Art. 76. 1. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, jest
obowiązana do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji w przedmiocie
obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia pieniężnego, kwoty
otrzymanego świadczenia wraz z przekazaną od tego świadczenia zaliczką na podatek
dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne.
2. Za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się:
1) świadczenie pieniężne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących
ustanie prawa do jego pobierania, jeżeli pobierający to świadczenie był pouczony
o tych okolicznościach;
2) świadczenie pieniężne wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub
sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego
wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę pobierającą to świadczenie;
3) zasiłek, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu
Pracy wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury,
świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty
szkoleniowej, renty rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku
w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłku chorobowego lub świadczenia
rehabilitacyjnego, jeżeli organ rentowy, który przyznał świadczenie, nie dokonał
jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 78;
4) koszty szkolenia, w przypadku określonym w art. 41 ust. 6 lub w przypadku gdy
skierowanie na szkolenie nastąpiło na podstawie nieprawdziwych oświadczeń
lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego
wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę skierowaną na szkolenie;
4a) koszty przygotowania zawodowego dorosłych, w przypadku określonym w art.
53h ust. 1 lub w przypadku gdy skierowanie na przygotowanie zawodowe
dorosłych nastąpiło na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub
sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę skierowaną na przygotowanie zawodowe dorosłych;
5) zasiłek wypłacony za okres, za który, w związku z orzeczeniem sądu, wypłacono
wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy lub odszkodowanie z tytułu
wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę;
6) świadczenie pieniężne wypłacone z Funduszu Pracy za okres po śmierci uprawnionego;
7) świadczenie przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej, jeżeli organ
rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu
ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego.
3. Roszczenia z tytułu zasiłków, stypendiów i innych świadczeń pieniężnych
finansowanych z Funduszu Pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia
spełnienia warunków do ich nabycia przez uprawnioną osobę, a roszczenia
powiatowego urzędu pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia ich wypłaty.
3a. Roszczenia do należnych a niepobranych kwot zasiłków dla bezrobotnych
i innych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy ulegają przedawnieniu
z upływem 6 miesięcy od dnia postawienia ich do dyspozycji.
4. Roszczenia pracodawców z tytułu refundacji z Funduszu Pracy należnych
świadczeń ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym
roszczenie stało się wymagalne.
5. W zakresie nieuregulowanym w ust. 2–4 stosuje się odpowiednio przepisy
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny dotyczące przerwania biegu
terminu przedawnienia.
6. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń podlegają ściągnięciu w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
7. Starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty nienależnie
pobrane świadczenie, zwrot refundacji oraz jednorazowo przyznanych środków
w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 2 i 3, albo po zasięgnięciu opinii
powiatowej rady rynku pracy umorzyć te należności w całości albo w części, jeżeli
wystąpiła jedna z przesłanek:
1) w postępowaniu egzekucyjnym lub na podstawie innych okoliczności lub
dokumentów stwierdzono, że osoba lub inny podmiot, które pobrały nienależne świadczenie, refundację lub otrzymały jednorazowo środki, o których mowa
w art. 46 ust. 1, nie posiadają majątku, z którego można dochodzić należności;
2) dochodzenie należności mogłoby pozbawić osobę, która pobrała nienależne
świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1
pkt 2 i 3, albo osobę pozostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;
3) osoba, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki,
o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3, zmarła, nie pozostawiając majątku, z
którego można dochodzić należności;
4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie
uzyska się kwoty nienależnie pobranego świadczenia, refundacji lub
jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w art. 46 ust. 1,
przewyższającej wydatki egzekucyjne.
7a. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do innych niewymienionych w tym
przepisie świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy, w szczególności do refundacji
uzyskiwanych z tytułu umowy o zorganizowanie prac interwencyjnych oraz robót publicznych.
8. (uchylony)
9. Od należności z tytułu zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, refundacji
lub przyznanych jednorazowo środków, o których mowa w art. 46, oraz innych
świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 7a, których
termin płatności odroczono lub które rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek
ustawowych za opóźnienie za okres od dnia wydania decyzji w przedmiocie
odroczenia terminu płatności lub rozłożenia na raty do dnia upływu terminu zapłaty
określonego w decyzji.
9a. Jeżeli zapłata odroczonej lub rozłożonej na raty należności z tytułu zwrotu
nienależnie pobranego świadczenia nie zostanie dokonana w terminie określonym
w decyzji, o której mowa w ust. 9, pozostała do spłaty kwota staje się natychmiast
wymagalna wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczonymi od terminu
płatności określonego w decyzji, o której mowa w ust. 1.
9b. Jeżeli zapłata odroczonej lub rozłożonej na raty należności z tytułu zwrotu
refundacji lub przyznanych jednorazowo środków, o których mowa w art. 46, oraz
innych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 7a, nie zostanie dokonana w terminie określonym w decyzji, o której mowa w ust. 9, pozostała do spłaty kwota staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami
ustawowymi za opóźnienie naliczonymi od terminu płatności określonego
w art. 46 ust. 2 i 3.
9c. Jeżeli zapłata odroczonej lub rozłożonej na raty należności z tytułu zwrotu
refundacji uzyskanej w ramach prac interwencyjnych i robót publicznych nie zostanie
dokonana w terminie określonym w decyzji, o której mowa w ust. 9, pozostała do
spłaty kwota staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami ustawowymi za
opóźnienie naliczonymi od terminów płatności określonych w art. 51, art. 56 i art. 57.
9d. Przepis ust. 9c stosuje się odpowiednio do zapłaty odroczonej lub rozłożonej
na raty należności z tytułu zwrotu grantu, świadczenia aktywizacyjnego, refundacji, o
której mowa w art. 60c, i dofinansowania, o którym mowa w art. 60d.
10. (uchylony)

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 76

DODAJ