Art. 62. Umarzanie utraconych dokumentów zawarcia umowy rachunku
oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku
terminowej lokaty oszczędnościowej w toku prowadzonej egzekucji sądowej lub
administracyjnej z rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-
-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej określają
przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego
i przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 62a. 1. Dla rachunku rozliczeniowego bank prowadzi rachunek VAT.
2. Rachunek VAT jest prowadzony w walucie polskiej.
3. Dla rachunków rozliczeniowych prowadzonych dla tego samego posiadacza
bank prowadzi jeden rachunek VAT, niezależnie od liczby prowadzonych dla tego
posiadacza rachunków rozliczeniowych. W przypadku prowadzenia więcej niż jednego rachunku rozliczeniowego dla tego samego posiadacza bank prowadzi, na
wniosek tego posiadacza, więcej niż jeden rachunek VAT.
4. W przypadku rachunków rozliczeniowych prowadzonych przez Narodowy
Bank Polski dla tego samego posiadacza Bank ten prowadzi rachunek VAT dla
każdego rachunku rozliczeniowego. Narodowy Bank Polski prowadzi rachunek VAT
dla więcej niż jednego rachunku rozliczeniowego tego samego posiadacza na jego
wniosek lub na podstawie przepisów o finansach publicznych.
5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do rachunku rozliczeniowego prowadzonego
w innej walucie niż waluta polska.
6. Otwarcie i prowadzenie rachunku VAT nie wymaga zawarcia odrębnej
umowy.
7. Otwarcie i prowadzenie rachunku VAT jest wolne od dodatkowych prowizji
i opłat dla banku.
8. Środki pieniężne zgromadzone na rachunku VAT mogą być, zgodnie
z ustaleniami stron, oprocentowane.
9. Bank informuje posiadacza rachunku rozliczeniowego o numerze rachunku
VAT oraz ustalonych zasadach i terminach informowania posiadacza rachunku
rozliczeniowego o saldzie na rachunku VAT. Do rachunku VAT nie stosuje się
przepisu art. 728 Kodeksu cywilnego.
10. Bank nie wydaje do rachunku VAT instrumentu płatniczego.
11. Przepis ust. 1 stosuje się również do rachunku niebędącego rachunkiem
rozliczeniowym, jeżeli bank prowadzi go w ramach gospodarki własnej.

