Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa warunki i zasady wykonywania doradztwa podatkowego,
organizację samorządu doradców podatkowych oraz zasady jego działania.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Czynności doradztwa podatkowego obejmują:
1) udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz,
porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz
w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg
rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych
oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań
i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4) reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed
organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji,
postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych
w pkt 1;
5) wykonywanie niezależnego audytu funkcji podatkowej, o którym mowa
w art. 20zo § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).
1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz
osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych
podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).
2. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 4 i 5,
jest zastrzeżone wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.
3. (uchylony)

art. 3. więcej Art. 3. 1. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:
1) osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
2) adwokaci i radcowie prawni;
3) biegli rewidenci.
2. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:
1) osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
2) adwokaci i radcowie prawni.
3. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, są:
1) osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
2) biegli rewidenci.

Art. 3a. (uchylony).

art. 4. więcej Art. 4. 1. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4, są również:
1) organizacje zawodowe posiadające osobowość prawną, spółdzielnie,
stowarzyszenia lub izby gospodarcze, jeżeli przedmiotem ich działalności
statutowej jest również doradztwo podatkowe świadczone wyłącznie na rzecz ich
członków;
2) firmy audytorskie uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do badania
sprawozdań finansowych;
3) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, które spełniają
łącznie następujące warunki:
a) większość członków zarządu stanowią doradcy podatkowi, a jeżeli zarząd
składa się z nie więcej niż 2 osób, to jedna z nich jest doradcą podatkowym,
b) większość głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy) oraz
w organach nadzoru przysługuje doradcom podatkowym,
c) w spółce akcyjnej wydawane są wyłącznie akcje imienne,
d) zbycie akcji lub udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymaga
zezwolenia udzielonego przez zarząd spółki.
4) (uchylony)
2. Podmioty wymienione w ust. 1 wykonują czynności, o których mowa w art. 2
ust. 1 pkt 1 i 4, wyłącznie przez doradców podatkowych, radców prawnych lub
biegłych rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach. Przepis art. 3 ust. 2 stosuje
się odpowiednio.
3. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, są również podmioty wymienione w ust. 1 pkt 2
i 3, przy czym wykonywanie tych czynności następuje wyłącznie przez doradców
podatkowych lub biegłych rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach.

art. 5. więcej Art. 5. Przepisy ustawy nie naruszają obowiązku organów podatkowych
w zakresie informowania o przepisach dotyczących podatków.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Na listę doradców podatkowych wpisuje się osobę fizyczną, jeżeli
spełnia łącznie następujące warunki:
1) (uchylony)
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) jest nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem daje
rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego;
5) posiada wyższe wykształcenie;
6) odbyła w Polsce sześciomiesięczną praktykę zawodową;
7) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego;
8) wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od
spełnienia warunku określonego w pkt 7.
2. Na listę doradców podatkowych wpisuje się również osoby, które spełniają
warunki określone w ust. 1 pkt 2–5 oraz:
1) są członkami Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa
Podatkowego lub
2) posiadają stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych lub nauk
ekonomicznych w zakresie prawa finansowego lub finansów.
3. Na listę doradców podatkowych wpisuje się również osoby fizyczne, których
kwalifikacje do wykonywania zawodu doradcy podatkowego zostały uznane na
zasadach określonych w ustawie z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2272 oraz z 2019 r. poz. 534 i 577), zwanej dalej „ustawą
o uznawaniu kwalifikacji”, jeżeli:
1) spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 2 i 3;
2) wystąpią z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w terminie 12 miesięcy od
dnia doręczenia decyzji o uznaniu kwalifikacji wydanej na podstawie art. 25
ust. 1 ustawy o uznawaniu kwalifikacji.
4. W przypadku osoby nieposiadającej polskiego obywatelstwa do stwierdzenia
pełni praw publicznych właściwe są przepisy prawa państwa, którego obywatelstwo
posiada dana osoba.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych prowadzi listę doradców
podatkowych, zwaną dalej „listą”, oraz podejmuje decyzje w sprawach wpisu na listę
lub skreślenia z niej.
2. Wpisu na listę dokonuje się na wniosek osoby zainteresowanej.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) nazwisko, imię oraz datę urodzenia;
2) oznaczenie miejsca zamieszkania;
3) oznaczenie miejsca wykonywania doradztwa podatkowego (siedziby);
3a) rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej lub rodzaje zatrudnienia;
4) numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub inny numer służący identyfikacji dla
celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych nadany w państwie
pochodzenia osoby składającej wniosek;
5) informacje o zmianach danych wymienionych w pkt 1–4, dokonanych w ciągu
5 lat poprzedzających złożenie wniosku o wpis.
4. Do wniosku, z zastrzeżeniem ust. 5, dołącza się:
1) oświadczenie o spełnianiu warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3;
2) aktualne zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego;
2a) (uchylony)
3) dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 6 ust. 1
pkt 6 i 7.
5. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 3, do wniosku dołączają wyłącznie:
1) kopię decyzji o uznaniu kwalifikacji wydanej na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy
o uznawaniu kwalifikacji;
2) oświadczenie o spełnianiu warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3.
6. Wpis doradcy podatkowego na listę obejmuje:
1) numer i datę wpisu;
2) dane wymienione w ust. 3 pkt 1–4.
7. Doradca podatkowy jest obowiązany zawiadomić Krajową Radę Doradców
Podatkowych o wszelkich zmianach danych określonych w ust. 3 w terminie 30 dni
od dnia zaistnienia tych zmian.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Wpis na listę doradców podatkowych następuje po złożeniu
ślubowania wobec przewodniczącego Krajowej Rady Doradców Podatkowych lub
osoby przez niego upoważnionej spośród członków Krajowej Rady Doradców
Podatkowych.
2. Rota ślubowania ma następujące brzmienie: „Przyrzekam, że jako doradca
podatkowy będę wykonywać ten zawód kierując się dobrem swoich klientów, z całą
sumiennością i rzetelnością, zgodnie z prawem, wiedzą i zasadami etyki zawodowej.
Poznane w związku z wykonywaniem zawodu fakty i informacje zachowam
w tajemnicy wobec osób trzecich.”.

art. 9. więcej Art. 9. Z dniem dokonania wpisu na listę osoba wpisana nabywa prawo
wykonywania zawodu doradcy podatkowego oraz używania tytułu „doradca
podatkowy”. Tytuł „doradca podatkowy” podlega ochronie prawnej.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych skreśla doradcę podatkowego
z listy:
1) na jego wniosek;
2) z urzędu lub na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
w przypadku:
a) utraty prawa do wykonywania zawodu,
b) (uchylona)
c) (uchylona)
d) śmierci doradcy.
1a. Utrata prawa wykonywania zawodu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a,
następuje w wyniku prawomocnego orzeczenia:
1) środka karnego zakazu wykonywania zawodu;
2) środka karnego pozbawienia praw publicznych;
3) o całkowitym lub o częściowym ubezwłasnowolnieniu;
3a) (uchylony)
4) sądu dyscyplinarnego o pozbawieniu prawa wykonywania zawodu;
5) utraty prawa do wykonywania zawodu w państwie pochodzenia.
2. W przypadku uchylenia orzeczenia powodującego utratę prawa do
wykonywania zawodu następuje przywrócenie wpisu na listę na wniosek doradcy
podatkowego, chyba że doradca podatkowy nie spełnia warunków określonych
w art. 6 ust. 1 pkt 2–4.
3. Osoba skreślona z listy z przyczyny określonej w ust. 1 pkt 1 może być
ponownie wpisana na listę, jeżeli od dnia skreślenia nie upłynęło więcej niż 5 lat
i spełnia ona warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2–4.
4. (uchylony)

art. 11. więcej Art. 11. 1. Za wpis na listę doradców podatkowych Krajowa Rada Doradców
Podatkowych pobiera opłatę.
2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, określi wysokość opłaty, o której mowa
w ust. 1, oraz termin jej uiszczenia.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód Krajowej Izby Doradców
Podatkowych.

