Art. 88. 1. Zezwolenie na pracę jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec:
1) wykonuje pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy
z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub
inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru
przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji albo w związku z
prowadzeniem spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej jako
komplementariusz, albo w związku z udzieleniem mu prokury przebywa na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres przekraczający łącznie 6
miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;
3) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku
kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu
powiązanego, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych, z pracodawcą zagranicznym;
4) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego, nieposiadającego oddziału,
zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym
(usługa eksportowa);
5) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w ciągu kolejnych
6 miesięcy w innym celu niż wskazany w pkt 2–4.
2. Zezwolenie na pracę sezonową, o którym mowa w art. 88n–88y, jest
wymagane, jeżeli cudzoziemiec wykonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
pracę w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 9 na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce
zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności
znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (praca sezonowa).

Art. 88a. 1. Zezwolenie na pracę jest wydawane na wniosek podmiotu
powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.
1a. Przedłużenie zezwolenia następuje na pisemny wniosek podmiotu
powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi, złożony nie wcześniej niż
w terminie 90 dni i nie później niż w terminie 30 dni przed upływem okresu ważności
zezwolenia.
1aa. Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę obejmuje:
1) informacje dotyczące podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi oraz odpowiednio pracodawcy użytkownika lub podmiotu, do
którego pracownik jest delegowany:
a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,
b) adres siedziby albo miejsca zamieszkania,
c) numer telefonu oraz numer faksu lub adres poczty elektronicznej o
charakterze służbowym,
d) nazwę rejestru właściwego do prowadzenia działalności gospodarczej lub
statutowej i numer wpisu w rejestrze – w przypadku podmiotu
prowadzącego działalność gospodarczą lub statutową, albo nazwę, serię,
numer, datę wydania i datę ważności dokumentu tożsamości oraz nazwę
organu, który wydał ten dokument – w przypadku osoby fizycznej
nieprowadzącej działalności gospodarczej,
e) numery identyfikacyjne NIP i REGON – w przypadku podmiotu
prowadzącego działalność gospodarczą, albo numer PESEL – w przypadku
osoby fizycznej,
f) numer wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia –
w przypadku podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi, który prowadzi agencję zatrudnienia świadczącą usługi
pracy tymczasowej,
g) symbol PKD oraz opis wykonywanej działalności związanej z wnioskiem o
wydanie zezwolenia na pracę,
h) liczbę osób wykonujących pracę na rzecz podmiotu powierzającego
wykonywanie pracy cudzoziemcowi, w tym osób zatrudnionych przez ten
podmiot,
i) oświadczenie składane pod rygorem odpowiedzialności karnej, czy
zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 88j ust. 1 pkt 3–7 (składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej
treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań);
2) dane osoby przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającej
dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków określonych w art. 88c ust.
6 pkt 1 i 2 i upoważnionej do reprezentowania pracodawcy wobec wojewody i
organów, o których mowa w art. 88f ust. 3:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) obywatelstwo,
c) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu tożsamości
oraz nazwę organu, który wydał ten dokument,
d) adres do korespondencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
e) numer telefonu oraz numer faksu lub adres poczty elektronicznej o
charakterze służbowym
– w przypadkach, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3–5;
3) dane osobowe cudzoziemca:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) płeć,
c) datę urodzenia,
d) obywatelstwo,
e) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu podróży;
4) informacje dotyczące pracy oferowanej cudzoziemcowi:
a) okres lub okresy pracy oznaczone datami,
b) stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy,
c) miejsce wykonywania pracy,
d) podstawę prawną wykonywania pracy,
e) wymiar czasu pracy lub przewidywaną liczbę godzin pracy w ciągu
miesiąca lub tygodnia,
f) wysokość wynagrodzenia określoną stawką godzinową lub miesięczną,
g) zakres podstawowych obowiązków w związku z powierzeniem pracy cudzoziemcowi.
1ab. Jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę w okresie krótszym niż
miesiąc, we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę podaje się przewidywaną liczbę
godzin pracy i wynagrodzenie za cały okres pracy.
1ac. Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi dołącza do
wniosku dokumenty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 1 pkt
5, niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności
uzasadniających wydanie zezwolenia na pracę.
2. W postępowaniu o wydanie, przedłużenie lub uchylenie zezwolenia na pracę
cudzoziemca stroną postępowania jest wyłącznie podmiot powierzający wykonywanie
pracy cudzoziemcowi.

Art. 88b. 1. Zezwolenie na pracę jest wydawane przez wojewodę:
1) w przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1 i 2, właściwego ze względu
na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie
pracy cudzoziemcowi;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, właściwego ze względu na
siedzibę podmiotu, do którego cudzoziemiec jest delegowany;
3) w przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4, właściwego ze względu na
siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu, na rzecz którego jest świadczona
usługa, a jeżeli podmiot ten ma siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą –
ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4) w przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 5, właściwego ze względu na
główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W przypadku zmiany właściwości wojewody ze względu na zmianę siedziby
lub miejsca zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, siedziby
podmiotu, do którego cudzoziemiec jest delegowany albo głównego miejsca wykonywania pracy, właściwość wojewody do prowadzenia postępowania o przedłużenie zezwolenia określa się na dzień złożenia wniosku.
3. W przypadku gdy specyfika wykonywanej przez cudzoziemca pracy nie
pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania, zezwolenie wydaje
wojewoda mazowiecki.