Art. 62b. 1. Rachunek VAT może być uznany wyłącznie środkami pieniężnymi
pochodzącymi z tytułu:
1) zapłaty kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług, przy użyciu
komunikatu przelewu, o którym mowa w art. 108a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn.
zm.), zwanego dalej „komunikatem przelewu”;
2) wpłaty kwoty podatku od towarów i usług przez podatnika, o którym mowa
w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz płatnika, o którym mowa w art. 17a tej ustawy, przy użyciu komunikatu
przelewu;
3) przekazania środków z innego rachunku VAT posiadacza rachunku VAT
prowadzonego w tym samym banku;
4) zwrotu:
a) kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług w przypadkach,
o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1–3 i ust. 14 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług, wynikającego z wystawionej przez
podatnika faktury korygującej,
b) różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług, przez urząd skarbowy
– przy użyciu komunikatu przelewu.
2. Rachunek VAT może być obciążony wyłącznie w celu:
1) dokonania:
a) płatności kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług
z tytułu nabycia towarów lub usług na rachunek VAT,
b) zwrotu kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług,
w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1–3 i ust. 14 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wynikającego z
wystawionej przez podatnika faktury korygującej, na rachunek VAT
nabywcy towarów lub usług
– przy użyciu komunikatu przelewu;
2) wpłaty:
a) na rachunek urzędu skarbowego:
– podatku od towarów i usług, w tym podatku od towarów i usług z tytułu
importu towarów, dodatkowego zobowiązania podatkowego w tym
podatku, a także odsetek za zwłokę w podatku od towarów i usług lub
odsetek za zwłokę od dodatkowego zobowiązania podatkowego,
– podatku dochodowego od osób prawnych oraz zaliczek na ten podatek,
a także odsetek za zwłokę w podatku dochodowym od osób prawnych
oraz odsetek od zaliczek na ten podatek,
– podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zaliczek na ten podatek,
a także odsetek za zwłokę w podatku dochodowym od osób fizycznych
oraz odsetek od zaliczek na ten podatek,
– podatku akcyzowego, przedpłat podatku akcyzowego, wpłat dziennych,
a także odsetek za zwłokę w podatku akcyzowym oraz odsetek od
przedpłat podatku akcyzowego,
– należności celnych oraz odsetek za zwłokę od tych należności,
b) należności z tytułu składek, o których mowa w art. 24 ust. 2 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019
r. poz. 300, z późn. zm.), oraz należności z tytułu składek, o których mowa
w art. 32 tej ustawy, do poboru których obowiązany jest Zakład
Ubezpieczeń Społecznych;
3) wpłaty podatku od towarów i usług przez podatnika, o którym mowa
w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
na rzecz płatnika, o którym mowa w art. 17a tej ustawy, przy użyciu komunikatu
przelewu;
4) przekazania przy użyciu komunikatu przelewu kwoty odpowiadającej kwocie
podatku od towarów i usług na rachunek VAT dostawcy towarów lub
usługodawcy przez posiadacza rachunku, który:
a) otrzymał płatność przy użyciu komunikatu przelewu oraz
b) nie jest dostawcą towarów lub usługodawcą wskazanym na fakturze, za
którą jest dokonywana płatność;
5) zwrotu przy użyciu komunikatu przelewu nienależnie otrzymanej płatności na
rachunek VAT posiadacza rachunku, od którego otrzymano tę płatność przy
użyciu komunikatu przelewu;
6) przekazania środków na inny rachunek VAT posiadacza rachunku VAT
prowadzony w tym samym banku przy użyciu komunikatu przelewu, w którym
posiadacz w miejsce informacji, o których mowa w:
a) art. 108a ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług – wskazuje kwotę przekazywanych środków,
b) art. 108a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług – wpisuje wyrazy „przekazanie własne”,
c) art. 108a ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług – wskazuje numer, za pomocą którego posiadacz jest
zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług;
7) przekazania środków na rachunek wskazany przez naczelnika urzędu
skarbowego w informacji o postanowieniu, o której mowa w art. 108b ust. 4
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
8) przekazania środków na rachunek rozliczeniowy państwowej jednostki
budżetowej, w przypadku gdy rachunek VAT prowadzony jest dla rachunku
rozliczeniowego, o którym mowa w art. 196 ust. 1 pkt 2 albo 5 ustawy z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622,
1649 i 2020);
9) realizacji zajęcia na podstawie administracyjnego tytułu wykonawczego,
dotyczącego egzekucji należności, o których mowa w pkt 2;
10) przekazania przez bank środków pieniężnych na prowadzony w tym samym
banku wyodrębniony rachunek niebędący rachunkiem rozliczeniowym, służący
identyfikacji posiadacza rachunku VAT (rachunek techniczny) – w przypadku, o
którym mowa w art. 62e ust. 3 pkt 2.
3. Uznanie i obciążenie rachunku VAT jest dokonywane odpowiednio przez
obciążenie albo uznanie rachunku rozliczeniowego posiadacza rachunku VAT
prowadzonego w tym samym banku.
4. W przypadku naliczenia odsetek od środków zgromadzonych na rachunku
VAT bank bez odrębnej dyspozycji posiadacza rachunku VAT uznaje kwotą tych
odsetek rachunek rozliczeniowy, dla którego jest prowadzony rachunek VAT.
W przypadku gdy rachunek VAT jest prowadzony dla kilku rachunków
rozliczeniowych, bank uznaje rachunek rozliczeniowy wskazany przez posiadacza
tych rachunków.
5. Przepisów ust. 2 pkt 1 i 3–6 nie stosuje się, jeżeli rachunek odbiorcy jest
prowadzony przez instytucję kredytową lub bank zagraniczny, które nie działają na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału.

Art. 62c. 1. W celu realizacji przelewu bank w pierwszej kolejności obciąża
kwotą podatku od towarów i usług rachunek VAT nabywcy towarów i usług i uznaje
tą kwotą jego rachunek rozliczeniowy zgodnie z komunikatem przelewu.
2. W przypadku braku środków na rachunku VAT, w celu realizacji przelewu,
bank obciąża wyłącznie rachunek rozliczeniowy nabywcy towarów i usług kwotą
odpowiadającą wartości sprzedaży brutto wskazanej w komunikacie przelewu.
3. W przypadku posiadania środków na rachunku VAT w wysokości
niewystarczającej na zapłatę kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów
i usług wskazanej w komunikacie przelewu, w celu realizacji przelewu, bank obciąża
rachunek VAT do wysokości salda na tym rachunku i uznaje tą kwotą rachunek
rozliczeniowy nabywcy towarów i usług, na podstawie komunikatu przelewu.
4. W przypadku posiadania środków na rachunku rozliczeniowym w wysokości
niewystarczającej na zapłatę kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży brutto
wskazanej w komunikacie przelewu bank nie realizuje przelewu.
5. Po otrzymaniu środków pieniężnych z tytułu kwoty odpowiadającej kwocie
podatku od towarów i usług wskazanej w komunikacie przelewu, bank, który
prowadzi rachunek rozliczeniowy, obciąża ten rachunek rozliczeniowy kwotą
odpowiadającą kwocie podatku od towarów i usług i uznaje tą kwotą rachunek VAT,
który jest prowadzony dla tego rachunku.
6. W przypadku gdy ten sam bank prowadzi rachunek rozliczeniowy dla
dostawcy towarów lub usługodawcy oraz nabywcy towarów i usług, bank wykonuje
jednocześnie obowiązki określone w ust. 1–5.
7. W przypadku realizacji przelewu w celu, o którym mowa w art. 62b
ust. 2 pkt 2, bank, który prowadzi rachunek rozliczeniowy podatnika, obciąża kwotą
wskazaną w poleceniu przelewu rachunek VAT podatnika i uznaje tą kwotą jego
rachunek rozliczeniowy.
8. W przypadku posiadania środków na rachunku VAT w wysokości
niewystarczającej na realizację przelewu w celu, o którym mowa w art. 62b
ust. 2 pkt 2, bank obciąża rachunek VAT do wysokości salda na tym rachunku i uznaje
tą kwotą rachunek rozliczeniowy podatnika na podstawie polecenia przelewu.
9. W przypadku posiadania środków na rachunku rozliczeniowym w wysokości
niewystarczającej na realizację przelewu w celu, o którym mowa w art. 62b
ust. 2 pkt 2, bank nie realizuje przelewu.
10. Bank nie jest obowiązany do sprawdzenia prawidłowości obliczenia kwoty
odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług wskazanej w komunikacie
przelewu.
11. W przypadku gdy płatność za fakturę zostanie dokonana na podstawie
komunikatu przelewu na rachunek odbiorcy, dla którego bank nie prowadzi rachunku
VAT, bank dokonuje zwrotu środków przy użyciu komunikatu przelewu.
12. W przypadku otrzymania przez bank informacji o postanowieniu, o której
mowa w art. 108b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
bank niezwłocznie obciąża rachunek VAT posiadacza rachunku kwotą wskazaną w tej
informacji i uznaje tą kwotą jego rachunek rozliczeniowy.
13. W przypadku gdy kwota wskazana w informacji o postanowieniu, o której
mowa w art. 108b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
przewyższa wysokość środków zgromadzonych na rachunku VAT, bank obciąża
rachunek VAT do wysokości salda na tym rachunku i uznaje tą kwotą rachunek
rozliczeniowy. W tym przypadku uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 12,
został wykonany w całości.