art. 12. więcej Art. 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu
opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i zakres podawania do publicznej wiadomości danych dotyczących osób wpisanych na listę doradców podatkowych, mając na uwadze upowszechnienie
informacji o nadanym numerze wpisu na listę doradców podatkowych oraz o miejscu
wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Decyzje w sprawach wpisu na listę lub skreślenia z niej oraz
o odmowie dopuszczenia do egzaminu są decyzjami administracyjnymi.
2. Decyzję podpisuje przewodniczący posiedzenia, na którym decyzja została
podjęta.
3. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 127
§ 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych prowadzi rejestr osób
prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, zwany dalej
„rejestrem”.
2. Wpis do rejestru jest dokonywany na wniosek osoby prawnej spełniającej
warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 albo 3. Do złożenia wniosku jest
obowiązany organ zarządzający osoby prawnej.
3. Wniosek osoby prawnej o dokonanie wpisu do rejestru zawiera:
1) pełną i skróconą firmę (nazwę) osoby prawnej, adres jej siedziby oraz numer
identyfikacji podatkowej (NIP);
2) formę organizacyjno-prawną;
3) nazwiska, imiona i adresy oraz numery identyfikacji podatkowej (NIP) albo inne
numery służące identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń
społecznych nadane w państwie pochodzenia wspólników (akcjonariuszy),
członków zarządów oraz organów nadzoru spółek, o których mowa w art. 4
ust. 1 pkt 3;
4) nazwiska, imiona i adresy oraz numery identyfikacji podatkowej (NIP) albo inne
numery służące identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń
społecznych nadane w państwie pochodzenia członków organów zarządzających
osób prawnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1;
5) odpis umowy spółki albo statutu;
6) aktualny wypis z właściwego rejestru sądowego.
4. Wpis do rejestru zawiera następujące dane:
1) numer i datę wpisu do rejestru;
2) pełną i skróconą firmę (nazwę) osoby prawnej oraz adres jej siedziby.
5. Osoba prawna wpisana do rejestru jest obowiązana zawiadomić Krajową Radę
Doradców Podatkowych o wszelkich zmianach danych określonych w ust. 3 pkt 1–4
oraz zmianach umowy spółki albo statutu w zakresie dotyczącym warunków
wykonywania doradztwa podatkowego określonych w art. 4 ust. 1 pkt 1 albo 3,
w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian.
6. Krajowa Rada Doradców Podatkowych sprawuje nadzór nad przestrzeganiem
przez podmioty wpisane do rejestru warunków wykonywania doradztwa
podatkowego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lub 3. Spełnienie tych warunków
ustala się na podstawie aktualnego wypisu z właściwego rejestru sądowego lub odpisu
umowy spółki bądź statutu.
7. Rejestr jest prowadzony w formie elektronicznej i jest dostępny w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Krajowej Rady Doradców
Podatkowych.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Z chwilą wpisu do rejestru spółka, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 3, nabywa prawo do wykonywania czynności, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 1, 4 i 5, oraz posługiwania się oznaczeniem „spółka doradztwa
podatkowego”.
2. Oznaczenie, o którym mowa w ust. 1, figuruje obok firmy spółki na
wszystkich pismach sporządzanych w związku z wykonywaniem doradztwa
podatkowego oraz na wszystkich zeznaniach i deklaracjach sporządzanych przez
spółkę w imieniu i na rzecz podatników, płatników lub inkasentów.
3. Oznaczenie „spółka doradztwa podatkowego” podlega ochronie prawnej.

art. 16. więcej Art. 16. Krajowa Rada Doradców Podatkowych skreśla osobę prawną z rejestru:
1) na jej wniosek;
2) z urzędu albo na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych –
w przypadku:
a) nieprzestrzegania warunków określonych w art. 4,
b) rażącego lub uporczywego naruszania zasad i sposobu prowadzenia
reklamy usług doradztwa podatkowego, wbrew postanowieniom art. 38
ust. 3;
3) z urzędu – w przypadku ustania osoby prawnej.

art. 17. więcej Art. 17. Doradcy podatkowi wchodzący w skład zarządów spółek, o których
mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, są odpowiedzialni za wykonywanie przez te spółki
doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami prawa i zasadami etyki zawodowej.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wydaje decyzję
administracyjną w sprawie wpisu do rejestru oraz o skreśleniu z rejestru. Decyzję
podpisuje przewodniczący posiedzenia, na którym decyzja została podjęta.
2. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 127
§ 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane do wiadomości
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych pobiera opłatę za dokonanie
wpisu w rejestrze.
2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych określi wysokość opłaty, o której mowa
w ust. 1, oraz termin jej uiszczenia, biorąc pod uwagę koszty postępowania administracyjnego oraz innych czynności związanych z prowadzeniem rejestru.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód Krajowej Izby Doradców
Podatkowych.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Egzamin jest sprawdzianem teoretycznego i praktycznego
przygotowania kandydatów na doradców podatkowych z następujących dziedzin:
1) źródła prawa i wykładnia prawa;
2) analiza podatkowa;
3) podstawy międzynarodowego oraz wspólnotowego prawa podatkowego;
4) materialne prawo podatkowe;
5) postępowanie przed organami administracji publicznej i sądami
administracyjnymi oraz postępowanie egzekucyjne w administracji;
6) międzynarodowe, wspólnotowe i krajowe prawo celne;
7) prawo dewizowe;
8) prawo karne skarbowe;
9) organizacja i funkcjonowanie Krajowej Administracji Skarbowej;
10) rachunkowość;
11) ewidencja podatkowa i zasady prowadzenia ksiąg podatkowych;
12) przepisy o doradztwie podatkowym i etyka zawodowa.
2. Egzamin na doradcę podatkowego w stosunku do osób, które zajmowały
stanowiska sędziów, asesorów sądowych oraz prokuratorów lub wykonywały zawód
adwokata, radcy prawnego, notariusza, biegłego rewidenta, nie obejmuje zakresu
egzaminu wymaganego do uzyskania takiego stanowiska lub zawodu.
3. Państwowa Komisja Egzaminacyjna do Spraw Doradztwa Podatkowego,
zwana dalej „Komisją Egzaminacyjną”, ustala zakres tematyczny egzaminu na
doradcę podatkowego dla osób zajmujących stanowiska lub wykonujących zawody
wymienione w ust. 2.
4. Zakres tematyczny egzaminu, o którym mowa w ust. 3, ustalany jest w
stosunku do sędziów, asesorów sądowych i prokuratorów po zasięgnięciu opinii
Ministra Sprawiedliwości, w stosunku do adwokatów, radców prawnych, notariuszy
i biegłych rewidentów – właściwego samorządu zawodowego, a w stosunku do osób,
o których mowa w ust. 5 – ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
5. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy Służby CelnoSkarbowej w służbie stałej, posiadających ośmioletni staż służby w Służbie CelnoSkarbowej.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Do egzaminu na doradcę podatkowego jest dopuszczona osoba
spełniająca warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 3 i 5.
2. W razie niespełnienia warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2, 3 i 5,
decyzję o odmowie dopuszczenia do egzaminu podejmuje Komisja Egzaminacyjna.
3. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wyraża zgodę na dopuszczenie do
egzaminu na doradcę podatkowego osoby niebędącej obywatelem polskim, jeżeli
wykazuje ona biegłą znajomość języka polskiego, oraz wpisuje tę osobę – po zdaniu egzaminu – na listę doradców podatkowych, jeżeli spełnia ona pozostałe warunki określone w art. 6 ust. 1.
4. Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6, obejmuje zapoznanie
się z wykonywaniem doradztwa podatkowego. Praktykę po zdaniu egzaminu odbywa
się u doradców podatkowych lub w spółkach doradztwa podatkowego.
4a. (uchylony)
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii
Krajowej Rady Doradców Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki odbywania praktyki, o której mowa w ust. 4, oraz rodzaje
zatrudnienia traktowane na równi z praktyką, mając na uwadze zapewnienie
odpowiednich warunków w celu przygotowania kandydatów na doradców
podatkowych do wykonywania zawodu.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Egzamin na doradcę podatkowego przeprowadza Komisja
Egzaminacyjna.
2. Komisja Egzaminacyjna składa się, z zastrzeżeniem ust. 5, z sześćdziesięciu
członków powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych. Członkowie Komisji Egzaminacyjnej są powoływani spośród
osób, które nie były skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne
ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.
3. Komisja Egzaminacyjna składa się z:
1) dwudziestu przedstawicieli ministra właściwego do spraw finansów publicznych
zatrudnionych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej
lub będących funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej, mających co najmniej
pięcioletnie doświadczenie w zakresie tworzenia lub stosowania przepisów
prawa co najmniej w jednej z dziedzin objętych zakresem tematycznym
egzaminu na doradcę podatkowego;
2) dziesięciu sędziów delegowanych przez Prezesa Naczelnego Sądu
Administracyjnego spośród sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego
i wojewódzkich sądów administracyjnych;
3) dziesięciu pracowników badawczych lub badawczo-dydaktycznych uczelni lub
pracowników naukowych instytutu badawczego lub instytutu naukowego
Polskiej Akademii Nauk, posiadających wiedzę i doświadczenie co najmniej w jednej z dziedzin objętych zakresem tematycznym egzaminu, powoływanych po zasięgnięciu opinii uczelni lub instytutu;
4) dwudziestu członków Krajowej Izby Doradców Podatkowych delegowanych
przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje
przewodniczącego oraz sekretarza Komisji Egzaminacyjnej spośród jej członków.
Sekretarz jest powoływany spośród członków Komisji Egzaminacyjnej będących
pracownikami Ministerstwa Finansów.
5. Nie stanowi przeszkody do powołania Komisji Egzaminacyjnej:
1) nieoddelegowanie sędziów i członków Krajowej Izby Doradców Podatkowych
do pracy w Komisji Egzaminacyjnej przez organy, o których mowa w ust. 3
pkt 2 i 4,
2) niewydanie opinii, o której mowa w ust. 3 pkt 3, przez placówki naukowe lub
wyższe uczelnie
– w terminie wyznaczonym przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych. Skład Komisji Egzaminacyjnej zostaje uzupełniony w możliwie
najkrótszym terminie.
6. Kadencja Komisji Egzaminacyjnej trwa 4 lata. Komisja Egzaminacyjna może
działać do czasu powołania Komisji Egzaminacyjnej kolejnej kadencji, nie dłużej
jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia zakończenia kadencji.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje członka Komisji
Egzaminacyjnej:
1) na jego wniosek;
2) z urzędu – w przypadku:
a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane
z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,
b) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie przez niego funkcji członka
Komisji Egzaminacyjnej,
c) utraty warunków, o których mowa w ust. 3, będących podstawą powołania
członka Komisji Egzaminacyjnej, przy czym w przypadku osób
wymienionych w ust. 3 pkt 2 i 4 za utratę warunków nie uważa się cofnięcia
delegacji,
d) niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków członka
Komisji Egzaminacyjnej, z tym że odwołanie członka Komisji
Egzaminacyjnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, następuje za zgodą Prezesa
Naczelnego Sądu Administracyjnego, a odwołanie członka Komisji
Egzaminacyjnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, następuje za zgodą
Krajowej Rady Doradców Podatkowych.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może odwołać członka
Komisji Egzaminacyjnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, na uzasadniony wniosek
Krajowej Rady Doradców Podatkowych. Podstawę wniosku może stanowić
w szczególności orzeczenie kary dyscyplinarnej wobec osoby będącej członkiem
Komisji Egzaminacyjnej.
9. Członkostwo w Komisji Egzaminacyjnej wygasa w przypadku śmierci
członka Komisji Egzaminacyjnej.
10. Kadencja osoby powołanej w miejsce członka Komisji Egzaminacyjnej,
którego członkostwo ustało wskutek odwołania lub wygaśnięcia, oraz kadencja osoby
powołanej na członka Komisji Egzaminacyjnej w związku z uzupełnieniem składu
Komisji Egzaminacyjnej powołanej na podstawie ust. 5, kończy się wraz z upływem
kadencji Komisji Egzaminacyjnej.
11. Nie wstrzymuje prac Komisji Egzaminacyjnej:
1) niestawiennictwo członka Komisji Egzaminacyjnej na posiedzeniu Komisji
Egzaminacyjnej;
2) odwołanie członka Komisji Egzaminacyjnej lub wygaśnięcie członkostwa
w Komisji Egzaminacyjnej.
12. Komisja Egzaminacyjna ustala wykaz pytań i zadań egzaminacyjnych oraz
podaje go do publicznej wiadomości.
13. Komisja Egzaminacyjna przeprowadza egzaminy w sześcioosobowych
składach egzaminacyjnych.
13a. Komisja Egzaminacyjna może zawierać z uczelniami posiadającymi
uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego w zakresie
nauk ekonomicznych lub nauk prawnych umowy, o których mowa w art. 61 ustawy z
dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), określające realizowany przez uczelnię program studiów obejmujący
zakres wiedzy i umiejętności wymaganych w części pisemnej egzaminu na doradcę
podatkowego. Do podpisania umowy w imieniu Komisji Egzaminacyjnej uprawniony
jest jej Przewodniczący.
14. Obsługę administracyjno-biurową Komisji Egzaminacyjnej zapewnia
minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Art. 22a. Komisja Egzaminacyjna przeprowadza test umiejętności dla osób,
które, w toku postępowania w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu
doradcy podatkowego, zostaną zobowiązane do zdania testu umiejętności, na zasadach
określonych w odrębnych przepisach.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej kieruje jej pracami,
w szczególności wyznacza składy egzaminacyjne spośród członków Komisji
Egzaminacyjnej oraz wyznacza przewodniczących tych składów. Osoby będące
członkami składu egzaminacyjnego wybierają ze swojego grona sekretarza składu
egzaminacyjnego.
2. Do zadań sekretarza Komisji Egzaminacyjnej należą:
1) organizacja egzaminu, w szczególności sprawy finansowe związane
z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej;
2) sprawowanie nadzoru nad obsługą administracyjno-biurową Komisji
Egzaminacyjnej w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
3. Przewodniczącemu oraz sekretarzowi Komisji Egzaminacyjnej przysługuje
wynagrodzenie.
4. Członkom Komisji Egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie za udział
w pracach Komisji Egzaminacyjnej oraz zwrot kosztów podróży i noclegów.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Egzamin na doradcę podatkowego składa się z części pisemnej
i ustnej.
2. Warunkiem dopuszczenia do części ustnej jest zdanie z wynikiem
pozytywnym części pisemnej egzaminu.
3. W przypadku negatywnego wyniku części pisemnej lub ustnej egzaminu może
on być powtarzany.
4. Kandydat może przystępować do części ustnej egzaminu lub powtarzać tę
część egzaminu w okresie roku od dnia przystąpienia do części pisemnej egzaminu.
5. Egzamin na doradcę podatkowego w stosunku do osób, które ukończyły
studia, których program zrealizowany został w ramach umowy, o której mowa w art.
22 ust. 13a, obejmuje tylko część ustną.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, kandydat może przystępować do
części ustnej egzaminu lub powtarzać tę część egzaminu w okresie roku od dnia
złożenia wniosku o dopuszczenie do części ustnej egzaminu po raz pierwszy,
nie później jednak niż w okresie 2 lat od ukończenia studiów.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu
państwa.
1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie
kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat
z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty
przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji
Egzaminacyjnej.

Art. 25a. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest
administratorem danych przetwarzanych w celach związanych z działalnością
Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego oraz
organizacją egzaminu na doradcę podatkowego.
2. Do przetwarzania danych osobowych administrator danych dopuszcza osoby
posiadające pisemne upoważnienie.
3. Dane osobowe przetwarzane w celu realizacji zadań lub obowiązków
określonych w ustawie podlegają przeglądowi nie rzadziej niż co 5 lat od dnia ich
uzyskania.

