Art. 70. 1. Poza aptekami obrót detaliczny produktami leczniczymi,
z uwzględnieniem art. 71 ust. 1 i 3 pkt 2, mogą prowadzić punkty apteczne.
2. Punkty, o których mowa w ust. 1, może prowadzić osoba fizyczna, osoba
prawna oraz niemająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego.
2a. W punkcie aptecznym musi być ustanowiona osoba odpowiedzialna za
prowadzenie punktu, będąca kierownikiem punktu aptecznego.
2b. Kierownikiem punktu aptecznego może być farmaceuta z rocznym stażem
lub technik farmaceutyczny, posiadający trzyletni staż pracy w aptekach
ogólnodostępnych.
3. Punkty apteczne tworzone po dniu wejścia w życie ustawy mogą być
usytuowane jedynie na terenach wiejskich, jeżeli na terenie danej wsi nie jest
prowadzona apteka ogólnodostępna.
4. Prowadzenie punktów aptecznych wymaga uzyskania zezwolenia. Przepisy
art. 95a, art. 99 ust. 2 i 3, art. 100 ust. 1–3, art. 101–104 oraz art. 107 stosuje się
odpowiednio.
4a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi wzór wniosku o wydanie
zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, w formie dokumentu elektronicznego
w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568 i 695).
5. W zakresie przechowywania i prowadzenia dokumentacji zakupywanych
i sprzedawanych produktów leczniczych oraz sposobu i trybu przeprowadzania
kontroli przyjmowania produktów leczniczych oraz warunków i trybu
przekazywania informacji o obrocie i stanie posiadania określonych produktów
leczniczych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące aptek.
5a. Do warunków przechowywania i wydawania produktów leczniczych,
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów
medycznych w punktach aptecznych stosuje się przepisy:
1) art. 90, art. 91 i art. 96;
2) art. 95 – w zakresie produktów leczniczych określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 71 ust. 3 pkt 2.
6. Za udzielenie zezwolenia na prowadzenie punktu aptecznego oraz za
zmianę zezwolenia na prowadzenie punktu aptecznego są pobierane opłaty, które
stanowią dochód budżetu państwa.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość opłat, o których mowa w ust. 6, uwzględniając w szczególności rodzaj
prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym wysokość tych opłat nie może
być wyższa niż dwukrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na
podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Prawo farmaceutyczne art. 70

DODAJ