Art. 6. 1. Rozliczenie przychodu następuje po zakończeniu roku
rozliczeniowego, ustalonego od dnia 1 marca każdego roku do ostatniego dnia
lutego następnego roku, w formie rozliczenia rocznego lub miesięcznego, w
zależności od tego, która forma rozliczenia jest dla świadczeniobiorcy
korzystniejsza.
2. Osoba pobierająca świadczenie przedemerytalne jest obowiązana
niezwłocznie powiadomić organ rentowy o osiąganiu przychodu oraz o wysokości
tego przychodu, a po zakończeniu roku rozliczeniowego, w terminie do dnia 31
maja następnego roku, o wysokości przychodu uzyskanego w roku
rozliczeniowym, z uwzględnieniem przychodów uzyskanych w kolejnych
miesiącach tego roku.
3. Obowiązek powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, spoczywa
odpowiednio na pracodawcy i zleceniodawcy lub innym płatniku składek, a w
przypadku osoby pełniącej służbę – na właściwej jednostce organizacyjnej.
4. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza, w formie komunikatu,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, co najmniej
na 7 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji, obowiązujące
w kolejnym roku rozliczeniowym:
1) dopuszczalną kwotę przychodu oraz graniczną kwotę przychodu, ustalone na
podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, ogłoszonego do celów emerytalnych
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, z zaokrągleniem do 10 groszy w górę;
2) roczną dopuszczalną kwotę przychodu oraz roczną graniczną kwotę
przychodu – dla każdego roku rozliczeniowego, stanowiące – odpowiednio –
dwunastokrotność kwot, o których mowa w pkt 1.

Art. 6a. 1. W celu dokonania rozliczenia rocznego organ rentowy ustala
łączną kwotę przychodu osiągniętą w okresie roku rozliczeniowego i porównuje ją z:
1) roczną dopuszczalną kwotą przychodu,
2) roczną graniczną kwotą przychodu
– z tym że okres, z którego ustala się kwoty roczne, ulega odpowiedniemu
skróceniu w roku rozliczeniowym, w którym prawo do świadczenia
przedemerytalnego powstało, ustało lub w którym wypłata tego świadczenia była
wstrzymana z przyczyn określonych w art. 4 ust. 2 lub 4 lub na podstawie art. 103
ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
2. Jeżeli kwota przychodu uzyskana w roku rozliczeniowym przekroczyła
roczną dopuszczalną kwotę przychodu, nie przekroczyła jednak rocznej granicznej
kwoty przychodu, organ rentowy ustala łączną kwotę zmniejszenia w roku rozliczeniowym zgodnie z art. 5 ust. 3, z uwzględnieniem art. 5 ust. 4.
3. Jeżeli kwota przychodu uzyskanego w roku rozliczeniowym przekroczyła
roczną graniczną kwotę przychodu, organ rentowy ustala, że w roku
rozliczeniowym świadczenie przedemerytalne podlegało zawieszeniu.
4. Jeżeli w roku rozliczeniowym świadczenie przedemerytalne zostało
wypłacone w wysokości innej niż wynikająca z rozliczenia, o którym mowa w ust.
1–3, w przypadku gdy kwota wypłaconych świadczeń:
1) była wyższa od kwoty wynikającej z rozliczenia – organ rentowy ustala kwotę
nienależnie pobranych świadczeń i dochodzi jej zwrotu na zasadach
przewidzianych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS;
2) była niższa od kwoty wynikającej z rozliczenia – organ rentowy dokonuje
zwrotu kwoty świadczenia.

Art. 6b. 1. W celu dokonania rozliczenia miesięcznego organ rentowy ustala
kwoty przychodu osiągnięte przez osobę uprawnioną do świadczenia
przedemerytalnego w okresie kolejnych miesięcy roku rozliczeniowego i
porównuje je z kwotami przychodu: dopuszczalną i graniczną, a następnie:
1) ustala kwoty nienależnie pobranych świadczeń i dochodzi ich zwrotu na
zasadach przewidzianych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS, jeżeli
kwota wypłaconych świadczeń była wyższa od kwoty wynikającej z rozliczenia;
2) dokonuje zwrotu kwoty świadczenia, jeżeli kwota wypłaconych świadczeń
była niższa od kwoty wynikającej z rozliczenia.
2. Do miesięcznego rozliczania świadczeń art. 6a stosuje się odpowiednio.

Ustawa o świadczeniach przedemerytalnych art. 6

DODAJ