Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, po
zasięgnięciu opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu, określi, w drodze rozporządzenia:
1) miejsca odosobnienia, w których warunki pobytu nie różniły się od warunków
w obozach koncentracyjnych i w których osadzone osoby pozostawały
w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa,
2) więzienia i obozy NKWD lub więzienia i obozy będące pod nadzorem NKWD,
w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy
innych narodowości,
3) obozy, o których mowa w art. 3 pkt 2 i art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz pkt 3
– mając na względzie ustalenia historyczne oraz konieczność zapewnienia sprawnej
i rzetelnej identyfikacji osób, które przebywały w tych miejscach odosobnienia,
więzieniach i obozach.
2. Na wniosek osoby zainteresowanej:
1) prezes sądu okręgowego, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a, potwierdza okoliczność,
o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4;
2) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu potwierdza okoliczność, o której mowa:
a) w art. 4 ust. 1 pkt 4, w przypadku osadzenia bez wyroku w więzieniu lub
innym miejscu odosobnienia na terytorium Polski,
b) w art. 4 ust. 2.

Ustawa o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego art. 8

DODAJ