Art. 88c. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1, wojewoda
wydaje zezwolenie, jeżeli:
1) wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem
nie będzie niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę
porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;
1a) wysokość miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1, nie będzie
niższa niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę;
2) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi dołączył do wniosku
o wydanie zezwolenia na pracę informację starosty właściwego ze względu na
główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca o braku możliwości
zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych
i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla
pracodawcy, sporządzoną z uwzględnieniem pierwszeństwa dostępu do rynku
pracy dla obywateli polskich oraz cudzoziemców, o których mowa w art. 87 ust.
1 pkt 1–11.
1a. W przypadku gdy specyfika pracy wykonywanej przez cudzoziemca nie
pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania, informację, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, wydaje starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce
zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.
1b. W przypadku gdy specyfika pracy tymczasowej wykonywanej przez
cudzoziemca nie pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania,
informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wydaje starosta właściwy ze względu na
siedzibę lub miejsce zamieszkania pracodawcy użytkownika.
2. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, starosta wydaje na wniosek
podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi w terminie:
1) nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia oferty pracy w powiatowym urzędzie
pracy, jeżeli z analizy rejestrów bezrobotnych i poszukujących pracy nie wynika,
że istnieje możliwość zorganizowania rekrutacji;
2) nie dłuższym niż 21 dni od dnia złożenia oferty pracy w przypadku
organizowania rekrutacji wśród bezrobotnych i poszukujących pracy.
3. Wojewoda wydaje zezwolenie bez konieczności uzyskania informacji,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli:
1) zawód, w którym cudzoziemiec ma wykonywać pracę, lub rodzaj pracy, która
ma być mu powierzona, znajduje się w wykazie, o którym mowa w art. 10 ust. 4
pkt 1, określonym przez wojewodę właściwego ze względu na główne miejsce
wykonywania pracy, siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu
powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi albo pracodawcy
użytkownika, odpowiednio do właściwości miejscowej starosty, określonej w
ust. 1 pkt 2, ust. 1a lub 1b;
2) wydaje przedłużenie zezwolenia na pracę dla tego samego cudzoziemca i na tym
samym stanowisku;
3) brak takiej konieczności wynika z odrębnych przepisów.
4. W przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2, wojewoda wydaje
zezwolenie, jeżeli podmiot, którego członkiem zarządu, komplementariuszem lub
prokurentem ma być cudzoziemiec:
1) w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku osiągnął dochód nie
niższy niż 12-krotność aktualnego w dniu złożenia wniosku przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w województwie, ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26
października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa
mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195), oraz zatrudnia na czas
nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej roku
poprzedzającego złożenie wniosku co najmniej dwóch pracowników, którzy nie
podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia na pracę, lub
2) wykaże posiadanie środków, lub prowadzenie działań pozwalających na
spełnienie w przyszłości warunków określonych w pkt 1, w szczególności przez
prowadzenie działalności przyczyniającej się do wzrostu inwestycji, transferu
technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia miejsc pracy.
5. Wojewoda może, w przypadkach uzasadnionych sytuacją na rynku pracy,
ograniczyć w zezwoleniu na pracę zakres wykonywanych przez cudzoziemca zadań
do czynności zarządzających i reprezentacji podmiotu.
6. W przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3–5, wojewoda wydaje
zezwolenie, jeżeli:
1) wykonywanie pracy przez cudzoziemca będzie odbywało się na warunkach
zgodnych z art. 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, 2 i 4–8 oraz art. 5 ustawy z dnia 10 czerwca
2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. U. z 2018
r. poz. 2206);
2) wysokość wynagrodzenia, która będzie przysługiwała cudzoziemcowi za
wykonywanie pracy, nie będzie niższa o więcej niż 30% od wysokości
aktualnego w dniu złożenia wniosku przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w województwie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych
formach popierania budownictwa mieszkaniowego;
3) pracodawca zagraniczny wskazał osobę przebywającą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającą dokumenty potwierdzające wypełnienie
obowiązków określonych w pkt 1 oraz 2, działającą w imieniu pracodawcy
i upoważnioną do jego reprezentowania wobec wojewody oraz organów, o
których mowa w art. 88f ust. 3.
7. W przypadku złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca
w niepełnym wymiarze czasu pracy lub na podstawie umowy cywilnoprawnej,
wojewoda uwzględnia wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie
z cudzoziemcem proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy lub przewidywanego
okresu wykonywania zobowiązań wynikających z umowy.
8. Wojewoda wydaje zezwolenie na pracę bez uwzględnienia warunków,
o których mowa w ust. 1–5 i 7, w przypadku cudzoziemca, który:
1) w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę
ukończył studia w uczelni mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej albo innego państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub
Konfederacji Szwajcarskiej albo jest doktorantem w szkole doktorskiej
prowadzonej przez podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) przez 3 lata poprzedzające złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę
przebywał legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a pobyt był nieprzerwany w rozumieniu art. 195 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
9. Jeżeli cudzoziemiec ma wykonywać pracę w związku z realizacją umowy,
której przedmiotem jest udostępnienie lub wynajem pracowników przez podmiot
z siedzibą w państwie innym niż państwa członkowskie Unii Europejskiej, państwa
Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacja Szwajcarska, wojewoda
wydaje zezwolenie na pracę w sytuacji, gdy podmiot powierzający wykonywanie
pracy cudzoziemcowi prowadzi działalność gospodarczą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez oddział, który zgodnie z art. 18 uzyskał wpis do
rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia.
10. Jeżeli podmiotem powierzającym cudzoziemcowi wykonywanie pracy jest
agencja pracy tymczasowej, a zezwolenie dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze
pracownika tymczasowego, stosuje się przesłanki określone w ust. 1–3.
11. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do podmiotów powierzających cudzoziemcowi
wykonywanie pracy, które nie są pracodawcami w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 25.

Art. 88d. Uzyskanie zezwolenia na pracę nie zwalnia z określonych odrębnymi
przepisami wymogów, od spełnienia których uzależnione jest wykonywanie zawodów
regulowanych lub działalności.

Art. 88e. 1. Zezwolenie na pracę jest wydawane na czas określony, nie dłuższy
niż 3 lata i może być przedłużane.
2. W przypadku gdy cudzoziemiec pełni funkcję w zarządzie osoby prawnej,
która na dzień złożenia wniosku zatrudnia powyżej 25 osób, wojewoda może wydać
zezwolenie na pracę na okres nie dłuższy niż 5 lat.
3. W przypadku delegowania cudzoziemca przez pracodawcę zagranicznego
w celu realizacji usługi eksportowej, wojewoda wydaje zezwolenie na pracę na okres delegowania.
4. W przypadkach określonych w kryteriach, o których mowa w art. 10 ust. 3,
wojewoda może ograniczyć okres, na który wydaje zezwolenie na pracę.
5. Do przedłużenia zezwolenia na pracę stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące wydawania zezwolenia na pracę.

