Art. 57. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39
oraz z 2009 r. Nr 1, poz. 4 i Nr 26, poz. 156) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 16 dodaje się ust. 4a-4c w brzmieniu:
„4a. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o wydaleniu ze służby prokuratorskiej oraz prawomocne orzeczenie sądu orzekające wobec prokuratora środek karny pozbawienia praw publicznych, zakazu zajmowania stanowiska prokuratora, degradacji lub wydalenia z zawodowej służby wojskowej, pociąga za sobą z mocy prawa utratę stanowiska prokuratora; stosunek
służbowy prokuratora wygasa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.
4b. W przypadku uchylenia orzeczenia sądu dyscyplinarnego o wydaleniu ze
służby prokuratorskiej przez Sąd Najwyższy w wyniku kasacji, o której
mowa w art. 83 ust. 2, prokuratora przywraca się do służby na dotychczas
zajmowanym stanowisku z zachowaniem ciągłości stosunku służbowego i z
prawem do wynagrodzenia za okres faktycznego pozostawania poza służbą.
4c. W przypadku uchylenia, w trybie określonym w ust. 4b, orzeczenia sądu
dyscyplinarnego o wydaleniu ze służby prokuratorskiej, wydanego w stosunku do będącego oficerem prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, przywrócenie do tej służby następuje na stanowisko równorzędne przeznaczone dla osoby niebędącej oficerem.”;
2) w art. 50:
a) ust. 1b otrzymuje brzmienie:
„1b. Do Ministerstwa Sprawiedliwości albo Krajowej Szkoły Sądownictwa
i Prokuratury może być delegowany jedynie prokurator wyróżniający
się wysokim poziomem wiedzy prawniczej oraz wykazujący znajomość
problematyki w zakresie powierzanych mu obowiązków.”,
b) ust. 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. Prokurator Generalny może delegować prokuratora, za jego zgodą, do
wykonywania czynności w Radzie Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w tej
szkole.”,
c) ust. 6a otrzymuje brzmienie:
„6a. Obowiązki, o których mowa w ust. 6, mogą być powierzone prokuratorowi delegowanemu do pełnienia czynności w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”,
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Prokurator delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w
Ministerstwie Sprawiedliwości lub Krajowej Szkole Sądownictwa i
Prokuratury, a także do prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego na zajmowanym stanowisku prokuratorskim
oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania prokurator
otrzymuje dodatek funkcyjny określony w rozporządzeniu wydanym na
podstawie art. 62 ust. 2.”,
e) ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i
szczegółowe warunki delegowania prokuratorów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności
administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz tryb i szczegółowe warunki realizacji prawa do nieodpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, w tym maksymalną wysokość
zwrotu kosztów faktycznie poniesionych oraz wysokość miesięcznego
ryczałtu, przy uwzględnieniu możliwości zróżnicowania jego wysokości w zależności od miejscowości delegowania, a także tryb, szczegółowe warunki i zakres innych świadczeń, mając na względzie zakres
świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.”;
3) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu dodatkowego, wlicza się
wszystkie okresy zatrudnienia w prokuraturze lub sądzie na stanowiskach:
prokuratorów i sędziów, asesorów prokuratury, w Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa na stanowisku: prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub
radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, a także okresy wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub zajmowania samodzielnego stanowiska w organach władzy publicznej, z którym związana była praktyka
prawnicza, oraz inne okresy zatrudnienia, jeżeli z tego tytułu przysługiwał
zwiększony wymiar urlopu.”;
4) tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie: „Asesorzy prokuratury”;
5) uchyla się art. 90-94a i art. 97;
6) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu:
„Art. 99a. Wynagrodzenie zasadnicze asesora ustala się według zasad określonych w art. 62 ust. 1 zdanie pierwsze, w trybie określonym w
przepisach wydanych na podstawie art. 62 ust. 2.”;
7) w art. 100 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury stosuje
się odpowiednio przepisy dotyczące prokuratorów tych prokuratur, a do
asesorów wojskowych - przepisy dotyczące prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, z wyłączeniem art. 50 ust. 2a, 3 i 4, art.
51a, art. 62 ust. 1-1d i ust. 1h-1k oraz art. 62a ust. 1 - w zakresie art. 69-71,
art. 73 i 74, art. 99-102 i art. 104 ustawy, o której mowa w art. 62a ust. 1 -
oraz art. 62a ust. 2-5, a także art. 62b, 62c i 65a.”;
8) w art. 100a w ust. 5:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane
w Rzeczypospolitej Polskiej;”,
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) ukończył aplikację prokuratorską lub aplikację ogólną w Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury.”;
9) w art. 110 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwolnienie asesora ze służby w wojskowych jednostkach organizacyjnych
prokuratury następuje w przypadkach określonych w art. 100 ust. 3, a także
w przypadku gdy przepisy o służbie wojskowej przewidują zwolnienie z
zawodowej lub okresowej służby wojskowej.”;
10) w art. 111:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, wyznacza na stanowiska służbowe, przenosi i zwalnia z nich Minister Obrony Narodowej na wniosek Naczelnego Prokuratora Wojskowego, w trybie określonym w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury wyznacza na stanowiska służbowe, przenosi i
zwalnia z nich Naczelny Prokurator Wojskowy.”,
b) uchyla się ust. 2;
11) w art. 112 uchyla się ust. 2;
12) art. 116 otrzymuje brzmienie:
„Art. 116. 1. Do prokuratorów i asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, stosuje się w sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą przepisy dotyczące żołnierzy
zawodowych lub służby okresowej, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
2. Stanowiskami równorzędnymi prokuratorów w powszechnych i
wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury są odpowiednio stanowiska w:
1) Prokuraturze Krajowej i Naczelnej Prokuraturze Wojskowej;
2) prokuraturze okręgowej i wojskowej prokuraturze okręgowej;
3) prokuraturze rejonowej i wojskowej prokuraturze garnizonowej.
3. Okres służby lub pracy na stanowisku prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej jest równorzędny z okresem pracy na stanowisku prokuratora Prokuratury Krajowej i liczy się od dnia objęcia stanowiska prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej.
4. Uposażenie prokuratorów i asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, określają przepisy o uposażeniu żołnierzy.
5. Uposażenie, o którym mowa w ust. 4, oraz wynagrodzenie prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury,
niebędących oficerami, jest równe wynagrodzeniu prokuratorów
oraz asesorów w równorzędnych powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
wykaz stanowisk i funkcji prokuratorów i asesorów wojskowych
jednostek organizacyjnych prokuratury równorzędnych pod
względem wynagrodzenia i uposażenia ze stanowiskami i funkcjami prokuratorów i asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, mając na względzie zakres wykonywanych przez prokuratorów i asesorów czynności służbowych.”.

Ustawa o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury art. 57

DODAJ