Art. 89. 1. W odniesieniu do:
1) przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz członków
personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innych osób zrównanych
z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie
są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium kraju,
2) Sił Zbrojnych Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego oraz Sił Zbrojnych
Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego uczestniczących w Partnerstwie
dla Pokoju, wielonarodowych Kwater i Dowództw i ich personelu cywilnego,
3) podmiotów nieposiadających siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca
prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywano transakcji
gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu na
terytorium kraju, niedokonujących sprzedaży na terytorium kraju,
4) podatników i podmiotów zagranicznych, zidentyfikowanych na potrzeby
procedury szczególnej rozliczania VAT, o której mowa w dziale XII
w rozdziałach 6a i 7, nieposiadających na terytorium kraju siedziby działalności
gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej
– mogą być zastosowane zwroty podatku na warunkach określonych w ust. 1a–1g oraz
w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 2, 3 i 5.
1a. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, mogą ubiegać się o zwrot podatku
w odniesieniu do nabytych przez nie na terytorium kraju towarów i usług lub
w odniesieniu do towarów, które były przedmiotem importu na terytorium kraju, jeżeli
te towary i usługi były przez te podmioty wykorzystywane do wykonywania czynności
dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
na terytorium państwa, w którym rozliczają one podatek od wartości dodanej lub
podatek o podobnym charakterze, innym niż terytorium kraju.
1b. W przypadku gdy towary lub usługi, od których podatnik podatku od
wartości dodanej lub innego podatku o podobnym charakterze ubiega się o zwrot
podatku, były wykorzystywane tylko częściowo do wykonywania czynności dających
prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na
terytorium państwa, w którym rozlicza on podatek od wartości dodanej lub podatek
o podobnym charakterze, innym niż terytorium kraju – podatnikowi przysługuje zwrot
podatku w proporcji, w jakiej towary lub usługi związane są z wykonywaniem
czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego. Podatnik ubiegający się o zwrot podatku jest obowiązany w składanym
wniosku przy określaniu wnioskowanej kwoty zwrotu podatku uwzględnić proporcję
obliczoną zgodnie ze zdaniem pierwszym.
1c. Podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie przysługuje zwrot podatku
w odniesieniu do kwot podatku:
1) zafakturowanych niezgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami
wykonawczymi wydanymi na jej podstawie;
2) dotyczących czynności, o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. b i art. 13;
3) w odniesieniu do których, zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami
wykonawczymi wydanymi na jej podstawie, nie przysługuje podatnikom,
o których mowa w art. 15, prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.
1d. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, składają wnioski o dokonanie
zwrotu podatku:
1) za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w przypadku gdy podmioty te
posiadają siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) na piśmie, zgodnie ze wzorem określonym w rozporządzeniu wydanym na
podstawie ust. 5, w przypadku gdy podmioty te nie posiadają siedziby
działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego innym niż
terytorium kraju.
1e. W przypadku gdy proporcja, o której mowa w ust. 1b, ulegnie zmianie po
złożeniu wniosku o zwrot podatku – podatnik:
1) uwzględnia zmianę tej proporcji oraz dokonuje odpowiedniej korekty kwot
podatku do zwrotu wynikającej ze zmiany tej proporcji we wniosku o zwrot
podatku składanym w roku podatkowym następującym po roku podatkowym,
za który lub którego część złożony został ten wniosek;
2) składa korektę wniosku o zwrot podatku, jeżeli w roku podatkowym
następującym po roku podatkowym, za który lub którego część złożony został
ten wniosek, podatnik nie występuje o zwrot podatku.
1f. Od kwoty podatku niezwróconej przez urząd skarbowy podmiotom, o których
mowa w ust. 1 pkt 3, w terminach określonych w rozporządzeniu wydanym na
podstawie ust. 5 naliczane są odsetki.
1g. Kwoty zwrotu podatku uzyskane nienależnie przez podmioty, o których
mowa w ust. 1 pkt 3, podlegają zwrotowi do urzędu skarbowego wraz z należnymi
odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych. W przypadku
niezwrócenia kwoty zwrotu podatku uzyskanej nienależnie wraz z należnymi
odsetkami, podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie przysługują żadne dalsze
zwroty do wysokości niezwróconej kwoty wraz z odsetkami.