art. 26. więcej Art. 26. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) termin składania wniosku o dopuszczenie do egzaminu i wykaz dokumentów
składanych przez osoby ubiegające się o zakwalifikowanie do egzaminu, biorąc pod uwagę konieczność udokumentowania spełnienia warunków, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 3 i 5;
2) termin i sposób wnoszenia opłaty egzaminacyjnej oraz szczegółowe warunki
i tryb dokonywania zwrotu opłaty, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia
sprawnej organizacji egzaminu na doradcę podatkowego;
3) wysokość wynagrodzeń przewodniczącego i sekretarza Komisji
Egzaminacyjnej, biorąc pod uwagę nakład ich pracy i zakres obowiązków;
4) sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków Komisji Egzaminacyjnej za
udział w pracach, w tym w posiedzeniach Komisji Egzaminacyjnej,
przeprowadzaniu egzaminów oraz przygotowaniu projektów pytań i zadań
egzaminacyjnych, biorąc pod uwagę zakres obowiązków poszczególnych
członków Komisji Egzaminacyjnej;
5) szczegółowe zadania Komisji Egzaminacyjnej, przewodniczącego i sekretarza
Komisji Egzaminacyjnej, przewodniczących i sekretarzy składów
egzaminacyjnych oraz regulamin działania Komisji Egzaminacyjnej, biorąc w
szczególności pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnej i prawidłowej
organizacji egzaminu, precyzyjnego podziału zadań, obowiązków
i odpowiedzialności w ramach Komisji Egzaminacyjnej;
6) sposób organizowania i regulamin przeprowadzenia egzaminu sprawdzającego
kwalifikacje kandydatów na doradców podatkowych, w tym szczegółowy tryb
i sposób wyznaczania składów egzaminacyjnych, dokonywania oceny
egzaminów i jej weryfikacji, ustalania terminów egzaminów i ich zmiany oraz
zestawów pytań i zadań egzaminacyjnych, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia obiektywnego i sprawnego sposobu przeprowadzenia egzaminu;
7) szczegółowe warunki i tryb przysługującego członkom Komisji Egzaminacyjnej
zwrotu kosztów podróży i noclegów, poniesionych w związku z udziałem
w pracach Komisji Egzaminacyjnej, biorąc pod uwagę ich racjonalne
wydatkowanie przez członków Komisji Egzaminacyjnej.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Doradca podatkowy wykonuje ten zawód jako:
1) (utracił moc)
1a) osoba fizyczna prowadząca działalność we własnym imieniu i na własny
rachunek lub jako uczestnik spółki niemającej osobowości prawnej;
2) osoba pozostająca w stosunku pracy z:
a) podmiotami, o których mowa w pkt 1a, oraz z podmiotami, o których mowa
w art. 3 i art. 4 ust. 1,
b) pozostałymi przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6
marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495).
2. Doradcy podatkowi mogą wykonywać swój zawód, uczestnicząc w spółkach,
o których mowa w ust. 1 pkt 1a, pod warunkiem że komplementariuszami w spółce
komandytowej i spółce komandytowo-akcyjnej oraz wspólnikami w pozostałych
spółkach są wyłącznie doradcy podatkowi, adwokaci, radcowie prawni, biegli
rewidenci, rzecznicy patentowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę
na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników
zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2016 r.
poz. 1874 oraz z 2019 r. poz. 730), z tym że większość komplementariuszy w spółce
komandytowej i spółce komandytowo-akcyjnej oraz wspólników w pozostałych
spółkach stanowią podmioty wymienione w art. 3. Jeżeli w spółce komandytowej
i spółce komandytowo-akcyjnej jest nie więcej niż dwóch komplementariuszy lub
pozostałe spółki składają się z dwóch wspólników, jeden z nich powinien być
podmiotem wymienionym w art. 3.
3. Doradca podatkowy wykonujący zawód w ramach stosunku pracy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, wykonuje czynności doradztwa podatkowego jedynie na
rzecz podmiotu, w którym jest zatrudniony.

art. 28. więcej Art. 28. (uchylony).

art. 29. więcej Art. 29. (uchylony).

art. 30. więcej Art. 30. Doradcy podatkowi będący wspólnikami spółek, o których mowa
w art. 27 ust. 1 pkt 1a, przesyłają w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy lub
uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego Krajowej Radzie Doradców
Podatkowych odpis umowy spółki, a w stosunku do spółek handlowych – także wypis
z rejestru przedsiębiorców.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Doradca podatkowy wykonujący ten zawód może prowadzić
działalność gospodarczą lub być zatrudniony, jeżeli jej wykonywanie lub to
zatrudnienie:
1) nie powoduje konfliktu interesów i niezgodności między poszczególnymi
rodzajami działalności lub zatrudnienia;
2) nie narusza niezależności i bezstronności doradcy podatkowego;
3) nie pozostaje w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej doradcy
podatkowego.
1a. Doradca podatkowy wykonujący zawód w ramach stosunku pracy, o którym
mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 lit. b, zajmuje samodzielne stanowisko podległe
bezpośrednio kierownikowi podmiotu, w którym jest zatrudniony.
1b. Doradca podatkowy nie jest związany poleceniem co do treści udzielanych
porad, opinii lub wyjaśnień.
1c. Do czasu pracy doradcy podatkowego zalicza się także czas niezbędny do
załatwienia spraw poza lokalem podmiotu, w którym jest zatrudniony,
w szczególności w sądach i w organach administracji publicznej, oraz czas
przygotowania się do tych czynności.
2. Doradca podatkowy jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia Krajowej
Rady Doradców Podatkowych o rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej
lub zatrudnienia wykraczających poza zakres czynności określonych w art. 2,
z podaniem rodzajów prowadzonej działalności lub rodzajów zatrudnienia, oraz
o wszelkich zmianach dotyczących zakresu tej działalności lub tego zatrudnienia,
w terminie 30 dni, odpowiednio od dnia rozpoczęcia jej prowadzenia, rozpoczęcia
zatrudnienia lub zaistnienia zmian.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Doradca podatkowy, w ciągu 2 lat od dnia wpisu na listę, nie może
wykonywać doradztwa podatkowego na rzecz osób, których sprawy rozstrzygał
w ciągu ostatnich 3 lat przed ustaniem zatrudnienia lub pełnienia funkcji.
2. Przez rozstrzyganie spraw, o których mowa w ust. 1, rozumie się
przeprowadzanie kontroli podatkowej, celno-skarbowej, wydawanie decyzji
administracyjnych w sprawach podatkowych oraz uznawanie złożonych zeznań
i deklaracji za prawidłowe.

art. 33. więcej Art. 33. Doradca podatkowy nie może prowadzić spraw podatnika, płatnika i
inkasenta, jeżeli małżonek tego doradcy jest zatrudniony lub pełni służbę w organie
podatkowym, organie celnym, lub w urzędzie obsługującym ministra właściwego do
spraw finansów publicznych na stanowisku, na którym wykonuje obowiązki w
zakresie przygotowywania rozstrzygnięć w sprawach związanych z ustalaniem lub
określaniem zobowiązań podatkowych lub celnych lub poborem podatków lub ceł od
tego podatnika, płatnika i inkasenta.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Doradca podatkowy obowiązany jest zawiadomić Krajową Radę
Doradców Podatkowych w terminie 30 dni od daty wpisu na listę o zamiarze
niewykonywania zawodu przez okres co najmniej 6 miesięcy, licząc od dnia wpisu.
2. Doradca podatkowy obowiązany jest zawiadomić Krajową Radę Doradców
Podatkowych o przerwie w wykonywaniu zawodu trwającej dłużej niż 6 miesięcy.
3. Okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, traktuje się jako zawieszenie
wykonywania zawodu.

art. 35. więcej Art. 35. (uchylony).

art. 36. więcej Art. 36. Doradca podatkowy obowiązany jest w szczególności:
1) postępować zgodnie z przepisami prawa, ze złożonym ślubowaniem i z zasadami
etyki zawodowej;
2) stale podnosić swoje kwalifikacje;
3) regularnie opłacać składkę członkowską.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Doradca podatkowy jest obowiązany zachować w tajemnicy fakty
i informacje, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem zawodu.
1a. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony
w czasie.
2. Doradca podatkowy nie może być przesłuchiwany jako świadek co do faktów
i informacji, na które rozciąga się obowiązek, o którym mowa w ust. 1, chyba że został
zwolniony od tego obowiązku w trybie określonym odrębnymi ustawami.
3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób zatrudnionych przez doradcę
podatkowego oraz przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1, w zakresie
wykonywania przez te osoby czynności doradztwa podatkowego.
4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy informacji:
1) udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
oraz finansowaniu terroryzmu,
2) przekazywanych na podstawie przepisów rozdziału 11a działu III ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
– w zakresie określonym tymi przepisami.
5. Przepisy art. 15 ust. 1 i 3, art. 18 i art. 19 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony
osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie
swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne
rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn.
zm.) stosuje się w zakresie, w jakim nie naruszają obowiązku zachowania przez
doradcę podatkowego lub osoby, o których mowa w ust. 3, tajemnicy zawodowej,
o której mowa w ust. 1 i 3.
6. W przypadku danych osobowych pozyskanych przez doradcę podatkowego
albo osoby, o których mowa w ust. 3, w związku z wykonywaniem doradztwa
podatkowego nie stosuje się przepisu art. 21 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony
osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie
swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne
rozporządzenie o ochronie danych).
7. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej, o której mowa w ust. 1 i 3, nie
ustaje, w przypadku gdy z żądaniem ujawnienia informacji uzyskanych przez doradcę
podatkowego albo osoby, o których mowa w ust. 3, w związku z wykonywaniem
doradztwa podatkowego występuje Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Art. 37a. 1. Doradca podatkowy przy wykonywaniu czynności zawodowych
korzysta z wolności słowa i pisma w granicach określonych przepisami prawa
i rzeczową potrzebą.
2. Nadużycie wolności, o której mowa w ust. 1, stanowiące ściganą z oskarżenia
prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony lub jej pełnomocnika, świadka,
biegłego albo tłumacza podlega wyłącznie odpowiedzialności dyscyplinarnej.

art. 38. więcej Art. 38. 1. (uchylony)
2. Organy Krajowej Administracji Skarbowej oraz organy podatkowe,
pracownicy zatrudnieni w urzędach obsługujących te organy, a także minister
właściwy do spraw finansów publicznych oraz pracownicy urzędu obsługującego
ministra właściwego do spraw finansów publicznych nie mogą w jakiejkolwiek formie
reklamować konkretnego podmiotu świadczącego doradztwo podatkowe.
3. Przewidziane w zasadach etyki zawodowej zasady i sposób prowadzenia
reklamy usług doradztwa podatkowego mają odpowiednie zastosowanie do
podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Doradca podatkowy jest obowiązany przechowywać przez okres
5 lat kopie sporządzanych na piśmie opinii, raportów z niezależnego audytu funkcji
podatkowej, wystąpień w imieniu podatników, płatników, inkasentów oraz osób,
o których mowa w art. 2 ust. 1a, w sprawach obowiązków podatkowych, a także
udzielonych im porad.
2. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, doradca podatkowy obowiązany
jest zniszczyć dokumenty określone w ust. 1.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do podmiotów, o których mowa w art. 4
ust. 1.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Doradca podatkowy jest obowiązany umieszczać na wszystkich
pismach sporządzonych w związku z wykonywaniem doradztwa podatkowego firmę
(nazwę), pod jaką doradztwo to wykonuje, oraz miejsce jego wykonywania, podpis
oraz numer wpisu na listę doradców podatkowych.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zeznań i deklaracji podatkowych
sporządzonych przez doradcę podatkowego w imieniu i na rzecz podatnika.
3. Firma (nazwa), o której mowa w ust. 1, obejmuje imię i nazwisko doradcy
podatkowego oraz ustawowe określenie zawodu „doradca podatkowy”,
a w przypadku spółek niemających osobowości prawnej – imiona i nazwiska
wszystkich wspólników oraz ustawowe określenie zawodu „doradca podatkowy”.
Tytuły służbowe lub inne godności i tytuły, z wyjątkiem stopni i tytułów naukowych,
nie mogą być zamieszczone w oznaczeniu firmy (nazwy).

art. 41. więcej Art. 41. 1. W postępowaniu przed organami administracji publicznej
w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji
administracyjnej związanej z tymi obowiązkami pełnomocnikiem podatnika, płatnika,
inkasenta oraz osób, o których mowa w art. 2 ust. 1a, może być również doradca
podatkowy.
2. Doradca podatkowy jest uprawniony do występowania w charakterze
pełnomocnika w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień
i innych aktów administracyjnych dotyczących spraw, o których mowa w ust. 1.
3. Doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu
pełnomocnictwa.
4. Doradca podatkowy ma prawo sporządzania poświadczeń odpisów
dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi
przepisami. Poświadczenie powinno zawierać podpis doradcy podatkowego, datę
i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, na żądanie – również godzinę dokonania
czynności. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub
uszkodzenia) doradca podatkowy stwierdza to w poświadczeniu.
5. Doradca podatkowy może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucji)
innemu doradcy podatkowemu, adwokatowi lub radcy prawnemu.

Art. 41a. 1. Wynagrodzenie za czynności doradcy podatkowego ustala umowa
z klientem.
2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców
Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie za czynności doradcy
podatkowego w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień
i innych aktów administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych i celnych
oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami,
stanowiące podstawę do zasądzenia przez sąd kosztów zastępstwa prawnego, mając
na względzie rodzaj i zawiłość sprawy oraz wymagany nakład pracy doradcy
podatkowego.

Art. 41b. 1. Koszty pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego
z urzędu ponosi Skarb Państwa.
2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców
Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ponoszenia
kosztów, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu ustalania tych kosztów,
wydatków stanowiących podstawę ich ustalania oraz maksymalnego wynagrodzenia
doradcy podatkowego za udzieloną pomoc.

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

art. 43. więcej Art. 43. 1. W razie wyrządzenia szkody przy wykonywaniu czynności, o których
mowa w art. 2 ust. 1, doradca podatkowy oraz osoby, z pomocą których czynności te
wykonuje lub którym powierza ich wykonanie, ponoszą odpowiedzialność za szkodę
na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób prawnych uprawnionych do
wykonywania doradztwa podatkowego.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Doradca podatkowy podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od
odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1.
2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje także odpowiedzialność
podmiotów wymienionych w art. 43.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ciąży na doradcach podatkowych
wykonujących zawód we własnym imieniu i na własny rachunek oraz w formie spółek
niemających osobowości prawnej. W przypadkach określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2
lit. a obowiązek ten ciąży na podmiotach zatrudniających doradców podatkowych.

Art. 44a. W przypadku gdy warunki i zakres ubezpieczenia zawartego przez
wnioskodawcę lub usługodawcę, o których mowa w ustawie o uznawaniu
kwalifikacji, w państwie, w którym wykonywali czynności z zakresu doradztwa
podatkowego, nie odpowiadają warunkom i zakresowi ubezpieczenia określonym
w art. 44, osoby te są obowiązane zawrzeć umowę ubezpieczenia uzupełniającego.

Art. 44b. 1. W przypadku niedopełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym
mowa w art. 44 lub 44a, w okresie braku ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z niedopełnienia tego obowiązku doradca podatkowy nie może wykonywać czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1.
2. Podmioty wskazane w art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 27 ust. 1 pkt 1a zatrudniające
doradców podatkowych, które nie dopełniły obowiązku ubezpieczenia, o którym
mowa w art. 44 ust. 3 zdanie drugie, w okresie braku ochrony ubezpieczeniowej
wynikającej z niedopełnienia tego obowiązku nie mogą wykonywać czynności
doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1.

art. 45. więcej Art. 45. Przepisy art. 43 i 44 stosuje się odpowiednio do adwokatów, radców
prawnych oraz biegłych rewidentów, jeżeli zatrudniają doradców podatkowych i nie
ubezpieczyli się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy
wykonywaniu tych zawodów.

art. 46. więcej Art. 46. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu
opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 44, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę
specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres realizowanych zadań.

Art. 46a. 1. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia
umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 i 44a, są uprawnieni minister
właściwy do spraw finansów publicznych oraz Krajowa Rada Doradców
Podatkowych. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa
w art. 44 i 44a, ustala się na podstawie polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia,
potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego przez zakład
ubezpieczeń.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych nadzoruje wykonywanie
przez Krajową Radę Doradców Podatkowych zadań określonych w ust. 1. Krajowa
Rada Doradców Podatkowych jest obowiązana do składania ministrowi właściwemu
do spraw finansów publicznych raz w roku, w terminie do dnia 15 marca, sprawozdań
z kontroli przeprowadzonych w poprzednim roku kalendarzowym.

Art. 46b. (uchylony).

art. 47. więcej Art. 47. 1. Doradcy podatkowi tworzą samorząd doradców podatkowych, zwany
Krajową Izbą Doradców Podatkowych.
2. Przynależność doradców podatkowych do Krajowej Izby Doradców
Podatkowych jest obowiązkowa i powstaje z chwilą wpisu na listę.
3. Samorząd doradców podatkowych jest niezależny w wykonywaniu swoich
zadań i podlega tylko ustawom.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Krajowa Izba Doradców Podatkowych ma osobowość prawną.
2. Siedzibą Krajowej Izby Doradców Podatkowych jest miasto Warszawa.
3. Krajowa Izba Doradców Podatkowych może prowadzić działalność
wydawniczą, oświatową i szkoleniową.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Organami Krajowej Izby Doradców Podatkowych są:
1) Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych;
2) Krajowa Rada Doradców Podatkowych;
3) Krajowa Komisja Rewizyjna;
4) Wyższy Sąd Dyscyplinarny;
5) Sąd Dyscyplinarny;
6) Rzecznik Dyscyplinarny.
2. Krajowa Izba Doradców Podatkowych może tworzyć regionalne oddziały Izby
i oddziały zamiejscowe Sądu Dyscyplinarnego.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych odbywa się co 4 lata.
2. Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych jest zwoływany przez Krajową Radę
Doradców Podatkowych.
3. Krajowa Rada Doradców Podatkowych zwołuje nadzwyczajny Krajowy Zjazd
Doradców Podatkowych przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1:
1) z własnej inicjatywy,
2) na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej,
3) na wniosek co najmniej 1/10 ogółu doradców podatkowych,
4) na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych
– w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku.
4. Prawo do udziału w Krajowym Zjeździe Doradców Podatkowych przysługuje
każdemu doradcy podatkowemu, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. W przypadku utworzenia regionalnych oddziałów Krajowej Izby Doradców
Podatkowych, w Krajowym Zjeździe Doradców Podatkowych biorą udział delegaci
wybrani przez walne zgromadzenia w regionalnych oddziałach Izby, według zasad
określonych przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Do zadań Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych należy:
1) uchwalanie programu działania Krajowej Izby Doradców Podatkowych;
2) ustalenie liczby członków organów, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 2–5,
oraz wybór tych organów, z zastrzeżeniem ust. 3;
3) wybór przewodniczącego Krajowej Rady Doradców Podatkowych i Rzecznika
Dyscyplinarnego oraz jego zastępców w liczbie określonej przez Krajowy Zjazd
Doradców Podatkowych;
4) uchwalanie statutu Krajowej Izby Doradców Podatkowych;
5) ustalanie wysokości składek członkowskich;
6) uchwalanie zasad gospodarki finansowej;
7) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań przedstawianych przez organy
Krajowej Izby Doradców Podatkowych oraz udzielanie absolutorium Krajowej
Radzie Doradców Podatkowych na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej;
8) uchwalanie zasad etyki zawodowej, określających w szczególności:
a) podstawowe zasady obowiązujące doradcę podatkowego w związku
z wykonywaniem zawodu,
b) zasady i sposób prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego,
c) zasady stałego podnoszenia kwalifikacji przez doradców podatkowych,
w szczególności przez osoby podejmujące wykonywanie zawodu doradcy
podatkowego po okresie niewykonywania zawodu przekraczającym 5
kolejnych lat,
d) zasady zachowania tajemnicy zawodowej,
e) zasady oceny prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa
w art. 31 ust. 1, z uwzględnieniem zasad ochrony konkurencji,
f) zasady oceny podejmowania zatrudnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 1,
g) kryteria oceny niezależności i bezstronności wykonywania zawodu doradcy
podatkowego,
h) zasady zapobiegania konfliktom interesów,
i) zasady zapobiegania niedozwolonym relacjom między doradcami
podatkowymi a przedstawicielami władzy publicznej,
j) zasady relacji między doradcami podatkowymi oraz między doradcami
podatkowymi a organami samorządu zawodowego,
k) odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie zasad etyki zawodowej oraz
uchwał organów samorządu zawodowego;
9) tworzenie regionalnych oddziałów Krajowej Izby Doradców Podatkowych oraz
określanie ich organizacji i zakresu działania;
10) określanie zasad stałego podnoszenia kwalifikacji przez doradców podatkowych;
11) podejmowanie innych uchwał.
2. Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych uchwala regulamin swojego
działania.
3. W przypadku utworzenia zamiejscowych oddziałów Sądu Dyscyplinarnego,
wyboru członków tego sądu dokonuje zgromadzenie regionalnego oddziału Krajowej
Izby Doradców Podatkowych.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Uchwały Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych są
podejmowane zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy liczby
osób uprawnionych do głosowania.
2. Wybory odbywają się w głosowaniu tajnym, z wyjątkiem wyboru
przewodniczącego Zjazdu, sekretarza Zjazdu oraz Komisji Zjazdowych.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Kadencja Krajowej Rady Doradców Podatkowych trwa 4 lata.
2. Kadencja organów, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 3–6, zastępców
Rzecznika Dyscyplinarnego oraz członków oddziałów zamiejscowych Sądu
Dyscyplinarnego jest równa kadencji Krajowej Rady Doradców Podatkowych.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wybiera w głosowaniu
tajnym spośród swoich członków wiceprzewodniczących, sekretarza i skarbnika.
2. Przewodniczący Krajowej Rady Doradców Podatkowych oraz osoby
wymienione w ust. 1 stanowią prezydium Krajowej Rady Doradców Podatkowych.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Przewodniczący Krajowej Rady Doradców Podatkowych:
1) reprezentuje Krajową Radę Doradców Podatkowych;
2) kieruje jej pracami;
3) przewodniczy na posiedzeniach;
4) zapewnia wykonanie uchwał Krajowej Rady Doradców Podatkowych;
5) podpisuje decyzje, o których mowa w art. 7, 10, 14, 16 i 18.
2. W razie nieobecności przewodniczącego, jego obowiązki wykonuje jeden
z wiceprzewodniczących.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych kieruje, w zakresie swoich
zadań, działalnością samorządu w okresach między Krajowymi Zjazdami Doradców
Podatkowych.
2. Do zadań Krajowej Rady Doradców Podatkowych należy:
1) zwoływanie Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych;
2) zapewnienie wykonywania uchwał Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych;
3) reprezentowanie doradców podatkowych;
4) opracowywanie rocznych planów finansowych Krajowej Izby Doradców
Podatkowych oraz sprawozdań z ich wykonania;
5) podejmowanie decyzji w sprawach wpisu na listę i skreślania z niej;
5a) podejmowanie decyzji w sprawach wpisu do rejestru oraz skreślenia z rejestru;
6) delegowanie członków Komisji Egzaminacyjnej;
7) opiniowanie projektów ustaw i rozporządzeń dotyczących prawa podatkowego
i przedstawianie wniosków w tym zakresie;
8) prowadzenie kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia,
o którym mowa w art. 44 i 44a, oraz sporządzanie sprawozdań w tym zakresie;
9) wykonywanie innych zadań.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Uchwały Krajowej Rady Doradców Podatkowych zapadają
większością głosów. W przypadku równej liczby głosów, rozstrzyga głos
przewodniczącego.
2. Do ważności uchwał Krajowej Rady Doradców Podatkowych jest wymagana
obecność co najmniej połowy jej członków.

art. 58. więcej Art. 58. Krajowa Rada Doradców Podatkowych składa Krajowemu Zjazdowi
Doradców Podatkowych sprawozdanie ze swojej działalności.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Członkowie Krajowej Komisji Rewizyjnej wybierają spośród siebie
przewodniczącego.
2. Członkiem Krajowej Komisji Rewizyjnej nie może być osoba, która pełni
funkcje w innym organie Krajowej Izby Doradców Podatkowych, z wyjątkiem
Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Do zadań Krajowej Komisji Rewizyjnej należy kontrola działalności
finansowej i majątkowej organów Krajowej Izby Doradców Podatkowych.
2. Krajowa Komisja Rewizyjna przedstawia Krajowemu Zjazdowi Doradców
Podatkowych sprawozdanie ze swojej działalności wraz z wnioskami dotyczącymi
działalności finansowej i majątkowej organów Krajowej Izby Doradców
Podatkowych.

