Art. 44. 1. Doradca podatkowy podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od
odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności,
o których mowa w art. 2 ust. 1.
2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje także odpowiedzialność
podmiotów wymienionych w art. 43.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ciąży na doradcach podatkowych
wykonujących zawód we własnym imieniu i na własny rachunek oraz w formie spółek
niemających osobowości prawnej. W przypadkach określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2
lit. a obowiązek ten ciąży na podmiotach zatrudniających doradców podatkowych.

Art. 44a. W przypadku gdy warunki i zakres ubezpieczenia zawartego przez
wnioskodawcę lub usługodawcę, o których mowa w ustawie o uznawaniu
kwalifikacji, w państwie, w którym wykonywali czynności z zakresu doradztwa
podatkowego, nie odpowiadają warunkom i zakresowi ubezpieczenia określonym
w art. 44, osoby te są obowiązane zawrzeć umowę ubezpieczenia uzupełniającego.

Art. 44b. 1. W przypadku niedopełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym
mowa w art. 44 lub 44a, w okresie braku ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z niedopełnienia tego obowiązku doradca podatkowy nie może wykonywać czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1.
2. Podmioty wskazane w art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 27 ust. 1 pkt 1a zatrudniające
doradców podatkowych, które nie dopełniły obowiązku ubezpieczenia, o którym
mowa w art. 44 ust. 3 zdanie drugie, w okresie braku ochrony ubezpieczeniowej
wynikającej z niedopełnienia tego obowiązku nie mogą wykonywać czynności
doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1.

Ustawa o doradztwie podatkowym art. 44

DODAJ