Art. 62d. 1. Środki pieniężne zgromadzone:
1) na rachunku VAT,
2) na rachunku rozliczeniowym w wysokości odpowiadającej kwocie podatku od
towarów i usług wskazanej w komunikacie przelewu
– są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu
wykonawczego dotyczącego egzekucji lub zabezpieczenia należności innych niż
wymienione w art. 62b ust. 2 pkt 2.
2. Wierzytelności z rachunku VAT nie mogą być przedmiotem zabezpieczenia
rzeczowego.

Art. 62e. 1. Przed zamknięciem rachunku rozliczeniowego bank zamyka
rachunek VAT, który jest prowadzony dla tego rachunku rozliczeniowego, jeżeli ten
rachunek VAT nie jest prowadzony dla innego rachunku rozliczeniowego.
2. Przed zamknięciem rachunku VAT bank uznaje kwotą środków
zgromadzonych na rachunku VAT, na dzień zamknięcia rachunku VAT, wskazany
przez posiadacza rachunku VAT jego inny rachunek VAT, prowadzony w tym samym banku.
3. W przypadku niewskazania przez posiadacza rachunku VAT innego rachunku
VAT prowadzonego w tym samym banku, bank przed zamknięciem rachunku VAT:
1) uznaje rachunek rozliczeniowy, dla którego otwarty jest ten rachunek VAT tego
posiadacza, kwotą środków zgromadzonych na rachunku VAT, na dzień
zamknięcia rachunku VAT – zgodnie z informacją o postanowieniu, o której
mowa w art. 108b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług, albo
2) dokonuje przekazania środków pieniężnych, zgromadzonych na rachunku VAT
na dzień zamknięcia tego rachunku, na prowadzony w tym samym banku
wyodrębniony rachunek niebędący rachunkiem rozliczeniowym, służący
identyfikacji posiadacza rachunku VAT (rachunek techniczny) – jeżeli na dzień
rozwiązania umowy rachunku rozliczeniowego, dla którego prowadzony jest ten
rachunek VAT, nie posiada informacji o postanowieniu, o której mowa
w art. 108b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Art. 62f. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
1) rachunków w systemach płatności prowadzonych przez Narodowy Bank Polski;
2) rachunków, o których mowa w art. 192 ust. 1, art. 196 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz
ust. 2a, art. 200 ust. 1, art. 202 oraz art. 208 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych;
3) rachunków:
a) prowadzonych przez Narodowy Bank Polski innych niż określone w pkt 1
i 2,
b) banków prowadzonych przez inne banki,
c) banków spółdzielczych prowadzonych przez bank zrzeszający,
d) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych prowadzonych przez
Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową
– które służą wyłącznie rozliczeniom z tytułu wykonania czynności, do których
nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług.

Prawo bankowe art. 62

Poprzedni

Art. 61. 1. W razie zgłoszenia bankowi utraty dowodu zawarcia umowy rachunku oszczędnościowego, czeku lub blankietu czeku, posiadacza rachunku nie obciążają wypłaty gotówkowe, a także przelewy dokon...

Nastepny

Art. 63. 1. Rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieni...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 – Prawo bankowe
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1998
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 16 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka