Art. 90. 1. W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez
podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do
obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo
nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których
mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część
kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom,
w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku
należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu
z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty
podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku
z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego,
oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku
rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy,
w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do
najbliższej liczby całkowitej.
5. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego
z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są
zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania
gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez
podatnika na potrzeby jego działalności.
6. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
1) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, w zakresie, w jakim
transakcje te mają charakter pomocniczy.
7. (uchylony)
8. Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu,
o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był
niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej
odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.
9. Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do
niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
9a. Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2–6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
10. W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2–8:
1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu,
wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł
– podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
10a. W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa
w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki
samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3–6 i 8–10 stosuje się odpowiednio.
10b. Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o
których mowa w ust. 10a, rozumie się:
1) utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę
budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2) urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, metody obliczania proporcji inne niż określona w ust. 3 oraz warunki
ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz przepisy Unii Europejskiej.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, przypadki, w których podatnik ma prawo uznać, że proporcja
określona zgodnie z ust. 2–8, która przekroczyła 98%, a kwota podatku naliczonego
niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była
równa lub większa niż 500 zł, wynosi 100%, oraz warunki ich stosowania,
uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz specyfikę wykonywanych czynności.

Art. 90a. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu
120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część
przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu
lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się
w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie
proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę
nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od
podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w
art. 90 ust. 3–10a, zastosowaną przy odliczeniu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Art. 90b. 1. W przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca,
w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd
samochodowy:
1) o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego
wykorzystywania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do
celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do
dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu,
imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu;
2) w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której
mowa w art. 86a ust. 1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na
wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest
uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy
nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.
2. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż
pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało
zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca
okresu korekty.
3. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym
mowa w art. 86a ust. 13.
4. Na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd
samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności
gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy
od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie
proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.
5. W przypadku gdy podatnik wykorzystuje pojazd samochodowy w działalności
gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń,
kwota korekty, o której mowa w ust. 1, powinna uwzględniać proporcję określoną
w art. 90, zastosowaną przy odliczeniu.
6. W przypadku pojazdów samochodowych o wartości początkowej
nieprzekraczającej 15 000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, dokonuje się, jeżeli
zmiana ich wykorzystywania nastąpiła w okresie 12 miesięcy, licząc od miesiąca,
w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania ten pojazd
samochodowy. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.

Art. 90c. 1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których
kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku
podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1,
podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu,
uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2–
9 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla
którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86
ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok
podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego
w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.
3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny
sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli
byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Ustawa o podatku od towarów i usług art. 90

DODAJ