1h. Podatnik, o którym mowa w art. 15, ubiegający się o zwrot podatku od
wartości dodanej w odniesieniu do nabytych przez niego towarów i usług lub
w odniesieniu do zaimportowanych przez niego towarów wykorzystywanych do
wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju, składa wniosek za pomocą środków komunikacji elektronicznej o dokonanie takiego zwrotu za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego do właściwego państwa członkowskiego.
1i. Wniosek o dokonanie zwrotu, o którym mowa w ust. 1h, nie jest
przekazywany do właściwego państwa członkowskiego w przypadku gdy w okresie,
do którego odnosi się wniosek, podatnik:
1) nie był podatnikiem, o którym mowa w art. 15;
2) dokonywał wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od
podatku innych niż transakcje, do których stosuje się art. 86 ust. 9;
3) był podatnikiem, u którego sprzedaż była zwolniona od podatku na podstawie art. 113.
1j. Naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie, na które służy
zażalenie, o nieprzekazaniu do właściwego państwa członkowskiego wniosku
o dokonanie zwrotu, o którym mowa w ust. 1h. Podatnik jest powiadamiany
o wydaniu postanowienia również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
1k. W przypadku gdy towary lub usługi, od których podatnik, o którym mowa
w art. 15, ubiega się o zwrot podatku od wartości dodanej, były wykorzystywane tylko
częściowo do wykonywania na terytorium kraju czynności dających prawo do
obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik
ubiegający się o zwrot podatku jest obowiązany przy określaniu wnioskowanej kwoty
zwrotu podatku uwzględnić odpowiednio:
1) proporcję lub udział procentowy obliczone zgodnie z art. 86 ust. 2g i 7b, art. 90,
art. 90a, art. 90c i art. 91 lub
2) zasady wymienione w art. 86a.
1l. W przypadku gdy proporcja, o której mowa w ust. 1k, ulegnie zmianie po
złożeniu wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej – podatnik:
1) uwzględnia zmianę tej proporcji oraz dokonuje odpowiedniej korekty kwot
podatku do zwrotu wynikającej ze zmiany tej proporcji we wniosku o zwrot
podatku od wartości dodanej składanym w roku podatkowym następującym po
roku podatkowym, za który lub którego część złożony został ten wniosek;
2) składa korektę wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej, jeżeli w roku
podatkowym następującym po roku podatkowym, za który lub którego część złożony został ten wniosek, podatnik nie występuje o zwrot podatku od wartości dodanej.
1m. Przepisy ust. 1a–1g stosuje się odpowiednio do podatników i podmiotów
zagranicznych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, z tym że mogą się oni również ubiegać
o zwrot podatku w odniesieniu do nabytych przez nich na terytorium kraju towarów
i usług lub w odniesieniu do towarów, które były przedmiotem importu na terytorium
kraju, jeżeli te towary i usługi były przez nich wykorzystywane do świadczenia na
terytorium kraju usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług
elektronicznych na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia,
przypadki i tryb zwrotu podatku przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom
konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także
innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów
międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zwrot taki wynika z porozumień
międzynarodowych lub zasady wzajemności.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu
z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, przypadki i tryb
zwrotu podatku Siłom Zbrojnym Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego oraz
Siłom Zbrojnym Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego uczestniczących
w Partnerstwie dla Pokoju, wielonarodowym Kwaterom i Dowództwom i ich
personelowi cywilnemu.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przy wydawaniu
rozporządzeń, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia:
1) porozumienia międzynarodowe;
2) konieczność prawidłowego udokumentowania zwracanych kwot podatku;
3) potrzebę zapewnienia informacji o towarach i usługach, od których nabycia podatek jest zwracany;
4) przepisy Unii Europejskiej.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, terminy i tryb zwrotu podatku podatnikom i podmiotom, o których
mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, oraz sposób naliczania i wypłaty odsetek od kwot
podatku niezwróconych w terminie,
2) wzór wniosku o zwrot podatku składany przez podmioty, o których mowa
w ust. 1d pkt 2,
3) informacje, jakie powinien zawierać wniosek o zwrot podatku składany za
pomocą środków komunikacji elektronicznej,
4) sposób opisu niektórych informacji zawartych we wniosku o zwrot podatku,
5) sposób i przypadki potwierdzania złożenia wniosku o zwrot podatku,
6) przypadki, w których podatnik ubiegający się o zwrot powinien złożyć
dodatkowe dokumenty, oraz rodzaje tych dokumentów,
7) przypadki, w których podatnikom i podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 3
i 4, dokonującym sprzedaży przysługuje zwrot podatku,
8) tryb zwrotu podatku w przypadkach, o których mowa w ust. 1e
