Art. 7. 1. Prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek
osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z
dokumentami, o których mowa w ust. 3 i 4.
2. Wniosek składa się do organu rentowego właściwego ze względu na
miejsce zamieszkania.
3. Do wniosku dołącza się dowody uzasadniające prawo do świadczenia
przedemerytalnego, w tym decyzję o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych lub
informację o upływie 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa
w art. 2 ust. 3, a także dowody wymagane do ustalenia prawa do emerytury oraz jej
wysokości, określone przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
4. W przypadku osoby, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4a, do wniosku
dołącza się również zaświadczenie właściwego organu potwierdzające
nieprzerwane pobieranie przez okres co najmniej 365 dni świadczenia
pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego, lub zasiłku dla opiekuna,
utratę prawa do nich z powodu śmierci osoby, nad którą opieka była sprawowana,
a także datę ustania tego prawa.

Ustawa o świadczeniach przedemerytalnych art. 7