Art. 9. 1. Do przechowania rzeczy przez znalazcę lub przechowującego stosuje
się odpowiednio przepisy tytułu XXVIII księgi trzeciej ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, 1104, 1629, 2073 i 2244 oraz
z 2019 r. poz. 80), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”, z tym, że przechowanie jest nieodpłatne.
2. Poniesione przez znalazcę lub przechowującego koszty przechowania oraz
utrzymania rzeczy w należytym stanie, a także koszty poszukiwania osoby
uprawnionej do jej odbioru, obciążają osobę uprawnioną do odbioru rzeczy do
wysokości wartości rzeczy w dniu odbioru.
3. Znalazcy lub przechowującemu przysługuje prawo zatrzymania.
4. Znalazca przechowujący rzecz, przechowujący lub właściwy zarządca
przechowujący rzecz ulegającą szybkiemu zepsuciu sprzedaje ją niezwłocznie. Suma
uzyskana ze sprzedaży wchodzi w miejsce rzeczy sprzedanej, po potrąceniu kosztów sprzedaży.

Ustawa o rzeczach znalezionych art. 9

DODAJ