Art. 70. 1. W celu podejmowania działań określonych w art. 69 w odniesieniu
do pośrednika kredytu hipotecznego lub agenta, o których mowa w art. 67 ust. 1 lub
w art. 68 ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego współpracuje z właściwymi organami
nadzorczymi odpowiednio macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego
państwa członkowskiego.
2. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje właściwemu organowi
nadzorczemu odpowiednio macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego
państwa członkowskiego, na żądanie lub z własnej inicjatywy, informacje niezbędne
do osiągnięcia celów współpracy, o której mowa w ust. 1, dotyczące przypadków
stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez pośrednika kredytu hipotecznego
lub agenta, o których mowa w art. 67 ust. 1 lub w art. 68 ust. 1, lub jego oddział oraz
zakresu tych naruszeń.
3. Komisja Nadzoru Finansowego może udzielać informacji uzyskanych
w związku z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy:
1) właściwym organom nadzorczym odpowiednio macierzystego państwa
członkowskiego albo goszczącego państwa członkowskiego, w przypadkach
określonych w ust. 2;
2) bankom centralnym państw członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska,
innym instytucjom państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu
polityki monetarnej oraz innym organom publicznym państw członkowskich
innych niż Rzeczpospolita Polska wykonującym zadania z zakresu nadzoru nad
rynkiem finansowym;
3) organom i instytucjom Unii Europejskiej właściwym w zakresie spraw
związanych z nadzorem nad kredytodawcami lub pośrednikami kredytu
hipotecznego świadczącymi usługi związane z kredytem zabezpieczonym
hipoteką.
4. Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 2, może nastąpić, jeżeli:
1) jest zapewnione wykorzystanie udzielonych informacji wyłącznie na potrzeby
wykonywanych przez te organy zadań z zakresu nadzoru nad pośrednikami
kredytu hipotecznego lub kredytodawcami;
2) jest zagwarantowane, że przekazywanie udzielonych informacji poza organy,
o których mowa w ust. 2, jest możliwe wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody
Komisji Nadzoru Finansowego;
3) nie narusza zasad ochrony informacji wynikających z przepisów odrębnych.
5. W przypadku gdy właściwy organ nadzorczy państwa członkowskiego innego
niż Rzeczpospolita Polska odmówił współpracy z Komisją Nadzoru Finansowego
w zakresie, o którym mowa w ust. 1, lub nie przekazał informacji, o które Komisja
Nadzoru Finansowego wystąpiła w związku z wykonywaniem zadań wynikających
z ustawy, Komisja Nadzoru Finansowego może przekazać sprawę do Europejskiego
Urzędu Nadzoru Bankowego oraz zwrócić się o pomoc do tego organu zgodnie
z art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia
24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru
(Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz
uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 12,
z późn. zm.).
6. Komisja Nadzoru Finansowego może odmówić przekazania informacji,
o których mowa w ust. 2, właściwemu organowi nadzorczemu odpowiednio
macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego państwa członkowskiego,
jeżeli:
1) przekazanie tych informacji mogłoby wpłynąć niekorzystnie na suwerenność,
bezpieczeństwo lub interes publiczny Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) żądanie udzielenia informacji dotyczy tych samych naruszeń przepisów prawa
obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim
przez ten sam podmiot, co do których na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
toczy się już postępowanie sądowe lub administracyjne albo wydany został
prawomocny wyrok lub została wydana przez Komisję Nadzoru Finansowego
ostateczna decyzja administracyjna.
7. W przypadku odmowy przekazania informacji, o której mowa w ust. 6,
Komisja Nadzoru Finansowego w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania
powiadamia o odmowie właściwy organ nadzorczy, który zwrócił się z żądaniem.

Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami art. 70

DODAJ