbywania aplikacji, w terminie wskazanym przez
Dyrektora Krajowej Szkoły.
2. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej
prokuratorskiej przysługuje 30 kolejnych dni kalendarzowych wolnych od zajęć i
praktyk bezpośrednio przed dniem rozpoczęcia egzaminu sędziowskiego albo
prokuratorskiego. W tym samym okresie aplikantowi przysługuje prawo do płatnego
urlopu na przygotowanie się do egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego.

Art. 37i. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji
uzupełniającej prokuratorskiej stypendium nie przysługuje.

art. 38. więcej Art. 38. Aplikant jest uprawniony do bezpłatnego korzystania z bazy
dydaktycznej i informatycznej oraz wyposażenia i sprzętu Krajowej Szkoły w celu
pogłębiania wiedzy i doskonalenia swoich umiejętności, na warunkach określonych
przez Dyrektora Krajowej Szkoły.

art. 39. więcej Art. 39. Do obowiązków aplikanta należy:
1) uczestniczenie w zajęciach i praktykach przewidzianych w programie aplikacji;
2) samodzielne pogłębianie wiedzy i umiejętności praktycznych, objętych
programem aplikacji;
3) przystępowanie do sprawdzianów oraz egzaminów w terminach przewidzianych
programem aplikacji;
4) przestrzeganie regulaminu organizacyjnego Krajowej Szkoły oraz zarządzeń
i poleceń porządkowych Dyrektora Krajowej Szkoły.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły, w drodze decyzji, zawiesza aplikanta w
jego prawach i obowiązkach, jeżeli:
1) prowadzone jest przeciwko aplikantowi postępowanie o przestępstwo umyślne
ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
2) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe lub całkowite
ubezwłasnowolnienie aplikanta sąd ustanowił doradcę tymczasowego.
2. Dyrektor Krajowej Szkoły, w drodze decyzji, może zawiesić aplikanta w jego
prawach i obowiązkach, jeżeli:
1) prowadzone jest przeciwko aplikantowi postępowanie o przestępstwo
nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo
skarbowe;
2) wniósł o to sam aplikant z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych
przyczyn;
3) aplikant nie kontynuuje aplikacji ze względu na ważne okoliczności
uniemożliwiające jej odbywanie, przez okres dłuższy niż 30 dni.
3. W okresie zawieszenia nie wypłaca się przyznanego aplikantowi stypendium.
4. Dyrektor Krajowej Szkoły uchyla decyzję o zawieszeniu w przypadku, o
którym mowa w:
1) ust. 1 pkt 1 – jeżeli postępowanie zostało umorzone lub zakończyło się
uniewinnieniem;
2) ust. 2 pkt 1 – jeżeli postępowanie zostało umorzone lub zakończyło się
uniewinnieniem, lub jeżeli Dyrektor Krajowej Szkoły nie stwierdzi podstaw do
skreślenia z listy aplikantów na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 1a;
3) ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 3 – po ustaniu przyczyny zawieszenia;
4) ust. 2 pkt 2 – na wniosek aplikanta.
5. Od decyzji Dyrektora Krajowej Szkoły o zawieszeniu aplikantowi przysługuje
odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.
Rozpoznanie odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia. Od
decyzji Ministra Sprawiedliwości przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu
administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.
6. Po uchyleniu decyzji o zawieszeniu aplikant kontynuuje aplikację od etapu, na
którym została ona przerwana, jeżeli umożliwia to program aplikacji. W pozostałych
przypadkach Dyrektor Krajowej Szkoły ustala aplikantowi indywidualny tok
szkolenia, z tym że w jego ramach aplikant ma obowiązek przystąpić do wszystkich
przewidzianych w programie aplikacji sprawdzianów.

Art. 40a. (uchylony).

Art. 40b. 1. Aplikantowi przysługuje 30 dni kalendarzowych wolnych od zajęć
i praktyk w pierwszym i drugim roku odbywania aplikacji sędziowskiej albo aplikacji
prokuratorskiej w terminie wskazanym przez Dyrektora Krajowej Szkoły.
2. Aplikantowi przysługuje 30 kolejnych dni kalendarzowych wolnych od zajęć
i praktyk bezpośrednio przed dniem rozpoczęcia egzaminu sędziowskiego albo
prokuratorskiego.
3. Okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się do czasu trwania aplikacji.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły skreśla aplikanta z listy aplikantów, jeżeli
aplikant:
1) nie podjął aplikacji w wyznaczonym terminie;
2) przestał spełniać wymagania określone w art. 24 ust. 1 pkt 1, 2 i 5;
2a) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia
publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
3) (uchylony)
4) złożył pisemne oświadczenie o rezygnacji z odbywania aplikacji;
5) (uchylony)
6) (uchylony)
7) (uchylony)
8) nie zaliczył sprawdzianu;
9) nie zaliczył praktyki.
1a. (uchylony)
2. Dyrektor Krajowej Szkoły może skreślić aplikanta z listy aplikantów, jeżeli
aplikant:
1) (uchylony)
1a) został prawomocnie skazany za nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia
publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe;
2) opuścił z przyczyn nieusprawiedliwionych ponad 30 dni zajęć lub praktyk
objętych programem aplikacji, przy czym za dzień nieobecności uważa się także
nieobecność na zajęciach lub praktyce w wymiarze przekraczającym 4 godziny;
3) (uchylony)
4) został dwukrotnie ukarany karą nagany;
5) rażąco naruszył obowiązki aplikanta;
6) w sposób rażący uchybił godności aplikanta lub jego zachowanie godzi w dobre
imię Krajowej Szkoły;
7) pozostawał zawieszony w prawach i obowiązkach aplikanta przez okres
przekraczający łącznie 3 lata.
3. Dyrektor Krajowej Szkoły przed podjęciem decyzji o skreśleniu aplikanta z
listy aplikantów umożliwia aplikantowi złożenie wyjaśnień.
4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, aplikantowi przysługuje odwołanie do
Ministra Sprawiedliwości, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie
odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.
5. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości, o której mowa w ust. 4, przysługuje
skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego, w terminie 14 dni od dnia
doręczenia tej decyzji.

Art. 41a. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły przyznaje aplikantowi, na jego wniosek,
stypendium na czas odbywania aplikacji.
2. Wysokość stypendium aplikanta nie może przekroczyć wysokości najniższego
wynagrodzenia zasadniczego referendarza sądowego.
3. Aplikant zachowuje prawo do pobierania przysługującego mu stypendium do
dnia poprzedzającego dzień nawiązania stosunku służbowego na stanowisku asesora
sądowego albo asesora prokuratury, jednak nie dłużej niż przez okres 4 miesięcy od
dnia ukończenia aplikacji.
3a. Prawo do pobierania stypendium wygasa z dniem następującym po dniu
ogłoszenia wyników części ustnej egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego w
przypadku jego niezdania, a jeżeli aplikant nie został dopuszczony do części ustnej egzaminu, z dniem następującym po dniu ogłoszenia wyników części pisemnej egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego.
3b. Prawo do pobierania stypendium wygasa w przypadku nieprzystąpienia przez
aplikanta do części pisemnej albo ustnej egzaminu sędziowskiego albo
prokuratorskiego, z dniem następującym po dniu przeprowadzenia tej części
egzaminu.
3c. Aplikant, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 33 ust. 1,
zachowuje prawo do pobierania stypendium przez okres miesiąca od dnia zakończenia
aplikacji.
4. Aplikantowi zawieszonemu w prawach i obowiązkach z powodu:
1) długotrwałej choroby powodującej niezdolność do odbywania aplikacji przez
okres dłuższy niż 30 dni,
2) konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem własnym długotrwale
chorym, legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem
o stopniu niepełnosprawności, albo małżonkiem legitymującym się orzeczeniem
o stopniu niepełnosprawności
– wypłaca się 80% stypendium, jednak łącznie nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy
w toku całej aplikacji.
5. Aplikantowi zawieszonemu w prawach i obowiązkach z powodu urodzenia
dziecka i konieczności sprawowania w związku z tym osobistej opieki nad dzieckiem
wypłaca się 80% stypendium nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia urodzenia
dziecka.
6. Aplikantka zawieszona w prawach i obowiązkach z powodu stanu zdrowia
powodującego niezdolność do odbywania aplikacji przypadającą w okresie ciąży
zachowuje prawo do pobierania przyznanego stypendium w pełnej wysokości.
7. Do wniosku o zawieszenie z przyczyn, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 6,
aplikant dołącza zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym druku, zaś do
wniosku o zawieszenie z przyczyn, o których mowa w ust. 4 pkt 2, zaświadczenie
lekarskie wystawione na zwykłym druku lub orzeczenie o niepełnosprawności albo
orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane dla osoby, nad którą aplikant
sprawuje opiekę.
8. Do wniosku o zawieszenie z przyczyny, o której mowa w ust. 5, aplikant
dołącza odpis skrócony aktu urodzenia dziecka wraz z oświadczeniem o konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem własnym i rezygnacji drugiego z rodziców ze świadczeń związanych z rodzicielstwem, o których mowa w ustawie z
dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w
razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 870), w całości lub części.

