Art. 91. § 1. W braku podstaw do rozpoznania sprawy przez sąd właściwy
według przepisów Kodeksu postępowania karnego, fakt popełnienia przez
wychowanka zakładu poprawczego czynu karalnego przed ukończeniem lat
17 stwierdza postanowieniem sąd rodzinny na podstawie wyników postępowania
wyjaśniającego. Odpis prawomocnego postanowienia sąd rodzinny przesyła
dyrektorowi zakładu poprawczego w celu zastosowania wobec wychowanka środka
dyscyplinarnego.
§ 2. Stwierdzając popełnienie przez wychowanka zakładu poprawczego czynu
karalnego określonego w art. 134, art. 148 § 1, 2 lub 3, art. 156 § 1 lub 3, art. 163 § 1
lub 3, art. 166, art. 173 § 1 lub 3, art. 189, art. 189a, art. 197 § 3 lub 4, art. 198, art.
200, art. 202 § 3, 4, 4a, 4b lub 4c, art. 204 § 3, art. 252 § 1 lub 2 oraz w art. 280
Kodeksu karnego, sąd rodzinny orzeka także w przedmiocie przeniesienia nieletniego
do zakładu poprawczego o wzmożonym nadzorze wychowawczym bądź zastosowania
art. 79 § 4. Od postanowienia sądu przysługuje apelacja.
§ 3. W wypadku, o którym mowa w § 2, do czasu prawomocnego rozpoznania
sprawy nieletniego umieszcza się w schronisku dla nieletnich.
§ 4. Wobec nieletniego przeniesionego zgodnie z § 2 do zakładu poprawczego
o wzmożonym nadzorze wychowawczym nie stosuje się przez okres oznaczony
w orzeczeniu sądu, nie krótszy niż rok, warunkowego zwolnienia oraz art. 90.
§ 5. Do ustalania właściwości sądu stosuje się art. 17. W przypadku gdy czyn
karalny został popełniony na terenie zakładu poprawczego, właściwy jest sąd rodzinny
miejsca położenia zakładu, który o podjętych czynnościach zawiadamia sąd rodzinny
właściwości ogólnej.
§ 6. Dyrektor zakładu poprawczego powiadamia sąd rodzinny wykonujący
orzeczenie i sędziego rodzinnego sprawującego nadzór nad zakładem poprawczym
o każdym przypadku popełnienia przez wychowanka zakładu poprawczego czynu
karalnego, a jeżeli nieletni popełnił czyn zabroniony po ukończeniu lat 17 – także
prokuratora.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich art. 91

DODAJ