Art. 77. § 1. Stosunek pracy między spółdzielnią pracy a jej członkiem
nawiązuje się przez spółdzielczą umowę o pracę.
§ 2. Stosunek pracy na podstawie spółdzielczej umowy o pracę reguluje ustawa
– Prawo spółdzielcze, a w zakresie nieuregulowanym odmiennie tą ustawą stosuje się
odpowiednio przepisy Kodeksu pracy.

Art. 77¹. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń
związanych z pracą ustalają układy zbiorowe pracy, zgodnie z przepisami działu
jedenastego, z zastrzeżeniem przepisów art. 77²–77⁵.

Art. 77². § 1. Pracodawca zatrudniający co najmniej 50 pracowników,
nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem
zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, ustala warunki
wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania.
§ 1¹. Pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników, nieobjętych
zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym
pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, może ustalić warunki
wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania.
§ 1². Pracodawca zatrudniający co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników,
nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem
zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, ustala warunki
wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania, jeżeli zakładowa organizacja
związkowa wystąpi z wnioskiem o jego ustalenie.
§ 2. W regulaminie wynagradzania pracodawca może ustalić także inne
świadczenia związane z pracą i zasady ich przyznawania.
§ 3. Regulamin wynagradzania obowiązuje do czasu objęcia pracowników
zakładowym układem zbiorowym pracy lub ponadzakładowym układem zbiorowym pracy ustalającym warunki wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych
świadczeń związanych z pracą w zakresie i w sposób umożliwiający określanie, na
jego podstawie, indywidualnych warunków umów o pracę.
§ 4. Regulamin wynagradzania ustala pracodawca. Jeżeli u danego pracodawcy
działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca uzgadnia z nią regulamin
wynagradzania.
§ 5. Do regulaminu wynagradzania stosuje się odpowiednio przepisy art. 239
§ 3, art. 241¹² § 2, art. 241¹³ oraz art. 241²⁶ § 2.
§ 6. Regulamin wynagradzania wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od
dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego
pracodawcy.

Art. 77³. § 1. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych
świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych
jednostkach sfery budżetowej, jeżeli nie są oni objęci układem zbiorowym pracy,
określi, w drodze rozporządzenia – w zakresie niezastrzeżonym w innych ustawach do
właściwości innych organów – minister właściwy do spraw pracy na wniosek
właściwego ministra.
§ 2. Z dniem wejścia w życie układu zbiorowego pracy do pracowników
państwowych jednostek sfery budżetowej objętych tym układem nie mają
zastosowania przepisy rozporządzenia, o którym mowa w § 1.
§ 3. Rozporządzenie, o którym mowa w § 1, powinno w szczególności określać
warunki ustalania i wypłacania:
1) wynagrodzenia zasadniczego pracowników;
2) innych, poza wynagrodzeniem zasadniczym, składników uzasadnionych
zwłaszcza szczególnymi właściwościami lub warunkami wykonywanej pracy,
kwalifikacjami zawodowymi pracowników, z tym że wysokość składnika
wynagrodzenia, którego przyznanie uwarunkowane będzie długością
przepracowanego okresu, o ile taki składnik zostanie określony, nie może
przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego;
3) innych świadczeń związanych z pracą, w tym takich, które mogą być uzależnione
od okresów przepracowanych przez pracownika; w szczególności może to
dotyczyć nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku
z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę.

Art. 77⁴. (uchylony)

Art. 77⁵. § 1. Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie
służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza
stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych
z podróżą służbową.
§ 2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi,
zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu
podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Rozporządzenie
powinno w szczególności określać wysokość diet, z uwzględnieniem czasu trwania
podróży, a w przypadku podróży poza granicami kraju – walutę, w jakiej będzie
ustalana dieta i limit na nocleg w poszczególnych państwach, a także warunki zwrotu
kosztów przejazdów, noclegów i innych wydatków.
§ 3. Warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi
zatrudnionemu u innego pracodawcy niż wymieniony w § 2 określa się w układzie
zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli
pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do
ustalenia regulaminu wynagradzania.
§ 4. Postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub
umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju
oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej
na obszarze kraju określona dla pracownika, o którym mowa w § 2.
§ 5. W przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub
umowa o pracę nie zawiera postanowień, o których mowa w § 3, pracownikowi
przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej odpowiednio według
przepisów, o których mowa w § 2.

Kodeks Pracy art. 77