Art. 90. § 1. Dyrektor zakładu poprawczego może umieścić nieletniego na czas
określony poza zakładem, jeżeli przemawiają za tym:
1) względy szkoleniowo-wychowawcze, a w szczególności możliwość zdobycia
wykształcenia, zawodu, a także niezbędnych kwalifikacji lub uprawnień,
2) możliwość podjęcia zatrudnienia,
3) potrzeba specjalistycznego leczenia lub
4) szczególne względy rodzinne,
a ocena zachowania nieletniego wskazuje, iż będzie możliwe roztoczenie nad nim
skutecznego nadzoru.
§ 2. Nieletni umieszczony poza zakładem poprawczym jest nadal
wychowankiem tego zakładu. Zakład jest obowiązany roztoczyć nad nim nadzór.
Dyrektor zakładu poprawczego może w każdym czasie odwołać decyzję
o umieszczeniu nieletniego poza zakładem, jeżeli ustały przyczyny, o których mowa w § 1.
§ 3. O decyzji w sprawie umieszczenia nieletniego poza zakładem poprawczym
dyrektor zakładu zawiadamia sąd rodzinny, który wykonuje orzeczenie. Do
wykonania decyzji, o której mowa w § 1, dyrektor zakładu może przystąpić po
zaakceptowaniu jej przez sąd rodzinny. Sąd rodzinny zajmuje stanowisko w terminie
14 dni od otrzymania decyzji dyrektora.
§ 4. Sąd rodzinny może w każdym czasie uchylić decyzję dyrektora zakładu poprawczego.

Art. 90a. § 1. Dyrektor zakładu poprawczego może umieścić nieletniego na czas
określony w hostelu, jeżeli jest to uzasadnione prowadzonym procesem
usamodzielniania się wychowanka lub przygotowaniem do zwolnienia go z zakładu,
a nieletni w czasie pobytu w hostelu podejmie pracę lub naukę.
§ 2. Hostel jest jednostką organizacyjną, przeznaczoną dla nieletnich
umieszczonych w zakładzie poprawczym, służącą ułatwieniu procesu
usamodzielniania nieletnich lub przygotowaniu ich do zwolnienia z zakładu
poprawczego, zapewniającą całodobową opiekę wychowawczą i dającą nieletnim możliwość czasowego zamieszkania, w szczególności gdy ich niezwłoczny powrót do środowiska jest niewskazany. Hostel stanowi dział zakładu poprawczego. Hostel może stanowić również jednostkę organizacyjną poza zakładem poprawczym, prowadzoną
przez stowarzyszenie, fundację lub inną organizację społeczną, której celem działania
jest pomoc w readaptacji społecznej nieletnich.
§ 3. Nieletni przebywający w hostelu zobowiązany jest do częściowego
pokrywania wydatków związanych z kosztami utrzymania go w hostelu w wysokości
nieprzekraczającej 25% tych wydatków. Wysokość wydatków związanych z kosztami
utrzymania nieletnich w hostelu ustala dyrektor zakładu poprawczego, którego dział
stanowi hostel, a w przypadku hostelu prowadzonego przez stowarzyszenie, fundację
lub inną organizację społeczną – kierownik hostelu, na podstawie średniej kosztów
utrzymania wychowanków tego hostelu, w tym kosztów wyżywienia nieletnich,
kosztów ich zakwaterowania oraz wynagrodzenia pracowników zatrudnionych
w hostelu, w okresie 6 miesięcy poprzedzających wydanie decyzji ustalającej
wysokość odpłatności, a jeżeli obliczenie wydatków za taki okres jest niemożliwe –
za maksymalny możliwy do uwzględnienia okres. Decyzję w sprawie określenia
wysokości zobowiązania nieletniego do pokrywania wydatków związanych
z kosztami utrzymania w hostelu wydaje dyrektor zakładu poprawczego,
a w przypadku hostelu prowadzonego przez stowarzyszenie, fundację lub inną
organizację społeczną – kierownik hostelu.
§ 4. Nieletniego umieszczonego w hostelu, na jego wniosek, można całkowicie
lub częściowo zwolnić z obowiązku, o którym mowa w § 3, w przypadku gdy
poniesienie przez niego takiej opłaty jest niemożliwe lub zbyt uciążliwe z uwagi na
jego sytuację materialną lub osobistą, w szczególności stan zdrowia, niezawinione
niewykonywanie pracy zarobkowej, brak stałych źródeł dochodu lub konieczność
łożenia przez nieletniego na utrzymanie osób najbliższych.
§ 5. O decyzji w sprawie umieszczenia nieletniego w hostelu prowadzonym
przez stowarzyszenie, fundację lub inną organizację społeczną, jak również o decyzji
w sprawie pokrywania przez nieletniego wydatków związanych z kosztami
utrzymania go w hostelu, dyrektor zakładu poprawczego zawiadamia sąd rodzinny,
który wykonuje orzeczenie, przedstawiając uzgodnione z nieletnim zasady pobytu
w hostelu. Przepis art. 90 § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 6. Kierownik hostelu prowadzonego przez stowarzyszenie, fundację lub inną
organizację społeczną informuje okresowo sąd rodzinny, który wykonuje orzeczenie,
o zachowaniu się nieletniego w hostelu, w tym o przebiegu nauki i zatrudnienia.
§ 7. Dyrektor zakładu poprawczego lub kierownik hostelu, prowadzonego przez
stowarzyszenie, fundację lub inną organizację społeczną, może w każdym czasie
stwierdzić brak podstaw do dalszego pobytu nieletniego w hostelu. W takim wypadku
nieletni jest umieszczany w zakładzie poprawczym, z którego został skierowany do hostelu.
§ 8. Szczegółowe warunki pobytu w hostelu oraz szczegółowy tryb
postępowania w przedmiocie decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania
nieletniego do pokrywania wydatków związanych z kosztami utrzymania w hostelu
określa regulamin hostelu.
§ 9. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb
przyjmowania i zwalniania nieletnich z hosteli, w tym prowadzonych przez
stowarzyszenie, fundację lub inną organizację społeczną, oraz warunki pobytu
nieletnich w hostelu, a także sposób wykonywania nadzoru dyrektora zakładu
poprawczego nad nieletnimi umieszczonymi w hostelach, uwzględniając konieczność
zapewnienia właściwych warunków pobytu i przestrzegania praw nieletnich.

Art. 90b. § 1. Na finansowanie lub dofinansowanie wydatków związanych
z pobytem nieletnich w hostelu, o którym mowa w art. 90a § 2 zdanie trzecie,
stowarzyszenia, fundacje lub inne organizacje społeczne mogą otrzymywać środki
finansowe w formie dotacji celowej na zasadach określonych w ustawie z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62).
§ 2. Finansowanie pobytu nieletnich w hostelach, o których mowa w art. 90a § 2
zdanie trzecie, może odbywać się także z innych źródeł pozyskiwanych przez
stowarzyszenia, fundacje lub inne organizacje społeczne prowadzące hostel. Przepisy
art. 90a § 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
§ 3. Wysokość środków finansowych, o których mowa w § 1, jak również tryb
i terminy ich przekazywania określa każdorazowo umowa, o której mowa w art. 151
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, zawarta przez Ministra
Sprawiedliwości z przedstawicielem organizacji prowadzącej hostel.
§ 4. Umieszczenie nieletniego w hostelu prowadzonym przez stowarzyszenie,
fundację lub inną organizację społeczną może nastąpić wyłącznie po zawarciu umowy,
o której mowa w § 3.

Art. 90c. § 1. Wobec nieletniego, który uciekł z zakładu poprawczego lub
samowolnie przedłużył urlop lub przepustkę, przepisów art. 90 lub art. 90a nie stosuje
się w okresie 6 miesięcy od dnia ponownego umieszczenia nieletniego w zakładzie.
§ 2. Przepis § 1 nie wyłącza zastosowania środków dyscyplinarnych lub innych
środków przewidzianych w regulaminie zakładu poprawczego za ucieczkę lub
samowolne przedłużenie urlopu lub przepustki.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich art. 90

Poprzedni

Art. 89. Orzeczenie środka poprawczego uważa się z mocy prawa za niebyłe z chwilą ukończenia przez sprawcę lat 23, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej.

Nastepny

Art. 91. § 1. W braku podstaw do rozpoznania sprawy przez sąd właściwy według przepisów Kodeksu postępowania karnego, fakt popełnienia przez wychowanka zakładu poprawczego czynu karalnego przed ukoń...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich
  • Wejscie w życie 12 maja 1983
  • Ost. zmiana ustawy 13 lipca 2017
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka