Art. 75. 1. Prawo do zasiłku nie przysługuje bezrobotnemu, który:
1) odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego
zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, przygotowania
zawodowego dorosłych, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych,
poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, mającym na celu
ustalenie zdolności do pracy lub udziału w innej formie pomocy określonej
w ustawie;
1a) po skierowaniu nie podjął szkolenia, przygotowania zawodowego dorosłych,
stażu, wykonywania prac, o których mowa w art. 73a, lub innej formy pomocy
określonej w ustawie;
2) w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w powiatowym urzędzie pracy
rozwiązał stosunek pracy lub stosunek służbowy za wypowiedzeniem albo na
mocy porozumienia stron, chyba że porozumienie stron nastąpiło z powodu
upadłości, likwidacji pracodawcy lub zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn
dotyczących zakładu pracy albo rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku
służbowego za wypowiedzeniem lub na mocy porozumienia stron nastąpiło
z powodu zmiany miejsca zamieszkania lub pracownik rozwiązał umowę o pracę
w trybie art. 55 § 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;
3) w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem się w powiatowym urzędzie pracy
spowodował rozwiązanie ze swej winy stosunku pracy lub stosunku służbowego
bez wypowiedzenia;
4) otrzymał przewidziane w odrębnych przepisach świadczenie w postaci
jednorazowego ekwiwalentu pieniężnego za urlop górniczy, jednorazowej
odprawy socjalnej, zasiłkowej, pieniężnej po zasiłku socjalnym, jednorazowej
odprawy warunkowej lub odprawy pieniężnej bezwarunkowej;
5) otrzymał odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę;
6) (uchylony)
7) odbywa odpłatną praktykę absolwencką i otrzymuje z tego tytułu miesięczne
świadczenie pieniężne w wysokości przekraczającej połowę minimalnego
wynagrodzenia za pracę;
8) zarejestrował się jako bezrobotny w okresie, zgłoszonego do Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zawieszenia wykonywania
działalności gospodarczej;
9) w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem się w powiatowym urzędzie pracy
rozwiązał stosunek pracy zawarty na podstawie skierowania przez urząd pracy
do pracodawcy otrzymującego w ramach tego skierowania grant, świadczenie
aktywizacyjne albo dofinansowanie wynagrodzenia, przed upływem okresów
określonych odpowiednio w art. 60a ust. 4, art. 60b ust. 2 oraz art. 60d ust. 2.
2. Bezrobotnemu, o którym mowa w ust. 1, spełniającemu warunki określone
w art. 71, zasiłek przysługuje:
1) po upływie okresu wskazanego w art. 33 ust. 4 pkt 3 – w przypadku
wymienionym w ust. 1 pkt 1 i 1a;
2) po okresie 90 dni od dnia zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy –
w przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 2 i 8;
3) po okresie 180 dni od dnia zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy –
w przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 3 i 9;
4) po upływie okresu, za który otrzymał ekwiwalent, odprawę lub odszkodowanie,
o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5;
5) po zakończeniu odbywania praktyki absolwenckiej i otrzymywania z tego tytułu
miesięcznie świadczenia pieniężnego w wysokości przekraczającej połowę
minimalnego wynagrodzenia za pracę.
3. Bezrobotny, który w okresie nie dłuższym niż 10 dni przebywa za granicą lub
pozostaje w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia, nie
zostaje pozbawiony statusu bezrobotnego, jeżeli o zamierzonym pobycie za granicą
lub pozostawaniu w sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia
zawiadomił powiatowy urząd pracy. Zasiłek za ten okres nie przysługuje. Całkowity
okres zgłoszonego pobytu za granicą oraz braku gotowości do pracy z innego powodu
nie może przekroczyć łącznie 10 dni w okresie jednego roku kalendarzowego.
4. Bezrobotny, który nabył w Rzeczypospolitej Polskiej prawo do świadczeń
z tytułu bezrobocia i udaje się do innego państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt
2 lit. a–c, w celu poszukiwania pracy, zachowuje prawo do tych świadczeń na
zasadach określonych w przepisach o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
5. (uchylony)
6. Bezrobotny jest obowiązany do składania lub przesyłania powiatowemu
urzędowi pracy pisemnego oświadczenia o przychodach pod rygorem odpowiedzialności karnej oraz innych dokumentów niezbędnych do ustalenia jego uprawnień do świadczeń przewidzianych w ustawie w terminie 7 dni od dnia
uzyskania przychodów.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 75

Poprzedni

Art. 74. Bezrobotny jest obowiązany zawiadomić w ciągu 7 dni powiatowy urząd pracy o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub o złożeniu wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji ...

Nastepny

Art. 76. 1. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, jest obowiązana do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji w przedmiocie obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadc...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
  • Wejscie w życie 1 czerwca 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 grudnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 07 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka