Art. 81. 1. Właściciel pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu
wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy
jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego.
2. Badania techniczne dzieli się na badania okresowe, badania dodatkowe oraz
badania co do zgodności z warunkami technicznymi.
3. Okresowe badanie techniczne po raz pierwszy jest przeprowadzane przed
pierwszą rejestracją pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Badaniu, o którym mowa w ust. 3, nie podlega:
1) nowy pojazd, dla którego wydano świadectwo zgodności WE, świadectwo
zgodności, dopuszczenie jednostkowe pojazdu, decyzję o uznaniu dopuszczenia
jednostkowego pojazdu albo świadectwo dopuszczenia indywidualnego WE
pojazdu;
2) zarejestrowany pojazd:
a) na którego typ wydano świadectwo homologacji typu WE pojazdu –
w okresie od dnia pierwszej rejestracji za granicą do dnia terminu
okresowego badania technicznego, ustalonego na podstawie ust. 5, lub
b) w którego dowodzie rejestracyjnym lub innym dokumencie wydanym przez
właściwy organ państwa członkowskiego przedstawionym do rejestracji,
zawarta jest informacja o wykonanym badaniu technicznym i jego terminie
ważności
– z wyjątkiem taksówki, pojazdu uprzywilejowanego lub pojazdu odpowiednio
przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o przewozie towarów
niebezpiecznych, pojazdu z zamontowanym urządzeniem technicznym
podlegającym dozorowi technicznemu oraz pojazdu przystosowanego
konstrukcyjnie do ruchu lewostronnego.
5. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie,
z zastrzeżeniem ust. 6–10.
6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu
ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub
przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza
się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat
od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia
poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od
dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary
niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do
przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu
drogowego osób, pojazdu marki „SAM”, pojazdu zasilanego gazem, pojazdu
uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu
państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.
7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz
motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji,
a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.
8. Przepisy ust. 6 i 7 dotyczą również pojazdów, o których mowa w ust. 6 i 7,
zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą. W tym przypadku za dzień pierwszej
rejestracji, o której mowa w ust. 6 i 7, przyjmuje się dzień pierwszej rejestracji za
granicą.
9. Okresowe badanie techniczne autobusu przeprowadza się przed upływem roku
od dnia pierwszej rejestracji i następnie co 6 miesięcy.
10. Przyczepa lekka i pojazd zabytkowy nie podlegają okresowym badaniom
technicznym. W przypadku pojazdu zabytkowego, wykorzystywanego do
zarobkowego transportu drogowego podlega on corocznym badaniom technicznym.
11. Niezależnie od badań, o których mowa w ust. 3–5, dodatkowemu badaniu
technicznemu podlega pojazd:
1) skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego:
a) w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu
lub narusza wymagania ochrony środowiska,
b) który uczestniczył w wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone
zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy,
z zastrzeżeniem pkt 5, lub noszący ślady uszkodzeń albo którego stan
techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogące stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu
drogowego;
2) skierowany przez starostę albo na wniosek posiadacza pojazdu:
a) w celu identyfikacji lub ustalenia danych niezbędnych do jego rejestracji,
b) jeżeli z dokumentów wymaganych do jego rejestracji wynika, że
uczestniczył on w wypadku drogowym, lub narusza wymagania ochrony
środowiska;
2a) skierowany przez starostę po otrzymaniu:
a) informacji, o której mowa w art. 54f ustawy z dnia 6 września 2001 r. o
transporcie drogowym,
b) wniosku organu kontroli ruchu drogowego o konieczności przeprowadzenia
dodatkowego badania technicznego pojazdu kategorii M2, M3, N2 i N3,
przyczepy kategorii O3 i O4 i ciągnika kołowego kategorii T5 użytkowanego
na drodze publicznej do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy;
3) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów
powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym, z zastrzeżeniem
art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6, z wyłączeniem montażu instalacji do zasilania gazem;
4) który ma być używany jako taksówka, pojazd uprzywilejowany, pojazd do nauki
jazdy, pojazd do przeprowadzania egzaminu państwowego lub pojazd
odpowiednio przystosowany lub wyposażony zgodnie z przepisami o przewozie
drogowym towarów niebezpiecznych;
5) w którym została dokonana naprawa wynikająca ze szkody istotnej;
6) w którym w czasie badania technicznego stwierdzono ślady uszkodzeń lub
naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogących stwarzać
zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego;
7) dla którego określono wymagania techniczne w przepisach o podatku od
towarów i usług, w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych lub
w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych;
8) autobus, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej
wynosi 100 km/h, co do zgodności z dodatkowymi warunkami technicznymi;
9) dla którego określono dodatkowe wymagania techniczne w międzynarodowych
porozumieniach dotyczących międzynarodowego transportu drogowego;
10) wyposażony w blokadę alkoholową.
11a. Badaniu co do zgodności z warunkami technicznymi podlega pojazd
zabytkowy przed pierwszą rejestracją na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
12. Badanie techniczne pojazdu z zamontowanym urządzeniem technicznym
podlegającym dozorowi technicznemu może być przeprowadzone po przedstawieniu
dokumentu wydanego przez właściwy organ dozoru technicznego, stwierdzającego
sprawność urządzenia technicznego.
12a. Badanie techniczne pojazdu wyposażonego w blokadę alkoholową
przeprowadza się po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego kalibrację blokady
alkoholowej, wystawionego przez producenta urządzenia lub jego upoważnionego
przedstawiciela, ważnego przez okres 12 miesięcy od dnia wystawienia.
13. W razie powstania trudności w ustaleniu parametrów pojazdu, badanie
techniczne może być przeprowadzone po przedstawieniu opinii rzeczoznawcy
samochodowego, o którym mowa w art. 79a.
14. Termin ważności badania technicznego pojazdu, o którym mowa w ust. 4 pkt
2 lit. b, uznaje się, o ile nie jest dłuższy niż termin ważności badania technicznego
ustalany na podstawie ust. 5–10.
15. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
zakres i sposób przeprowadzenia badań technicznych oraz wzory dokumentów
stosowanych przy tych badaniach, uwzględniając w szczególności zakres warunków
technicznych pojazdów podlegających badaniu.
16. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność
zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów zabytkowych oraz zakres
warunków technicznych tych pojazdów podlegających badaniu, określi, w drodze
rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzania badań zgodności tych pojazdów
z warunkami technicznymi, wzory dokumentów związanych z tymi badaniami.

Art. 81a. Wymiana drogomierza jest dopuszczalna, gdy drogomierz nie
odmierza przebiegu pojazdu w sytuacji, w której ze względu na przeznaczenie
drogomierza powinien ten przebieg odmierzać lub gdy jest konieczna wymiana
elementu pojazdu, z którym drogomierz jest nierozerwalnie związany. Wymiana
drogomierza może nastąpić tylko na drogomierz sprawny i właściwy dla danego typu
pojazdu.

Art. 81b. 1. Właściciel lub posiadacz pojazdu, pojazdu wolnobieżnego, pojazdu
wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej lub motoroweru, także niezarejestrowanego, który dokonał wymiany drogomierza, jest obowiązany
w terminie 14 dni od dnia wymiany tego drogomierza przedstawić pojazd w stacji
kontroli pojazdów w celu dokonania odczytu wskazania drogomierza, o którym mowa
w art. 81a zdanie drugie, wraz z jednostką miary. Przepis art. 81 ust. 13 stosuje się
odpowiednio.
2. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy
odmowy przez stację kontroli pojazdów dokonania odczytu wskazania drogomierza
wraz z jednostką miary.
3. Warunkiem dokonania odczytu, o którym mowa w ust. 1, jest uiszczenie przez
właściciela lub posiadacza pojazdu opłaty za dokonanie odczytu wskazania
drogomierza wraz z jednostką miary oraz opłaty ewidencyjnej.
4. Maksymalna wysokość opłaty za dokonanie odczytu wskazania drogomierza
wraz z jednostką miary nie może przekroczyć 100 zł. Opłata stanowi przychód
przedsiębiorcy prowadzącego stację kontroli pojazdów.
5. Czynność, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się po złożeniu diagnoście
przez właściciela lub posiadacza pojazdu pisemnego oświadczenia o wymianie
drogomierza, sporządzonego na urzędowym formularzu. Oświadczenie zawiera:
1) imię i nazwisko składającego oświadczenie;
2) numer PESEL składającego oświadczenie, a w przypadku osoby nieposiadającej
numeru PESEL – serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość
oraz nazwę państwa, które wydało ten dokument;
3) adres zamieszkania składającego oświadczenie;
4) dane identyfikujące pojazd;
5) datę i przyczynę wymiany drogomierza;
6) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
7) klauzulę o treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.”;
8) czytelny podpis składającego oświadczenie.
6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Klauzula, o której
mowa w ust. 5 pkt 7, zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.
7. Datę i przyczynę wymiany drogomierza stwierdza, na podstawie
oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, uprawniony diagnosta zatrudniony w stacji
kontroli pojazdów.
8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór urzędowego formularza oświadczenia właściciela lub posiadacza pojazdu
o wymianie drogomierza, mając na uwadze rzetelne dokumentowanie czynności
związanych z wymianą drogomierza;
2) organ zobowiązany do przechowywania oświadczenia, o którym mowa w ust. 5,
oraz sposób przekazywania tego oświadczenia, mając na uwadze znaczenie tego
dokumentu dla gromadzonych informacji o pojeździe.
9. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia
szczegółowe czynności uprawnionych diagnostów związane z dokonaniem odczytu
wskazania drogomierza wraz z jednostką miary oraz wysokość opłaty za dokonanie
odczytu wskazania drogomierza wraz z jednostką miary, mając na uwadze
konieczność zapewnienia jednolitej procedury w zakresie dokonywania odczytu
wskazania drogomierza wraz z jednostką miary, rzetelnego dokumentowania
czynności związanych z wymianą drogomierza oraz koszty tych czynności, w tym
niezbędny nakład pracy, a także zasady proporcjonalności opłat.

Prawo o ruchu drogowym art. 81