Art. 88f. 1. Zezwolenie na pracę jest wydawane dla określonego cudzoziemca.
Zezwolenie na pracę określa podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, stanowisko lub rodzaj pracy wykonywanej przez cudzoziemca,
najniższe miesięczne wynagrodzenie cudzoziemca na danym stanowisku, wymiar
czasu pracy albo liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu, rodzaj umowy będącej
podstawą wykonywania pracy oraz okres ważności zezwolenia. Przepis art. 88a ust.
1ab stosuje się odpowiednio. W przypadkach, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 i
4, w zezwoleniu na pracę jest określany podmiot, do którego cudzoziemiec jest
delegowany. Jeżeli zezwolenie dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika
tymczasowego, w zezwoleniu na pracę jest określany pracodawca użytkownik.
1a. Zmiana siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej
podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi, przejęcie zakładu
pracy lub jego części przez innego pracodawcę, przejście zakładu pracy lub jego części
na innego pracodawcę lub zastąpienie umowy cywilnoprawnej umową o pracę nie
wymagają wydania nowego zezwolenia na pracę.
1b. Podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy może powierzyć
mu na okresy łącznie nieprzekraczające 30 dni w roku kalendarzowym wykonywanie
pracy o innym charakterze lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na
pracę, jeżeli zostały spełnione pozostałe warunki określone w zezwoleniu na pracę
oraz wymagania, o których mowa w art. 88d. W takim przypadku uzyskanie
zezwolenia na pracę określającego nowe okoliczności nie jest wymagane.
1c. Jeżeli cudzoziemiec posiadający zezwolenie na pracę zostaje objęty
obniżonym wymiarem czasu pracy na zasadach określonych ustawą z dnia
11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc
pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 669), uzyskanie nowego zezwolenia na pracę nie jest wymagane.
2. Zezwolenie na pracę jest wydawane w trzech egzemplarzach, z których dwa
otrzymuje podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi. Jeżeli
zezwolenie wydaje się w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne, dodatkowo wydaje się jeden egzemplarz zezwolenia w formie pisemnej.
3. Na wniosek innego wojewody, terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych, konsula, organu Państwowej Inspekcji Pracy, organu
Krajowej Administracji Skarbowej, Straży Granicznej lub Policji wojewoda przekazuje kopie wydanych decyzji w sprawie zezwoleń na pracę oraz informacji, o których mowa w art. 88i.
4. (uchylony)

Art. 88g. 1. Zobowiązanie do wykonywania czynności wynikających z umowy
cywilnoprawnej lub obowiązek świadczenia pracy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej wygasają, w przypadku gdy cudzoziemiec przestał spełniać warunki
określone w art. 87.
1a. Jeżeli termin na złożenie wniosku o wydanie przedłużenia zezwolenia na
pracę u tego samego pracodawcy i na tym samym stanowisku został zachowany i
wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w
terminie, pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za
legalną od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie przedłużenia
zezwolenia na pracę stanie się ostateczna. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się
okresów zawieszenia postępowania na wniosek strony.
1b. Do cudzoziemca, który złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt
czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 lub 1a, art. 126 ust. 1, art. 127 lub art. 142
ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub wniosek o udzielenie
zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, w celu
kontynuowania pracy wykonywanej zgodnie z posiadanym przez siebie zezwoleniem
na pracę lub zezwoleniem na pobyt czasowy stosuje się przepis ust. 1a.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, strony zachowują prawo do
odszkodowania, jeżeli odmowa lub uchylenie zezwolenia na pracę było wynikiem
niezachowania należytej staranności, o ile przepisy szczególne albo treść umowy nie
stanowią inaczej.

Art. 88h. 1. Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, od
którego jest wymagane posiadanie zezwolenia na pracę, jest obowiązany do:
1) uwzględnienia w umowie z cudzoziemcem warunków, o których mowa w art.
88c, zawartych w zezwoleniu na pracę;
2) dostosowywania, w przypadku, o którym mowa w art. 88c ust. 6, wysokości
wynagrodzenia cudzoziemca do aktualnej wysokości przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w województwie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, co najmniej raz w roku;
3) zawarcia z cudzoziemcem umowy w formie pisemnej oraz przedstawienia
cudzoziemcowi przed podpisaniem umowy jej tłumaczenia na język zrozumiały dla cudzoziemca;
4) przekazania jednego egzemplarza zezwolenia na pracę cudzoziemcowi, którego
dotyczy zezwolenie, w formie pisemnej;
5) informowania cudzoziemca o działaniach podejmowanych w związku
z postępowaniem o udzielenie lub przedłużenie zezwolenia na pracę oraz
decyzjach o wydaniu, odmowie wydania lub uchyleniu zezwolenia;
6) zachowania należytej staranności w postępowaniach o zezwolenie, przedłużenie
i uchylenie zezwolenia na pracę cudzoziemca;
7) (uchylony)
8) udostępnienia podmiotom, o których mowa w art. 88f ust. 3, na ich wniosek
dokumentów potwierdzających wypełnienie obowiązków określonych w pkt 1–
6, sporządzonych w języku polskim lub przetłumaczonych na język polski.
2. W stosunku do cudzoziemca pełniącego funkcję w zarządzie osoby prawnej
wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji
albo prowadzącego sprawy spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej jako
komplementariusz, albo będącego prokurentem przepisów ust. 1 pkt 1–3 nie stosuje się.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3–5, w sytuacji odmowy
udzielenia, uchylenia zezwolenia na pracę lub gdy cudzoziemiec przestał spełniać
warunki określone w art. 87, podmiot powierzający wykonywanie pracy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany niezwłocznie odwołać cudzoziemca z delegacji.
4. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ust. 1–3, niewypłacenia
należnego wynagrodzenia lub nieopłacenia należnych składek na ubezpieczenia
społeczne podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest obowiązany do:
1) niezwłocznego dokonania czynności, o których mowa w ust. 1–3;
2) wypłacenia cudzoziemcowi zaległego wynagrodzenia za okres wykonywanej
pracy w wysokości zgodnej z zezwoleniem na pracę oraz opłacenia związanych
z nim składek na ubezpieczenia społeczne i zaliczek na podatek dochodowy.

Art. 88i. Podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy w terminie
7 dni pisemnie powiadamia wojewodę, który wydał zezwolenie na pracę,
o następujących okolicznościach:
1) cudzoziemiec rozpoczął pracę o innym charakterze lub na innym stanowisku niż
określone w zezwoleniu na pracę, na warunkach, o których mowa w art. 88f ust. 1b;
2) nastąpiła zmiana siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej
podmiotu powierzającego cudzoziemcowi wykonywanie pracy lub przejęcie
zakładu pracy lub jego części przez innego pracodawcę;
3) nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;
4) zmieniła się osoba reprezentująca pracodawcę, o której mowa w art. 88c ust. 6 pkt 3;
5) cudzoziemiec nie podjął pracy w okresie 3 miesięcy od początkowej daty
ważności zezwolenia na pracę;
6) cudzoziemiec przerwał pracę na okres przekraczający 3 miesiące;
7) cudzoziemiec zakończył pracę wcześniej niż 3 miesiące przed upływem okresu
ważności zezwolenia na pracę.

Art. 88j. 1. Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę
cudzoziemca, gdy podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi:
1) w toku postępowania:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę, albo w celu użycia jako autentyczny
podrobił lub przerobił dokument albo takiego dokumentu jako
autentycznego używał;
2) nie spełnił wymogów określonych w art. 88c;
3) został prawomocnie ukarany za wykroczenie określone w art. 120 ust. 3–5;
4) w ciągu dwóch lat od uznania za winnego popełnienia czynu, o którym mowa
w art. 120 ust. 1, został ponownie prawomocnie ukarany za podobne wykroczenie;
5) jest osobą fizyczną, karaną za popełnienie czynu z art. 218–221 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny;
6) jest osobą fizyczną, karaną za popełnienie w związku z postępowaniem
o wydanie zezwolenia na pracę, czynu z art. 270–275 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny, albo jest podmiotem zarządzanym lub kontrolowanym przez taką osobę;
7) jest osobą fizyczną karaną za czyn, o którym mowa w art. 189a ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. − Kodeks karny, lub karaną w innym państwie na podstawie
przepisów Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi,
w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów
Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej,
albo jest podmiotem zarządzanym lub kontrolowanym przez taką osobę;
8) nie dopełnia obowiązków wynikających z art. 88h ust. 4;
9) wnioskuje o wydanie zezwolenia w stosunku do cudzoziemca, który:
a) nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych i innych warunków w przypadku
zamiaru powierzenia wykonywania pracy w zawodzie regulowanym,
aa) nie spełnia wymagań podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi określonych w informacji starosty o braku możliwości
zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy,
b) w związku z postępowaniem o wydanie zezwolenia na pracę został ukarany
za czyn określony w art. 270–275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
1a. Przepisy ust. 1 pkt 3–7 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy osobą
ukaraną jest osoba fizyczna, która działała w imieniu podmiotu powierzającego
wykonywanie pracy cudzoziemcowi.
2. Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę również
w przypadku gdy:
1) dane osoby, której dotyczy wniosek, zostały umieszczone w wykazie
cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany;
2) wymagają tego zobowiązania wynikające z postanowień ratyfikowanych umów
międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską.
2a. Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę, jeżeli
w danym roku nastąpiło przekroczenie obowiązującego go limitu zezwoleń na pracę,
o którym mowa w art. 90b ust. 1.
2b. Wojewoda może wydać decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę,
jeżeli z okoliczności wynika, że wniosek o wydanie zezwolenia na pracę został
złożony dla pozoru, zezwolenie będzie wykorzystane przez cudzoziemca w celu
innym niż wykonywanie pracy dla danego podmiotu lub podmiot powierzający
wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie dopełnia obowiązków związanych z
prowadzeniem działalności lub powierzaniem pracy innym osobom, w szczególności:
1) nie posiada środków finansowych ani źródeł dochodu niezbędnych do pokrycia
zobowiązań wynikających z powierzenia pracy cudzoziemcowi lub
2) nie prowadzi działalności gospodarczej, rolniczej lub statutowej uzasadniającej
powierzenie pracy danemu cudzoziemcowi w danym okresie, w tym zawiesił
działalność, został wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w
okresie likwidacji, lub
3) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, na
ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych albo nie
dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, lub
4) nie zgłasza do ubezpieczenia społecznego pracowników lub innych osób
objętych obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym albo nie zgłasza
pomocników rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników do ubezpieczenia społecznego rolników, lub
5) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu.
3. (uchylony)
4. Organy Straży Granicznej i Państwowej Inspekcji Pracy są obowiązane
nieodpłatnie udostępniać wojewodom posiadane informacje o okolicznościach, o
których mowa w ust. 1 pkt 3–7, dotyczących podmiotu powierzającego wykonywanie
pracy cudzoziemcowi.
5. Wojewoda może pozyskać od organów Krajowej Administracji Skarbowej informacje o:
1) przychodzie lub dochodzie podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób
fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych,
2) zaległościach podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi z
tytułu podatków lub innych należności publicznoprawnych
– w celu ustalenia okoliczności, o których mowa w ust. 2b pkt 1, 2 i 5.
6. Przekazanie informacji, o których mowa w ust. 5, następuje za pomocą
systemów teleinformatycznych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy.
7. Wojewoda może pozyskać z systemu teleinformatycznego Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych, przy wykorzystaniu systemów teleinformatycznych
prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy, informacje w celu ustalenia
okoliczności, o których mowa w ust. 2b pkt 3 i 4.
7a. Wojewoda może pozyskać nieodpłatnie z systemu teleinformatycznego Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, przy wykorzystaniu systemów
teleinformatycznych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy,
informacje w celu ustalenia okoliczności, o których mowa w ust. 2b pkt 3 i 4,
dotyczących pomocnika rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników, będącego cudzoziemcem.
8. Uprawnienia określone w ust. 5, 7 i 7a przysługują organowi wyższego stopnia
w postępowaniu odwoławczym.

Art. 88k. 1. Wojewoda uchyla wydane zezwolenie, jeżeli:
1) uległy zmianie okoliczności lub dowody, odnoszące się do wydanej decyzji;
2) ustała przyczyna udzielenia zezwolenia na pracę;
3) podmiot powierzający wykonywanie pracy nie dopełnił obowiązków, o których
mowa w art. 88h ust. 4;
4) cudzoziemiec przestał spełniać wymagania, o których mowa w art. 88d;
5) zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 88i pkt 5 lub 6;
6) otrzymał informację, że w stosunku do cudzoziemca obowiązuje wpis do wykazu
cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany;
7) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie prowadzi
działalności gospodarczej, rolniczej lub statutowej, w szczególności zawiesił
działalność, został wykreślony z właściwego rejestru lub jest w likwidacji;
8) zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 88j ust. 1 pkt 3–7.
2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 88f ust. 1a i 1b.
3. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się, gdy wojewoda otrzymał powiadomienie,
o którym mowa w art. 88i pkt 4.
4. Przepisu ust. 1 pkt 5 nie stosuje się, gdy wojewoda otrzymał powiadomienie,
o którym mowa w art. 88i pkt 5 lub 6, określające okoliczności wskazujące, że
zezwolenie będzie wykorzystane zgodnie z jego przeznaczeniem oraz:
1) przyczynę niepodjęcia pracy lub
2) przyczynę przerwy w wykonywaniu pracy.

Art. 88l. W przypadku uchylenia zezwolenia na pracę cudzoziemca
przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej
wojewoda informuje o uchyleniu zezwolenia organ Straży Granicznej, gdy decyzja
w tej sprawie stanie się ostateczna.

Art. 88m. Zezwolenie na pracę wygasa z mocy prawa z dniem, w którym
udzielono cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii
Europejskiej, zezwolenia na pobyt stały albo zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w
związku z wykonywaniem pracy u tego samego podmiotu powierzającego
wykonywanie pracy cudzoziemcowi i na tym samym stanowisku.

Art. 88n. 1. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje starosta właściwy ze
względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego
wykonywanie pracy cudzoziemcowi.
2. W przypadku zmiany właściwości starosty ze względu na zmianę siedziby lub
miejsca zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi
właściwość starosty do prowadzenia postępowania w sprawie wydania przedłużenia
zezwolenia na pracę sezonową określa się na dzień złożenia wniosku o wydanie
przedłużenia zezwolenia.

Art. 88o. 1. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje się, jeżeli:
1) wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem,
nie będzie niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących w tym samym
wymiarze czasu pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;
2) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi dołączył do wniosku
o wydanie zezwolenia na pracę sezonową informację starosty, o której mowa w
art. 88c ust. 1 pkt 2.
2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się w przypadku powierzenia wykonywania
pracy cudzoziemcowi będącemu obywatelem państwa określonego w przepisach
wydanych na podstawie art. 90 ust. 10.

Art. 88p. 1. Jeżeli cudzoziemiec wskazany we wniosku o wydanie zezwolenia
na pracę sezonową będzie ubiegał się o wydanie wizy, o której mowa w art. 60 ust. 1
pkt 5a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub zamierza wjechać na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach ruchu bezwizowego, a podmiot
powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi spełnia warunki, o których mowa
w art. 88o, i nie zachodzą okoliczności, z powodu których odmawia się wydania
zezwolenia na pracę sezonową, właściwy starosta:
1) wpisuje wniosek do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej;
2) wydaje podmiotowi powierzającemu wykonywanie pracy cudzoziemcowi
zaświadczenie o wpisie, o którym mowa w pkt 1.
2. Starosta rozpatruje wnioski o wydanie zezwolenia na pracę sezonową z
uwzględnieniem pierwszeństwa cudzoziemców, którzy co najmniej raz w okresie 5 lat
poprzedzających złożenie wniosku wykonywali pracę na rzecz danego podmiotu na
podstawie zezwolenia na pracę sezonową, jeżeli praca będzie wykonywana na
podstawie umowy o pracę.
3. W sprawach niewymagających postępowania wyjaśniającego starosta
dokonuje czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, albo wydaje decyzję o
odmowie wydania zezwolenia na pracę sezonową, w terminie 7 dni roboczych od dnia
złożenia kompletnego wniosku.
4. W sprawach wymagających postępowania wyjaśniającego starosta dokonuje
czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, albo wydaje decyzję o odmowie wydania
zezwolenia na pracę sezonową, w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.
5. Terminy określone w ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio w sprawach
dotyczących wydania zezwolenia na pracę sezonową, w których wpis do ewidencji
wniosków w sprawie pracy sezonowej nie jest wymagany.
6. Zaświadczenie o wpisie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową do
ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej podmiot powierzający wykonywanie
pracy cudzoziemcowi przekazuje temu cudzoziemcowi.
7. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową został wpisany do
ewidencji wniosków, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zezwolenie na pracę sezonową
wydaje się po wjeździe cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu
bezwizowego, jeżeli podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi
przedstawił właściwemu staroście:
1) kopię ważnego dokumentu uprawniającego cudzoziemca do pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) informację o adresie zakwaterowania cudzoziemca w okresie pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
8. Pracę na warunkach określonych w zaświadczeniu o wpisie wniosku o
wydanie zezwolenia na pracę sezonową do ewidencji wniosków w sprawie pracy
sezonowej uważa się za legalną od dnia, w którym podmiot powierzający
wykonywanie pracy cudzoziemcowi przedstawił dokumenty, o których mowa w ust.
7 pkt 1 i 2, do dnia doręczenia decyzji starosty w sprawie zezwolenia na pracę
sezonową. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się okresów zawieszenia
postępowania na wniosek strony.
9. Jeżeli dzień rozpoczęcia pracy przez cudzoziemca przypada na dzień wolny
od pracy urzędu, pracę na warunkach określonych w zaświadczeniu o wpisie wniosku
o wydanie zezwolenia na pracę sezonową do ewidencji wniosków w sprawie pracy
sezonowej uważa się za legalną również wówczas, gdy w pierwszym dniu pracy
urzędu podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi przedstawił
właściwemu staroście dokumenty, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2.
10. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową został wpisany do
ewidencji wniosków, o której mowa w ust. 1 pkt 1, a podmiot powierzający
wykonywanie pracy cudzoziemcowi w terminie 120 dni od dnia dokonania wpisu nie
przedstawił kopii ważnego dokumentu uprawniającego cudzoziemca do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, postępowanie w sprawie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową umarza się.
11. Przepisu ust. 10 nie stosuje się, jeżeli okoliczności wskazują, że zezwolenie
na pracę sezonową zostanie wykorzystane zgodnie z celem w późniejszym terminie.

Art. 88pa. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową dotyczy
cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
innego dokumentu niż wiza wydana w celu wykonywania pracy sezonowej lub w
ramach ruchu bezwizowego bez związku z wnioskiem wpisanym do ewidencji, o
której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1, pracę tego cudzoziemca na warunkach
określonych we wniosku uważa się za legalną od dnia złożenia wniosku, który nie
zawiera braków formalnych, do dnia doręczenia decyzji starosty w sprawie zezwolenia
na pracę sezonową, nie dłużej jednak niż przez okres 30 dni. Przepisy art. 88p ust. 9
stosuje się odpowiednio.

Art. 88q. Na wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi starosta może dokonać wpisu wniosku o wydanie zezwolenia na pracę
sezonową na okresy nie dłuższe niż 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego
przypadające odpowiednio w ciągu nie więcej niż 3 kolejnych lat kalendarzowych do
ewidencji wniosków, o której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1, jeżeli cudzoziemiec jest
obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust.
10, a podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi:
1) powierzał wykonywanie pracy cudzoziemcowi, którego dotyczy wniosek,
zgodnie z zezwoleniem na pracę sezonową co najmniej raz w okresie 5 lat
poprzedzających dzień złożenia wniosku;
2) nie zalega z uiszczeniem zaliczek na podatek dochodowy i składek na
ubezpieczenia społeczne, jeżeli były wymagane w związku z pracą wykonywaną
przez tego cudzoziemca, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał rozłożenie na
raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji
właściwego organu.

Art. 88r. Zezwolenie na pracę sezonową jest wydawane dla określonego
cudzoziemca. Zezwolenie określa podmiot powierzający wykonywanie pracy
cudzoziemcowi, najniższe wynagrodzenie cudzoziemca, wymiar czasu pracy albo
liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu, rodzaj umowy będącej podstawą wykonywania pracy oraz okres ważności zezwolenia. Jeżeli zezwolenie dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, w zezwoleniu na pracę jest
określany także pracodawca użytkownik.

Art. 88s. 1. Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi na
podstawie zezwolenia na pracę sezonową może powierzyć mu pracę innego rodzaju
niż praca wykonywana w ramach działalności określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 90 ust. 9 na okresy nie dłuższe niż łącznie 30 dni w ciągu ważności
zezwolenia, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:
1) cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 90 ust. 10;
2) cudzoziemiec otrzymuje wynagrodzenie nie niższe niż określone w posiadanym
zezwoleniu na pracę sezonową;
3) cudzoziemiec nie wykonuje pracy w charakterze pracownika tymczasowego.
2. Wydanie nowego zezwolenia na pracę sezonową nie jest wymagane, jeżeli:
1) nastąpiła zmiana siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej
podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub przejęcie
zakładu pracy lub jego części przez innego pracodawcę;
2) nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;
3) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi i cudzoziemiec
zawarli umowę o pracę zamiast umowy cywilnoprawnej lub umowę o pomocy
przy zbiorach w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników
zamiast innej umowy cywilnoprawnej;
3a) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi i cudzoziemiec
zawarli umowę inną niż wskazana w zezwoleniu na pracę sezonową umowa o
pomocy przy zbiorach w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników;
4) zaistniały okoliczności, o których mowa w ust. 1.
3. Jeżeli podmiotem powierzającym wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest
agencja pracy tymczasowej, podmiot ten pisemnie powiadamia starostę, który wydał
zezwolenie na pracę sezonową, o okolicznościach, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3,
w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.

Art. 88t. 1. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje się na czas określony, który
nie może być dłuższy niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym.
2. W przypadku cudzoziemca, który wjechał na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w
ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę
sezonową wpisanym do ewidencji wniosków, o której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1,
okres, o którym mowa w ust. 1, jest liczony od dnia pierwszego wjazdu cudzoziemca
na terytorium państw obszaru Schengen w danym roku kalendarzowym.
3. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową dotyczy
cudzoziemca, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej
podstawie niż określona w ust. 2, z którą może wiązać się uprawnienie do
wykonywania pracy, zezwolenie może być wydane na okres legalnego pobytu, nie
dłużej jednak niż na okres 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego, liczony łącznie z
okresami określonymi w poprzednio wydanych zezwoleniach na pracę sezonową dla
tego cudzoziemca.

Art. 88u. 1. Jeżeli cudzoziemiec wjechał na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w
ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę
sezonową wpisanym do ewidencji, o której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1, starosta może
wydać przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową w celu kontynuacji pracy
sezonowej przez cudzoziemca na rzecz tego samego podmiotu powierzającego
wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub w celu wykonywania pracy sezonowej na
rzecz innego podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi. Przepis
art. 88p ust. 7 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie innego dokumentu niż wiza wydana w celu wykonywania pracy sezonowej
lub w ramach ruchu bezwizowego bez związku z wnioskiem wpisanym do ewidencji,
o której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1, starosta odmawia wszczęcia postępowania w
sprawie udzielenia przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową.
3. Przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową wydaje się na okres, który łącznie
z okresem pobytu cudzoziemca w celu wykonywania pracy sezonowej, liczonym od
dnia pierwszego wjazdu na terytorium państw obszaru Schengen w danym roku
kalendarzowym, nie jest dłuższy niż 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.
4. Jeżeli podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, na
podstawie zezwolenia na pracę sezonową, złożył wniosek o przedłużenie zezwolenia
na pracę sezonową dla tego cudzoziemca, a wniosek nie zawiera braków formalnych
lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę cudzoziemca na warunkach
określonych w zezwoleniu na pracę sezonową uważa się za legalną od dnia złożenia
wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie przedłużenia zezwolenia na pracę
sezonową staje się ostateczna. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się okresów
zawieszenia postępowania na wniosek strony.
4a. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli po zakończeniu pracy na
podstawie umowy o pomocy przy zbiorach w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu
społecznym rolników cudzoziemiec będzie wykonywał pracę na podstawie innej
umowy, a pozostałe warunki wykonywania pracy określone w zezwoleniu na pracę
sezonową nie ulegną zmianie.
5. Jeżeli wniosek o przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową złożył podmiot,
który nie powierzał pracy danemu cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę
sezonową w okresie bezpośrednio poprzedzającym dzień złożenia wniosku, pracę tego
cudzoziemca na warunkach określonych we wniosku uważa się za legalną do dnia
wydania decyzji starosty, nie dłużej jednak niż przez okres 30 dni liczonych od dnia
złożenia wniosku, który nie zawiera braków formalnych.

Art. 88v. Do przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące wydania zezwolenia na pracę sezonową.

Art. 88w. 1. Jeżeli cudzoziemiec wjechał na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w
ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę
sezonową wpisanym do ewidencji, o której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1, a podmiot
powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę
sezonową zapewnia mu zakwaterowanie, podmiot ten jest obowiązany do zawarcia z
cudzoziemcem odrębnej umowy w formie pisemnej określającej warunki najmu lub
użyczenia kwatery mieszkalnej.
2. Czynsz najmu kwatery mieszkalnej, o której mowa w ust. 1, nie może być
potrącany z wynagrodzenia cudzoziemca. Postanowienia umowy przewidujące możliwość automatycznego potrącenia czynszu z wynagrodzenia cudzoziemca są nieważne.
3. Przed podpisaniem umowy, o której mowa w ust. 1, podmiot powierzający
wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest obowiązany do przedstawienia
cudzoziemcowi tłumaczenia umowy na język dla niego zrozumiały.

Art. 88x. 1. Do zezwolenia na pracę sezonową stosuje się odpowiednio przepisy
art. 88a ust. 1 i 1aa–2, art. 88c ust. 1a–2 i 7–11, art. 88d, art. 88f ust. 2 i 3, art. 88g ust.
1 i 2, art. 88h ust. 1 i 4, art. 88j oraz art. 88l.
1a. W postępowaniu w sprawie wydania zezwolenia na pracę sezonową nie
stosuje się art. 88j ust. 1 pkt 3, jeżeli podmiot powierzający wykonywanie pracy
cudzoziemcowi został ukarany za wykroczenie określone w art. 120 ust. 1.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową zawiera, poza
informacjami, o których mowa w art. 88a ust. 1aa:
1) datę wjazdu na terytorium państw obszaru Schengen oraz dane dotyczące pobytu
cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu złożenia wniosku,
w tym podstawy prawnej;
2) informację, czy cudzoziemiec, którego dotyczy wniosek, wykonywał pracę na
rzecz wnioskodawcy w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku na
podstawie zezwolenia na pracę sezonową;
3) oświadczenie, że według wiedzy podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę sezonową cudzoziemiec
zapewnia sobie zakwaterowanie we własnym zakresie, albo oświadczenie
podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi o zapewnieniu
cudzoziemcowi zakwaterowania;
4) informacje dotyczące przewidywanego płatnego urlopu przysługującego cudzoziemcowi.