art. 61. więcej Art. 61. Sposób finansowania, szczegółowy tryb działania organów samorządu,
w tym funkcjonowanie regionalnych oddziałów Krajowej Izby Doradców
Podatkowych, a także sposób składania oświadczeń woli w sprawach majątkowych
przez Krajową Radę Doradców Podatkowych określa statut Krajowej Izby Doradców
Podatkowych.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Przewodniczący Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych statut Krajowej
Izby Doradców Podatkowych, w terminie 14 dni od dnia zakończenia Krajowego
Zjazdu Doradców Podatkowych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie 45 dni od dnia
otrzymania statutu może wydać decyzję administracyjną o zawieszeniu uchwały
zatwierdzającej statut z powodu niezgodności z prawem.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje decyzję,
o której mowa w ust. 2, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych, w terminie 14 dni
od dnia jej wydania.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do uchwał zmieniających statut.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Przewodniczący Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych uchwały
Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych w terminie 14 dni od dnia zakończenia
Zjazdu.
2. Przewodniczący Krajowej Rady Doradców Podatkowych przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych uchwały podjęte przez
Krajową Radę, w terminie 14 dni od dnia ich uchwalenia.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie 30 dni od dnia
otrzymania uchwał, o których mowa w ust. 1 lub 2, może wydać decyzję
administracyjną o zawieszeniu uchwały lub niektórych jej postanowień z powodu
niezgodności z prawem lub statutem. Przepis art. 62 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 63a. 1. Krajowa Izba Doradców Podatkowych jest administratorem danych
przetwarzanych przez organy samorządu doradców podatkowych w celu realizacji
zadań lub obowiązków tych organów.
2. Do przetwarzania danych osobowych administrator danych dopuszcza osoby
posiadające pisemne upoważnienie.
3. Dane osobowe przetwarzane w celu realizacji zadań lub obowiązków
określonych w ustawie podlegają przeglądowi nie rzadziej niż co 5 lat od dnia ich
uzyskania.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Doradcy podatkowi ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną:
1) za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków zawodowych
określonych prawem;
2) za czyny sprzeczne z zasadami etyki zawodowej.
1a. Doradcy podatkowi ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną również za:
1) nieprzestrzeganie obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 7 i art. 30;
2) wykonywanie czynności doradztwa podatkowego z naruszeniem zasad
określonych w art. 31 ust. 1;
3) niedopełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa
w art. 44 ust. 1 i art. 44a, w zakresie i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 46;
4) wykonywanie czynności doradztwa podatkowego wbrew przepisom art. 44b
ust. 1.
1b. Doradcy podatkowi wchodzący w skład zarządów spółek, o których mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 3, ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną również za:
1) nieprzestrzeganie obowiązków, o których mowa w art. 14 ust. 5;
2) naruszenie zasad, o których mowa w art. 38 ust. 3;
3) niedopełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa
w art. 44 ust. 3 zdanie drugie, w zakresie i na warunkach określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 46;
4) wykonywanie czynności doradztwa podatkowego wbrew przepisom art. 44b
ust. 2.
2. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) zawieszenie prawa wykonywania zawodu na okres od 6 miesięcy do lat 3;
4) pozbawienie prawa wykonywania zawodu.
3. Wymierzenie kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu pociąga za sobą
skreślenie z listy doradców podatkowych.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Sprawy dyscyplinarne doradców podatkowych rozpatrują:
1) w pierwszej instancji – Sąd Dyscyplinarny;
2) w drugiej instancji – Wyższy Sąd Dyscyplinarny.
2. Członkowie sądów pierwszej i drugiej instancji wybierają ze swojego grona
przewodniczącego i wiceprzewodniczącego.
3. Członkowie sądu mogą wchodzić w skład tylko jednej instancji sądu i nie
mogą pełnić innych funkcji w organach Krajowej Izby Doradców Podatkowych,
z wyjątkiem uczestnictwa w Krajowych Zjazdach Doradców Podatkowych
i we władzach Zjazdu.
4. Sąd pierwszej i drugiej instancji orzeka w składzie trzyosobowym.
5. W składzie orzekającym drugiej instancji nie może brać udziału członek sądu,
który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia.
6. Przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego i przewodniczący Wyższego Sądu
Dyscyplinarnego wyznaczają składy orzekające i ich przewodniczących.

art. 66. więcej Art. 66. Obwiniony może ustanowić obrońcę.

art. 67. więcej Art. 67. Przedstawiciel ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
a także przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości – jeżeli postępowanie zostało
wszczęte na wniosek Ministra Sprawiedliwości – może być obecny na rozprawie
również w przypadku wyłączenia jawności.

art. 68. więcej Art. 68. Oskarżycielem w postępowaniu przed sądem jest Rzecznik
Dyscyplinarny lub jeden z jego zastępców.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Wniosek o ukaranie składa do Sądu Dyscyplinarnego Rzecznik
Dyscyplinarny.
2. Złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, następuje po wstępnym
wyjaśnieniu okoliczności koniecznych do ustalenia znamion czynu zarzuconego
obwinionemu oraz złożeniu wyjaśnień przez obwinionego, chyba że złożenie tych
wyjaśnień nie jest możliwe.
3. Rzecznik Dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające w przypadku
powzięcia wiadomości o popełnieniu czynu rodzącego odpowiedzialność
dyscyplinarną.
4. Rzecznik Dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające również na
żądanie Krajowej Rady Doradców Podatkowych, ministra właściwego do spraw
finansów publicznych lub Ministra Sprawiedliwości.

art. 70. więcej Art. 70. Po otrzymaniu wniosku o ukaranie przewodniczący Sądu
Dyscyplinarnego wyznacza termin rozprawy i zawiadamia o nim Rzecznika
Dyscyplinarnego, obwinionego, jego obrońcę oraz ministra właściwego do spraw
finansów publicznych, Ministra Sprawiedliwości i Krajową Radę Doradców
Podatkowych, a w razie potrzeby wzywa świadków i biegłych.

art. 71. więcej Art. 71. Jeżeli w toku rozprawy ujawni się inne przewinienie, oprócz objętego
wnioskiem o wszczęcie postępowania, sąd może wydać co do tego przewinienia
orzeczenie tylko na wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego i za zgodą obwinionego.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Uzasadnienie orzeczenia sądu sporządza się na piśmie z urzędu,
w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.
2. Orzeczenie, wraz z uzasadnieniem, doręcza się obwinionemu i Rzecznikowi
Dyscyplinarnemu, a w przypadku, o którym mowa w art. 69 ust. 4, także Krajowej
Radzie Doradców Podatkowych, ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych lub Ministrowi Sprawiedliwości.

art. 73. więcej Art. 73. Od orzeczenia sądu pierwszej instancji przysługuje obwinionemu lub
Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, a w przypadku, o którym mowa w art. 69 ust. 4, także
Krajowej Radzie Doradców Podatkowych, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych lub Ministrowi Sprawiedliwości – odwołanie do sądu drugiej instancji w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, wraz z uzasadnieniem.

art. 74. więcej Art. 74. Orzeczenie z uzasadnieniem wydane przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny
w drugiej instancji doręcza się obwinionemu, Rzecznikowi Dyscyplinarnemu,
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Ministrowi Sprawiedliwości
oraz Krajowej Radzie Doradców Podatkowych.

art. 75. więcej Art. 75. 1. Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny
przysługuje stronom odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania
obwinionego sądu apelacyjnego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w terminie
14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
2. Orzeczenie, od którego służy odwołanie, nie podlega wykonaniu do czasu
upływu terminu do jego wniesienia; nie podlega również wykonaniu orzeczenie, od
którego wniesiono odwołanie, do czasu jego rozpoznania.
3. Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje.

Art. 75a. (uchylony).

Art. 75b. (uchylony).

Art. 75c. (uchylony).

Art. 75d. (uchylony).

art. 76. więcej Art. 76. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili
ujawnienia czynu upłynął rok lub od chwili popełnienia czynu upłynęły 3 lata.
2. W razie śmierci obwinionego przed zakończeniem postępowania
dyscyplinarnego, postępowanie ulega zawieszeniu na okres 12 miesięcy. Po upływie
tego terminu postępowanie dyscyplinarne ulega umorzeniu, chyba że w okresie
zawieszenia małżonek, dzieci lub rodzice zmarłego złożą wniosek o podjęcie tego
postępowania.

art. 77. więcej Art. 77. 1. Zatarcie ukarania karą dyscyplinarną następuje z urzędu po upływie
3 lat:
1) od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego, orzekającego karę
upomnienia lub nagany;
2) od zakończenia okresu zawieszenia prawa do wykonywania zawodu.
2. Zatarcie ukarania karą dyscyplinarną pozbawienia prawa wykonywania
zawodu następuje na wniosek ukaranego – po upływie 5 lat od uprawomocnienia się
orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego tę karę.
3. Prawo złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, w razie śmierci ukaranego
przysługuje jego małżonkowi, dzieciom lub rodzicom.

art. 78. więcej Art. 78. (uchylony).

art. 79. więcej Art. 79. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania
dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

art. 80. więcej Art. 80. Członkowie Sądu Dyscyplinarnego w zakresie orzekania są niezawiśli
i podlegają tylko ustawom i zasadom etyki zawodowej.

art. 81. więcej Art. 81. 1. Kto, nie będąc uprawnionym, posługuje się tytułem doradcy
podatkowego lub zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 4 lub 5,
podlega grzywnie do 50 000 zł.
2. Tej samej karze podlega członek zarządu osoby prawnej, która nie będąc
uprawnioną, posługuje się oznaczeniem „spółka doradztwa podatkowego” lub
zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 1, 4 lub 5.

art. 82. więcej Art. 82. (uchylony).

art. 83. więcej Art. 83. 1. W okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia ukonstytuowania się organów Krajowej Izby Doradców Podatkowych uprawnienia Krajowej Rady Doradców Podatkowych określone w art. 7 wpis na listę doradców podatkowych ust. 1, art. 8 ślubowanie doradcy podatkowego ust. 1, art. 10 przesłanki skreślenia z listy doradców i utraty uprawnień ust. 1 oraz art. 21 dopuszczenie do egzaminu na doradcę podatkowego ust. 3 wykonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty określonej w art. 11 opłata za wpis na listę ust. 1, obowiązującą w okresie, o którym mowa w ust. 1.
3. Do dnia wyboru Krajowej Rady Doradców Podatkowych minister właściwy do spraw finansów publicznych pobiera opłatę, o której mowa w art. 11 opłata za wpis na listę ust. 1.
4. W terminie 30 dni od dnia wyboru Krajowej Rady Doradców Podatkowych minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje środki finansowe, o których mowa w ust. 3, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych, po potrąceniu kwoty stanowiącej równowartość 25% wpływów uzyskanych z tej opłaty na pokrycie kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem uprawnień określonych w ust. 1 i w art. 84 przepis przejściowy.
5. Kwota, którą potrącono zgodnie z ust. 4, stanowi dochód budżetu państwa.

art. 84. więcej Art. 84. 1. Osobom fizycznym, które do dnia wejścia w życie ustawy faktycznie
wykonywały, zgodnie z obowiązującymi przepisami, przez okres co najmniej
12 miesięcy poprzedzających dzień wejścia w życie ustawy choćby jedną z czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1, w formach określonych w art. 85 oraz spełniają
warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–4, przysługuje prawo złożenia,
w okresie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wniosku do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o dokonanie wpisu na listę doradców podatkowych, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Uprawnienie do złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje
osobom wymienionym w art. 85 pkt 3 lub 4, jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy
wykonywały czynności wymienione w art. 2 ust. 1 przez okres co najmniej 3 lat.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać oświadczenie
o spełnieniu wymogów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1–3, dane określone w art. 7
ust. 3 oraz datę i miejsce wpisu do ewidencji działalności gospodarczej lub datę
rozpoczęcia zatrudnienia.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w okresie 3 miesięcy od
dnia otrzymania wniosku wydaje decyzję administracyjną o dokonaniu wpisu na listę
doradców podatkowych lub o odmowie jego dokonania.
5. Do dnia doręczenia decyzji określonej w ust. 4, osoby, o których mowa
w ust. 1 lub 2, mogą wykonywać dotychczasową działalność w zakresie doradztwa
podatkowego.

art. 85. więcej Art. 85. Osobą uprawnioną do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 84
ust. 1, jest osoba wykonująca czynności wymienione w art. 2 ust. 1 jako:
1) osoba fizyczna prowadząca działalność we własnym imieniu i na własny
rachunek;
2) wspólnik spółki cywilnej, jawnej lub komandytowej;
3) osoba pozostająca w stosunku pracy z podmiotami określonymi w art. 4 ust. 1
pkt 1, jeśli świadczenie pracy polegało na wykonywaniu czynności, o których
mowa w art. 2 ust. 1, na rzecz zrzeszonych w nich członków;
4) osoba pozostająca w stosunku pracy z innymi podmiotami, które do dnia wejścia
w życie ustawy prowadziły działalność gospodarczą w zakresie doradztwa
podatkowego, jeżeli świadczenie pracy polegało na wykonywaniu czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1;
5) osoba zatrudniona w charakterze pracownika naukowo-dydaktycznego,
dydaktycznego lub naukowego w dziedzinach, w których zakres wchodzi prawo
podatkowe lub nauka o podatkach, jeżeli okres zatrudnienia wynosi co najmniej
5 lat.

art. 86. więcej Art. 86. 1. Wpis na listę doradców podatkowych, o którym mowa w art. 84, ma
charakter warunkowy.
2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych skreśla z listy doradcę podatkowego,
który został wpisany warunkowo, jeżeli w ciągu 8 lat od dnia doręczenia decyzji
o dokonaniu wpisu nie spełni warunku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7.
3. Doradcy podatkowi, którzy zostali wpisani na listę warunkowo, są
dopuszczani do egzaminu, jeżeli spełniają warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3.
4. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wydaje decyzję o przekształceniu
wpisu warunkowego we wpis na wniosek zainteresowanego doradcy podatkowego,
jeżeli:
1) spełni warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, lub
2) spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 2;
3) spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2–4, oraz udowodni, że przez
okres co najmniej 8 lat poprzedzających złożenie wniosku wykonywał czynności
doradztwa podatkowego.

art. 87. więcej Art. 87. Do wpisów warunkowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 3,
art. 8 i 9, art. 10 ust. 1, art. 11, 12 i 44 oraz art. 47 ust. 1 i 2.

art. 88. więcej Art. 88. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie 14 dni od dnia dokonania wyboru Krajowej Rady Doradców Podatkowych przekazuje Krajowej Radzie Doradców Podatkowych odpis listy doradców podatkowych.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Minister Finansów powołuje Komisję Egzaminacyjną pierwszej kadencji na okres 2 lat.
2. Komisja Egzaminacyjna, o której mowa w ust. 1, składa się z pięćdziesięciu pięciu członków, w tym z:
1) dwudziestu przedstawicieli Ministra Finansów,
2) pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, delegowanych przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego,
3) dziesięciu pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych w dziedzinach objętych zakresem tematycznym egzaminu,
4) dwudziestu osób o uznanym autorytecie w dziedzinach objętych zakresem tematycznym egzaminu lub o dużym doświadczeniu w zakresie doradztwa podatkowego.

art. 90. więcej Art. 90. (uchylony).

art. 91. więcej Art. 91. (uchylony).

art. 92. więcej Art. 92. 1. Do czasu powołania Krajowej Rady Doradców Podatkowych minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje akty wykonawcze do ustawy, o których mowa w art. 12, art. 21ust . 5, art. 25 ust. 2, art. 26 i art. 46, bez zasięgnięcia opinii tego organu.
2. Po upływie 6 miesięcy od dnia powołania Krajowej Rady Doradców Podatkowych tracą moc przepisy, o których mowa w ust. 1, o ile nie zostały wcześniej uchylone przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

art. 93. więcej Art. 93. W ustawie z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz. U. Nr 121, poz. 592) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu:
„Art. 5a. do rejestru biegłych rewidentów może być również wpisany ten, kto został wpisany, zgodnie z odrębnymi przepisami, na listę doradców podatkowych i złożył z wynikiem pozytywnym egzaminy na biegłego rewidenta w następującym zakresie:
1) rachunkowość finansowa i sprawozdawczość,
2) rachunek kosztów i rachunkowość zarządcza,
3) badanie sprawozdań finansowych i inne usługi biegłego rewidenta.”;
2) w art. 34 w ust. 2 wyrazy „31 grudnia 1996 r.” zastępuje się wyrazami „31 grudnia 1998 r.”.

art. 94. więcej Art. 94. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.