Art. 41b. 1. Stypendium nie przysługuje za dni nieusprawiedliwionej
nieobecności aplikanta na zajęciach, przy czym za każdą godzinę
nieusprawiedliwionej nieobecności potrąca się 1% stypendium.
2. Za dni usprawiedliwionej nieobecności aplikanta na zajęciach z przyczyn
innych niż określone w art. 41a ust. 6 wypłaca się 80% stypendium, proporcjonalnie
do okresu trwania nieobecności.
3. Ilekroć przy ustalaniu wysokości stypendium za okres usprawiedliwionej
nieobecności okres ten jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni.
4. Podstawę wymiaru stypendium za jeden dzień usprawiedliwionej
nieobecności stanowi 1/30 część stypendium.

Art. 41c. 1. Aplikant, który pobierał stypendium w okresie aplikacji sędziowskiej
albo aplikacji prokuratorskiej, zwraca je, jeżeli:
1) został skreślony z listy aplikantów;
2) nie zdał egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego;
3) nie przyjął propozycji pracy na stanowisku asesora sądowego albo asesora
prokuratury albo zrezygnował z tego stanowiska, albo utracił urząd i stanowisko
asesora sądowego.
2. Aplikant nie ma obowiązku zwrotu stypendium w przypadku:
1) skreślenia z listy aplikantów z przyczyn wynikających ze stanu zdrowia albo
konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem do lat dwóch, albo
konieczności sprawowania przez aplikanta samotnie wychowującego dziecko
osobistej opieki nad dzieckiem posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności
albo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności;
2) niepodjęcia lub rezygnacji z zatrudnienia albo utraty urzędu i stanowiska, o
którym mowa w ust. 1 pkt 3, z przyczyn wynikających ze stanu zdrowia;
3) gdy w okresie 6 lat po dniu ukończenia aplikacji co najmniej przez 3 lata był
zatrudniony w sądownictwie powszechnym lub prokuraturze.
3. W przypadku zatrudnienia na stanowisku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub
zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, stypendium podlega zwrotowi w
wysokości proporcjonalnej do okresu niepozostawania w zatrudnieniu.
4. Aplikant zwraca stypendium wypłacone na podstawie art. 41a ust. 4 i 5 w
wysokości, w jakiej zostało ono pobrane nienależnie.
5. Decyzję w przedmiocie zwrotu stypendium wydaje Dyrektor Krajowej Szkoły.
W decyzji o zwrocie stypendium Dyrektor Krajowej Szkoły określa wysokość i termin
zwrotu stypendium nie krótszy niż 30 dni od dnia doręczenia decyzji.
6. Prezes właściwego sądu lub prokurator kierujący powszechną jednostką
organizacyjną prokuratury informuje Dyrektora Krajowej Szkoły o okolicznościach, o
których mowa w ust. 1 pkt 3.
7. Dyrektor Krajowej Szkoły może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach,
umorzyć, w całości lub części, należność z tytułu zwrotu stypendium.
8. Od decyzji w przedmiocie zwrotu stypendium albo umorzenia należności z
tytułu zwrotu stypendium aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra
Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania
następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.
9. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości przysługuje skarga do wojewódzkiego
sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

art. 43. więcej Art. 43. (uchylony).

art. 44. więcej Art. 44. (uchylony).

art. 45. więcej Art. 45. (uchylony).

art. 46. więcej Art. 46. (uchylony).

art. 47. więcej Art. 47. 1. Aplikant nie może podejmować zatrudnienia lub zajęcia, z wyjątkiem
zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym
oraz zajęcia o charakterze naukowym, dydaktycznym lub publicystycznym, jeżeli
wykonywanie tego zatrudnienia lub zajęcia nie przeszkadza w wykonywaniu
obowiązków aplikanta.
2. Aplikant zawiadamia Dyrektora Krajowej Szkoły o zamiarze podjęcia
zatrudnienia lub zajęcia.
3. Dyrektor Krajowej Szkoły może wyrazić sprzeciw wobec zamiaru podjęcia
przez aplikanta zatrudnienia lub zajęcia, jeżeli uzna, że będzie to przeszkadzało w
wykonywaniu obowiązków aplikanta.
4. Od sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, aplikantowi przysługuje odwołanie do
Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia doręczenia sprzeciwu.

Art. 47a. Okres aplikacji wlicza się do okresów zatrudnienia, od których zależą
uprawnienia pracownicze, pod warunkiem ukończenia aplikacji.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Aplikant może brać udział w wykonywaniu w kraju lub za granicą
zadań naukowo-szkoleniowych nieobjętych programem aplikacji, zlecanych przez
Dyrektora Krajowej Szkoły.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, aplikantowi przysługuje dieta oraz
zwrot kosztów podróży i noclegów, na zasadach określonych odpowiednio
w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności
przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej
jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju albo poza
granicami kraju.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły powołuje patronów koordynatorów oraz
patronów praktyk spośród sędziów, prokuratorów, referendarzy sądowych oraz innych
osób posiadających specjalistyczną wiedzę z zakresu objętego przedmiotem praktyki,
za ich zgodą. Za sprawowanie patronatu przysługuje wynagrodzenie.
2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb
wyznaczania patronów koordynatorów oraz patronów praktyk, zakres ich obowiązków
oraz sposób sprawowania patronatu nad aplikantami, uwzględniając zakres wiedzy
teoretycznej i praktycznej niezbędnej do zajmowania stanowiska sędziego i
prokuratora, a także specyfikę tych urzędów.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
wynagrodzenia patronów koordynatorów oraz patronów praktyk, w wymiarze nie
większym niż 15% podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego i prokuratora, uwzględniając zakres i nakład ich pracy.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły może przyznać aplikantowi nagrodę za
szczególne osiągnięcia lub zadania wykonywane na rzecz Krajowej Szkoły poza jego obowiązkami.
2. Nagrodami są:
1) nagroda pieniężna lub rzeczowa;
2) pochwała pisemna udzielona przez Dyrektora Krajowej Szkoły.
3. Informacja o nagrodzie zamieszczana jest w aktach osobowych aplikanta.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły może ukarać aplikanta karą porządkową
za przewinienie polegające na naruszeniu obowiązków lub uchybieniu godności
aplikanta.
2. Karami porządkowymi są:
1) upomnienie;
2) nagana.
3. Nie można ukarać aplikanta po upływie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości
o przewinieniu lub 3 miesięcy od dnia jego popełnienia.
4. Przed ukaraniem karą porządkową aplikantowi umożliwia się złożenie
wyjaśnień.
5. Od decyzji o ukaraniu aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra
Sprawiedliwości, w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.
6. Odpis prawomocnej decyzji o ukaraniu karą porządkową dołącza się do akt
osobowych aplikanta.
7. Po upływie roku od uprawomocnienia się decyzji o ukaraniu karą porządkową
Dyrektor Krajowej Szkoły zarządza usunięcie odpisu decyzji z akt osobowych
aplikanta, jeżeli w tym czasie nie ukarano aplikanta inną karą.

art. 52. więcej Art. 52. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania naboru dla kandydatów na
aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, a także tryb powoływania
i działania zespołu konkursowego i komisji konkursowej, mając na względzie
konieczność określenia zakresu wiedzy podlegającej sprawdzeniu w trakcie
konkursu, zapewnienia sprawnego i obiektywnego przeprowadzenia naboru oraz
dokonania wyboru najlepszych kandydatów;
2) organizację, tryb i sposób odbywania aplikacji sędziowskiej oraz aplikacji
prokuratorskiej, sposób ustalania systemu punktowego oceny sprawdzianów i ich
poprawiania oraz systemu punktowego oceny przebiegu praktyk, objętych
programem aplikacji, a także wzory dyplomów ukończenia aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, mając na względzie zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej niezbędnej do zajmowania stanowiska odpowiednio
sędziego i prokuratora oraz konieczność jednolitej i obiektywnej oceny wiedzy i
kwalifikacji aplikantów, a także umieszczenie na dyplomach informacji o okresie
odbywania aplikacji;
3) zakres, tryb i sposób przeprowadzania egzaminów sędziowskiego i
prokuratorskiego oraz tryb powoływania i działania zespołów egzaminacyjnych
i komisji egzaminacyjnych, a także wzory dyplomów złożenia egzaminów
sędziowskiego i prokuratorskiego, mając na uwadze zakres odbytej aplikacji,
potrzebę przeprowadzenia pisemnej i ustnej części egzaminów sędziowskiego i
prokuratorskiego, konieczność zagwarantowania właściwej organizacji i
odpowiedniego poziomu merytorycznego tych egzaminów oraz zapewnienia
jednakowych warunków ich składania przez wszystkich aplikantów, a także
umieszczenie na dyplomach liczby punktów uzyskanych z egzaminu;
4) wysokość stypendium, a także tryb jego wypłacania i zwrotu, mając na uwadze
rodzaj aplikacji i warunki jej odbywania, a w szczególności miejsce
zamieszkania;
4a) (uchylony)
5) wysokość opłaty egzaminacyjnej za przystąpienie do egzaminu
prokuratorskiego, uiszczanej przez osoby niebędące aplikantami Krajowej
Szkoły – nie wyższą niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o
którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę – uwzględniając konieczność prawidłowego i
efektywnego przeprowadzenia egzaminu.

Art. 52a. 1. Do egzaminu referendarskiego może przystąpić osoba, która:
1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;
2) ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł
zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Egzamin referendarski sprawdza wiedzę prawniczą i umiejętności, niezbędne
do wykonywania obowiązków referendarza sądowego.

Art. 52b. 1. Minister Sprawiedliwości, w zależności od potrzeb kadrowych
sądów, zarządza przeprowadzenie egzaminu referendarskiego i jednocześnie powołuje
zespół egzaminacyjny oraz komisję egzaminacyjną.
2. Termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu referendarskiego wyznacza
Dyrektor Krajowej Szkoły na dzień przypadający nie później niż w okresie 6 miesięcy
od dnia ogłoszenia zarządzenia, o którym mowa w ust. 1.
3. Dyrektor Krajowej Szkoły w Biuletynie Informacji Publicznej obwieszcza
termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu referendarskiego.
4. Wniosek o dopuszczenie do egzaminu referendarskiego składa się do
Dyrektora Krajowej Szkoły w terminie 30 dni od dnia obwieszczenia, o którym mowa
w ust. 3, uiszczając wymaganą opłatę.
5. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie
wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu
zawodowego magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej albo zaświadczenie o zdanym egzaminie magisterskim, kopię
dowodu osobistego, oświadczenie o posiadaniu pełni praw cywilnych i obywatelskich,
a także kopię dowodu uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 4. Przepisy art. 17 ust.
4a i 6 stosuje się odpowiednio.
6. W przypadku złożenia przez kandydata, nie później niż 21 dni przed terminem
pierwszego etapu egzaminu referendarskiego, pisemnego oświadczenia o odstąpieniu
od udziału w egzaminie Dyrektor Krajowej Szkoły, na wniosek kandydata, zwraca 2/3
uiszczonej opłaty.
7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty
egzaminacyjnej za przystąpienie do egzaminu referendarskiego, nie wyższą niż
równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia
10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, uwzględniając
konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia egzaminu.

Art. 52c. 1. Egzamin referendarski przeprowadza się w formie pisemnej.
Egzamin składa się z dwóch etapów:
1) testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin prawa;
2) zadań praktycznych sprawdzających umiejętności dokonywania wykładni i
stosowania prawa, stosowania argumentacji prawniczej oraz kwalifikowania
stanów faktycznych do zakresów właściwych norm prawnych.
2. Test oraz zadania, o których mowa w ust. 1, opracowuje zespół egzaminacyjny
powołany przez Ministra Sprawiedliwości.
3. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi:
1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;
2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników
Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;
3) 3 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z
poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;
4) 2 referendarzy sądowych wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości,
specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu.
4. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego kieruje jego pracami.
5. Egzamin referendarski przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez
Ministra Sprawiedliwości.
6. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi:
1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;
2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników
Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;
3) 3 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z
poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;
4) 2 referendarzy sądowych wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości,
specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu.
7. Członkiem komisji egzaminacyjnej nie może być członek zespołu
egzaminacyjnego.
8. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami.
9. Do członków zespołu egzaminacyjnego oraz członków komisji
egzaminacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8.
10. W pracach komisji egzaminacyjnej może uczestniczyć przedstawiciel
Ministra Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.
11. Członkom zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej za udział w
pracach przysługuje wynagrodzenie.
12. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
wynagrodzenia członków zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej, w
wymiarze nie większym niż miesięczne wynagrodzenie zasadnicze sędziego w stawce
piątej – uwzględniając zakres i rodzaj ich obowiązków oraz nakład pracy.

Art. 52d. Do drugiego etapu egzaminu referendarskiego zostają dopuszczeni
kandydaci, którzy uzyskali co najmniej 75% możliwych do zdobycia punktów z testu.
Warunkiem zdania egzaminu referendarskiego jest uzyskanie co najmniej 50%
możliwych do zdobycia punktów z zadań praktycznych, lecz nie mniej niż 30%
możliwych do zdobycia punktów z każdego zadania.

Art. 52e. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zakres,
tryb i sposób przeprowadzania egzaminu referendarskiego oraz tryb powoływania i
działania zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej, a także wzór dyplomu
złożenia egzaminu referendarskiego, mając na uwadze potrzebę przeprowadzenia obu
etapów egzaminu referendarskiego, konieczność zagwarantowania właściwej
organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego tego egzaminu oraz
zapewnienia jednakowych warunków jego składania wszystkim zdającym, a także
umieszczenie na dyplomie liczby punktów uzyskanych z egzaminu referendarskiego.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Wykładowcami Krajowej Szkoły mogą być sędziowie, prokuratorzy
i nauczyciele akademiccy oraz inne osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z
określonej dziedziny, a także sędziowie i prokuratorzy w stanie spoczynku, których
wiedza oraz doświadczenie zawodowe i dydaktyczne dają gwarancję należytego
wykonywania powierzonej im funkcji. Do wyboru
wykładowców Krajowej Szkoły nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 oraz z 2020
r. poz. 288).
2. W przypadku uzasadnionej potrzeby, w celu ujednolicania treści
dydaktycznych przedstawianych w czasie zajęć oraz sposobu oceny sprawdzianów,
Dyrektor Krajowej Szkoły może powołać koordynatora zajęć spośród wykładowców Krajowej Szkoły wyróżniających się wiedzą i doświadczeniem zawodowym, prowadzących zajęcia co najmniej od 2 lat.
3. Za sprawowanie funkcji koordynatora zajęć przysługuje wynagrodzenie.
4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, nie przysługuje w przypadku, gdy
koordynatorem zajęć jest sędzia, prokurator lub referendarz sądowy delegowany do
Krajowej Szkoły.
5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
wynagrodzenia koordynatora zajęć w wymiarze nie większym niż 40%
wynagrodzenia zasadniczego sędziego i prokuratora w stawce pierwszej,
uwzględniając zakres obowiązków koordynatora zajęć i nakład jego pracy.

Art. 53a. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Radzie do zaopiniowania
kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły spośród osób, które zgłosiły swoją
kandydaturę do prowadzenia zajęć w Krajowej Szkole.
2. Kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły zaopiniowanych przez Radę
Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 53b. 1. Minister Sprawiedliwości może zgłosić sprzeciw wobec
kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły w terminie 21 dni od dnia
przedstawienia mu kandydatów. Sprzeciw jest wiążący.
2. W przypadku kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły będących
prokuratorami lub prokuratorami w stanie spoczynku decyzję w sprawie zgłoszenia
sprzeciwu Minister Sprawiedliwości podejmuje, po zasięgnięciu opinii Prokuratora
Krajowego, w terminie 21 dni od dnia przedstawienia mu kandydatów. Sprzeciw jest
wiążący.
3. Niezajęcie stanowiska w terminie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oznacza brak
sprzeciwu.
4. Kandydat na wykładowcę, wobec którego nie zgłoszono sprzeciwu, wchodzi
w skład kadry dydaktycznej Krajowej Szkoły.
5. W uzasadnionych przypadkach Dyrektor Krajowej Szkoły może ponownie
przedstawić Radzie kandydata na wykładowcę Krajowej Szkoły do zaopiniowania.
Przepisy ust. 1–4 oraz art. 53a ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 53c. (uchylony).

Art. 53d. Sędziom i prokuratorom będącym wykładowcami w Krajowej Szkole
na czas prowadzenia zajęć w Krajowej Szkole przysługuje zwolnienie z obowiązku
świadczenia pracy w sądzie lub prokuraturze w wymiarze do 6 dni w stosunku
rocznym, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.

Art. 53e. 1. Na wniosek Ministra Sprawiedliwości, członka Rady lub z własnej
inicjatywy Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Radzie wykładowcę Krajowej
Szkoły do zaopiniowania w zakresie należytego wypełniania obowiązków
wykładowcy i przydatności do realizacji procesów dydaktycznych Krajowej Szkoły.
2. Rada wydaje opinię o wykładowcy Krajowej Szkoły w terminie 60 dni od dnia
przedstawienia wykładowcy do zaopiniowania.
3. Wykładowcę Krajowej Szkoły zaopiniowanego przez Radę Dyrektor
Krajowej Szkoły przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości. Przepisy art. 53b ust. 1–4
stosuje się odpowiednio, z tym że wykładowca, wobec którego został zgłoszony
sprzeciw, zostaje wyłączony ze składu kadry dydaktycznej Krajowej Szkoły.

art. 54. więcej Art. 54. 1. W Krajowej Szkole mogą być zatrudnieni pracownicy
administracyjni oraz pracownicy obsługi.
1a. Pracownik Krajowej Szkoły nie może podejmować dodatkowego
zarobkowego zajęcia ani zatrudnienia bez pisemnej zgody Dyrektora Krajowej
Szkoły.
1b. Pracownik Krajowej Szkoły nie może wykonywać czynności lub zajęć
sprzecznych z obowiązkami wynikającymi ze stosunku pracy lub podważających
zaufanie do Krajowej Szkoły.
2. Do pracowników Krajowej Szkoły stosuje się odpowiednio przepisy art. 9, art.
10, art. 12–12c i art. 14a ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i
prokuratury oraz art. 10, art. 17 ust. 1–3, art. 22, art. 23 i art. 26–28 ustawy z dnia 16
września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 537).

Art. 54a. 1. Dla pracowników Krajowej Szkoły dokonuje się odpisu na
zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 6,5% planowanych przez
Krajową Szkołę w roku poprzednim rocznych wynagrodzeń osobowych.
2. Odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na jednego byłego
pracownika Krajowej Szkoły będącego emerytem lub rencistą wynosi za dany rok
kalendarzowy 10% rocznej sumy najniższej emerytury lub renty z roku poprzedniego, ustalonej zgodnie z art. 94 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 53, 252, 568 i 1222).
3. Odpisy, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią w Krajowej Szkole jeden
fundusz.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, warunki wynagradzania za pracę
dla pracowników, o których mowa w art. 54, i przyznawania im innych świadczeń
związanych z pracą.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności określać:
1) kwoty wynagrodzenia zasadniczego pracowników Krajowej Szkoły;
2) inne, poza wynagrodzeniem zasadniczym, składniki uzasadnione zwłaszcza
pełnieniem określonej funkcji lub zajmowaniem określonego stanowiska,
szczególnymi właściwościami pracy, warunkami wykonywanej pracy oraz
kwalifikacjami zawodowymi pracowników.

Art. 55a. 1. Działalność ustawowa Krajowej Szkoły jest finansowana z dotacji
podmiotowej, waloryzowanej corocznie, co najmniej o wskaźnik planowanego
w budżecie państwa wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych.
2. Dotacja podmiotowa obejmuje wydatki budżetowe w części budżetu państwa,
której dysponentem jest Minister Sprawiedliwości.
3. Niewykorzystana w danym roku budżetowym dotacja podmiotowa pozostaje
w dyspozycji Krajowej Szkoły na rok następny i może być przeznaczona wyłącznie
na realizację zadań, na które została przyznana.
4. Krajowa Szkoła przedkłada Ministrowi Sprawiedliwości comiesięczne oraz
roczne rozliczenie wykorzystania otrzymanej dotacji podmiotowej.

Art. 55b. 1. Krajowa Szkoła prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na
podstawie planu rzeczowo-finansowego, zatwierdzanego przez Ministra Sprawiedliwości, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.).
2. Krajowa Szkoła prowadzi rachunkowość zgodnie z przepisami ustawy z dnia
29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655
i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568), z uwzględnieniem zasad określonych w niniejszej ustawie.
3. Krajowa Szkoła prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający
wyodrębnienie kosztów i przychodów w zakresie dotyczącym działalności
gospodarczej od kosztów i przychodów w zakresie dotyczącym pozostałej
działalności.
4. Rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy.

Art. 55c. 1. Skarb Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego mogą
przekazywać Krajowej Szkole nieruchomości na zasadach i w trybie określonych
w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r.
poz. 65, 284, 471 i 782).
2. Na zasadach określonych w art. 38–41 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r.
o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 735) dokonanie
przez Krajową Szkołę czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami
aktywów trwałych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r.
o rachunkowości, oraz dokonanie przez Krajową Szkołę czynności prawnej w zakresie
oddania tych składników do korzystania innemu podmiotowi, na okres dłuższy niż
180 dni w roku kalendarzowym, wymaga zgody Ministra Sprawiedliwości,
w przypadkach gdy wartość rynkowa tych składników albo wartość rynkowa
przedmiotu czynności prawnej przekracza kwotę 2 000 000 zł.

Art. 55d. 1. Przychodami Krajowej Szkoły są:
1) dotacja podmiotowa, o której mowa w art. 55a;
2) opłaty, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 37e i art. 52b ust. 4 ustawy oraz
w art. 179 § 1 zdanie trzecie ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo
o prokuraturze;
3) opłaty, o których mowa w art. 19 ust. 7 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o zmianie
ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, ustawy – Prawo o ustroju
sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1139 oraz
z 2018 r. poz. 1443);
4) przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;
5) przychody z odsetek;
6) przychody ze sprzedaży składników własnego mienia oraz z odpłatności za
korzystanie z tych składników przez osoby trzecie na podstawie umowy najmu,
dzierżawy albo innej umowy;
7) przychody z tytułu darowizn i dziedziczenia;
8) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi;
9) środki finansowe z tytułu zwrotu stypendium na podstawie art. 41c;
10) dotacje celowe.
2. Przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2–7, stanowią przychody własne
Krajowej Szkoły.
3. Przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–10, nie mogą być
wykorzystywane na potrzeby wykonywania przez Krajową Szkołę działalności
gospodarczej.

Art. 55e. Krajowa Szkoła jest uczelnią, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1
ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1170).

Art. 55f. Wykonywanie przez Krajową Szkołę zadań, o których mowa w art. 2,
oraz prowadzenie działalności w zakresie usług noclegowych świadczonych
w obiektach Krajowej Szkoły w ramach działalności ustawowej nie stanowi
działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086).

Art. 55g. Do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia
1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875), uiszczanych przez Krajową
Szkołę na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stosuje się
wskaźnik, o którym mowa w art. 21 ust. 2b tej ustawy.

Art. 55h. 1. Dotacje, o których mowa w art. 55a i art. 55d ust. 1 pkt 10, oraz
środki finansowe, o których mowa w art. 55d ust. 1 pkt 9, Krajowa Szkoła gromadzi
na odrębnych rachunkach bankowych, których obsługę prowadzi Narodowy Bank
Polski.
2. Środki finansowe z przychodów własnych oraz środki finansowe, o których
mowa w art. 55d ust. 1 pkt 8, Krajowa Szkoła gromadzi na odrębnych rachunkach
bankowych, których obsługę prowadzi bank mający siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 55i. Wykonywanie obowiązków wykładowcy Krajowej Szkoły stanowi:
1) działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1
ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288);
2) działalność, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.
o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.).

Art. 55j. 1. Krajowa Szkoła posiada:
1) fundusz zasadniczy;
2) inne fundusze, których utworzenie przewidują odrębne przepisy lub statut.
2. Zysk netto Krajowej Szkoły przeznacza się na fundusz zasadniczy.
3. Stratę netto Krajowej Szkoły pokrywa się z funduszu zasadniczego.

Art. 55k. 1. Fundusz zasadniczy odzwierciedla wartość mienia Krajowej Szkoły.
2. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji na
zasadach określonych w odrębnych przepisach, z wyjątkiem budynków i lokali oraz
obiektów inżynierii lądowej i wodnej, których wartość podlega odpisom
umorzeniowym.
3. Fundusz zasadniczy zwiększa się o:
1) odpisy z zysku netto;
2) równowartość sfinansowanych z dotacji celowej oraz ze środków z innych
źródeł, zakończonych i oddanych do użytkowania inwestycji budowlanych
w zakresie budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej;
3) równowartość nieodpłatnie otrzymanych od Skarbu Państwa lub jednostek
samorządu terytorialnego budynków i lokali, obiektów inżynierii lądowej
i wodnej oraz gruntów;
4) równowartość udziałów w przyjętych do użytkowania budynkach i lokalach oraz
obiektach inżynierii lądowej i wodnej, zrealizowanych w ramach inwestycji
wspólnych;
5) kwotę zwiększenia wartości majątku Krajowej Szkoły, wynikającą z aktualizacji
wyceny środków trwałych, przeprowadzonej zgodnie z przepisami
wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego
1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865,
z późn. zm.).
4. Fundusz zasadniczy zmniejsza się o:
1) pokrycie straty netto;
2) umorzenie budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej;
3) równowartość nieodpłatnie przekazanych budynków i lokali, obiektów inżynierii
lądowej i wodnej oraz gruntów;
4) kwotę zmniejszenia wartości majątku, wynikającą z aktualizacji wyceny
środków trwałych, przeprowadzonej zgodnie z przepisami wykonawczymi
wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku
dochodowym od osób prawnych.

Art. 55l. 1. Roczne sprawozdanie finansowe Krajowej Szkoły podlega badaniu
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości przez firmę
audytorską, o której mowa w art. 46 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych
rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1421, 1571, 2200 i 2217 oraz z 2020 r. poz. 568). Wyboru firmy audytorskiej
dokonuje Minister Sprawiedliwości.
2. Roczne sprawozdanie finansowe Krajowej Szkoły podlega zatwierdzeniu
przez Ministra Sprawiedliwości.

Art. 55m. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do finansowania
i gospodarki finansowej Krajowej Szkoły stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
uczelni publicznych. Uprawnienia ministra właściwego w rozumieniu tych przepisów
w odniesieniu do Krajowej Szkoły wykonuje Minister Sprawiedliwości.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Krajowa Szkoła jest administratorem danych osobowych aplikantów,
kandydatów na aplikantów, wykładowców i kandydatów na wykładowców Krajowej
Szkoły oraz osób objętych szkoleniem lub doskonaleniem zawodowym prowadzonym
przez Krajową Szkołę, osób przystępujących do egzaminów przeprowadzanych na
podstawie ustawy oraz członków komisji i zespołów powoływanych na podstawie
ustawy, a także danych osobowych zawartych w aktach udostępnianych Krajowej
Szkole dla celów dydaktycznych, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań Krajowej
Szkoły.
2. Minister Sprawiedliwości jest administratorem danych osobowych
przetwarzanych w celu realizacji jego zadań, obowiązków lub uprawnień
wynikających z ustawy.

art. 57. więcej Art. 57. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39
oraz z 2009 r. Nr 1, poz. 4 i Nr 26, poz. 156) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 16 dodaje się ust. 4a-4c w brzmieniu:
„4a. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o wydaleniu ze służby prokuratorskiej oraz prawomocne orzeczenie sądu orzekające wobec prokuratora środek karny pozbawienia praw publicznych, zakazu zajmowania stanowiska prokuratora, degradacji lub wydalenia z zawodowej służby wojskowej, pociąga za sobą z mocy prawa utratę stanowiska prokuratora; stosunek
służbowy prokuratora wygasa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.
4b. W przypadku uchylenia orzeczenia sądu dyscyplinarnego o wydaleniu ze
służby prokuratorskiej przez Sąd Najwyższy w wyniku kasacji, o której
mowa w art. 83 ust. 2, prokuratora przywraca się do służby na dotychczas
zajmowanym stanowisku z zachowaniem ciągłości stosunku służbowego i z
prawem do wynagrodzenia za okres faktycznego pozostawania poza służbą.
4c. W przypadku uchylenia, w trybie określonym w ust. 4b, orzeczenia sądu
dyscyplinarnego o wydaleniu ze służby prokuratorskiej, wydanego w stosunku do będącego oficerem prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, przywrócenie do tej służby następuje na stanowisko równorzędne przeznaczone dla osoby niebędącej oficerem.”;
2) w art. 50:
a) ust. 1b otrzymuje brzmienie:
„1b. Do Ministerstwa Sprawiedliwości albo Krajowej Szkoły Sądownictwa
i Prokuratury może być delegowany jedynie prokurator wyróżniający
się wysokim poziomem wiedzy prawniczej oraz wykazujący znajomość
problematyki w zakresie powierzanych mu obowiązków.”,
b) ust. 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. Prokurator Generalny może delegować prokuratora, za jego zgodą, do
wykonywania czynności w Radzie Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w tej
szkole.”,
c) ust. 6a otrzymuje brzmienie:
„6a. Obowiązki, o których mowa w ust. 6, mogą być powierzone prokuratorowi delegowanemu do pełnienia czynności w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”,
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Prokurator delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w
Ministerstwie Sprawiedliwości lub Krajowej Szkole Sądownictwa i
Prokuratury, a także do prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego na zajmowanym stanowisku prokuratorskim
oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania prokurator
otrzymuje dodatek funkcyjny określony w rozporządzeniu wydanym na
podstawie art. 62 ust. 2.”,
e) ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i
szczegółowe warunki delegowania prokuratorów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności
administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz tryb i szczegółowe warunki realizacji prawa do nieodpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, w tym maksymalną wysokość
zwrotu kosztów faktycznie poniesionych oraz wysokość miesięcznego
ryczałtu, przy uwzględnieniu możliwości zróżnicowania jego wysokości w zależności od miejscowości delegowania, a także tryb, szczegółowe warunki i zakres innych świadczeń, mając na względzie zakres
świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.”;
3) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu dodatkowego, wlicza się
wszystkie okresy zatrudnienia w prokuraturze lub sądzie na stanowiskach:
prokuratorów i sędziów, asesorów prokuratury, w Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa na stanowisku: prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub
radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, a także okresy wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub zajmowania samodzielnego stanowiska w organach władzy publicznej, z którym związana była praktyka
prawnicza, oraz inne okresy zatrudnienia, jeżeli z tego tytułu przysługiwał
zwiększony wymiar urlopu.”;
4) tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie: „Asesorzy prokuratury”;
5) uchyla się art. 90-94a i art. 97;
6) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu:
„Art. 99a. Wynagrodzenie zasadnicze asesora ustala się według zasad określonych w art. 62 ust. 1 zdanie pierwsze, w trybie określonym w
przepisach wydanych na podstawie art. 62 ust. 2.”;
7) w art. 100 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury stosuje
się odpowiednio przepisy dotyczące prokuratorów tych prokuratur, a do
asesorów wojskowych - przepisy dotyczące prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, z wyłączeniem art. 50 ust. 2a, 3 i 4, art.
51a, art. 62 ust. 1-1d i ust. 1h-1k oraz art. 62a ust. 1 - w zakresie art. 69-71,
art. 73 i 74, art. 99-102 i art. 104 ustawy, o której mowa w art. 62a ust. 1 -
oraz art. 62a ust. 2-5, a także art. 62b, 62c i 65a.”;
8) w art. 100a w ust. 5:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane
w Rzeczypospolitej Polskiej;”,
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) ukończył aplikację prokuratorską lub aplikację ogólną w Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”;
9) w art. 110 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwolnienie asesora ze służby w wojskowych jednostkach organizacyjnych
prokuratury następuje w przypadkach określonych w art. 100 ust. 3, a także
w przypadku gdy przepisy o służbie wojskowej przewidują zwolnienie z
zawodowej lub okresowej służby wojskowej.”;
10) w art. 111:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, wyznacza na stanowiska służbowe, przenosi i zwalnia z nich Minister Obrony Narodowej na wniosek Naczelnego Prokuratora Wojskowego, w trybie określonym w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury wyznacza na stanowiska służbowe, przenosi i
zwalnia z nich Naczelny Prokurator Wojskowy.”,
b) uchyla się ust. 2;
11) w art. 112 uchyla się ust. 2;
12) art. 116 otrzymuje brzmienie:
„Art. 116. 1. Do prokuratorów i asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, stosuje się w sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą przepisy dotyczące żołnierzy
zawodowych lub służby okresowej, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
2. Stanowiskami równorzędnymi prokuratorów w powszechnych i
wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury są odpowiednio stanowiska w:
1) Prokuraturze Krajowej i Naczelnej Prokuraturze Wojskowej;
2) prokuraturze okręgowej i wojskowej prokuraturze okręgowej;
3) prokuraturze rejonowej i wojskowej prokuraturze garnizonowej.
3. Okres służby lub pracy na stanowisku prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej jest równorzędny z okresem pracy na stanowisku prokuratora Prokuratury Krajowej i liczy się od dnia objęcia stanowiska prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej.
4. Uposażenie prokuratorów i asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, określają przepisy o uposażeniu żołnierzy.
5. Uposażenie, o którym mowa w ust. 4, oraz wynagrodzenie prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury,
niebędących oficerami, jest równe wynagrodzeniu prokuratorów
oraz asesorów w równorzędnych powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
wykaz stanowisk i funkcji prokuratorów i asesorów wojskowych
jednostek organizacyjnych prokuratury równorzędnych pod
względem wynagrodzenia i uposażenia ze stanowiskami i funkcjami prokuratorów i asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, mając na względzie zakres wykonywanych przez prokuratorów i asesorów czynności służbowych.”.

art. 58. więcej Art. 58. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. z
2007 r. Nr 226, poz. 1676 oraz z 2008 r. Nr Nr 237, poz. 1651) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 7a otrzymuje brzmienie:
„Art. 7a. Osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa w linii prostej lub powinowactwa w linii prostej albo w stosunku przysposobienia, małżonkowie oraz rodzeństwo nie mogą być sędziami w
tym samym sądzie.”;
2) w art. 10 § 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. Sędziowie sądów wojskowych są obowiązani brać udział w posiedzeniach
Zgromadzenia.”;
3) w art. 19 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Wojskowy sąd garnizonowy składa się z sędziów tego sądu.”;
4) w art. 22:
a) w § 1 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) złożył egzamin sędziowski lub prokuratorski;
6) ukończył aplikację sędziowską w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury lub pracował w charakterze asesora prokuratorskiego co najmniej trzy lata;”,
b) uchyla się § 2,
c) w § 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) adwokatów, radców prawnych oraz notariuszy, którzy wykonywali ten
zawód co najmniej przez 3 lata, a także osób, które, przez taki sam
okres, zajmowały stanowiska: prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub
radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.”;
5) w art. 22a:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kandydaci na stanowiska sędziów sądu wojskowego spełniający warunki, o których mowa w art. 22, są powoływani do zawodowej służby
wojskowej pełnionej jako służba stała na podstawie dobrowolnego
zgłoszenia się do tej służby, po odbyciu szkolenia wojskowego i zdaniu
egzaminu na oficera.”,
b) uchyla się § 5;
6) uchyla się rozdział 6 i 7;
7) w art. 70:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Do sądów wojskowych, sędziów wojskowych oraz ławników stosuje
się odpowiednio przepisy art. 4 i art. 5, art. 40, art. 42, art. 44-52, art.
53 § 1-3, art. 54, art. 56, art. 57 § 1, art. 58 § 1 i § 4-6, art. 60, art. 65,
art. 66, art. 69 § 2, art. 70, art. 71, art. 73-75, art. 77 § 2, § 2a, § 4, § 4a,
§ 5 i § 6, art. 78 § 1-4, art. 78a § 1-3 i § 6, art. 79, art. 80 § 4, art. 83,
art. 84 § 3, art. 85, art. 86, art. 89, art. 90, art. 91 § 1-7 i § 9-12, art. 92,
art. 93, art. 94 § 1, § 3 i § 4, art. 95, art. 98 § 1, art. 99, art. 100 § 1-4,
art. 101 § 2-4, art. 102, art. 104-106, art. 108, art. 111, art. 114 § 5-7,
art. 115-118, art. 120-122, art. 125-128, art. 130, art. 131, art. 133, art.
147 § 3, art. 156, art. 159 § 1 pkt 5 i pkt 6, art. 167, art. 169, art. 170 § 3
i art. 171-174 ustawy, o której mowa w art. 32 § 6, oraz przepisy wydane na podstawie art. 57 § 5, art. 58 § 7, art. 78 § 5, art. 78a § 7, art. 91 §
8 i art. 148 § 2 tejże ustawy, z tym że:
1) określone w tych przepisach czynności i uprawnienia Ministra
Sprawiedliwości, zgromadzenia ogólnego sędziów, kolegium sądu, prezesów sądów rejonowych i okręgowych oraz prezesa sądu
dyscyplinarnego wykonują odpowiednio: Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, kolegium wojskowego sądu
okręgowego, prezesi sądów wojskowych i prezes sądu dyscyplinarnego, a czynności i uprawnienia prezesa sądu apelacyjnego w
zakresie nadzoru administracyjnego – Minister Sprawiedliwości
za pośrednictwem dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4;
2) uprawnienia określone w art. 92 § 1 powołanej ustawy przysługują, jeżeli sędzia wojskowy nie nabył wcześniej prawa do urlopu
dodatkowego określonego w przepisach ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U.
z 2008 r. Nr 141, poz. 892, Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308);
3) przepisów art. 131 powołanej ustawy nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 15 niniejszej ustawy;
4) uprawnienia określone w art. 172-174 powołanej ustawy przysługują w przypadku określonym w art. 61 niniejszej ustawy;
5) uprawnienia określone w art. 172 § 3 i art. 173 powołanej ustawy
nie przysługują ławnikom w czynnej służbie wojskowej;
6) obsada wolnych stanowisk sędziowskich, o których mowa w art.
56 § 1 i 2 powołanej ustawy, następuje z uwzględnieniem potrzeb
kadrowych sądownictwa wojskowego.”,
b) uchyla się §1a,
c) § 2-4 otrzymują brzmienie:
„§ 2. W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki sędziów
sądów wojskowych określają przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
§ 3. Uposażenie sędziów sądów wojskowych określają przepisy o uposażeniu żołnierzy, z tym że nie może być ono niższe od wynagrodzenia sędziów sądów powszechnych na stanowiskach równorzędnych, ustalonych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 4. Do sędziów sądów wojskowych stosuje się odpowiednio art. 17 ust. 1
ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.”.

art. 59. więcej Art. 59. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr
162, poz. 1125, z późn. zm.) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Od odbycia stażu urzędniczego zwolnione są osoby, które ukończyły aplikację ogólną, sędziowską lub prokuratorską.”.

art. 60. więcej Art. 60. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U.
Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 uchyla się § 3;
2) art. 6 otrzymuje brzmienie:
„Art. 6. Osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa w linii prostej lub powinowactwa w linii prostej albo w stosunku przysposobienia, małżonkowie oraz rodzeństwo nie mogą być sędziami ani
referendarzami sądowymi w tym samym wydziale sądu.”;
3) w art. 31 w § 1 uchyla się pkt 10;
4) w art. 55 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Sędziów sądów powszechnych do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, w terminie miesiąca od dnia przesłania tego wniosku.”;
5) art. 61 otrzymuje brzmienie:
„Art. 61. § 1. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany ten, kto:
1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
2) jest nieskazitelnego charakteru,
3) ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej,
4) jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego,
5) ukończył 29 lat,
6) złożył egzamin sędziowski lub prokuratorski,
7) ukończył aplikację sędziowską w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury lub pracował w charakterze asesora
prokuratorskiego – co najmniej przez trzy lata przed wystąpieniem o powołanie na stanowisko sędziego.
§ 2. Wymagania określone w § 1 pkt 6 i 7 nie dotyczą tego, kto przed powołaniem:
1) zajmował stanowisko sędziego sądu administracyjnego lub
sądu wojskowego,
2) zajmował stanowisko prokuratora,
3) pracował w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii
Nauk, w instytucie naukowo-badawczym lub innej placówce
naukowej i ma tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych,
4) wykonywał zawód adwokata, radcy prawnego lub notariusza
– co najmniej przez trzy lata,
5) zajmował stanowisko prezesa, wiceprezesa, starszego radcy
lub radcy w Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa – co
najmniej przez trzy lata.
§ 3. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany
ten, kto spełnia wymagania określone w § 1 pkt 1 – 6, ukończył
aplikację ogólną prowadzoną przez Krajową Szkołę Sądownictwa
i Prokuratury, aplikację notarialną, adwokacką lub radcowską
i złożył odpowiedni egzamin, oraz przez okres co najmniej pięciu
lat był zatrudniony na stanowisku referendarza sądowego w pełnym wymiarze czasu pracy.
§ 4. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany
ten, kto spełnia wymagania określone w § 1 pkt 1-6, ukończył
aplikację ogólną prowadzoną przez Krajową Szkołę Sądownictwa
i Prokuratury, aplikację notarialną, adwokacką lub radcowską
i złożył odpowiedni egzamin, oraz przez okres co najmniej sześciu lat był zatrudniony na stanowisku asystenta sędziego w pełnym wymiarze czasu pracy.
§ 5. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany
ten, kto zajmował stanowisko asesora prokuratorskiego przez
okres co najmniej trzech lat lub jedno ze stanowisk określonych
w § 2 pkt 2-4 w okresie pięciu lat przed zgłoszeniem na wolne
stanowisko sędziowskie.
§ 6. Do okresu, o którym mowa w § 4, wlicza się okres zatrudnienia
na stanowisku referendarza sądowego w pełnym wymiarze czasu pracy.
§ 7. W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy,
okres, o którym mowa w § 3-6, podlega proporcjonalnemu wydłużeniu.”;
6) w art. 63 w § 2 pkt 1a otrzymuje brzmienie:
„1a) zajmował stanowisko prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa – co najmniej przez sześć lat,”;
7) w art. 64 w § 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) zajmował stanowisko prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa – co najmniej przez osiem lat,”;
8) w art. 77 § 2a otrzymuje brzmienie:
„§ 2a. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, do
pełnienia czynności w Radzie Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa
i Prokuratury lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w tej szkole.”;
9) w art. 78:
a) § 1a otrzymuje brzmienie:
„§ 1a. Obowiązki, o których mowa w § 1, mogą być powierzane sędziemu
delegowanemu do pełnienia czynności w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”,
b) § 1b otrzymuje brzmienie:
„§ 1b. Do Ministerstwa Sprawiedliwości albo Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury może być delegowany jedynie sędzia wyróżniający
się wysokim poziomem wiedzy prawniczej oraz wykazujący znajomość
problematyki w zakresie powierzanych mu obowiązków.”,
c) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Sędzia delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, a także do prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej Szkole
Sądownictwa i Prokuratury ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego
przysługującego mu na zajmowanym stanowisku sędziowskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania sędzia otrzymuje
dodatek funkcyjny, określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 91 § 8.”,
d) § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa określi, w drodze rozporządzenia, tryb i szczegółowe warunki delegowania sędziów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie
Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub
prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej Szkole Sądownictwa i
Prokuratury oraz tryb i szczegółowe warunki realizacji prawa do nieodpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, w tym maksymalną wysokość zwrotu kosztów faktycznie
poniesionych oraz wysokość miesięcznego ryczałtu, z uwzględnieniem
możliwości zróżnicowania jego wysokości w zależności od miejscowości delegowania, a także tryb, szczegółowe warunki i zakres innych
świadczeń, mając na względzie zakres świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.”;
10) po art. 82a dodaje się art. 82b w brzmieniu:
„Art. 82b. Sędziemu, za jego zgodą, może zostać powierzony obowiązek
sprawowania patronatu nad przebiegiem praktyk i staży aplikantów w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”;
11) w art. 92 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu dodatkowego, wlicza
się wszystkie okresy zatrudnienia w sądzie lub prokuraturze na stanowiskach: asesorów, sędziów i prokuratorów, w Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa na stanowiskach: prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub radcy
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, a także okresy wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub zajmowania samodzielnego stanowiska w organach władzy publicznej, z którym związana była praktyka prawnicza, oraz inne okresy zatrudnienia, jeżeli z tego tytułu przysługiwał
zwiększony wymiar urlopu.”;
12) uchyla się dział III – „Asesorzy sądowi i aplikacja sądowo-prokuratorska”;
13) w art. 149:
a) w § 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) ukończył aplikację ogólną prowadzoną przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury lub zdał egzamin sędziowski lub prokuratorski, albo ukończył aplikację notarialną, adwokacką lub radcowską i złożył
odpowiedni egzamin.”,
b) uchyla się § 2 i 3;
14) po art. 151b dodaje się art. 151c w brzmieniu:
„Art. 151c. Referendarz może przystąpić do egzaminu sędziowskiego po przepracowaniu 3 lat na stanowisku referendarza lub asystenta sędziego. Wniosek o dopuszczenie do egzaminu sędziowskiego referendarz zgłasza Dyrektorowi Krajowej Szkoły Sądownictwa i
Prokuratury na miesiąc przed przeprowadzeniem egzaminu, uiszczając wymaganą opłatę.”;
15) uchyla się art. 153;
16) po art. 153 dodaje się art. 153a w brzmieniu:
„Art. 153a. § 1. Na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, po zasięgnięciu opinii prezesa właściwego sądu okręgowego, Minister Sprawiedliwości mianuje na stanowisko referendarza aplikanta sędziowskiego skierowanego na staż w ramach
realizacji programu aplikacji sędziowskiej.
§ 2. W przypadku aplikantów sędziowskich odbywających staż na
stanowisku referendarza, rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić w razie:
1) skreślenia z listy aplikantów,
2) uznania aplikanta przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków referendarza.
§ 3. W przypadku zniesienia sądu lub jego reorganizacji, powodującej
utratę możliwości dalszego zatrudnienia aplikanta aplikacji sędziowskiej, odbywającego staż na stanowisku referendarza, Minister Sprawiedliwości, na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, po zasięgnięciu opinii prezesa właściwego sądu okręgowego, przenosi aplikanta na inne miejsce w celu dalszego odbywania stażu. Przepisów art. 151a § 4 i 5 nie stosuje się.”;
17) w art. 155:
a) w § 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) ukończył aplikację ogólną prowadzoną przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury lub zdał egzamin sędziowski lub prokuratorski albo ukończył aplikację notarialną, adwokacką lub radcowską i złożył
odpowiedni egzamin.”,
b) § 7 otrzymuje brzmienie:
„§ 7. Asystent sędziego może przystąpić do egzaminu sędziowskiego po
przepracowaniu 4 lat na stanowisku asystenta sędziego lub referendarza
sądowego. Wniosek o dopuszczenie do egzaminu sędziowskiego asystent sędziego zgłasza Dyrektorowi Krajowej Szkoły Sądownictwa i
Prokuratury na miesiąc przed przeprowadzeniem egzaminu, uiszczając
wymaganą opłatę.”;
18) po art. 155a dodaje się art. 155b w brzmieniu:
„Art. 155b. Prezes sądu rejonowego zatrudnia na stanowisku asystenta sędziego aplikanta sędziowskiego skierowanego na staż przez Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury na okres odbywania stażu. Przepisu art. 155a nie stosuje się.”;
19) w art. 175a § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe sędziów, sędziów w
stanie spoczynku, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, dyrektorów
i kierowników finansowych sądów oraz ich zastępców w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy bądź innych stosunków służbowych.”.

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. Nr 100,
poz. 1082, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 2:
a) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) opiniuje programy szkolenia na aplikacji ogólnej i sędziowskiej, zakres
i sposób przeprowadzania egzaminów sędziowskich,”,
b) uchyla się pkt 6,
c) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) opiniuje kandydatów na Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i
Prokuratury,”,
d) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) wskazuje 3 członków Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.”.

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych
(Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 17 otrzymuje brzmienie:
„Art. 17. 1. Przepisów art. 9, 10 pkt 1, art. 12, 13 ust. 1 oraz art. 14 i 15 nie
stosuje się w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej sędziów w sądach wojskowych.
2. Powołanie do zawodowej służby wojskowej sędziów w sądach
wojskowych reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o
ustroju sądów wojskowych.”;
2) art. 23 otrzymuje brzmienie:
„Art. 23. Tryb postępowania i warunki których spełnienie jest wymagane
przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych na stanowiska sędziów
w sądach wojskowych oraz asesorów i prokuratorów w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury i odwoływaniu z
tych stanowisk określają przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997
r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych i ustawy z dnia
20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39
oraz z 2009 r. Nr 1, poz. 4 i Nr 26, poz. 156 i 157).”;
3) w art. 25 ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie:
„1. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy jest wyznaczony na stanowisko służbowe, może dodatkowo powierzyć żołnierzowi czasowe pełnienie obowiązków służbowych w tej jednostce na stanowisku nieobsadzonym lub obsadzonym, na którym wyznaczony żołnierz czasowo nie
wykonuje zadań służbowych. Nie dotyczy to sędziów sądów wojskowych
oraz asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.
1a. Minister Obrony Narodowej w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może,
uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, powierzyć także żołnierzowi zawodowemu, pozostającemu w rezerwie kadrowej lub w dyspozycji, czasowe
pełnienie obowiązków służbowych w każdej jednostce wojskowej. Nie dotyczy to sędziów sądów wojskowych oraz asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.”;
4) w art. 34 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych sędziów sądów
wojskowych oraz asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.”;
5) w art. 37 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych sędziów w sądach
wojskowych oraz asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz w instytucjach cywilnych.”;
6) w art. 45 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zwolnienie żołnierza zawodowego ze stanowiska służbowego sędziego sądu
wojskowego oraz asesora i prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej
prokuratury następuje z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych i ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze.”;
7) w art. 47 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Skierowanie sędziów w sądach wojskowych oraz asesorów i prokuratorów w
wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury określają przepisy
ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych i
przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze.”;
8) w art. 80:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku, gdy miesięczne uposażenie żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym sędziego sądu wojskowego albo asesora lub prokuratora wojskowej jednostki
organizacyjnej prokuratury jest niższe od miesięcznego wynagrodzenia
przysługującego na równorzędnym stanowisku sędziego sądu powszechnego albo asesora lub prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury, żołnierzowi przysługuje dodatek wyrównawczy
w wysokości różnicy między tym wynagrodzeniem a uposażeniem należnym na zajmowanym stanowisku.”,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki otrzymywania dodatku wyrównawczego, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem określenia składników uposażenia i wynagrodzenia przyjmowanych przy obliczaniu dodatku wyrównawczego, oraz sposób ustalania porównywanego wynagrodzenia asesorów wynikający z obowiązujących żołnierzy zawodowych zasad
opłacania składek na powszechne obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe, a także terminy wypłacania
tego dodatku.”;
9) w art. 85 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do sędziów sądów wojskowych oraz asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury,
którym gratyfikacje jubileuszowe przysługują w wysokości i na zasadach
określonych odpowiednio w przepisach ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. –
Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn.
zm.) oraz ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze.”.

art. 63. więcej Art. 63. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 64, poz. 1027, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 66 w ust. 1 pkt 36 otrzymuje brzmienie:
„36) aplikanci Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.”;
2) w art. 75 ust. 18 otrzymuje brzmienie:
„18. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury.”;
3) w art. 85 dodaje się ust. 18 w brzmieniu:
„18. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, korzystającą ze świadczenia określonego w art. 42 ust. 1 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i
Prokuratury, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury.”;
4) w art. 86 w ust. 1 pkt 15 otrzymuje brzmienie:
„15) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, niekorzystających ze świadczenia określonego w art. 42 ust. 1 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa
i Prokuratury, opłaca Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury.”.

art. 64. więcej Art. 64. W ustawie z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 102, poz. 690) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, zwolnieni są urzędnicy, którzy najpóźniej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy ukończyli 40 rok życia i
posiadają co najmniej 15-letni staż pracy w sądzie lub prokuraturze, pod
warunkiem że w okresie 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy ukończą studium zawodowe jako cykliczną formę doskonalenia zawodowego w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”.

art. 65. więcej Art. 65. (uchylony).

