Art. 8. 1. Organem właściwym w sprawach o przyznanie kompensaty jest sąd
rejonowy właściwy ze względu na miejsce stałego pobytu osoby uprawnionej, zwany
dalej „organem orzekającym”. W postępowaniu przed organem orzekającym
w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101,
z późn. zm.) o postępowaniu nieprocesowym. Czynności w sprawach o przyznanie
kompensaty mogą wykonywać referendarze sądowi. Na orzeczenie referendarza
przysługuje skarga do sądu.
2. Jeżeli nie można ustalić miejsca stałego pobytu osoby uprawnionej lub osoba
ta ma miejsce stałego pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, właściwy jest sąd, w którego okręgu popełniono czyn zabroniony,
o którym mowa w art. 2 pkt 1.
3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu w sposób określony
w ust. 1 lub 2, organem orzekającym jest sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście
miasta stołecznego Warszawy.
4. Kompensatę przyznaje się na wniosek osoby uprawnionej lub prokuratora.
4a. Jeżeli osobą uprawnioną jest osoba nieporadna, w szczególności ze względu
na wiek lub stan zdrowia, jej prawa może wykonywać osoba, pod której pieczą osoba
uprawniona pozostaje.
5. Wniosek o kompensatę składa się do organu orzekającego w terminie 3 lat od
dnia ujawnienia się skutków czynu zabronionego, nie później jednak niż w terminie 5 lat od dnia jego popełnienia, pod rygorem wygaśnięcia uprawnienia do żądania kompensaty.
6. Uczestnikami postępowania są wyłącznie osoba uprawniona i prokurator.

Ustawa o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych czynów zabronionych art. 8

DODAJ