– uwzględniając konieczność prawidłowego udokumentowania zakupów, od których
przysługuje zwrot podatku, potrzebę zapewnienia prawidłowej informacji
o wysokości zwracanych kwot podatku i niezbędnych informacji o podmiocie
ubiegającym się o zwrot podatku jako podmiocie uprawnionym do otrzymania tego
zwrotu, potrzebę zapewnienia prawidłowego naliczania odsetek za zwłokę, potrzebę
wykorzystania środków komunikacji elektronicznej oraz przepisy Unii Europejskiej.
6. W odniesieniu do organizacji humanitarnych, charytatywnych lub
edukacyjnych, których działalność jest zaliczana do działalności pożytku publicznego
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, oraz do niektórych grup towarów mogą być
zastosowane zwroty podatku na warunkach określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 7.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, warunki zwrotu podatku organizacjom humanitarnym,
charytatywnym lub edukacyjnym z tytułu eksportu towarów oraz warunki, jakie
muszą spełniać te organizacje, żeby otrzymać taki zwrot, uwzględniając:
1) sytuację gospodarczą państwa;
2) przebieg realizacji budżetu państwa;
3) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanego podatku;
4) konieczność zapewnienia informacji o eksporcie towarów;
5) przepisy Unii Europejskiej.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, informacje, jakie powinien zawierać wniosek, o którym mowa
w ust. 1h, sposób opisu niektórych informacji, a także warunki i termin składania
wniosków, uwzględniając:
1) konieczność zapewnienia informacji o prawie podatnika do obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów
i usług na terytorium kraju;
2) potrzebę zapewnienia niezbędnych do ubiegania się o zwrot podatku od wartości
dodanej informacji o podatniku jako podmiocie uprawnionym do otrzymania tego zwrotu;
3) potrzebę zapewnienia prawidłowej informacji o wysokości żądanych kwot
zwrotu podatku;
4) potrzebę zapewnienia informacji dotyczących towarów i usług związanych
z wnioskowanymi kwotami zwrotu podatku;
5) przepisy Unii Europejskiej.

Art. 89a. 1. Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek
należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju
w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na
część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.
1a. Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w
przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek
formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika,
o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 243, z późn. zm.), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2) (uchylony)
3) na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje
się korekty, o której mowa w ust. 1:
a) wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
b) dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu
ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania
upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4) (uchylony)
5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata,
licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
6) (uchylony)
3. Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres,
w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod
warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres
wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.
4. W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano
korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta
w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy
opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym
należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania
należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się
w odniesieniu do tej części.
5. Wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla
niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)

Art. 89b. 1. W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury
dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w
terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na
fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z
tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu
płatności określonego w umowie lub na fakturze.
1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej
w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu
terminu płatności tej należności.
1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim
dniu miesiąca, w którym upływa 90 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w
trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015
r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.
2. W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 90 dni od dnia
upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy
podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust.
1a stosuje się odpowiednio.
3. (uchylony)
4. W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa
w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu
za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1.
W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać
zwiększony w odniesieniu do tej części.
5. (uchylony)
6. (uchylony)

Ustawa o podatku od towarów i usług art. 89

DODAJ