art. 66. więcej Art. 66. 1. Warunek określony w art. 149 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, spełnia osoba, która na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy odbyła aplikację referendarską i złożyła egzamin referendarski lub odbyła aplikację sądową lub prokuratorską, bądź złożyła egzamin referendarski.
2. Warunek określony w art. 155 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. –
Prawo o ustroju sądów powszechnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
spełnia osoba, która w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy była zatrudniona na
stanowisku asystenta sędziego, oraz osoba, która na podstawie przepisów
obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odbyła aplikację
referendarską i złożyła egzamin referendarski albo odbyła aplikację sądową lub
prokuratorską bądź złożyła egzamin referendarski.
3. Osoba zatrudniona w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowisku
referendarza sądowego może przystąpić do egzaminu sędziowskiego określonego
w art. 70 ust. 1, jeżeli zajmowała to stanowisko co najmniej przez okres 3 lat i zgłosiła
prezesowi przełożonego sądu apelacyjnego zamiar przystąpienia do egzaminu na
miesiąc przed jego przeprowadzeniem. W takim przypadku referendarz sądowy jest
dopuszczany do egzaminu sędziowskiego, w najbliższym terminie przewidzianym dla
aplikantów sądowych.
4. Osoba zatrudniona w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowisku
asystenta sędziego może przystąpić do egzaminu sędziowskiego określonego w art. 70
ust. 1, jeżeli zajmowała to stanowisko co najmniej przez okres 3 lat i zgłosiła
prezesowi przełożonego sądu apelacyjnego zamiar przystąpienia do egzaminu na
miesiąc przed jego przeprowadzeniem. W takim przypadku asystent sędziego jest
dopuszczany do egzaminu sędziowskiego, w najbliższym terminie przewidzianym dla
aplikantów sądowych.
5. Do okresu, o którym mowa w ust. 4, wlicza się okres pracy na stanowisku
referendarza sądowego w pełnym wymiarze czasu pracy.
6. W przypadku wykonywania pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy okres,
o którym mowa w ust. 3–5, wydłuża się proporcjonalnie.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Na stanowisko sędziego wojskowego sądu garnizonowego może być
powołana osoba, która spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1–5 i 7 ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą, i pracowała w charakterze asesora sądu wojskowego co
najmniej przez 3 lata.
2. Na stanowisko sędziego wojskowego sądu garnizonowego może być
powołana osoba mianowana na stanowisko asesora sądu wojskowego w okresie od
dnia 5 listopada 2005 r. do dnia 5 listopada 2007 r., jeżeli spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1–3 i 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju
sądów wojskowych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ukończyła 28 lat
i pracowała w charakterze asesora sądu wojskowego co najmniej przez rok.
3. Na stanowisko sędziego wojskowego sądu garnizonowego może być
powołana osoba, która spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1–5 i 7 ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą, ukończyła aplikację sądową i złożyła egzamin sędziowski
na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,
a po złożeniu tego egzaminu była zatrudniona na stanowisku:
1) referendarza sądowego co najmniej przez okres 2 lat w pełnym wymiarze czasu
pracy lub
2) asystenta sędziego co najmniej przez okres 2 lat w pełnym wymiarze czasu
pracy.
4. Prezes właściwego wojskowego sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii
kolegium wojskowego sądu okręgowego, występuje do dyrektora komórki
organizacyjnej, o której mowa w art. 5 § 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo
o ustroju sądów wojskowych, z wnioskiem o zgłoszenie Zgromadzeniu Sędziów
Sądów Wojskowych kandydatury asesora sądu wojskowego na stanowisko sędziego
sądu wojskowego.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Z dniem 5 maja 2009 r. ustaje powierzenie asesorom sądowym
pełnienia czynności sędziowskich.
2. Stosunki pracy nawiązane z asesorami sądowymi na podstawie mianowania
przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają po upływie 4 lat od dnia
mianowania, chyba że wcześniej zostaną rozwiązane lub wygasną.
3. Do czasu ustania stosunku pracy asesor sądowy jest upoważniony do
wykonywania czynności referendarza sądowego.
4. Wynagrodzenie zasadnicze asesora sądowego ustala się na podstawie
przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
5. Minister Sprawiedliwości może rozwiązać stosunek pracy z asesorem
sądowym po uprzednim wypowiedzeniu za zgodą kolegium sądu okręgowego.
6. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe asesorów sądowych
w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw
pracodawcy wynikających ze stosunku pracy bądź innych stosunków służbowych.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Z dniem 5 maja 2009 r. ustaje powierzenie asesorom sądów
wojskowych pełnienia czynności sędziowskich.
2. Stosunki służbowe zawodowej służby wojskowej nawiązane z asesorami
sądów wojskowych na podstawie mianowania przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy wygasają po upływie 4 lat od dnia mianowania, chyba że wcześniej zostaną
rozwiązane lub wygasną.
3. Do czasu ustania stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej asesor
sądu wojskowego jest upoważniony do wykonywania czynności asystenta sędziego
w wojskowym sądzie garnizonowym.
4. Wynagrodzenie zasadnicze asesora sądu wojskowego ustala się na podstawie
przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
5. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe asesorów sądów
wojskowych w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków
i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy bądź innych stosunków
służbowych.
6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej
może odwołać asesora sądu wojskowego. Do asesora sądu wojskowego odwołanego
z zajmowanego stanowiska stosuje się przepisy dotyczące żołnierzy zawodowej
służby stałej.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Aplikacja sądowa rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz
kończący ją egzamin sędziowski odbywają się na podstawie przepisów
obowiązujących przed tym dniem.
2. Aplikacja sądowa w wojskowym sądzie garnizonowym rozpoczęta przed
dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin sędziowski odbywają się na
podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.
3. Aplikacja prokuratorska w powszechnych jednostkach organizacyjnych
prokuratury rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin
prokuratorski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.
4. Aplikacja prokuratorska w wojskowych jednostkach organizacyjnych
prokuratury rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin
prokuratorski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.
5. Aplikacja referendarska rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2009 r. oraz
kończący ją egzamin referendarski odbywają się na podstawie przepisów
obowiązujących przed tym dniem.
6. Warunek określony w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r.
o pracownikach sądów i prokuratury, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, spełnia
także ten, kto na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy odbył aplikację sądową lub prokuratorską.
7. Przepisy art. 94 ust. 10 ustawy, o której mowa w art. 57 oraz przepisy art. 23,
25 ust. 1 i 1a, art. 34 ust. 4, art. 37 ust. 5, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 3 i art. 85
ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 62, w brzmieniu określonym przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się wobec wojskowych aplikantów
prokuratorskich do czasu zakończenia przez nich aplikacji prokuratorskiej.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Sędziemu lub prokuratorowi sprawującemu funkcję patrona co
najmniej nad jednym etatowym aplikantem sądowym lub prokuratorskim bądź trzema
pozaetatowymi aplikantami sądowymi lub prokuratorskimi jednocześnie, którzy
rozpoczęli aplikację przed dniem 1 stycznia 2008 r., przysługuje wynagrodzenie
w wysokości 15% kwoty bazowej, stanowiącej podstawę wynagrodzenia
zasadniczego sędziów i prokuratorów, ustalonej w ustawie budżetowej na dany rok,
za każdy miesiąc sprawowania patronatu.
2. Sędziemu sprawującemu funkcję patrona co najmniej nad jednym aplikantem
referendarskim, który rozpoczął aplikację referendarską przed dniem 1 stycznia
2009 r., przysługuje wynagrodzenie w wysokości 15% kwoty bazowej, stanowiącej
podstawę wynagrodzenia zasadniczego sędziego, ustalonej w ustawie budżetowej na
dany rok, za każdy miesiąc sprawowania patronatu.
3. Przerwy w sprawowaniu patronatu z powodu nieobecności patrona lub
aplikanta, trwające do 7 dni nie powodują utraty prawa do wynagrodzenia za dany
miesiąc.
4. W odniesieniu do sędziów przepisy ust. 1–3, zaś w odniesieniu do
prokuratorów przepisy ust. 1 oraz ust. 3 mają zastosowanie do patronatu
sprawowanego od dnia 1 stycznia 2008 r.
5. Za okres otrzymywania przez sędziego lub prokuratora dodatku funkcyjnego
z tytułu sprawowania patronatu wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie
przysługuje.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Krajowa Szkoła jest następcą prawnym Krajowego Centrum
Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
2. Dyrektor Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych
i Prokuratury pełni obowiązki Dyrektora Krajowej Szkoły, do czasu powołania tego
organu na podstawie i w trybie określonym w przepisach niniejszej ustawy.
3. Kadencja Rady Programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów
Powszechnych i Prokuratury wygasa z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
4. Pracownicy administracyjni i pracownicy obsługi zatrudnieni w Krajowym
Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury z dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy stają się pracownikami Krajowej Szkoły.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 50 ust. 10 ustawy, o której mowa w art. 57, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 50 ust. 10 ustawy, o której mowa w
art. 57, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 78 § 5 ustawy,
o której mowa w art. 60, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 78 § 5 ustawy, o której mowa w art. 60, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 13 ust. 1 i 2
ustawy, o której mowa w art. 74, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 55 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

art. 74. więcej Art. 74. Traci moc ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o Krajowym Centrum Szkolenia
Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury (Dz. U. poz. 1410 i 2204 oraz z 2007 r.
poz. 433).

art. 75. więcej Art. 75. Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem przepisów: art. 57, 58, 60 pkt 1–5 i 19, art. 65 ust. 1 i 3–7, art. 66 ust. 1
i 2, art. 67 ust. 1 i 3, które wchodzą w życie z dniem 5 maja 2009 r.