Art. 88y. 1. Starosta wydaje decyzję o uchyleniu zezwolenia na pracę sezonową, jeżeli:
1) uległy zmianie okoliczności lub dowody, odnoszące się do wydanej decyzji;
2) ustała przyczyna udzielenia zezwolenia na pracę sezonową;
3) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi w toku postępowania:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo w celu użycia jako autentyczny
podrobił lub przerobił dokument, albo takiego dokumentu jako
autentycznego używał;
4) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie dopełnił
obowiązków, o których mowa w art. 88h ust. 4;
5) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie prowadzi
działalności uzasadniającej powierzenie pracy cudzoziemcowi, w szczególności
nie prowadzi działalności gospodarczej, statutowej lub rolniczej, jego działalność
jest w okresie likwidacji lub w okresie zawieszenia;
6) zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 88j ust. 1 pkt 3–7.
2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 88u
ust. 4 i 5.
3. Jeżeli decyzja o uchyleniu zezwolenia na pracę sezonową dotyczy
cudzoziemca, który wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z
wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji
wniosków, o której mowa w art. 88p ust. 1 pkt 1, doręcza się ją dodatkowo temu
cudzoziemcowi.
4. W przypadku uchylenia zezwolenia na pracę sezonową na podstawie ust. 1 pkt
5 lub 6 cudzoziemcowi przysługuje prawo do odszkodowania od podmiotu
powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi za niewykonanie zobowiązań,
które ten podmiot musiałby wykonać, gdyby zezwolenie na pracę sezonową nie
zostało uchylone.

Art. 88z. 1. W oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi,
podlegającym wpisaniu do ewidencji oświadczeń, podmiot powierzający
wykonywanie pracy cudzoziemcowi zamieszcza:
1) informacje dotyczące podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi:
a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,
b) adres stałego pobytu albo adres siedziby,
c) numer telefonu oraz numer faksu,
d) numery identyfikacyjne NIP i REGON – w przypadku podmiotu
prowadzącego działalność gospodarczą, albo numer PESEL – w przypadku
osoby fizycznej,
e) numer wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia –
w przypadku podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi, który prowadzi agencję zatrudnienia świadczącą usługi
pracy tymczasowej,
f) symbol PKD oraz opis wykonywanej działalności związanej z pracą
cudzoziemca,
g) oświadczenie składane pod rygorem odpowiedzialności karnej, czy
zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 88z ust. 5 pkt 1–6 (składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej
treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań),
h) oświadczenie o zapoznaniu się z przepisami dotyczącymi zasad powierzenia
wykonywania pracy cudzoziemcom;
2) informacje dotyczące cudzoziemca:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) płeć,
c) datę urodzenia,
d) obywatelstwo,
e) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu podróży,
f) numer wizy lub karty pobytu oraz okres ważności tego dokumentu, jeżeli
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
g) dane dotyczące podstawy prawnej pobytu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oraz przewidywanego sposobu wykorzystania oświadczenia
wpisanego do ewidencji oświadczeń;
3) dane dotyczące pracy oferowanej cudzoziemcowi:
a) nazwę zawodu, podklasę działalności według klasyfikacji PKD, w której
powierza pracę cudzoziemcowi,
b) stanowisko lub rodzaj pracy,
c) miejsce wykonywania pracy,
d) okres lub okresy pracy oznaczone datami,
e) rodzaj umowy stanowiącej podstawę wykonywania pracy,
f) najniższe wynagrodzenie, jakie może otrzymywać cudzoziemiec, określone
stawką godzinową lub miesięczną,
g) wymiar czasu pracy lub liczbę godzin pracy w tygodniu lub w miesiącu;
4) dane dotyczące pracodawcy użytkownika, jeżeli oświadczenie dotyczy pracy
cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego:
a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,
b) adres stałego pobytu albo siedziby.
2. Powiatowy urząd pracy właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce stałego
pobytu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi wpisuje
oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji
oświadczeń, jeżeli:
1) cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 lub cudzoziemiec będzie wykonywał pracę w
zawodzie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 oraz
2) praca cudzoziemca nie jest związana z działalnością określoną w przepisach
wydanych na podstawie art. 90 ust. 9, oraz
3) okres wykonywania pracy określony w złożonym oświadczeniu o powierzeniu
wykonywania pracy cudzoziemcowi oraz okresy pracy wykonywanej na
podstawie oświadczeń wpisanych do ewidencji oświadczeń wynoszą łącznie nie
dłużej niż 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy niezależnie od liczby
podmiotów powierzających temu cudzoziemcowi wykonywanie pracy.
3. Powiatowy urząd pracy, wpisując oświadczenie o powierzeniu wykonywania
pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, może określić późniejszy dzień
rozpoczęcia pracy, niż określony w oświadczeniu, nie wcześniejszy niż dzień
następujący po dniu wpisania oświadczenia do ewidencji oświadczeń.
4. W sprawach niewymagających postępowania wyjaśniającego powiatowy
urząd pracy wpisuje oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi
do ewidencji oświadczeń albo starosta odmawia w drodze decyzji wpisania
oświadczenia do ewidencji oświadczeń nie później niż w terminie 7 dni roboczych od
dnia otrzymania oświadczenia, a w sprawach wymagających postępowania
wyjaśniającego – nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania oświadczenia.
5. Starosta wydaje decyzję o odmowie wpisania oświadczenia o powierzeniu
wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, jeżeli:
1) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub osoba fizyczna,
która działała w jego imieniu, zostali co najmniej dwukrotnie prawomocnie
ukarani za popełnienie czynu, o którym mowa w art. 120 ust. 10, w okresie
12 miesięcy poprzedzających datę złożenia oświadczenia w powiatowym
urzędzie pracy;
2) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub osoba fizyczna,
która działała w jego imieniu, zostali prawomocnie ukarani za popełnienie czynu,
o którym mowa w art. 120 ust. 3–5;
3) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub osoba fizyczna,
która działała w jego imieniu, zostali ponownie prawomocnie ukarani w ciągu
dwóch lat od uznania za winnego popełnienia czynu, o którym mowa w art. 120
ust. 1, za podobne wykroczenie;
4) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest osobą fizyczną,
karaną za popełnienie czynu z art. 218–221 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny;
5) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest osobą fizyczną,
karaną za popełnienie w związku z postępowaniem o wydanie zezwolenia na
pracę czynu z art. 270–275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, albo
jest podmiotem zarządzanym lub kontrolowanym przez taką osobę;
6) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest osobą fizyczną,
karaną za czyn, o którym mowa w art. 189a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny, lub karaną w innym państwie na podstawie przepisów Protokołu
o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności
kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych
przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, albo jest
podmiotem zarządzanym lub kontrolowanym przez taką osobę;
7) w danym roku kalendarzowym nastąpiło przekroczenie obowiązującego limitu
oświadczeń, o którym mowa w art. 90b ust. 3.
6. Starosta może wydać decyzję o odmowie wpisania oświadczenia o
powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, jeżeli z
okoliczności wynika, że oświadczenie zostało złożone dla pozoru, oświadczenie będzie wykorzystane przez cudzoziemca w celu innym niż wykonywanie pracy dla
danego podmiotu lub podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie
dopełnia obowiązków związanych z prowadzeniem działalności lub powierzaniem
pracy innym osobom, w szczególności:
1) nie posiada środków finansowych ani źródeł dochodu niezbędnych do pokrycia
zobowiązań wynikających z powierzenia pracy cudzoziemcowi lub
2) nie prowadzi działalności gospodarczej, rolniczej lub statutowej uzasadniającej
powierzenie pracy danemu cudzoziemcowi w danym okresie, w tym zawiesił
działalność, został wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w
okresie likwidacji, lub
3) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, na
ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych albo nie
dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, lub
4) nie zgłasza do ubezpieczenia społecznego pracowników lub innych osób
objętych obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym albo nie zgłasza
pomocników rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników do ubezpieczenia społecznego rolników, lub
5) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu.
7. Organy Straży Granicznej i Państwowej Inspekcji Pracy są obowiązane
nieodpłatnie udostępniać starostom posiadane informacje o okolicznościach, o których
mowa w ust. 5 pkt 1‒6, dotyczących podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.
8. Starosta może pozyskać od organów Krajowej Administracji Skarbowej informacje o:
1) przychodzie lub dochodzie podmiotu powierzającego wykonywanie pracy
cudzoziemcowi, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób
fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych,
2) zaległościach podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi z
tytułu podatków lub innych należności publicznoprawnych
– w celu ustalenia okoliczności, o których mowa w ust. 6 pkt 1, 2 i 5.
9. Przekazanie informacji, o których mowa w ust. 8, następuje za pomocą
systemów teleinformatycznych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw
pracy.
10. Starosta może pozyskać z systemu teleinformatycznego Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych, przy wykorzystaniu systemów teleinformatycznych
prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy, informacje w celu ustalenia
okoliczności, o których mowa w ust. 6 pkt 3 i 4.
10a. Starosta może pozyskać nieodpłatnie z systemu teleinformatycznego Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, przy wykorzystaniu systemów
teleinformatycznych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy,
informacje w celu ustalenia okoliczności, o których mowa w ust. 6 pkt 3 i 4,
dotyczących pomocnika rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników, będącego cudzoziemcem.
11. Uprawnienia określone w ust. 8, 10 i 10a przysługują organowi wyższego
stopnia w postępowaniu odwoławczym.
12. Wpis nowego oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy
cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń nie jest wymagany, jeżeli:
1) nastąpiła zmiana siedziby lub miejsca stałego pobytu, nazwy lub formy prawnej
podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub przejęcie
zakładu pracy lub jego części przez innego pracodawcę;
2) nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;
3) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi i cudzoziemiec
zawarli umowę o pracę zamiast umowy cywilnoprawnej;
4) cudzoziemiec jest pracownikiem tymczasowym, skierowanym przez pracodawcę
do innego pracodawcy użytkownika, niż określony w oświadczeniu, jeżeli dane
dotyczące pracy oferowanej cudzoziemcowi określone w oświadczeniu,
z wyjątkiem miejsca wykonywania pracy, nie uległy zmianie.
13. Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, którego
oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi zostało wpisane do
ewidencji oświadczeń, pisemnie powiadamia właściwy powiatowy urząd pracy o:
1) podjęciu pracy przez cudzoziemca najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy;
2) niepodjęciu pracy przez cudzoziemca w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy
określonego w ewidencji oświadczeń.
14. W przypadku gdy podmiot powierzający wykonywanie pracy
cudzoziemcowi nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w ust. 13, uznaje się na
potrzeby ustalenia okresu wykonywania pracy przez cudzoziemca na podstawie
oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanego do
ewidencji oświadczeń, że cudzoziemiec wykonywał pracę od dnia określonego w
oświadczeniu, chyba że z okoliczności wynika, że cudzoziemiec rozpoczął pracę na
podstawie oświadczenia w późniejszym terminie.
15. Domniemywa się, że cudzoziemiec, którego dotyczy oświadczenie o
powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń,
zakończył wykonywanie pracy w dniu określonym w oświadczeniu, chyba że
z okoliczności wynika, że cudzoziemiec zakończył pracę na podstawie oświadczenia
w innym terminie.
16. Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi na podstawie
oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanego do
ewidencji oświadczeń lub cudzoziemiec wykonujący pracę na podstawie takiego
oświadczenia mogą powiadomić właściwy powiatowy urząd pracy o zakończeniu tej pracy.

Art. 88za. 1. Jeżeli podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi,
który zatrudniał cudzoziemca przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w związku z
oświadczeniem o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanym do
ewidencji oświadczeń, złożył przed upływem daty zakończenia pracy wskazanej w
oświadczeniu wniosek o wydanie zezwolenia na pracę dla tego cudzoziemca na tym
samym stanowisku na podstawie umowy o pracę, a wniosek nie zawiera braków
formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę cudzoziemca na
warunkach nie gorszych niż określone w oświadczeniu wpisanym do ewidencji
oświadczeń uważa się za legalną od dnia upływu ważności tego oświadczenia do dnia
wydania zezwolenia na pracę lub doręczenia decyzji odmownej w tej sprawie.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku zawieszenia postępowania na
wniosek strony.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wniosku cudzoziemca
o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, w celu kontynuacji zatrudnienia u danego pracodawcy.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 88

DODAJ